Bloggang.com : weblog for you and your gang
เพราะสวรรค์ไม่มีตา
Group Blog
เรื่องของฉัน มันส์ไม่เม้ม
งาน(ฝีมือ)เข้า
นินทาหนังสือ
แอบเม้าท์ซีรียส์
เหนือหัว
ไม่ไปไม่เห็น
กันยายน 2550
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
23 กันยายน 2550
ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย
All Blogs
สวัสดีปีใหม่ 2553
เมื่ออิป้าตัดใจขึ้นเขียง ผ่าฟันคุด
ขอความกรุณาเพื่อน ๆ ช่วยกันร่วมประมูลสิ่งของเพื่อช่วยเหลือสุนัขจรจัดค่ะ
ลดน้ำหนัก เรื่องไม่เล็กของคนตัวใหญ่
ขอเชิญเพื่อน ๆ ร่วมประมูลสิ่งของเพื่อช่วยเหลือสุนัขจรจัด กันหน่อยจ้า
เลือกที่จะเสียเพื่อน
เบื่อ พวกโลกส่วนตัวสูง
ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดใช้ จ้า เฮง เฮง เฮง
อัพบล๊อครอรับพรวันปีใหม่ อิอิ
หัดถ่ายรูปให้ดูมีมิติ (มิติลี้ลับ)
อะไรอีกหล่ะว้อยยยย
ช้านไม่อยากเป็นอีป้า ขาวีนนนนนนนนนน
ก็แค่น้อยใจ
โดนลดเงินเดือนแล้วว้อย
งงตัวเอง
เมื่อฉันต้องไปผ่าฟันคุด ......... ฮือ ฮือ กลัวอ่ะ T T
You are what you eats oops reads.
บ่นไป ดูไป
วันนี้ขอซีเรียสวันนึงนะ
อย่าเอาหัวใจ ไปผูกไว้ กะทีนใคร
เกลียด
เมนูเด็ด (ชีพ) วันนี้ขอเสนอ
ไม่จริ๊ง ไม่จริง ไม่เชื่อออออออออ
บ่นอะไรไปเรื่อยเปื่อย
น่ากิ๊น น่ากิน โอย น้ำหมากหก
อยากจะร้องไห้
เป็นอีกวันที่ฉันพอใจ (^ 0 ^)
วีรกรรมทำเพื่อใครกันว่ะเนี่ย
ความสุขไม่มีวันละลาย
35 Up
ใกล้จะบ้าแล้วววววววววว ตรู ขอระบายหน่อยเหอะ
ทำไมชั้นต้องเปลี่ยนตัวเอง เพื่อแลกกับเศษเงิน
ว่าจะมาอัพบล๊อคซะหน่อย แต่ต้องมาตอบ tag คนไม่สวยแถวนี้ก่อน เซ็งจริง ๆ ไม่ทำก็ไม่ได้ กลัวมันอ่ะ
ไม่เจียมสังขาร
แม่ของฉัน
ตอบ Tag มันคืออะหยังก๊า
กรรมใส่สเก็ตติดจรวดเทอร์โบ (อะไรเร็วกว่านี้มีอีกมะ)
จิตใจไม่ดี อย่างแรง
ทำความดีแบบง่าย ๆ แค่คิดดี ทำดีก็พอแล้ว
ศพ # 20
วันที่ฉันป่วย
โมโหแล้วนะ
ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย
เรื่องที่ไม่มีใครอยากให้เกิด
ปฏิบัติการ ........ ล่อปอบ ออกจากร่าง
ค.ย.
รักเธอ รักเธอ รู้เพียงเท่านั้น
I Don't want to wake up.
ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย
ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย
.
..
...
....
......
......
.......
........
.........
..........
แต่คนพูดอ่ะจะตาย
ทำไม ใครใคร ก็พากันพูดจาทำร้ายจิตใจ
ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แต่ทำไมถึงมาพูดจาหยาบคายกันถึงขนาดนี้ ไม่เว้นแม้แต่ลูกเด็กเล็กแดง
เรื่องมีอยู่ว่า (ดนตรีบรรเลงทำนองพญาโศก)
เมื่อวานตอนเช้าแวะ เซเว่นหน้าปากซอยที่ทำงาน เพราะอยากดื่มโค้ก แก้กระหาย หลังจากวิ่งตับกระจายมาจากสถานีรถไฟฟ้าศาลาแดง ร้านนี้เป็นร้านเล็ก ๆ พอเข้าไปก็เจอเด็กผู้ชายยืนกินขนมอยู่หน้าประตู ก็ไม่ได้สนใจอะไร นึกว่าลูกคนมาซื้อของ เดินไปหยิบโค้ก แล้วก็รีบออกมาจ่ายตังค์ เห็นเด็กน้อยเงยหน้าขึ้นมามองแล้วพูดอะไรไม่รู้ เพราะใส่หูฟังอยู่
ตอนแรกนึกว่ามันชม 555
ปรากฎว่า พอเอาหูฟังออกเพื่อฟังคำชมนั้นให้ชัด ๆ
คำพูดที่ได้ยินคือ
"อ้วนแล้วยังจะกินโค้กอีกเหรอ"
แป่ววววววว ประชาชนล้านเจ็ดสิบเอ็ดแสนในเซเว่นเล็ก ๆ นั้น ไม่ต้องบอกก็รู้ ว่า ได้ยินชัด
ชัดโดยไม่ต้องใช้ gsm เลยจ้า และ ไม่ต้องหันไปมองก็รู้ว่า พวกแม่ง (ต๊ายหยาบคาย) กะลัง หัวเราะกัน
ถึงเสียงมันจะไม่ดังก็เหอะ แต่เสียงเล็ก ๆ นั้นมันช่างเสียดแทงเข้าไปถึงขั้วหัวใจซะเหลือเกิน ทำไมถึงทำกับช้านนนน ด้ายยยยยยยยยยย
พนักงานเซเว่น แทบจะกระโดดข้ามเคาน์เตอร์ออกมาตะบบ เด็กน้อยน่ารักช่างจำนรรจาคนนั้น ให้หายไปในพริบตา
ส่วนเดี๊ยน หูอื้อ ตาลาย คล้ายจะเป็นลม มองเด็กน้อยด้วยแววตารักใคร่ ทนุถนอม ก่อนจะค่อย ๆ บรรจงเอากระป๋องโค้ก เขกกบาลเด็กน้อย อย่างเบามือ ก่อนเด็กน้อยจะเปล่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวด ฐานพูดความจริง ร่างอันบอบบางปราดเปรียวของเดี๊ยนก็โดดขึ้นคร่อมมอไซค์หน้าเซเว่นหายไป
ป่านฉะนี้เด็กน้อยต่อนนั้นคงจะรู้แล้วว่า ความจริงนั้นเป็นสิ่งไม่ตาย แต่ตัวตูเองนี่แหละจะตาย
ยัง ยังไม่หมดแค่นั้น เคราะห์กรรมยังกระหน่ำซัมเมอร์เซลล์ไม่เลิก
ตอนเย็นวันนี้ (ดนตรีบรรเลงทำนอง พรหมลิขิต) ขณะกำลังเลือกซื้ออาหารอยู่หน้าบิ๊กซี อย่างเพลิดเพลินเจริญใจ อาหารลานตาไปหมด ตื่นตาตื่นใจมั่ก ๆ น้ำลายจะหกมิหกแหล่
"บุญลิขิตบันดาลชักพา ดลให้เราพบกันทันใด" พลันสายตาก็ไปประสานกับพ่อค้าหนุ่มรูปงาม ว้าว ขายข้าวซะด้วย (ข้าวสวยที่เป็นถ้วย ๆ อ่ะ) กะลังอยากได้ข้าวอยู่พอดี
เล่นหูเล่นตาพองาม แล้วปรี่เข้าไปแบบไม่ให้ทันตั้งเนื้อตั้งตัว พ่อหนุ่มหันมายิ้ม โอ้ว กระชากใจป้ามั่ก ๆ ค่า
ขาแข้ง ใจเจย สั่นนนนน
กระมิดกระเมี้ยนเข้าไป กำลังจะอ้าปากพูด พ่อหนุ่มรูปงามก็เอ่ยขึ้นมาก่อน ราวกับรู้ใจว่า
รับกี่กระสอบดีครับ
แต่วววววววววววว
หมดกั๊น หมดกัน ถามงี้ได้ไงฟ่ะ เพื่อนเล่นแกรเหรอ ตรูเนี่ยรุ่นทวดแล้วนะเฟ้ย (อ้าว เฮ้ยลืมตัว) น้องค่ะ พูดอย่างนี้หมายความว่าไง หมายความว่าอย่างพี่นี่ต้องกินเป็นกระสอบเหรอ
พูดจาทำร้ายจิตใจมั่ก ๆ
2 จ้ะ ขอ 2 เลย แหม รู้ใจเจงๆ
อ้วน อ้วน อ้วน อ้วน อ้วน ใคร ๆ ก็หาว่าเธอนะอ้วน
เด็กมันยังรู้เลยว่ากินน้ำอัดลมอ่ะอ้วน แล้วเราอ่ะ คราวทวดแล้ว รู้ก็ทั้งรู้แต่ก็ยังกิน วันนึงนี่หลายกระป๋องเลยนะ บางวันข้าวเช้าไม่ได้กินอ่ะ ซัดโค้กก่อนเลย 1 กระป๋อง เฮ้อ ชีวิตเศร้าของสาวออฟฟิศ
จริง ๆ เราอ่ะ ไม่ได้อยากกินนะ แต่ปอบอ่ะ ปอบมันอยากกิน มันบังคับเราให้เราไปซื้ออ่ะ จริง ๆ นะ (รำไม่ดีโทษปอบ ครับพี่น้อง)
ไม่เชื่อถามปอบ จิ
Create Date : 23 กันยายน 2550
Last Update : 15 ตุลาคม 2551 12:20:37 น.
3 comments
Counter : 598 Pageviews.
Share
Tweet
คุณโซจูบอกให้มาอ่าน ฮาดี
อืม...blogนี้มีปอบสิง...
โดย: Q.NUH IP: 125.27.222.130 วันที่: 26 กันยายน 2550 เวลา:15:53:37 น.
ดีค่าพี่หยี เพิ่งได้เข้าบล็อคพี่ อิอิ
เล่าเรื่องสนุกมากค่ะ
เรื่องอ้วนไม่ต้องห่วง มีน้องคนนี้อ้วนกว่าอยู่ทั้งคน อิอิ^^
...
โดย: ขอบคุณที่รักกัน (
blueberry_cpie
) วันที่: 26 กันยายน 2550 เวลา:17:09:34 น.
ป.ย.อ. มากๆเลยนึกว่าจะเล่าเรื่องอะไรที่ไหนก็เล่าเรื่อง
ป.ย.อ. ให้ฟัง
โดย: รพีภัทร์ IP: 124.120.220.88 วันที่: 9 ตุลาคม 2550 เวลา:16:25:01 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
ดวงตาสวรรค์
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
เบื่อคน สนแต่หมา ดีก่า
Friends' blogs
blueberry_cpie
โซจู
NanCy_T
autoall
ปิ่นพระศิวะ
HIVที่รัก
ฎ-ชฎา
Aeejija
สาวไกด์ใจซื่อ
กาแฟรสเสน่หา
น้องต๋าว
redPoTatO
Flowerfun
art_AbSTracT
KruFiat
Webmaster - BlogGang
[Add ดวงตาสวรรค์'s blog to your web]
Links
มือใหม่หัด Blog
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
อืม...blogนี้มีปอบสิง...