ตุลาคม 2554

 
 
 
 
 
 
2
3
4
5
6
8
9
10
12
13
14
26
29
 
 
All Blog
'Oh...WoW, Oh...WoW, Oh...WoW ' ... ถ้อยคำสุดท้ายของ สตีฟ จ๊อบส์ ก่อนสิ้นลม



"เดอะ นิวยอร์ก ไทม์" แพร่บทไว้อาลัยในพิธีฝังศพ "สตีฟ จ๊อบส์" ระบุถึงคำพูดสุดท้ายที่เขาเอ่ยออกมาว่า "โอ้ ว้าว, โอ้ ว้าว, โอ้ ว้าว" ก่อนหมดสติและสิ้นลมหายใจในที่สุด...


ถ้อยคำไว้อาลัยดังกล่าวถูกอ่านในพิธีฝังศพ จ๊อบส์ เมื่อ 16 ต.ค. ที่โบสถ์ในมหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด กลั่นออกมาเป็นตัวหนังสือโดย โมนา ซิมป์สัน น้องสาวโดยสายเลือดของ สตีฟ จ๊อบส์ ซึ่งบรรดานักกวีได้เยินยอไว้ว่า สามารถถ่ายทอดชีวิต อาการป่วย และความตาย ของ จ๊อบส์ ออกมาได้สวยงามอย่างยิ่ง


ตัดตอนออกมาได้ว่า ซิมป์สัน ได้พบกับ จ๊อบส์ ครั้งแรกเมื่อเธออายุ 25 ปี ซึ่งตอนนั้นเธอเป็นหญิงสาวจากแคลิฟอร์เนียชนชั้นกลาง เข้ามาทำงานในนิวยอร์ก กับนิตยสารหัวเล็กๆ และกำลังพยายามแต่งนิยายเรื่องแรกให้สมบูรณ์ วันหนึ่งทนายความบอกกับเธอว่า ลูกความของเขาที่เป็นบุคคลมีชื่อเสียงและร่ำรวย เป็นพี่ชายของเธอที่พรากจากกันมานาน และเมื่อได้พบกับ จ๊อบส์ เขาเหมือนชายรุนราวคราวเดียวกับเธอ สวมกางเกงยีนส์ หน้าตาออกบ่งบอกว่ามีเชื้อสายยิวและหล่อดูดีทีเดียว


ซิมป์สัน ยังเล่าประสบการณ์ดีๆ ที่ได้เรียนรู้จาก จ๊อบส์ ตลอด 27 ปี ที่ได้พบและรู้จักกันว่า "จ๊อบส์ ทำงานในสิ่งที่เขารัก และทุ่มเทกับมันในทุกๆ วัน มันอาจจะฟังดูเหลือเชื่อ แต่ว่ามันเป็นความจริงที่สุด เขาไม่เคยแสดงว่ายากลำบากเลยกับการทำงานหนัก แม้ว่าผลจะออกมาไม่ดีก็ตาม แต่สิ่งที่เขาเจ็บปวดที่สุด คือการถูกปลดออกจากแอปเปิล เขาเล่าให้ฉันฟังเกี่ยวกับงานดินเนอร์ ที่มีผู้นำแห่งซิลิคอนวัลเลย์ 500 ราย แต่เขากลับไม่ได้รับเชิญ ซึ่งเขาก็ยังคงทำงานหนักต่อไป และหันไปสร้างบริษัทเน็กซ์"


นวัตกรรมของ จ๊อบส์ ไม่ได้มีมูลค่าสูงที่สุด แต่มีความสวยงาม สำหรับผู้ริเริ่มอย่างเขา ถือเป็นผู้ที่มีความยึดมั่นอย่างไม่ธรรมดา หากเขารักเสื้อเชิ้ตแบบนี้ขึ้นมา เขาก็จะสั่งมันมาเป็น 10 หรือ 100 ตัว โดยที่บ้านของเขาในพาโลอัลโต มีเสื้อคอตตอนสีดำคอเต่า เพียงพอสำหรับทุกคนที่ไปโบสถ์เลยทีเดียว


นอกจากเรื่องราวการต่อสู้ ทำลายกำแพงอุปสรรคต่างๆ ในชีวิตของ จ๊อบส์ กระทั่งประสบความสำเร็จ เป็นมหาเศรษฐีตั้งแต่ยังหนุ่มแล้ว ซิมป์สัน เผยด้วยว่า จ๊อบส์ เป็นคนโรแมนติกมาก และเอาใจใส่ครอบครัวเสมอ กระทั่งอาการเจ็บป่วยจากมะเร็งรบกวนเขาในครั้งแรก และผ่านพ้นมาด้วยกำลังใจ จ๊อบส์ หมั่นออกกำลังกาย หลังจากลุกจากรถเข็นได้ เขาหัดเดินอย่างมีจุดหมาย ตั้งเป้าเพิ่มระยะไปเรื่อยๆ อาทิ เดินไปยังโรงเรียนของลูก เป็นต้น แต่สุดท้ายก็มาถึงวันที่เขาล้มป่วยหนักอีกหน


"เช้าวันอังคาร จ๊อบส์ โทรมาเรียกฉันให้ไปพาโลอัลโตให้ด่วนที่สุด น้ำเสียงของเขาแสดงความรักและอาทร แต่ฟังดูเหมือนกับคนที่หอบกระเป๋าสัมภาระ และพร้อมที่จะควบยานพาหนะเริ่มออกเดินทางผจญภัยครั้งใหม่ แม้เขาจะรู้สึกอาลัยที่สุดที่ต้องจากเราไป เมื่อไปถึงพบเขาและภรรยากำลังหยอกล้อกันอย่างมีความสุข จากนั้นราวบ่าย 2 ภรรยาของเขา พยายามปลุกให้ลุกมาพบเพื่อนจากแอปเปิล แต่ก็ไม่สามารถลุกขึ้นมาไหว ลมหายใจของเขาค่อยๆ ผ่อนลง และเขา เขาเอ่ยคำลา และบอกว่าเสียใจแค่ไหนที่ไม่ได้ร่วมแก่เฒ่าไปด้วยกัน"


"กระทั่งถึงช่วงเวลาสุดท้ายของเขา เขามองไปยังลูกเนิ่นนาน และหันมาทางภรรยาคู่ชีวิต ต่อด้วยตัวฉัน และคำสุดท้ายที่เขาเอื้อนเอ่ยออกมานั้นมีพยางค์เดียว และซ้ำกัน 3 ครั้ง "โอ้ ว้าว, โอ้ ว้าว, โอ ว้าว" ก่อนที่เขาจะออกไปท่องโลกใหม่และไม่กลับมาอีกเลย".


ที่มา Thairath



Create Date : 31 ตุลาคม 2554
Last Update : 31 ตุลาคม 2554 9:30:29 น.
Counter : 2533 Pageviews.

1 comments
  
อาลัยแด่คุณจ๊อบส์ค่ะ....บุคลากรที่นับถือมากๆ.....
โดย: auau_py วันที่: 31 ตุลาคม 2554 เวลา:11:01:30 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

replay
Location :
กรุงเทพ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]





free website hit counter
New Comments
  •  Bloggang.com