เราเป็นคนจำพวก"ถูกทำลายความรู้สึกได้ยาก"
แต่เมื่อมันถูกทำลายแล้ว มันก็"ซ่อมได้ยาก"เหมือนกัน
ผิดกับคนจำพวกที่เสียความรู้สึกง่าย
แล้วหายง่าย
แล้วเรื่องที่มาทำลายความรู้สึก ก็วัดไม่ได้ด้วยขนาด
เพราะส่วนใหญ่ เป็นเรื่องที่คล้ายสายลมของใครบางคน
ที่แค่พัดมา เพื่อผ่านไป
(เค้าอาจไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ ว่าได้ทำลายความรู้สึกใครบางคนลง)
คนที่รู้จักเรา มักพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า
"อิเบลล์มันโกรธใครเป็นด้วยเหรอ"
บ้างก็ถามเราว่า
"เบลล์โกรธใครเป็นมั๊ย?"
เราก็คน
โกรธได้ โกรธเป็น
(เกลียดได้ เกลียดเป็น)