Secret Love Affair กับบทอัศจรรย์ของ อีซอนแจ
อีซอนแจ เป็นเด็กหนุ่มอายุ 20 ต้นๆ ที่มีพรสวรรค์ด้านเปียโน ขนาดที่เรียกว่าฟังครั้งเดียวเล่นได้ เหมือนกับพรสวรรค์ของกูรู Piano Genius ในอดีตหลายคน แต่อีซอนแจนั้นมาจากครอบครัวยากจน เขาต้องทำงานรับจ้าง (แบบวินมอไซด์บ้านเราคือรับส่งเอกสาร ส่งของต่างๆ)
จนกระทั่งวันหนึ่ง อีซอนแจ มาส่งของให้มูลนิธิศิลปะซอฮัน เขาดอดเข้าไปได้ยินเพลง Fantasia in F minor D940 ของ ฟรันซ์ ชูแบร์ท (Franz Peter Schubert) ซึ่งเป็นการเล่นโดยนักเปียโน 2 คน (4 มือ) แต่ อีซอนแจ แอบเล่นเพลงนี้คนเดียว (นั่นก็คือเล่นแค่ 2 มือ)
เสียงดนตรีแว่วไปถึงหูของ ศจ.คัง สามีของ โอฮเยวอนผู้ดูแลงานคอนเสิร์ตของมูลนิธิที่กำลังจะจัดขึ้น .. ด้วยเหตุนี้เอง ศจ.คัง ถึงกับอยากได้เด็กหนุ่มคนนี้มาเป็นลูกศิษย์ โดยหวังว่า เขาจะได้ดันเด็กสู้กับเพื่อนอาจารย์ที่ดูเหมือนกำลังได้ดีเกินหน้า จึงสั่งให้โอ ฮเยวอน ไปตามหา และฟังฝีมือเปียโนของ อีซอนแจ
เหตุการณ์กลายเป็นว่า อีซอนแจ เกิดหลงรัก โอ ฮเยวอน เข้าอย่างจัง ครั้นเมื่ออีซอนแจ เล่นเปียโน จึงเหมือนกับว่า โอ ฮเยวอน นั้นต้องมนต์เด็ก 20 เข้าอย่างจัง
หลายๆ คนฟินกันเป็นแถบๆ เลยค่ะ ว่า โอ ฮเยวอน ซึ่งมีสามีแล้ว อายุ 40 ปี เกิดไปตกหลุมรักกับ เด็กหนุ่ม 20 อย่าง อีซอนแจ ได้ยังไงกัน แต่หลายคนก็ต้องสละเรือ (หยุดดูกันไป) อาจเป็นเพราะคาดหวังจะเห็นซีรีย์แนวกินเด็กแบบเบาๆ ให้หัวเราะคลายเครียด แต่กลายเป็นว่า ยิ่งดูยิ่งง่วง ยิ่งดูยิ่งเครียด บ้างบอกว่า นี่มันซีรีย์ผู้ใหญ่
Secret Love Affair เป็นซีรีย์โรแมนติก โศกซึ้ง แบบแนวเพลงและนักเปียโนที่ถูกอ้างถึงในเรื่องนั่นแหละค่ะ ความรักของ โอ ฮเยวอน กับ อีซอนแจ ถูกเอาไปเปรียบเทียบกับความรักของ คลารา ชูมันน์ (Clara Schumann) กับ โยฮันเนส บราห์มส์ (Johannes Brahms) ด้วยซ้ำไป ..
แนะนำให้อ่านเพิ่มเติม หนังสือชื่อ "ใต้เตียงนักดนตรี"
ส่วนฉากหวือหวา จะหวังได้เห็นแผ่นหลังอันเปล่าเปลือยของ ยูอาอิน ผู้รับบทเป็น อีซอนแจ นะเหรอคะ เหอๆ .. ดูนี่ไปเหอะค่ะ
นี่แหละคือภาพที่ทำเอาคนดูหลายคนถึงกับ "หลงทาง" เพราะความตี๊สแตกของผู้กำกับ และคนเขียนบท แม้จะเกิดเป็นเสียงวิพากษ์วิจารณ์เป็นวงกว้างว่า โอ้โห มันลึกซึ้ง !!! (กรุณาใช้เสียงเหมือน อ.เฉลิมชัย)
แต่สำหรับคนที่ฟินดนตรี หรือชอบเพลงคลาสสิก ต้องบอกว่าค่อนข้างประทับใจนะคะ ซึ่งส่วนตัวแล้วจะชอบฉากที่ อีซอนแจ ขึ้นเวทีเดี่ยวเปียโน ในเพลง Rhapsody on a Theme by Paganini, Op. 43 ของ เซอร์เก วาซิลีวิช รัคมานินอฟ (Rachmaninoff) พร้อมผ้าเช็ดหน้าของ โอ ฮเยวอน (ผู้ซึ่งขณะนั้นเปรียบเหมือนกับว่าเธอคือ Muse ของ อีซอนแจ ไปเรียบร้อย)
สำหรับบทสุดท้าย แม้หลายคนอาจจะกำลังมองว่า มันจะรอดกันเหรอ รักต่างวัย .. คนเขียนบท จบเรื่องนี้ด้วยความสวยงาม (และขอให้มองความรักของคู่นี้อย่างสวยงามด้วยเหอะนะ) ด้วยคำพูดของ โอ ฮเยวอน ที่ให้การต่อศาลว่า
"ฉันไม่มีข้อแก้ต่างใดๆ สำหรับข้อกล่าวหาทั้งหมด และไม่หวังว่าจะได้รับการลดหย่อนผ่อนโทษ การกระทำที่ผิดกฎหมายทั้งหมดไม่มีใครบังคับให้กระทำ แต่มันคือทางเลือกของฉันเอง"
โอ ฮเยวอน เลือกที่จะดึงคนที่สมควรผิดมาร่วมรับโทษกับเธอ ทั้งนี้เพื่อเป็นการสั่งสอนให้สังคมชั้นสูงได้รับรู้ความเจ็บปวดที่สั่งสมมาจนกลายเป็นพันธนาการของเธอในปัจจุบัน โดยเธอได้ให้เครดิตกับความรักอันบริสุทธิ์ของเด็กหนุ่มที่เช็ดถูพื้นเพื่อให้เธอได้นั่งในที่ที่ดีที่สุด และ "สะอาด" ที่สุด อันเป็นสิ่งที่เธอไม่เคยได้รับมาก่อน (จากสังคมชั้นสูง)
เป็นไงคะ บรรลุสัจธรรมกันไปเลยทีเดียว ..
สำหรับอนาคตของ อีซอนแจ นั้น .. เขาได้รับคำแนะนำให้ไปฝึกฝนเพลง Rondo in A minor, K. 511 ของโมซาร์ท ค่ะ เพลงนี้มีนัยยะบ่งบอกว่า ยิ่งฝึก ยิ่งมากด้วยประสบการณ์ และยิ่งประสบการณ์มาก ก็ยิ่งเล่นได้ไพเราะกว่าเดิม
Create Date : 16 พฤษภาคม 2557 |
|
8 comments |
Last Update : 16 พฤษภาคม 2557 16:54:19 น. |
Counter : 13183 Pageviews. |
|
|
ส่วนอีซอนแจนั้น ยูอาอินน่าเลี้ยงมากฮ่ะ เด็กอาไร้มีความรักมหาศาล..หลงรักความรักที่อีซอนแจมีให้โอฮเยวอนสุดๆ มันบริสุทธิ์ มันอบอุ่นหัวใจ
ชอบเสียงเปียโนประกอบโทนของเรื่อง ชอบภาพมัวๆสลับกับภาพสว่างๆในบางตอน มันเข้ากับอารมณ์ของเรื่อง ..เป็นซีรี่ย์รักต่างวัยที่แตกต่างอย่างมีชั้นเชิง
อาจจะไม่ใช่แนวถูกใจคนส่วนใหญ่ แต่เชื่อว่ามีคนไม่น้อยแอบชอบเรื่องนี้และยกให้เป็นซีรี่ย์หนึ่งในดวงใจเหมือนกัน
ขอบคุณสำหรับรีวิวและหนังสือแนะนำนะคะ ถูกใจกด like เดียวไม่พอ