" I tried my hardest just to forget everything -- Because of you ... "
Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2551
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
242526272829 
 
1 กุมภาพันธ์ 2551
 
All Blogs
 
ทำอย่างไรเมื่อมีลูกน้องตัวป่วน?

ที่มักจะพบอยู่ทุกครั้ง ..ก็คือเมื่อต้องไปรับหน้าที่งานใหม่ ณ สถานที่ใหม่
ในบรรดาลูกน้องของที่ใหม่ทั้งหมด...อย่างน้อยก็จะต้องมีอยู่หนึ่ง ..ที่เป็นตัวป่วน!

ไม่ว่าจะเป็นเพราะนิสัยของเขาเอง
หรือเพราะความคะนองของปัญญาเขา ที่ต้องการลองของ!
แต่ ที่รับรู้ก็คือ...การเฝ้ามองฉากสุดท้าย-จากทุก ๆ คน ว่า...จะจัดการเรื่องนี้อย่างไร? จะจบอย่างไร?

การลองกำลังอย่างนี้ หากไม่รู้เท่าทัน...
มีอารมณ์ ความรู้สึกอ่อนไหวไปกับเหตุการณ์..
สิ่งที่เกิดขึ้น ก็จะเลวร้ายจนทำให้สูญเสียการควบคุมบริหารอย่างที่ควรเป็น

ลูกน้องตัวป่วน ที่ก่อเหตุ..
โดยส่วนใหญ่ที่พบ หากไม่ใช่เป็นตัวปัญหาที่เป็นอย่างนี้มานาน...จนทุก ๆ คนเอือมระอา...และไม่มีใครเข้าไป "จัดการ" เขาได้
ก็มักจะเป็นตัวปัญหา...ที่มี "ใคร" หนุนหลังอยู่!

"ความศรัทธา" ของคน เป็นเรื่องที่ยากจะสร้างขึ้นมาได้ง่าย ๆ
และเมื่อศรัทธาแล้ว ก็จะเป็นอย่างนั้นไปตลอด..จนบางครั้งถึงขั้นงมงาย
หากคนที่เราศรัทธา เป็นคนที่ดีพร้อม..น่าศรัทธาจริง ๆ ก็สมควรแล้ว!
แต่ถ้าไม่ใช่...
แล้วยังไปศรัทธาอยู่อีก...อย่างนี้สิน่ากลัว!
เพราะแสดงว่าต้องมีอะไรบางอย่าง ที่สร้างความศรัทธาจนทำให้มองข้ามสิ่งเลว ๆ ไปได้..

ลูกน้องที่เคารพนายเดิม...เป็นเรื่องธรรมดา เพราะผูกพันกันมานาน
และไม่ใช่เรื่องของนายใหม่ ที่ต้องทับถมนายเดิมเพื่อช่วงชิงความศรัทธา
เพราะความศรัทธา เพิ่มได้โดยไม่ต้องลบของเดิม!

แต่ถ้าลูกน้องตัวป่วน...ศรัทธานายเดิมที่สุดแย่
แล้วคิดว่าตนเองแน่ ๆ ใครทำอะไรไม่ได้...
ป่วนคนเดียวก็ยังพอทำเนา...แต่ถ้าเห็นว่าไม่เห็นมีใครทำอะไรในทุกครั้งที่ทำผิด
เขาก็จะกร่างเพิ่มขึ้นอีก...

กลายเป็นการท้าทาย ซึ่งอาจทำให้อารมณ์ของนายใหม่เดือดขึ้นมาได้..
และถ้าไม่ทำอะไรสักอย่าง เขาก็อาจสร้างแนวร่วมทำให้เป็นกลายเป็นปัญหาใหญ่ขึ้นมาได้ทันที..

การใช้อำนาจในความเป็นนาย โยกย้าย เพื่อตัดปัญหา...ดูจะง่ายไป
และเป็นการย้ายปัญหาจากที่นี่ ไปสู่ที่ใหม่...
ไม่ได้แสดงความสามารถในการบริหารอะไรสักอย่าง
มิหนำซ้ำจะถูกลบหลู่ว่าด้อยความสามารถ...
ยิ่งทำให้ลูกน้องคนอื่นเสื่อมความนับถือมากขึ้น

นิ่งเฉยก็ไม่ได้...เขาก็จะยิ่งเหิมเกริม
ลงโทษ ก็ไม่ได้..เพราะไม่ได้แสดงถึงการแก้ไข แต่เป็นการแสดงถึงการตัดปัญหา!
แล้วจะทำอย่างไรดี??

นับวัน ๆ ยิ่งปล่อยไว้นาน
การลองของก็จะมีมากขึ้น เพื่อดูว่าจะจัดการกับเขาอย่างไร
หากจัดการไม่ดี ก็จะเพิ่มน้ำหนักให้เจ้าตัวป่วนในการยุแหย่มากขึ้น
จำนวนคนในแนวร่วมก็จะเพิ่มมาก..เป็นเงาตามตัว

หากตัวป่วน ไม่มีปัญญามากนัก...มีแต่กำลัง ก็ยังไม่น่ากลัว!
แต่ถ้ามากด้วยปัญญา นั่นก็จะทำให้เหนื่อยเพิ่มขึ้น
เพราะคนเก่ง ไม่ได้ผูกมัดว่าจะต้องเป็นคนดีเสมอไป...
และถ้าคนเก่งอยู่คนละฝั่งกับคนดีเมื่อไร...เขาก็จะใช้ปัญญาไปในทางที่ผิดอย่างน่ากลัว และรุนแรง!

"เมตตา" เป็นสิ่งที่พยายามท่องไว้ และให้ไป..
พิจารณาตัดสินสิ่งใด จึงต้องยืนบนความเป็นจริงที่ถูกต้อง...ไม่ใช่ด้วยอารมณ์ที่ถูกยั่วยุ!
นอกนั้น ยังคิดไม่ออก!!

ถามว่าอึดอัดไหม?
อืม...คนที่อึดอัดน่าจะเป็นเขามากกว่า จริงไหม?



Create Date : 01 กุมภาพันธ์ 2551
Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2551 1:04:49 น. 1 comments
Counter : 561 Pageviews.

 
อืม...

อันนี้คุณ icechick กำลังประสบปัญหานี้ แล้วก็เลยมาเขียนเล่าระบาย หรือว่า บอกเล่าประสบการณ์ของคนอื่น กันหนอ ?

เรื่องศรัทธาคน ๆ นึงมาก จนทำงานกับอีกคนไม่ได้นี่ อันนี้เจอเรื่อย ๆ แม้ว่าจะไม่ได้ถูกลองของ แต่ก็รู้สึกลำบากใจเหมือนกัน (ส่วนลักษณะแบบเจ้านายลูกน้องนี่ ไม่เคยเจอ เพราะไม่เคยทำงานในบรรยากาศแบบนั้น)

คือ แนวคิดกับวัฒนธรรมมันไม่เหมือนเดิม จะว่าอะไรไป ก็ไม่รับลูกกัน งานก็ไม่ค่อยเดินเท่าไหร่

ส่วนเรื่องตัวป่วน ว่ามีปัญญา จะมีปัญหามากกว่า ที่ไม่มีปัญญาหรือเปล่านี่ อืม... จะว่าไปแล้ว ก็นึก งง ๆ เหมือนกันว่า ถ้ามีปัญญาจริง ทำไมจะนึกไม่ออกว่า ไม่ควรจะไปป่วน คือ พอป่วนแล้วผลลัพธ์สุดท้ายเค้าต้องการอะไร

เป็นหัวหน้าเองเหรอ ? ถ้าแบบนั้นก็น่าจะป่วนอยู่ (ฮา..)

อ้อ อันนี้นอกเรื่องละ เคยอ่านหนังสือนานมาละ เค้าว่า ถ้ามีคุณสมบัติสองอย่างคือ ปัญญา กับ ความขยัน หนังสือเล่มที่อ่านเค้าบอกว่า ก็จะแบ่งคนได้เป็น 4 กลุ่ม กลุ่มที่จะมีปัญหามากที่สุดคือ ไม่มีปัญหา แต่ มีความขยัน เพราะจะทำให้เกิดข้อผิดพลาดมากขึ้นเรื่อย ๆ ตลอดเวลา สร้างปัญหาไม่สิ้นสุด ในขณะที่ ไม่มีปัญญาแต่ขี้เกียจ ก็จะไม่ได้สร้างปัญหาอะไร นอกจากงานไม่เดิน

(อ่านแล้ว ก็ไม่รู้ว่า จะเป็น joke หรือ เรื่องเป็นจริงนะ แต่ก็อาจจะเป็นมุมมองต่อคนในอีกลักษณะนึง)


โดย: Plin, :-p วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:16:19:19 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

icechick
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เพลง “ Because Of You ”

นักร้อง “ Kelly Clarkson ”



เนื้อเพลง


I will not make the same mistakes that you did

will not let myself cause my heart so much misery

I will not break the way you did You fell so hard

I learned the hard way, to never let it get that far

Because of you

I never stray too far from the sidewalk

Because of you

I learned to play on the safe side So I don't get hurt

Because of you

I find it hard to trust

Not only me, but everyone around me

Because of you

I am afraid

I lose my way

And it's not too long before you point it out

I cannot cry

Because I know that's weakness in your eyes

I'm forced to fake a smile, a laugh

Every day of my life

My heart can't possibly break

To take your heart away

Because of you

I never stray too far from the sidewalk

Because of you

I learned to play on the safe side So I don't get hurt

Because of you

I find it hard to trust

Not only me, but everyone around me

Because of you

I am afraid

I watched you die

I heard you cry

Every night in your sleep

I was so young

You should have known better than to lean on me

You never thought of anyone else

You just saw your pain

And now I cry

In the middle of the night

Over the same damn thing

Because of you

I never stray too far from the sidewalk

Because of you

I learned to play on the safe side So I don't get hurt

Because of you

I find it hard to trust

Not only me, but everyone around me

Because of you

I am afraid

-------

ขอขอบคุณ:: http://www.esnips.com, Blog ป้ามด

________________

________________

________________

________________


LifE MessageS '' Zz ~~*

----

>> 1st Day : ทุกชีวิตย่อมมีปัญหา ปัญหามีมาให้แก้ ไม่ใช่มีมาให้กลัดกลุ้ม...

---

>> 2nd Day : อย่าโกรธฟุ่มเฟือย อย่าโกรธจุกจิก อย่าโกรธไม่เป็นเวลา และอย่าโกรธมาก จะเสียสุขภาพกาย และสุขภาพจิต

---

>> 3rd Day : ควรหัดพูดคำว่า “ไม่เป็นไร” ให้เคยปากมากกว่าการพูดคำว่า “จะเอายังไง”

---

>> 4th Day : นึกไว้เสมอว่าการโกรธ 1 นาที จะทำให้ความทุกข์อยู่กับเธอ 3 ชั่วโมง

---

>> 5th Day : ทะเลาะกับใครๆ พร้อมรอยยิ้ม เรื่องราวจะจบง่ายกว่าที่คิดเยอะ

---

>> 6th Day : ชม เกินจริง = เป็นโทษ || ติ เกินเหตุ = เสียน้ำใจ

---

>> 7th Day : ยิ่งงานหนักเท่าไร ยิ่งเป็นกำไรของชีวิต

---

>> 8th Day : การทำงาน ย่อมต้องมี "อุปสรรค" ทุกคนจึงกลัวอุปสรรค แต่อุปสรรค... กลัว "คนทำจริง"

---

>> 9th Day : ยินดีกับสิ่งที่ได้มา และ ยอมรับกับสิ่งที่เสียไป

---

>> 10th Day : อย่าทำลายความหวังของใคร เพราะเขาอาจเหลืออยู่แค่นั้นก็ได้

---

>> 11st Day : หัดทำสิ่งดีๆให้กับผู้อื่นจนเป็นนิสัย โดยไม่จำเป็นต้องให้เขารับรู้

---

>> 12nd Day : จิตใจของคุณก็เหมือนกับไข่ 1 ฟอง ที่ดูภายนอกแล้วแข็งแกร่ง. . . . . แต่เมื่อคุณลองกระเทาะ เปลือกออกมา ก็จะเห็นว่าคนๆนั้นๆ. . . . . . ไม่ได้แข็งแกร่งไปกว่าคุณเลย

---

>> 13rd Day : เขียนชื่อคนที่เราเกลียดใส่กระดาษแล้วฉีกทิ้งความเกลียดจะเบาบางลงเรื่อยๆ

---

>> 14th Day : พยายามอ่านหนังสือทุกชนิดในมือให้จบเล่มอาจไม่สนุกแต่มีประโยชน์แฝงอยู่

---

>> 15th Day : ในวงสนทนาถ้ายังนึกไม่ออกว่าจะคุยอะไรรอยยิ้มช่วยแก้สถานการณ์ได้

---

>> 16th Day : แค่.. "ซื่อสัตย์" และ "เก่ง" คงไม่พอ (อยู่ไม่ได้) ต้อง.. "ทันเกม" และ "มีปฏิภาณไหวพริบรอบคอบ" ด้วย

---

>> 17th Day : อย่ากลัวที่จะลงโทษคนที่ทำผิด...

---

>> 18th Day : อย่าขีดเส้นวงกลมรอบตัวเอง...

---

>> 19th Day : มันเป็นกรรม.. ที่เราต้องทำใจให้ได้ว่า.. "ไม่มีใครเข้าใจอะไรใครได้ง่ายๆ ..."

---

>> 20th Day : ความจริงย่อมคือความจริง ไม่มีวันตายจาก..

---

>> 21st Day : จะอยู่ช้าอยู่เร็วก็ยังไม่รู้ แต่ที่รู้ตอนนี้ก็ใช้เวลาทำในสิ่งที่อยาก

---

>> 22nd Day : เงินไม่มาก ...แต่บั่นทอนกำลังใจ

---

>> 23rd Day : นโยบายอยู่เหนือเหตุผล...

---

>> 24th Day : ทิฐิ..อยู่คนละฝั่งกับเหตุผล

---

>> 25th Day : จุดประสงค์จริง ๆ คือ...ความราบรื่นของการทำงานไม่ใช่หรือ?

---

>> 26th Day : ยศ ย่อมเจริญแก่บุคคลผู้มีความเพียร มีสติ มีการงานสะอาด

---

>> 27th Day : ใคร่ครวญก่อน แล้วจึงทำ!

---

>> 28th Day : ..เป็นผู้สำรวม มีชีวิตอันประกอบด้วย เมตตาธรรม คุณธรรม และ..ไม่ประมาท

---

>> 29th Day : หากคิดว่า ปัญหาที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องปกติ นั่นคือต้นทุนที่เราปล่อยให้มันเกิดขึ้นเรื่อย ๆ

---

>> 30th Day : มีบางคน ยอมตายอย่างพร้อมใจ ก็ไม่ปรารถนาทำเรื่องต่ำช้าให้เป็นที่อัปยศ อดสู นั่นจึงเป็นวีระบุรุษที่ยอมตาย โดยไม่ยอมถูกเหยียดหยาม ย่ำยี

---

>> 31st Day : จงเคารพ บูชา พระเจ้า สิ่งศักดิ์สิทธิ์ แต่จงอย่า อ้อนวอน ขอร้องให้ท่านช่วย!

---

>> 32nd Day : จิตใจ มิใช่สิ่งที่ฝึกฝนได้ด้วย "ตำรา" แต่จะต้องฝึกฝนโดยผ่านการต่อสู้จริง ๆ โดยผ่านการปฏิบัติที่เป็นจริง

---

>> 33rd Day : การลำเอียง เข้าข้างตัวเอง เป็นอุปสรรคของการพัฒนาจิตใจ

---

>> 34th Day : ศัตรู มักอยู่ในพวกเดียวกัน

---

>> 35th Day : จงอย่ากลัว การมีชีวิตอยู่อย่างโดดเดี่ยว

---

>> 36th Day : หัดวางตัวเอง ให้อยู่ในฐานะ "คู่ต่อสู้" และสร้างความหวั่นไหวให้กับจิตใจคู่ต่อสู้

---

>> 37th Day : ก้าวหน้าไปอีกขั้น ยิ่งทำให้ชีวิตลำบากไปกว่าเดิมหรือเปล่า? ...แต่ไม่ว่าทางข้างหน้าจะวิบากแค่ไหน ก็ต้องเดินไปอยู่ดี!!

---

>> 38th Day : ปัญหา...ที่ได้ยินมักจะบอกว่า..."ไม่รู้" ถ้าไม่รู้ แล้วจะจัดการได้อย่างไร? โดยเฉพาะ ภายใต้ทรัพยากรจำกัด และพลิกผันตามสถานการณ์ที่เปลี่ยนไป

---

>> 39th Day : แผน ไม่เคยหยุดนิ่ง กลยุทธ์ต้องเท่าทัน หรือดักหน้าด้วยซ้ำ คำว่า "พอ" เท่ากับ "ไม่มี" มีแต่ว่า "แค่นี้" จะทำให้ดีได้อย่างไร!

---

>> 40th Day : มองปัญหาต่างกัน ผูกไปถึงการมองสาเหตุ และการแก้ไขที่ต่างกัน หลักวินิจฉัยเหมือนกัน หรือต่างกันไม่มาก ผลออกมาก็จะต่างกันไม่มาก แต่ถ้าหลักวินิจฉัยต่างกัน + มีอัตตา ก็จะทำให้เกิดปัญหาและอุปสรรคได้ในองค์กร

---

>> 41st Day : ความก้าวหน้าที่ยิ่งใหญ่ ไม่ใช่การครอบครอง

---

>> 42nd Day : น้ำที่ลึกและใสจึงจะมีปลา ป่าที่รกและทึบจึงจะมีสัตว์ คนที่มีคุณธรรม ความมั่งคั่งถึงจะมาเยือน

---

~~ To Be Continue ...

From Me...

-----------

CrediT For Every Good Msg. :: Everywhere, Fw Mails & Some Person


Seconds

Friends' blogs
[Add icechick's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.