พันธนาการ...
ตอนเราเรียนอยู่ เราก็นั่งรถเมลล์ หวังไว้ เวลาทำงาน จะได้มีรถขับสบายๆ เพื่อหลุดพ้นจากพันธนาการเรื่องเวลา.... ไม่ต้องรอรถไม่ต้องยืนโหนไม่ต้องเบียดเสียด อยากหลุดพ้นจากพันธนาการแห่งความลำบาก
พอทำงานก็มีรถใช้ แต่ รถก็ติดเราก็ยังอยู่ใน พันธนาการแห่งเวลาอยู่ดี เราก็ต้องออกเช้าขึ้น มีเวลานอนน้อยลง ขับรถนี่หลับไม่ได้นี่นา... ปัจจุบันน้ำมันแพงๆๆๆๆขึ้น ทำให้เราเข้าไปอยู่ในพันธนาการของการใช้เงินอีก มีรถมีแต่ค่าใช้จ่ายยยยยย
ตอนนี้เลิกขับรถมาทำงานยกเว้นวันที่ไปรับ ว่าที่-ผบ.- หลุดพ้นจากพันธนาการไปได้หลายเรื่อง...แต่สุดท้าย เราก็ยังอยู่ในพันธนาการอยู่ดี...
มีหลายคนถามว่า ทำไม ถึงเปลี่ยนใจกลับมาขึ้นรถเมลล์ และเดิน....รถมีไม่ขับเงินเดือนก็ไม่ได้จะลำบากอะไรนิ . . . . . เนื่องจากเวลาไม่ใช่พันธนาการที่สำคัญ หากเวลาที่ สูญเสียไปในการเดินทางแบบนั้น สามารถ ทำรายได้ให้ผม ได้มากกว่า สิ่งที่ผมประหยัดได้ ผมจะเลือกกลับไปทางเดิม ตอนนี้ เวลายังไม่ได้ มีค่าพอจะพันธนาการผมไว้กับการเดินทางแบบเดิม . . . ทุกวันนี้ผมเดินบ้างมอร์ไซค์บ้าง แต่ถ้าเวลาเหลือและ อากาศดีเลือกเดินเอาก็ดีเหมือนกัน แค่ขยับเท่ากับออกกำลังกาย
Create Date : 22 พฤษภาคม 2551 |
|
1 comments |
Last Update : 22 พฤษภาคม 2551 9:41:15 น. |
Counter : 450 Pageviews. |
|
|
|
ไม่เห็นด้วยกับการขับรถไปเส้นทางที่ขยับไม่ได้เหมือนกันค่ะ แต่ก็นะ...เงินเดือนเราก็ไม่สูง รถก็ไม่มีจะขับ ถึงมีก็ขับไม่เป็น ใครๆเขาเลยหาว่าเราหาเหตุผลมาบังหน้า