จูบเปร์เก้ - Me too, Flower
โอ๊ะ .. รู้สึกแปร๊บ ๆ ค่ะ หลังจากที่ดู Me too, Flower จบ ..
เป็นเพราะรู้สึกว่า ดูมันช้าไปมั้ย .. 
อาจจะเป็นเพราะ ลีจีอาห์ ทำให้ไม่รู้สึกอยากดูเอาซะเลย ..
จนกระทั่งซับดี ๆ ออกมา และเพิ่งหยิบออกมาดูจนจบเอาก็วันนี้ ..
สิ่งแรกที่รู้สึกคือ ว้า .. พระเอก น้องขนมปัง ยุนชียุน จากเรื่อง King of Baking
มารับบท ซอแจฮี ได้น่ารักมาก แต่ว่า .. เคมีมันไม่เข้ากับ คนที่มารับบทเป็น
มาดาม ปาร์ค ฮวายอง
คือ คิดไปว่า นี่ถ้าหากว่า คิม แจวอน ไม่ประสบอุบัติเหตุเพราะมอเตอร์ไซด์
ควงเกือบ 90 องศา จนบาดเจ็บที่หัวไหล่ไปซะก่อน คงอินกับ ซอแจฮี มากกว่านี้แน่
ไม่ใช่ว่า ยุนชียุน เล่นไม่ดีนะคะ เล่นดี ดราม่า มากค่ะ แต่มันขัด ๆ ใจอ้ะนะ
เวลาเข้าฉากที่ดูจะเป็น Love Line กับ มาดามปาร์ค เอ่อ ..
คือหน้าตาของมาดามปาร์ค ดูกร้านโลกมากกว่า แจฮี หลายขุมเหลือเกิน
ในขณะที่ แจฮี ยังวัยรุ่น (จนแทบจะมองออกเลยว่า ยังไม่ได้เกณฑ์ทหารด้วยซ้ำ)
ทั้ง ๆ ที่เรื่องนี้ แจฮี น่าจะพ้นวัยเกณฑ์ทหารไปแล้ว ซึ่ง คิม แจวอน จะดู
เหมาะมาก ๆ
เอาเถอะค่ะ เคมีระหว่าง แจฮี นักธุรกิจหนุ่ม กับ ตำรวจสาวชาบองซัน
ก็ดูพอถูไถไปได้ ก็ทน ๆ ดูที่เนื้อหาเอาค่ะ
แม๊ .. มันอดคิดไปตลอดทั้งเรื่องไม่ได้ทุกทีว่า นี่ถ้าคิมแจวอนเล่น
มันจะดีกว่านี้ไม๊นะ .. เฮ้อ .. แจวอนเอ๊ยยย .. ขี่มอเตอร์ไซด์ไม่เป็นทำไม
ไม่ไปหัดขี่ให้มันแข็ง ๆ ซะก่อน .. เฮ้อ .. 
มาเข้าเรื่องกันดีกว่าค่ะ ..
เรื่องราวของ Me too, Flower เป็นเรื่องราวของคนที่อยากถูกรัก
และรักไม่เป็น เมื่อ ตำรวจสาวมีนิสัยแข็งกร้าว ชาบองซัน ได้พบกับ แจฮี
ซึ่งปกปิดความร่ำรวย เพราะเขาไม่ต้องการมีชีวิตอยู่ท่ามกลางสังคม
ด้วยเหตุที่ว่า แจฮี นั้นมีปมในอดีต ก่ออุบัติเหตุทำให้สามีของมาดามปาร์ค
เสียชีวิต และเขาก็รู้สึกรับผิดชอบต่อการกระทำในอดีต
ในขณะที่ตำรวจสาวชาบองซันเอง มีปมในวัยเด็กเช่นกัน แม้จะเป็นคน
หน้าตาสะสวย แต่ก็โหยหาความรักที่ลึกซึ้งแท้จริงไม่ได้ เพราะปมที่
เกิดจากพ่อบังเกิดเกล้าไม่รู้วิธีแสดงความรักต่อครอบครัว จนทำให้บ้านแตก
ความรักระหว่างแจฮี กับตำรวจสาวบองซัน ติด ๆ ดับ ๆ เพราะทุกครั้งที่
ความรักของทั้งคู่กำลังเดินมาแหว๋ว ๆ ดี ๆ มาดามปาร์ค ก็เกิดอาการ
หึงหวง ทำตัวเป็นเจ้าของ และใช้น้องสาวลูกติดสามีใหม่ของแม่บองซัน
มาทำลายความรักของทั้งคู่ ..
นอกจากนี้ เมื่อวันหนึ่ง ความลับเรื่องฐานะร่ำรวยของ แจฮี ถูกเปิดเผยขึ้นมา
ก็ยิ่งทำให้บองซัน รู้สึกได้ถึงความไม่คู่ควร (อันนี้ออกแนวเน่านิดนึง)
แต่มีฉากนึงค่ะ ชอบมากคือ ตอนที่ แจฮี มาขอคืนดีกับ บองซัน ..
แล้วบอกซัน เล่าว่า มีคู่รักคู่หนึ่งเลิกร้างกันไปนาน จนกระทั่งวันหนึ่ง
บังเอิญได้พบกัน และทั้งคู่กลับมานั่งพิจารณาว่า เลิกกันด้วยสาเหตุอะไร ..
จนกระทั่งฝ่ายหญิงนึกขึ้นได้ว่า เธอไม่ชอบฝ่ายชายเพราะเขาชอบถูไม้ขีดไฟ
(คือแบบรำคาญไงคะ ก็เลยเลิกกัน)
อันนี้ไม่รู้ว่า มีใครถ่านไฟเก่ากำลังคุโชนบ้างไม๊ หรือว่า เคยกลับไปคบกับ
แฟนเก่าแล้วอยู่มาวันนึงนึกขึ้นได้ว่า ตูเคยเลิกกันมันเพราะอะไร
พอนึกขึ้นได้ก็เลิกกัน ฮา ~
คือนึกแล้วขำดีอ้ะนะ
ฉากจูบค่ะ จูบของ แจฮี ว้าว มาก ..
แจฮี กดจมูกลงไปที่ใบหน้าของ บองซัน .. นี่ถ้าจมูกไม่โด่ง ทำไม่ได้นะคะ
หลังจากนั้นก็งับริมฝีปากบนของบองซัน ดูแล้วเหมือนดูดริมฝีปากกันเลย 
เริ่ดมาก จูบแบบนี้ ร้อนดี 
ปล. เพลงประกอบเพราะนะคะ เพลงน่ารักฟังสบาย .. เพลิน ลัลลา ~
แล้วก็แถมอีกนิดนึงค่ะ ฉากลานจอดรถของห้างเปร์เก้ เนี่ย
มันก็คือ ออฟฟิศสถาปนิกของ คังแทพุง จากเรื่อง
The Relation of Face, Mind and Love นั่นเอง
จำกันได้ไม๊คะ
| Create Date : 23 กรกฎาคม 2555 |
| Last Update : 23 กรกฎาคม 2555 22:13:22 น. |
|
8 comments
|
| Counter : 8715 Pageviews. |
|
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 123 คน [
หลงรักลีจางวูเข้าอย่างจัง อยากหม่ำเด็กๆ