A Journey Of A Thousand Miles Must Begin With A Single Step!!
|
||||
Lilly สมาชิกใหม่ในครอบครัว ได้น้องแมวมาใหม่ไปเจอที่คลีนิคหมอแถวบ้านตอนที่พาสตี๊ฟไปตรวจแผล ไปคิดไม่ฝันว่าวันนั้นฮั้วจะมีแมวงอกขึ้นมาอีกหนึ่งหน่อ คลีนิคนี้เพิ่งไปทดลองครั้งแรก เพราะเห็นว่าใกล้บ้านที่สุด เผื่อมีอะไรฉุกเฉินจะได้พาลูก ๆ ไปหาได้ พอตรวจเสร็จ พยาบาลที่นั่นก็ถามว่าสนใจจะรับน้องแมวไปเลี้ยงอีกสักตัวไหม เป็นน้องแมวที่มารักษาอยู่ที่นี่นานกว่าสามเดือนแล้ว ตอนแรกก็ปฏิเสธไป เพราะสี่ตัวที่บ้านก็เต็มพิกัดแล้วจริง ๆ แต่อีกใจก็สงสารน้อง อยากจะไปเยี่ยม เลยเผลอใจตามน้องพยาบาลเข้าไปห้องรักษาอีกห้องหนึ่งที่อยู่บนชั้นสองของคลีนิค ภาพที่เห็นคือ กรงเล็ก ๆ อยู่สองกรงมีน้องแมวอยู่กรงละตัว และน้องหมาอีกสองกรง .. พยาบาลเล่าว่า น้องแมวตัวนี้มีคนช่วยมาหลังจากที่เค้าเห็นว่าน้องแมวกำลังโดนหมาไล่กัดจนขาเหวอะหวะ .. ไม่รู้ว่าเป็นแมวหลงมาหรือเปล่า แต่อยู่ตัวเดียว เค้าเลยเข้าไปช่วย น้องน่าจะอายุสัก 6 - 7 เดือนได้ อยู่ที่คลินิคนี้มา 3 เดือนแล้ว ทำหมันเรียบร้อย ขายังไม่ค่อยหายดีเท่าไหร่ แต่แผลปิดแล้ว พยาบาลอยากจะหาบ้านให้ เพราะสงสารน้อง ที่ต้องอยู่แต่ในกรง ไม่มีใครเล่นด้วย เพราะที่เหลือในห้อง เป็นสัตว์ที่มีเจ้าของพามารักษาทั้งนั้น หน้าตาน้องน่ารักดี ตัวสีครีม หางกุดเป็นหางกระต่าย ขาเป๋หน่อย ๆ เพราะโดนกัด .. ในใจก็คิดว่าเพิ่มเป็นห้าหน่อนื่เยอะน่าดู แต่ก็อดสงสารเค้าไม่ได้ สภาพที่อยู่ไม่ได้แย่ แต่ไม่มีอิสระ ก็เลยบอกพยาบาลว่าขอทดลองเลี้ยงซักพัก เพราะที่บ้านมีแมวที่อยู่ด้วยกันมาตั้งนานถึงสี่ตัว ขอดูก่อนว่าจะไปได้มั๊ย .. พอเอาน้องกลับบ้านก็ดังคิด .. พวกเจ้าถิ่นก็ขู่กันใหญ่ ฟ่อ ๆ แต่น้องเค้าไม่กลัวเลย นิ่งมาก ๆ แรก ๆ ก็ต้องใส่กรงเลี้ยงแยกกันไปก่อน เพราะไม่แน่ใจว่ามีโรคอะไรติดมาหรือเปล่า แต่อยู่ไปซักพักก็เริ่มชินกัน ยกเว้นแจสมิน ที่จนป่านนี้ (เดือนกว่า) แล้วก็ยังเข้ากันไม่ได้ อาจจะเป็นเพราะเป็นเพศเดียวกันหรือเปล่าไม่รู้ หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป ก็โทรไปบอกคลีนิคว่า ฮั้วรับน้องเค้าอยู่ถาวรเลยละกัน สงสาร.. เค้าติดคนมาก ๆ เป็นเด็กฉลาด แต่เอาแต่ใจน่าดู อาจจะเพราะชีวิตผ่านความยากลำบากมา เลยไม่ค่อยกลัวใคร และสู้ยิบตา ไม่ว่าตัวใหญ่มาจากไหน เค้าก็วิ่งเข้าใส่ และนี่คืออีกหนึ่งหน่อที่เข้ามาเป็นครอบครัวเดียวกัน .. "ลิลลี่" .. สาวน้อยแสนหวาน แต่ใจเด็ดที่สุด .. จุ๊บ จุ๊บ.. ดัใจกับน้องเหมียวด้วยที่มีแม่ใจบุญ อิอิ...
โดย: belljunior IP: 124.122.223.193 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2553 เวลา:19:31:05 น.
ดีใจกับน้องด้วยจ้า น่ารักด้วยนะเนี้ย
โดย: หญิงวิ (jeedjard_wi ) วันที่: 24 พฤศจิกายน 2553 เวลา:21:29:10 น.
ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ ที่เข้าเยี่ยมเยียน..
น้องเค้าน่าสงสารค่ะ แมวอีกซักตัวคงไม่ได้ทำให้เราแย่ขึ้นน่ะ .. ทุกวันเข้าห้องแมว ห้องหมา ก็ร้องไห้ทุกวัน บางเคสน่าสงสารมาก ๆ เจ้าของพามาทิ้ง ทำไมคนเราช่างใจร้าย.. โดย: Gorgeous Girl วันที่: 25 พฤศจิกายน 2553 เวลา:10:03:15 น.
|
Gorgeous Girl
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
Group Blog All Blog
Friends Blog
|
|||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |
หากบ้านนี้เมืองนี้มีคนใจบุญแบบคุณ สัตว์เลี้ยงที่ถูกทอดทิ้งคงจะไม่มี เป็นบุญกุศลใหญ่หลสงจริง ๆ ค่ะ