ตำนานสมเด็จพระนเรศวรมหาราช ภาคประกาศอิสรภาพ

เรียนไว้จากกระทู้ที่แล้วค่ะ ว่าเหตุผลที่จะตามดูพระนเรศ ภาคต่อนั้น
เป็นเพราะบทที่คมคายของบุเรงนอง ว่าหนังจะมีทางออกที่ชาญฉลาดอย่างไร
และแล้ว... ก็ต้องผิดหวัง

การสร้างหนังที่ใช้ทุนสร้างเยอะๆนั้น ไม่ได้บ่งบอกถึงความดีความชอบในตัวหนัง
หากแต่แสดงให้เห็นถึง "ฝีมือ" ของผู้กำกับฯ ว่าเลือกจะตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ ?
หรือฉลาดสื่ออย่างมีชั้นเชิงและเคารพคนดู
สร้างสิ่งเล็กๆน้อยๆให้ได้กินใจ กินความหมายที่กว้างและลึกกว่า
หรือเลือกนำเสนออย่างทื่อด้านและฟุ่มเฟือยเกินความจำเป็น

หนังภาคแรกที่สามารถสร้างอารมณ์ร่วมให้เราได้ในระดับหนึ่งนั้น
กลับมาในภาคต่อนี้ แทบไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นมือเขียนบทคนเดิม
เพราะขาดเสน่ห์ของการเล่าเรื่องโดยสิ้นเชิง

ตัวละครหลักเราเป็นหุ่นยนตร์รึก็เปล่า
มิติของอารมณ์ทางการแสดง ออกมาแบนสนิท
ไม่มีเสน่ห์บนจอให้ได้เอาใจช่วยใคร หรืออะไรเลย

แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่แย่ที่สุดของหนังหรอกค่ะ

จุดบกพร่องที่เคยพลาดไปใน "สุริโยไท" มีกลับมาให้เห็นกันจะจะ
การตัดต่อที่ไม่คำนึงถึงอารมณ์คนดู
มีเรื่องจะเล่า จะบอก ก็จะตัดให้ดู ให้ได้รู้ แค่นั้น!
ไม่มีความลุ่มลึกใดๆให้ได้คิด ให้ได้ต่อยอด
คิดแล้วเสียดายเวลาที่เข้าไปชม

ฉากการทำสงครามที่ดูแล้วอยากให้หยุด
ไม่ใช่เพราะความโหดร้ายของสงครามนะคะ
แต่เป็นเพราะความเบื่อหน่ายต่อการยัดเยียดฉากเหล่านี้
ที่ทำสงครามไปนั้น ล้วนแสดงออกถึงความรักชาติแทบทุกหยาดหยด ?
คงเป็นข้อดีเพียงข้อเดียวกระมังคะ ของหนังภาคต่อนี้

หลายต่อหลายคนเตือนดิฉันก่อนเขียนกระทู้นี้
แต่ 1+1 ต้องเท่ากับ 2 ค่ะ
ดีก็คือดี เลวก็คือเลว
อย่าพยายามหลอกตัวเอง หรือคนอื่นๆ
ยกยอปอปั้นกันเกินความจำเป็น

ติก็เพื่อก่อ อยากให้หนังไทยเราก้าวต่อไป
ต้องเลิกอุปโลกกันเอง เยินยอในสิ่งที่หาใช่ควรเยินยอ
ดูแล้วผิดหวังจริงๆ

ขอแสดงความนับถือ!!!

Create Date : 17 กุมภาพันธ์ 2550		0 comments
Last Update : 17 กุมภาพันธ์ 2550 23:54:01 น.
Counter : 655 Pageviews.
Share Tweet