ที่มาที่ไป

ไว้เล่าเรื่องต่าง ๆ จบ และคิดว่าทุกคนอ่านแล้ว น้องจะเอาออกจากตรงนี้นะคะ ถึงรู้ว่าไม่มีใครมาอ่านก็เถอะ จะย้ายไปเก็บไว้ที่อื่นแทน


คุณโจตื่นตอนสายมาก น้องก็ไปเตรียมกาแฟ คุณโจบอกว่า ดีใจที่เชิญมาบ้าน ได้รู้อะไรมากมายทีเดียว

คิดว่าทุกคนยังไม่ลืม เรื่องแจ๋กับพีทนะคะ เล่านิดละกัน
ที่ทั้งคู่ไปทำธุระกิจและเลิกกิจการในปีต่อมา แจ๋ขอให้พีทขายของและถ้ามีหนี้ก็ใช้ไปเสียเหลือเงินเท่าไหรมาแบ่งกัน แต่ไม่รู้เรื่องพีทไปกู้นอกระบบ จนเมื่อปีที่ผ่านมาเรื่องแดงขึ้นมาถึงรู้กัน

คุณเล่าให้คุณโจฟังมีดังนี้ ที่จริงละเอียดกว่ามาก น้องจำได้แค่นี้เอง

คุณเห็นน้องมาหลายปีแล้วตั้งแต่เริ่มทำงานกับเฮเลน แต่ไม่มีโอกาสได้คุยกันจริงจังสักที สาเหตุเพราะเวลางานและอีกอย่างน้องชอบหลบ เวลาเจอกันตรง ๆ ก็ไห้แต่ยิ้ม ๆ แล้วเดินหายไปเลย บางทียังไม่ทันอ้าปากทักหายไปแล้ว คุณคิดว่าน้องคงกลัวตำรวจ ไม่คุ้นว่าจะทำตัวอย่างไรดี
แต่ที่ตลก ที่บ้านเฮเลนเคยเห็นวิ่งเล่นกับหมาของนัทลีและเด็กที่เป็นลูกหลานเฮเลนบ่อย ๆ ก็ยังคิดว่าไม่รู้จักโต ทำงานได้ไง เฮเลนก็โปรดปรานเป็นที่สุด นอกจากนัทลีแล้วอะไร ๆ ก็น้องทุกอย่าง ตอนพักร้อนก็ให้น้องรักษาการเต็มอำนาจ ไม่รู้ดูแลร้านรอดมาได้ไง

คุณบอกเห็นตั้งแต่เริ่มหัดขับรถมาทำงาน แหมมารถใหม่เอี่ยมท่าทาง spoil ถอยหลังยังไม่เป็นเลย ต้องให้เพื่อนที่ทำงานช่วยบอกซ้ายขวา ตลกมากกกก คุณบอกยืนหัวเราะเป็นบ้าเป็นหลังทุกครั้งที่เห็น ชิส์


เรื่องเกิดตอนต้นปีที่แล้วค่ะ เรียกว่าเรื่องเกิดนานแต่ไม่มีใครระแคะระคาย ก็ไม่มีใครรู้เรื่องพีทเลยนี่ค่ะ

มีอยู่วัน คุณเห็นน้องกับซินเทียไปพักซื้อข้าวจีนที่ Panda ก็ว่าเอาล่ะวันนี้คงหลบไม่ได้คุณก็ตามไป พอเข้าไปถึง คุณเจอเพื่อนที่ทำงานของพี่ชายคนโต เพื่อนคนนี้เป็นลูกครึ่งคนดำกับเวียดนาม ผิวคล้ำต้วสูงแต่ผมเหยียดและดูไม่เป็นเอเชี่ยน ท่านทำงานเป็น undercover เพราะพูด เขียนคล่องทั้งอังกฤษและเวียดนาม ท่านเข้าไปสังเกตุการคนร้ายในร้าน ท่านฟังภาษาเวียดกระจ่างเท่าอังกฤษ

ตอนนั้น น้องโดนตามแล้วโดยคนของ Victor น้องไม่รู้หรอกค่ะ ไม่เคยสนใจใครเลย มาทำงานก็มา ไปไหนมาไหนเงียบ ๆ เจียมตัว
ตอนพักไปซื้อข้าวกับซินเทียยังคุย dirty joke กันอย่างเมามัน ยัยนี่ตลกมากทะลึ่งด้วย น้องได้แต่ฟังและหัวเราะปิดปาก ไม่กล้าหัวเราะดังในร้านอาหาร อายเขา

คุณบอกว่าเลยไม่ได้ทักใคร เพราะดูเพื่อนพี่ชายเครียด ๆ ก็เลยเดินออกไปที่ร้านข้าง ๆ แทน จนคนของ Victor ออกไปมีและคนอื่นตามต่อ เพื่อนพี่ก็เลยมาคุยกับท่าน

น้องกลับไปทำงานต่อแล้วตอนนั้น คุณถามเพื่อนท่านเรื่องในร้าน กลายเป็นว่า เพื่อนท่านได้ยิน 2 คนร้ายคุยกัน นี่คือผู้หญิงที่ต้องตามคนผมยาว (คงหมายถึงน้องแหละ ซินเทียผมซอยสั้นและในร้านมีผู้หญิงแค่ 2 คน) ให้จำหน้าไว้ ถ้าเรื่องที่ทวงหนี้ไม่สำเร็จให้มาจัดการเก็บน้องได้เลย คุณบอกตอนแรกฟังแล้วตกใจ ทำไมมีอะไรถึงขั้นต้องฆ่าแกงกัน และคนร้ายพวกนี้มีประวัติการค้าคน ให้ที่ซ่อนคนหลบเข้าเมือง และธุระกิจฟอกเงินประมาณนั้น

คุณบอก ตอนนั้นคิดแต่ว่าทำไมน้องไปเกี่ยวอะไรด้วย ดูเป็นเด็กดี คุณก็เลยไปถามเฮเลน ซึ่งก็ไม่ค่อยได้อะไรมากนัก เฮเลนบอกว่ารู้จักพี่ชาย พี่สาว ทำงานที่ไหนก็บอกไปและยืนยัน น้องเป็นเด็กดีมาก ทำงานหนัก ซื่อสัตย์ ไว้ใจได้ และมีความรับผิดชอบ พอถามเฮเลนมาก ๆ เฮเลนชักสงสัยเกิดอะไร มีอะไร คุณก็เลยเลี่ยงบอกว่า เห็นเด็กกว่าคนอื่นในร้านทำไมให้ดูแลร้าน พิเศษอะไร ทำนองนั้นค่ะ เฮเลนคิดว่าคุณไม่ชอบน้องมากเป็นส่วนตัว เห็นไม่ได้ต้องกวนกะละแมสุด ๆ

คุณเลยเอาทะเบียนรถไปหาข้อมูล ตอนแรกคุณคิดว่าน้องมีส่วนเกี่ยวข้อง อาจเป็นคนติดต่อรับคนผิดกฏหมายอะไรทำนองนั้น แต่พอดูประวัติ ขาวสะอาด มีแต่โดนตั๋วขับรถเร็ว อย่างอื่นไม่มีอะไรเลย

คุณไปคุยกับคุณพี่โตเรื่องนี้ เขาตามกันเงียบ ๆ ไม่กระโตกกระตาก เผื่อเจอปลายทางสำคัญ คุณบอกพี่ชายไปว่า ไว้จะจัดการทางน้องดูจะได้เรื่องแค่ไหน กลายเป็นคุณช่วยดูแลน้องกลาย ๆ ไปในตัว

และเหมือนจะเข้าเค้า คุณว่า
1 น้องดูกลัวตำรวจ (ที่จริงกลัวคุณ ทั้งห่ามทั้งเสียงดัง)
2 เลี่ยงไม่อยากเจอหน้า (ที่จริงเกลียดขึ้หน้า)
3 ถามคำตอบคำเหมือนกลัวโดนซัก (ที่จริงเกลียดคนกวนทั้งพูดจาทั้งใบหน้า) แหมทุกอย่างเข้าเค้าหมด

คูณโจเล่าตอนนึง คุณเล่าว่า "ตำรวจสูงใหญ่ ...หน้าตาดี ...อย่างผมมาชวนไปกินข้าวยังไม่ไปอีก จะให้คิดว่าอะไร ต้องมีอะไรไม่ชอบแน่ ๆ" คุณโจว่า คุณเล่าแบบไม่อาย คุณโจกับวิลลี่เลยหัวเราะขำ ๆ แบบเออ ไม่รู้ตัวเลย ขี้เหร่ซ๊า คุณขี้เหร่จริง ๆ ค่ะ

ช่วงหลังคุณใส่ใจน้องมากเป็นพิเศษ แบบจับผิดนะคะ นับวันยิ่งมีอะไรแปลก ๆ มากขึ้นทุกที เช่น
- รถโดนขูด ทำไมไปทำอะไรถึงโดนแกล้ง
- เปลี่ยนรถ ตะก่อน Collora เดี๋ยวนี้กลายเป็น CRV แสดงว่ามีตังค์มากขึ้น
- มึคนหน้าตาแปลก ๆ เที่ยวรับเทียวส่ง (ตอนไม่มีรถก็เพื่อน ๆ ที่โรงเรียนช่วนกันมาส่งมารับ บางทีก็มาธา วิลลี่นี่แหละตัวยืนโรง) จะอะไรกันหนัก

คุณบอกคุณโจว่า คุณเชื่อ instinct ของตัวเองว่าน้องเป็นเด็กดี แต่ทำไมมีอะไรวุ่น ๆ มากมายนักก็ไม่รู้ ทำตัวก็น่าสงสัย ก็ว่าจะชวนคุย ดื่มกาแฟ กินข้าวจะได้คุ้น ๆ กันเผื่อหลุดปากหลุดคำอะไรออกมา

และ ยังโดนสงสัยต่ออีก
- เจอคนมารับขับรถ BMW ราคาแพง (อังเคิลให้พอลมารับกลับบ้านด้วย) แค่เด็กนักเรียนทำงานพิเศษทำไมมีเพื่อนขับรถแพง (อันนี้น้องถือว่าเป็นเรื่องดูถูก จดบัญชีหนังหมาไว้ก่อน ไว้เอาคืน)

- เจอไปกินข้าวกับฝรั่ง (คุณแฟรงค์นะแหละค่ะ) เหมือน sugar daddy ท่าทางภูมิฐาน สงสัยเอาไว้ส่งเด็กสาว ๆ (อันนี้เป็นอีกอันที่ต้องลงบัญชีหนังหมาไว้ด้วย)

สรุป ไม่เคยยอมไปไหนด้วย ไม่เคยยอมคุยดี ๆ ด้วย และเฮเลนปกป้องยังกะงูหวงไข่ คุณเลยรุกหนักหนามากขึ้น เจอที่ไหน ซัดที่นั่น กวนที่นั่น เรียกว่าทำให้น้องต้องคิดประนีประนอมยอมคุยดี ๆ เป็นแน่ ก็ไม่สำเร็จอยู่ดี ยิ่งเกลียดขี้หน้าหนักเข้าอีก

พอตอนที่น้องไปเชิญไปบ้านคุณโจ คุณบอกว่า ที่ชวนพี่ ๆ ไปหมดเพราะ ถ้าเป็นอย่างที่คิดคงได้อะไรมากโข แต่ผิดแผนอย่างแรง แปลกใจตั้งแต่เห็นคุณโจเดินออกมารับพร้อมกับน้อง มิน่ามากันอาวุธครบมือ เตรียมพร้อมเลย

คุณสารภาพกับคุณโจคุณแฟรงค์ว่า ดีใจที่มาเห็นด้วยตาตัวเอง น้องไม่ได้ไปเกี่ยวอะไรกับใคร ไม่อยากให้น้องต้องวุ่น ๆ กับเรื่องไม่ดีอย่างนั้น อันตรายที่สุด คุณโจว่าแต่ไหนแต่ไรมา น้องก็อยู่เฉย ๆ ของน้องนี่แหละ เรื่องวุ่น ๆ ตะหากที่วิ่งเข้ามาหาเองทุกที แต่ละเรื่องหนักหนานัก



ทุกคนเขาคุยกันตอนก่อนอาหารเย็น อากาศหนาว ๆ คุณโจอยากกินซุป ก็เลยต้มเกี๋ยว เพิ่งรู้ตอนนี้เอง ท่านสั่งอาหารจุกจิกเพราะจะกันให้น้องออกห่างไปนาน ๆ จะได้คุยกันไม่ต้องมาห่วงน้องจะไปยืนงอนแถวนั้น

คุณโจเล่าให้ฟังนิดหน่อยเรื่องที่แจ๋ไปพัวพันโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ แต่ตอนนี้เคลียร์แล้ว คุณพี่คนโตของคุณบอกว่า เห็นคนของอังเคิลไปธุระแทนน้อง คุณโจปล่อยก๊ากกกกว่า อังเคิลของน้องแหละ ไปถามดู คู่นี้รักกันหนักหนา โทรฟ้องกันทุกเรื่อง อังเคิลนอนดึก คือนอนไม่เป็นเวลา ยัยหนูนอนหัวค่ำตื่นแต่เช้า เขาก็โวยไปวายมา ห้ามโทรดึก ๆ ไม่ได้นอนเดี๋ยวไม่สบาย อังเคิลงอนไป 3 วันโทรหาอีกแล้ว โทรหากันไม่เป็นเวลาจริง มีการชวนสาวไปกินข้าวยังโทรมาเม้าท์แตก นัดกันไปแอบดูสาวคนที่อังเคิลถูกใจยังเคยเลย ยัยหนูไปออกค่ายอังเคิลจ้างรถ catering ไปเสริฟอาหารให้ด้วย คุณพี่โตบอกว่าคนของอังเคิลอันตรายไม่แพ้กัน
คุณโจว่าเอาไว้ถ้าเห็นคนบ้านนั้นเขาอยู่กับน้องจะรู้ เรียบร้อยสุภาพ ไม่เคยเห็นอะไรร้ายกาจเลยสักนิด เอริคเสียงดังกว่าเยอะ ยัยหนูทำขนมทำกับข้าวให้กินก็เข้าแถวมาตักไปชิม ส่งเสียงอู้อ่า อร่อยยังงั้นงั้นงี้ เอาใจกันสุด ๆ ^^

เล่าต่อน้องเคยไปจัด catering crepe ที่บ้านนี้ด้วย คราวนี้แต่ละคนถึงกับอ้าปากค้าง ไปจัดงานให้เขาถึงในบ้านเนี่ยะนะ น้องบอกว่า น้องเป็นแค่ผู้ช่วยแต่ทำออกมาอร่อยนา ไปบ่อยออกบ้านอังเคิล ถ้าว่างจะไปหาเสมอ

คุณแฟงค์ออกปากเองเลย ไม่ต้องห่วง คนพวกนั้นเป็นเพื่อนเรา งานหลายอย่างสำเร็จก็เพราะได้รับความเช่วยเหลือ ถ้ามีคำถามให้นายคุณพี่โตโทรมาคุยกับคุณแฟรงค์ได้ทุกเวลา แน่มั๊ยล่ะ

คุณถามคุณโจ วันหน้าเชิญอังเคิลไปบ้านคุณได้มั๊ย เผื่อรู้จักกัน คุณโจไม่รับปาก เพราะขนาดเชิญมาบ้านนี้ยังไม่ค่อยยอมมา มีแต่คนนู้น หมายถึงน้องที่อยู่ในครัว หลานรักเขา ถ้าอยู่นี่ยัยหนูเชิญมาบ้าน ถ้าว่างก็มานะ ขับรถมาไกล ๆ ยังมากินข้าวเย็นที่นี่เลย อยากให้เห็นกับตา

คุณโจบอกต่อ อย่าไปยุ่งด้วยเลย ต่างคนต่างอยู่เถอะ เขาดีกับเรา เราดีกับเขา ไม่ก่ายงานกันน่าจะดีแล้ว อีกอย่าง น้องจะลำบากใจ นี่ก็พ่อนั่นก็อา คุณรีบขอโทษ บอกคิดสั้น ๆ

คุณโจชอบคุณ บอกว่าตรงไปตรงมาดี อะไรได้ก็ว่าได้ อะไรไม่ได้ก็ไม่ได้และยอมรับที่พูด (ไม่จริงหรอกทีกับน้องแทบจะฆ่ากันตายไปข้างหนึ่ง) ที่แย่มาก ๆ อยู่อย่างเดียวคือ หลงตัวเอง 555555

คุณพี่โตถามทำไมไม่ให้น้องทำงานให้ คุณโจบอกว่า ไม่อยากให้มายุ่งมาก ถึงขนาดนี้ก็ยังโดนใช้ทำอะไรหลายอย่างอยู่ ภูมิใจเวลาใช้งานอะไรไม่ต้องพูดมาก บอกโจทย์และบอกอยากได้อะไรบ้าง นอกนั้นเขาจัดการตามแบบของเขาเองทุกทีแหละ แผนจะตลกมากและไม่มีแนวทางแน่นอน อีกอย่างกลัวน้องไม่สบายจะหนักหนา
คุณโจก็เล่า ๆ ๆ ๆ ๆ เรื่องน้องป่วย น้องถามว่าเล่าทำไม เรื่องพวกนี้ไม่อยากให้ใครรู้ คุณโจว่า พวกเขาควรรู้ จะได้ไม่มายุ่งกับเธอ คุณบอกเสียใจแกล้งน้องไว้มาก ทำรัองไห้ก็หลายที ยืนกำมือแน่น น้ำตาไหล คุณว่า คิดแล้วเหมือนแกล้งเด็ก คุณโจไล่มาขอโทษกันเอง

คุณบอกชวนไปกินข้าวก็ไม่ค่อยจะยอมไป ชวนไปไหนก็ไม่ไป คุณโจบอกว่าชวนใหม่ ไปวันหยุดแหละ จะพาไปส่งและไปรับกลับเอง คุณว่า คุณรับส่งให้ได้ ไม่ต้องห่วงอยู่กับคุณปลอดภัยแน่นอน คุณโจอธิบายว่า ปกติถ้าเรื่องลูกจะจัดการเอง ให้รู้ว่าพวกเราทุกคนทางบ้านรักและห่วงเขา ไม่ปล่อยให้ไปกะใครไม่รู้จักหัวนอนปลายเท้า คุณถึงกับเงียบไป ขอโทษคุณโจเรื่องน้องอีก รู้ว่ารัก แต่ไม่รู้ว่ารักมากขนาดนี้ คุณโจว่าไม่ใช่เรารักเขา เขาก็รักเรามากด้วย น้องลินป่วยเขาอาสาดูแลตลอด อดหลับอดนอน ดูแลใกล้ชิด ไม่ใช่เราเห็นแค่วันนี้ มะวาน เห็นเขาเป็นแบบนี้มานานมากแล้ว

คุณโจบอกอีก ถ้ารู้จักน้องไปนาน ๆ จะรักน้องเอง เป็นคนใจดีมาก รักพี่รักน้อง น้องลินติดมาก มาธาเข้าข้างตลอด อย่าได้มีเรื่องกับเขาเชียว ^^ ตลก ไร้เดียงสา จอมยุ่งที่สุดทั้งหาเรื่องเองก็เก่งและมีแต่เรื่องวิ่งมาหาก็มาก พอเรื่องมาก ๆ เข้าเอาตัวไม่รอดก็วิ่งโร่มาให้ผู้ใหญ่ทางนี้ช่วยกัน ตลกสิ้นดี
คุณโจต่อ น้องมีอะไรหลายอย่างที่คนอื่นทำตามแบบไม่ได้ เขามีวิธีของเขา เอาเป็นว่า แล้วจะแปลกใจ ข้อเสียคือ ขี้แยร้องไห้เก่งมาก ขี้งอนแต่ไม่ดื้อ เป็นคนไม่ดื้อเลยนี่เป็นเรื่องน่าแปลกใจ และที่ร้ายสุด ขี้ลืม บางเรื่องลืมดับไปเลย ต้องค่อยฟื้นก็จะจำได้อีกที
คุณบอกว่าดื้อกับคุณทุกเรื่องขออะไรไม่เคยได้อย่างที่ขอสักอย่าง

คุณโม้ยะโสต่อ ไม่ได้คิดจะจีบน้องอย่าเข้าใจผิด ชอบคนเซ็กซี่มาก ๆ แบบกางเกงยีนส์เสื้อยึดลายการ์ตูนอ่ะไม่เอาหรอก คุณโจก็ตอบกลับไปอีก เสื้อลายการ์ตูนเนี่ยมีกี่คนทีใส่แล้วน่ารัก ดูดีตลอดไปได้ทุกงาน คุณโจบอกว่าดีแล้วที่ไม่คิดจะจีบ เพราะคนที่จะดูแลน้องมีแล้ว นิสัยดีมากด้วย ตะก่อนเกือบยกให้เพื่อนเขาไปทีแล้วแต่เพื่อนเขามีคนอื่นอยู่ก็เลยรับลูกสาวคืน ไม่ชอบให้ลูกสาวเป็นคนถูกเลือก ตอนนี้คนนี้ดีมากดูแลน้องยังกะเจ้าหญิง คุณโจบอกว่าพอพูดจบคุณหน้างอเป็นอะไรเชียว สม ขี้อวด หลงตัวเองนัก


คุณโจสรุปคร่าว ต่อไปคุณคงไม่กวนน้องอีกแล้ว ถ้ากวนก็คงเป็นนิสัยประจำตัว มองข้ามได้ก็ข้ามไป คิดแต่ว่านิสัยส่วนตัวดีหลายเรื่อง ถ้ามาชวนไปดื่มกาแฟ อยากไปก็ไป ไม่อยากไปก็บอกไป เป็นตัวของตัวเองเหมือนเดิม ถ้าอยากให้ไปด้วยให้มาพูดดี ๆ ค่อยพิจารณา ดูท่าทางเอาแต่ใจตัว่จะยาก หุ หุ หุ คุณโจเปิดประเด็นแล้วไม่ต้องก็คือไม่ต้อง

คุณพี่โตเห็นตอนคุณ Smith กลับ ท่านถามว่านั่นคุณ Smith ใช่มั๊ย คุณแฟรงค์บอกว่าใช่ คนโปรดของน้อง สนิทกันดี เห็นท่าก็รู้ล่ะ จุ๊บซ้ายจุ๊บขวา สัญยิงสัญญากุ๊กกิ๊ก คุณแฟรงค์บอกมา San Ber ทีไร ต้องนัดกันไปกินขนม กินข้าวกัน ท่อม ๆ ไปหาเกลเพื่อนที่ดูแลหมาแมว เหมือนพ่อพาลูกไปกินข้าวพาไปเที่ยว
คุณแฟรงค์เคยถามคุณ Smith คุยอะไรกันทั้งวัน คุณ Smith บอกคุยอะไรน้องก็ฟังได้หมด คุยเรื่องงานรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้างแต่ตั้งใจฟังตลอด ทำเอาคุณพี่โตงง ๆ บอกน้องว่าวันหน้าแนะนำให้รู้จักบ้างได้มั๊ย ^^ คุณแฟรงค์หัวเราะขำบอกว่าตาแก่ Smith เรื่องมากที่สุด ถ้าไม่รู้จักนิสัยอาจไม่ชอบใจกัน 55555

คุณแฟรงค์บอกมีอยู่ 2 คนที่เข้าหายากที่สุด แต่เป็นเพื่อนยัยหนู คุณ Smith เนี่ยะ ยัยหนูเคยไปของานเขานะเรื่องหลักฐานการชันสูตรบางเรื่อง ยัยหนูก็ลุยไปเองไม่รู้จักหรอก ก็ได้งานมา ตอนนี้คุยกันหนุงหนิง สนิทกัน ส่วนอังเคิลนั่น ไม่ต้องพูดถึงตะก่อนยังไม่วุ่นวายกับยัยหนูนัก เคดูแลอยู่ห่าง ๆ ตั้งแต่เคตายไป ถือว่ายัยหนูเป็นเรื่องที่อังเคิลจะดูแลด้วยตัวเอง

คุณแฟรงค์เล่าเรื่องน้องโดนตั๋ว โกรธใหญ่ คนทั้งห้องที่อยู่ตอนนี้ ยกเว้นน้องกับวิลลี่ถ้าขับรถเร็วหรือทำผิดกฏจราจรจะโดนตั๋วทันทีนอกนั้นไม่มีหรอก ... พวกกัน
คุณแฟรงค์เลยเล่าเรื่องน้องไปปล่อยไก่ในศาล โอ้ยหัวเราะกันท้องแข็ง น้องร้อง NOOOOOOO ก็ยังเล่า หักหลังน้องจริง ๆ เลยเนี่ยะ โกรธ
ยังมีอีกเรื่อง ตามไปซัดคุณตำรวจฝ่าไฟแดงขณะไม่มีงานอะไรก็เปิดไฟขอทางไม่ยอมรอไฟเขียว หลายอย่างคุณแฟรงค์บอกว่าเขาฟ้องด้วยแค่มองตามไม่ต้องพูดสักคำ เราเองคนรักษากฏหมายก็ต้องเคลียร์คืนให้เขา 55555

และตอนไปขับรถให้คุณแฟรงค์ตอนวิลลี่ไปสอบ คุณพี่โตบอกว่า ต่อไปนี้ไม่ว่าเรื่องอะไรจะไม่มีคำถามในใจอีกแล้ว ขนาดไปไหนมาไหนใกล้ชิดคุณแฟรงค์ขนาดนี้ คุณแฟรงค์บอกว่าเข้าไปศูนย์งานด้วยกัน โจต้องสั่งใหญ่ใส่เสื้อสวย ๆ นา เสื้อการ์ตูนเก็บไว้ก่อน 55555 เขาก็พยักหน้าหงึก ๆ วันจริงแต่งซะเรียบร้อย 55555 เอกสาร ข้อมูลสำคัญอยู่กับเขาทั้งหมด ไม่เคยหลุดเลย จัดงานเรียบร้อย เวลาใครถามเขาก็ออกตัวว่า อ่านไม่รู้เรื่อง มีแต่ตัวหนังสือ อ่านแล้วง่วงนอน 55555

ตอนที่เล่าเรื่องไปศาลน้องก็อ๊าย อาย คุณพี่สองก็ลงมานั่งที่พื้นดึงมากอด บอกว่าตลกมากและน่าชื่นชม ในศาลมีแต่เรื่องเครียด ๆ โหด ๆ ถ้าได้หัวเราะเต็ม ๆ สักทีจะทำให้บรรยากาศสบายขึ้นมาก น้องตอบไปว่า ไม่แน่ใจว่า เพราะงี้มั๊งถึงชนะคดี หรือเพราะคุณแฟรงค์ไปด้วยก็ไม่รู้ ท่านรู้จักกับศาล ไม่ต้องเสียค่าปรับแต่ต้องไป traffic school เพราะประวัติเก่าชอบขับรถเร็ว คุณหัวเราะใหญ่ทำหน้าล้อ ๆ โกรธทั้งคุณโจคุณแฟรงค์เอาลูกไปขาย






คุณพี่เธออาจเชิญไปบ้านตอนหลัง Easter โรงเรียนปิด เผื่อจะได้พบทั้งลูกทั้งภรรยา น้องถามว่าแล้วไปกันทุกคนหรือเปล่า คุณโจบอกก็แล้วแต่เขาจะเชิญใคร น้องอยากให้ลืมน้องไม่ได้อยากไป อยากไปเล่นกับ Skylar มากกว่าอีก กำลังน่ารักเชียว

คุณโจบอกยังคุยอะไรมากมาย จำไม่ได้หมด เอาไว้นึกอะไรได้จะเล่าต่อ คุณแฟรงค์บอกว่าคุณพี่โตเก่ง ชอบคนบ้านนี้ แต่เจ้าเอริคนี่ไม่ไหว ร้ายกาจที่สุด ต่อหน้าต่อตายังแกลังยัยหนู หูตาแพรวพราว ยังบอกไม่ชอบแบบนี้

คุณโจบอกขออย่าให้ชอบจริงแล้วกัน ดูนิสัยแล้วไม่ได้ทางซ้ายต้องเอาทางขวา ท่าทางเต็มมือน่ากลัว ไม่ชอบก็ดีแล้ว คุณแฟรงค์หันมามองหน้าคุณโจ บอกว่าเคยเป็นหนุ่มมาก่อน น่าจะดูออก น้องได้ทีแทรกไปว่า ดูออกว่า หลงตัวเอ๊งงงงงง คุณโจไดเต่หัวเราะหึ หึ

น้องบอกคุณโจคุณแฟรงค์ว่า ไม่เกิน 3 วันอังเคิลโทรมาถามเรื่องนี้แน่ ๆ แล้วมาดูกัน คุณโจรีบบอกโทรมาแล้วเมื่อวานตอนเธออยู่ในครัว ถามว่ายัยหนูอยู่ด้วยใช่มั๊ย บลา ๆ ๆ ๆ ๆ คุณโจตอบไปว่าเพื่อนยัยหนู จะคุยกับยัยหนูมั๊ย อังเคิลบอกไม่ต้อง ถ้ารู้จักกันก็ไม่เป็นไร

น้องเพิ่งจะถึงบางอ้อ รักอังเคิลมากเลยค่ะ

คุณแฟรงค์บอกคนข่าวของอังเคิลเร็วและแม่นยำ เวลารับข่าวต้องเปิดหูชัด ๆ ฟังให้ดี สงสัยถามทันที ตรงไปตรงมาไม่ต้องอ้อมค้อม แค่เขายอมส่งข่าวให้เราด้วยก็ดีมากแล้ว


น้องคิดถึงไมกี้ ตอนนี้จะผจญภัยอยู่ไหนก็ไม่รู้ คราวก่อนที่เจอกันก็บอกว่า ทำงานเหนื่อย ตอนนี้จะเกณน้องเธออีก 2 คนลงมาช่วยงาน ไม่รู้ไปถึงไหนแล้ว หมอเด็กกับหมอหมา


ไมกี้เป็นคนเดียว ที่โทรหาทุกวัน บางวันคุยแค่ไม่กี่คำ เป็นไงบ้าง สบายดีนะ ดูแลตัวเองดี ๆ นะ คิดถึงมาก จบวางสาย

อยากย้อนเวลากลับไปตอนน้องเพิ่งเข้าเรียน ถ้ารู้ว่าตอนนี้ต้องพลัดกันไปไกล จะใช้เวลาที่มีอยู่ช่วงนั้น อยู่กับไมกี้เยอะ ๆ จะรำคาญ จะเอ็ด จะบ่นก็จะทนไม่โกรธ ไมกี้เป็นคนเดียวจริง ๆ ที่ไม่เคยทำร้ายจิตใจ ไม่เคยลวนลามลามปาม เอาใจสารพัด ไม่เคยใช้คำหยาบคายให้ได้ยิน เดือดร้อนอะไรก็ยื่นมือมาช่วยทันที และเป็นห่วงใยเสมอ ตั้งแต่เข้าโรงบาลครั้งที่รุนแรงสุด ๆ ก็ขึ้นเครื่องกลับมาหาเดี๋ยวนั้น รอจนดีขึ้นถึงกลับไปทำงาน

เราผูกพันธ์กันนะคะ แบบห่าง ๆ เหมือนเสาบ้านที่ต่างคนต่างอยู่แต่ผยุงบ้านไว้ด้วยกัน มีภาระร่วมกัน แต่แยกกันอยู่ มีหน้าที่ของแต่ละคน แต่ก็ผูกพันธ์กันเหนียวแน่น และมั่นคง คุณโจห่วงนักห่วงหนา อนาคตจะเป็นอย่างไร

อนาคตอยู่ในอุ้งพระหัตถ์ของพระเจ้าค่ะ ไมกี้บอก การที่เราได้เจอกันเพราะท่านเมตตา จะได้อยู่ด้วยกันหรือไม่ก็แล้วแต่น้ำพระทัย ถึงตอนนี้ก็ดีใจมากแล้วที่ได้รู้จักกัน เป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดในโลก ได้รู้ว่าแม้จะไปไหนไกล ๆ ในโลกนี้ก็ยังมีคนให้ฉันได้คิดถึง โทรหา คุยทุกเรื่องด้วยตลอดเวลาได้ ....หนึ่งคน



รักทุกคนนะคะ
ลูก

Create Date : 29 มีนาคม 2555		0 comments
Last Update : 5 เมษายน 2555 12:58:30 น.
Counter : 773 Pageviews.
Share Tweet