รักสู้ฟัดบรรทัด 5 เส้น บทที่2

บทที่2
ฉันมาเรียนที่นี่ประมาณ 1 เดือนกว่าแล้ววันนี้ก็เหมือนทุกวัน แพรวนั่งคุยกับฉันแต่ส่วนใหญ่ฉันเป็นคนฟังซะมากกว่า ฉันว่าแพรวเป็นนักข่าวได้สบายๆเลย ก็แพรวรู้ทุกเรื่องภายในโรงเรียน รู้แม้กระทั่งว่าคนโน้นเป็นกิ๊กคนนี้ อาจารย์คนโน้นชอบตด อาจารย์คนนั้นถูกแฟนทิ้ง
ครืด เสียงเปิดประตูดังขึ้น ซึ่งก็ไม่ทำให้ฉันเลิกการสนทนา แต่แล้วฉันก็รู้สึกว่ามีคนเอาแขนมากอด
ทุกสายตาจับจ้องมาที่ฉัน ฉันมองไปยังใบหน้าของคนที่กอดฉัน
เธอเป็นหญิงสาวหน้าหวาน ตาโต ปากแดง ผิวขาว ผมสีน้ำตาลประกายแดงยาวถึงกลางหลังดัดปลายนิดๆดูแล้วนุ่มน่าสัมผัส
เธอยิ้มกว้างมาที่ฉัน จะไม่ให้ฉันกอดตอบได้ไงก็ในเมื่อวีนัสเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุด
“ไม่คิดถึงกันบ้างหรอ วีนัสงอนแล้วนะ”วีนัสทำแก้มป่อง
“คิดถึงสิ”ฉันหอมวงไปยังแก้มของวีนัส
“กระแฮ่ม”ทุกคนในห้องพร้อมใจกันทำเสียงขึ้น แต่ก็ไม่สามารถทำให้เรา 2 คนแยกจากกันได้ ก็คนมันคิดถึงหนิ กลับจากปรากก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย
“อายะหนีเค้ามาหรอ รู้ไหมว่าเค้าอยู่ที่ปรากคนเดียวมีคนมารังแกด้วย”
“น่าโมโหชะมัด”
“กระแฮ่ม”เสียงอาจารย์
“วีนัสเธอไปนั่งข้างยารีส”อาจารย์ชี้ไปยังโต๊ะท้ายสุดข้างประตูทางออกข้างชายที่นอนฟุบหน้ากับโต๊ะเช่นเคย
“ไม่ เค้าจะนั่งกับอายะ แล้วเค้าก็ไม่นั่งใกล้ผู้ชายด้วย”
“วีนัส เธออย่างเรี่องมากสิ มันเหลือที่เดียว”วีนัสกับอาจารย์ถกเถียงกันอยู่นาน จนสุดท้าย
“อาจารย์ฮะ ตกลงอายะจะไปนั่งเองฮะ”ฉันพูดขึ้นเสียงดัง การถกเถียงหยุดลง แล้วฉันก็เดินไปนั่งข้างๆนายยารีส
“อายะนี่เป็นอัศวินคอยปกป้องฉันตลอดเลย”
ตลอดทั้งวันที่ฉันนั่งข้างยารีส ฉันยังไม่เคยเห็นหน้ายารีสเลยแม้แต่ครั้งเดียว ก็ยารีสนอนตลอดตั้งแต่เช้าจนเลิก
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
หลังเลิกเรียนเรานัดจะไปฉลองการเข้าเรียนของวีนัส
“จะไปไหนดีแม่เด็กนักเรียนใหม่”
//////////////////เสียงริงโทนดังขึ้น///////////////////
“ฮัลโหล...โซจิ นายว่าไงนะ...อืมๆ...เจอกันตรงแฉกซอยหน้าโรงเรียนนะ...บาย”
ฉันวางสายด้วยความรีบร้อน
“เป็นไรไปหรอ มีเรื่องไรก็บอกได้นะอายะ”
“เปล่า ไม่มีไรมากหรอก แต่วันหลังค่อยไปฉลองแล้วกัน”
“อือ บายอายะ”ทั้งแพรวกับวีนัสหันหลังเดินกลับเข้าไปโรงเรียนอีกครั้งเพื่อกลับเข้าหอแพรวซึ่งยังไม่มีรูมเมท ตอนแรกวีนัสก็ขอมาอยู่ที่บ้านด้วยแต่ช่วงนี้ยุ่งๆเรื่องพ่อกับงานรับช่วงต่อก็เลยปฎิเสธไป นี้คงเป็นเรื่องแรกที่ฉันผิดใจวีนัส
ฉันเดินมาเลยๆ ขณะที่เห็นเงาของชาย 4 คนที่มีรูปร่างสูงใหญ่เดินตามมาอย่างช้าๆ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร และแล้ว
“ปล่อยนะ”ฉันโดนสวมกอดเข้าจากด้านหลัง
“คนสวย”สงสัยเป็นพวกโรคจิตแหงๆ
“ปล่อย ไม่ปล่อยนายโดนแน่”
หลังจากนั้นไม่นานก็มีชายอีก3คนมาล้อมตัวฉัน ชายที่อ้วนผิวดำก็เข้ามาหอมแก้มขวาฉันอย่างจัง
“นายตายแน่”
นายคงไม่รู้สิว่าฉันเป็นหัวหน้าแก๊งแมงป่องแดง
“หยา...........ๆ”
ฉันกระโดดถีบนายอ้วนดำด้วยสองขาสุดกำลังพร้อมกับสะบัดคนที่ล็อกฉันเอาไว้ พอหลุดจากการพันธนาการจากพวกโรตจิตก็ถึงเวลาสนุกแล้วสิ ตอนนี้ฉันถูกล้อมจากทุกด้านแต่นี้ไม่ใช่ปัญหาสำหรับฉัน ก็ฉันผ่านการฝึกจากโซจิมาอย่างดี ฉันมองนายอ้วนดำพร้อมกับถีบเข้าท้องน้อยใต้ลิ้นปี่อยู่หลายทีจนมันล้มไปกองกับพื้นเลือดกลบปาก หลังจากนั้นก็หันมาจัดการต่อยและถีบชายสามหนุ่มลูกกระต๊อกทีสองทีก็วิ่งหางจุกตูดหายไปเสียแล้ว ยังไม่ทันหนุกเลยแฮะ จุดสำคัญของการสู้มันอยู่ที่หัวหน้า ฉันยังจำทุกถ้อยคำที่โซจิพูดได้ดี
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“เฮ้ย นั้นผู้หญิงถูกรังแกปะว่ะ ชิน”ผมกล่าวพร้อมกับหันไปมองหน้าชิน ก็ถามนานแล้วไม่ตอบสักที
ชินเป็นมือขวาของผมเอง เราเรียนอยู่ชั้นเดียวกันแต่อยู่คนละห้อง ก็ชินมันดันเก่งกว่าผม นายนั้นเป็นคนที่ต่อยไม่เก่งหรือต่อยไม่เป็นก็ว่าได้ ชินนะมีแต่สมอง นี่ผมชมเขานะ ชินเป็นคนรูปร่างสูง ผมสั้นดำสนิทสไลต์บางๆเข้ารูป ดวงตากลมโตสีน้ำตาลแดงที่ดูแล้วเร้าร้อน ปากแดงเหมือนผู้หญิงที่ถูกแต้มอยู่บนเรือนร่างขาวเนียน และที่สำคัญมันมีคิ้วดำเข้มเป็นเอกลักษณ์ นายชินป็อปในหมู่สาวๆจะตายแต่ถ้ามันไม่สวมแว่นก็คงจะเป็นprinceโรงเรียนไปแล้ว
ชินทำหน้าอึ้งๆ
“ชิน”
“นายดูดีๆสิ”
ผมหันไปมองทางที่ผู้หญิงคนนั้นอีกครั้ง
“เฮ้ย โม้นะ”ผมตะโกนออกมาเสียงดัง
ก็เมื่อกี้ผมยังเห็นเธอถูกชาย4คนรุมอยู่เลย ไม่ถึง 3 นาทีเร็วกว่ามาม่าเสียอีก ตอนนี้ชาย4คนอยู่ใต้ฝ่าเท้าเธอ
ผมเดินเข้าไปใกล้เธอเหมือนโดนมนต์สะกด
แปะ แปะ ผมปรบมือให้เธอ
“เก่งดีหนิ”
ด้วยมนต์สะกดนั้นทำให้ผมดึงเธอเข้ามากอดแล้วหอมแก้มอย่างไม่รู้ตัว แก้มเธอทั้งหอมทั้งหวาน
“ไอ้บ้า”เธอสะบัดตัวออกจากผมแล้ว ส่งมัดมาที่หน้าผม แต่มีหรอที่ผมจะหลบไม่ทัน ผมนั้นเป็นว่าที่หัวหน้าแก๊งสิงโตขาว ถ้าโดนผู้หญิงอย่างเธอต่อยเข้าได้เสียชื่อหมด
“ฝากไว้ก่อนเถอะ”
แล้วเธอก็วิ่งไปยังหน้าปากซอยที่ตอนนี้มีรถสปอร์ตสีดำจอดรออยู่ เธอกระโดดขึ้นรถโดยไม่เปิดประตู เฮ้ย ไอ้คนขับรถทำไมหน้าตาคุ้นๆว่ะแต่ก็หล่อดีคงไม่ใช่แฟนมั้งถึงเป็นแฟนผมก็ไม่แคร์ก็เธอนี่แหละสเปคผม
“ชิน นายหาประวัติของผู้หญิงคนเมื่อกี้มาด้วยนะ”
อยากจะชิมแก้มหอมๆหวานๆนั้นอีกสักครั้งแล้วสิ
------------จบบทที่2แล้วจ้า..
มาบทนี้ พระเอกก็ชอบนางเอกของเราซะแล้วเป็นรักแรกพบน่ะ
การที่จะทำให้อายะสาวห้าวมารัก มันจะง่ายๆเหมือนรักทั่วไปไหม
มาคอยตามรักสู้ฟัดในบทไปนะค่ะ
โทษทีที่ีมาลงบทที่2ช้า คือติดงานมหาวิทยาลัยโลกค่ะ
แล้วหวังว่าทุกคนจะช่วยกันcommentให้ด้วยค่ะ
ขอบคุณค่ะ

Create Date : 20 สิงหาคม 2550		0 comments
Last Update : 21 สิงหาคม 2550 0:12:30 น.
Counter : 541 Pageviews.
Share Tweet