1 2 3 4 5 6
7 8 9 10 11 12 13
14 15 16 17 18 19 20
21 22 23 24 25 26 27
28 29 30 31
เมื่อต้องอยู่กับมัน(ส์) ตอน ผลเลือดชี้ชะตา
แล้วก็มาถึงวันนี้ครับ... วันที่ผมต้องเจาะเลือดหลังจากการให้เคโมครบครั้งสุดท้ายหลังจากที่... เข้ารับการผ่าตัด โดยที่ไม่รู้เล้ย ว่าตัวเองเป็นมะเร็ง ทุกคนบอกแต่ว่าเนื้องอก ต้องเอาแฟ้มหมอมาเปิด ดิคเองเพื่อให้รู้ว่าตัวเองเป็นมะเร็ง และต้องเผชิญหน้ากับ เคมีบำบัด (การให้เคโม) ต้องอดทนกับการเจาะเข็มจนแขนพรุน เส้นเลือดโดนยาไหม้เหมือนคนเล่นยา อ้วกแตกอ้วกแตน ทานอาหารไม่ได้ เหงือกบวมอักเสบจนต้องถอนฟันท้งไปซี่นึง ไม่งั้นก็ต้องกินข้าวทั้งน้ำตาเพราะมันเจ็บเหลือเกิน การผ่าตัดเล็กใส่ port ช่วยให้ผมทรมาณน้อยลงในการให้เคโมโดยที่ไม่ต้องมาเจาะหลายที การต้องงดอาหารบางอย่างที่ชอบทาน ทานเผ็ดก็ไม่ได้ เพราะเยื่อบุในปากอ่อนแอ เวลาไปให้เคโม ต้องมาคอยทานน้ำเยอะๆ เพื่อให้ปัสสาวะออกมาให้มากๆ ทานอาหารเสริมที่ไม่เคยทานมาก่อน ด้วยความหวังว่ามันจะช่วยให้เราแข็งแรง โดนสั่งห้ามออกจากบ้านไปไหนเพราะว่ากลัวจะติดเชื้อพอดีกว่า...เดี๋ยวกลายเป็นตาแก่ขี้บ่น เมื่อวานนี้ผมไปเจาะเลือดมาครับ ที่โรงพยาบาล เหมือนปกติ นับเวลาไปมาแล้วก็เห็นจะราวๆ สิบเดือน ได้ ที่ผมรักษาตัว การเจาะเลือดครั้งนี้นับเป็นครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดครั้งนึงเลยก็ว่าได้ครับ พยาบาลเล่นเจาะเอาไปตั้งสามหลอด ตอนเย็นไปหาคุณหมอฟังผลครับ เหมือนเคย ผมรอผลเลือดครั้งนี้อย่างใจจดจ่อ อยู่หน้าห้องตรวจ และนี่คือสิ่งที่คุณหมอบอกผมครับ..."เออม...ผลเลือดดีมากนะครับ เม็ดเลือดขาวสูงขึ้นมากๆ แล้วก็คลอเรสเตอรอลปกติ ตับ และไต ก็ทำงานปกติ ผลการตรวจปัสสาวะปกติ ทุกอย่างเป็นปกติหมดครับ ค่า CEA 1.7 ไหนตอนหลังผ่าตัดเท่าไรนะ...อืม.... 4.8 ก็จริงๆมันก็เข้าค่าปกติมาได้สักพักแล้วล่ะ แต่ครั้งนี้โอเคนะ เตรียมตัวไปเที่ยวไหนหรือยังครับเนี่ย..." ผมนั่งนิ่งอึ้ง...น้ำตาไหล...เอามือปาดน้ำตา มันเหมือนวินาทีแห่งชัยชนะ คุณหมอยังยิ้มกว้างแล้วพูดต่อไป "ตอนนี้อยากไปไหนก็ไปได้แล้วนะครับ ไม่ห้ามทานอะไรทั้งนั้ง ส้มตำก็ทานได้นะ อยากทำอะไรก็ทำได้ ไม่มีห้ามอะไรแล้วครับ" เป็นคำพูดที่ตอกย้ำความรู้สึกผมไปอีกผมขึ้นบนเตียงตรวจไปทั้งน้ำตาอย่างนั้นแหละ หลังตรวจเสร็จ ผมก็ดีใจมาก ขอบคุณคุณหมอที่ดูแลอย่างดีที่สุดมาตลอด พอกลับถึงบ้าน...ได้ หลังจากแวะทานอาหารเย็นแล้ว ผมเข้าในห้องนอน "ร้องไห้โฮใหญ่นานอยู่พักนึง ร้องจนเหนื่อย "ผมร้องไห้ ให้กับเคโม 12 ครั้งที่ผมอดทนมันมาครับ ผมร้องไห้ออกมาให้หมด ผมถือว่า"ผมทำดีที่สุดแล้วในฐานะคนไข้มะเร็งลำไส้ใหญ่คนหนึ่ง"ผมกำลังจะได้ใช้ชีวิตอย่างปกติแล้วครับ... ขอบคุณทุกๆกำลังใจที่มีให้กันเสมอมานะครับ มันมีค่ามากๆ จากการเจ็บป่วยครั้งนี้ ผมเรียนรู้ว่า คนคนหนึ่งจะมีชีวิตในโลกนี้ได้ ตราบใดที่ยังมี "ความรัก ความหวัง และ กำลังใจ " ซึ่งทั้งสามสิ่งนี้ ไม่ต้องซื้อด้วยเงินครับ คุณสามารถมอบให้กันได้โดยไม่ต้องเสียเงินแม้แต่บาทเดียว ============================================ ขอจบบล็อกไว้ตรงนี้ก่อนนะครับ บล็อกหน้าตั้งใจจะเขียนเกี่ยวกับ FAQ ที่ผมโดนถามบ่อยๆตลอดสิบเดือนที่ผ่านมานี้ครับ ไว้เจอกันครับ ปล.1 ผมถามหมอมาแล้วนะครับ หมอบอกว่า ผู้ป่วยมะเร็งก็น่าจะนวดได้ ไม่น่าจะเกี่ยวกัน มันน่าจะเป็นแค่ความเชื่อมากกว่าว่านวดแล้วมันจะกระจาย เพราะเคสผมอ่ะ มันกระจายไปแล้วด้วย ค่อยไปนวด (หมอขำใหญ่เลยครับ) ผมถามหมอถึง 3 คนนะครับ ทุกคนพูดเหมือนกันหมด ปล.2 อย่าว่าผมขี้แงเลยนะครับ ความรู้สึกพวกนี้ ไม่เจอกับตัวเองไม่รู้หรอกครับ แหะๆ
Create Date : 26 ตุลาคม 2550
50 comments
Last Update : 5 มกราคม 2552 23:32:41 น.
Counter : 5810 Pageviews.
โดย: Bowy...@^-^@... IP: 125.25.42.19 26 ตุลาคม 2550 15:43:22 น.
โดย: cupcake (sweety_pie ) 26 ตุลาคม 2550 15:49:23 น.
โดย: Neil IP: 124.121.22.176 27 ตุลาคม 2550 0:38:52 น.
โดย: =SILVER EYE= IP: 125.26.74.23 27 ตุลาคม 2550 2:13:12 น.
โดย: dinkun (กริชครับผม ) 27 ตุลาคม 2550 12:42:57 น.
โดย: null IP: 58.9.5.127 27 ตุลาคม 2550 13:48:09 น.
โดย: โอคุง IP: 58.8.44.92 27 ตุลาคม 2550 14:22:27 น.
โดย: บี IP: 192.165.213.18 29 ตุลาคม 2550 8:35:40 น.
โดย: sakurax IP: 124.120.72.249 29 ตุลาคม 2550 21:47:49 น.
โดย: งามหน้า 31 ตุลาคม 2550 7:44:00 น.
โดย: zmen 31 ตุลาคม 2550 18:08:46 น.
โดย: TreeDDD IP: 124.120.159.62 1 พฤศจิกายน 2550 1:34:27 น.
โดย: แอบดู IP: 86.7.164.27 5 พฤศจิกายน 2550 8:04:04 น.
โดย: sara IP: 202.57.132.197 6 พฤศจิกายน 2550 11:35:43 น.
โดย: at IP: 58.9.84.250 6 พฤศจิกายน 2550 13:46:35 น.
โดย: Hematite 6 พฤศจิกายน 2550 21:25:50 น.
โดย: maru 12 พฤศจิกายน 2550 11:54:57 น.
โดย: zardamon 16 พฤศจิกายน 2550 10:17:48 น.
โดย: คนเข้าใจ IP: 125.24.228.110 17 พฤศจิกายน 2550 17:41:34 น.
โดย: งามหน้า 20 พฤศจิกายน 2550 20:07:43 น.
โดย: sara IP: 202.57.132.197 21 พฤศจิกายน 2550 9:43:02 น.
โดย: susan IP: 98.207.89.94 22 พฤศจิกายน 2550 1:43:27 น.
โดย: Hematite 23 พฤศจิกายน 2550 19:32:36 น.
โดย: LEE (lyfah ) 24 พฤศจิกายน 2550 13:35:24 น.
โดย: aymaze 28 พฤศจิกายน 2550 21:05:43 น.
โดย: เก๋ไก๋slider IP: 125.26.175.89 19 มิถุนายน 2551 21:03:53 น.
โดย: น้านก (Aunti-นก ) 27 กรกฎาคม 2551 13:05:41 น.
โดย: แม่น้องแมน IP: 125.27.207.67 28 กรกฎาคม 2551 13:36:09 น.
โดย: คุณแม่pp (anwan ) 7 สิงหาคม 2551 8:27:25 น.
โดย: เพิ่งเข้ามาอ่าน ^ ^ IP: 130.126.216.206 16 กันยายน 2551 7:26:12 น.
โดย: ไพ่นกกระจอก IP: 115.67.151.117 5 มกราคม 2552 17:44:58 น.
โดย: พลวัฒน์ IP: 124.120.46.103 11 มิถุนายน 2552 1:08:18 น.
โดย: a IP: 115.87.127.55 6 มกราคม 2556 22:05:01 น.
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 14 คน [? ]
ชีวิตที่เปลี่ยนไปเพราะมะเร็ง.. หลายอย่างที่ผมได้เรียนรูัจากมะเร็ง.. ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียนกันเสมอมา ผมจะดีใจมากๆ ถ้าข้อมูลในบล็อกนี้ เป็นประโยชน์กับใครสักคนที่กำลังสับสน เข้ามาแล้วก็ฝากข้อความไว้นะครับ..
เงิน ซื้อยาได้ แต่ซื้อสุขภาพไม่ได้ค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ