ต่อ ๆ ๆ ๆ

พอไปถึง Loma Linda ก็เข้า admit เลย  อาการเริ่มหมอง ๆ แต่ไม่แย่อย่างทุกครั้ง  หมอดีว่าน้องเครียด  คงใช่ล่ะ

พอรุ่งขึ้นอีกวันคุณโจ มาธากับน้องลินมาหา  บอกว่าหมอดีบอกไม่เป็นอะไรมากแค่เครียดจัด  คงเครียดเรื่อง Victor ทำไมต้องคิดมาก  จัดการไปตั้งมากแล้ว  (ตอนนั้นอังเคิลยังไม่รู้ค่ะ  คุณโจจัดการเรื่องไปเยอะโขแล้ว)  ก็ยังเครียดนอนน้อยมากคืนหนึ่ง ๆ นอนประมาณ 3 ชั่วโมงไม่ถึงดีด้วยซ้ำในบางวัน  มาธาบอกถ้าออกจากโรงบาลคราวนี้ให้ย้ายมาอยู่ San Ber เลยเพื่อนอยู่เต็มไปหมดไม่ต้องกลัวอะไร  น้องเลยชี้แจงไป  จะหลบความกลัวของตัวเองไม่ได้ตลอดหรอกค่ะ  อย่างมากก็แค่ชั่วคราว  ต้องแก้ปัญหาตรงนี้ให้ขาดด้วยตัวเอง

และตามเคยอะไรที่คุณแฟรงค์รู้คุณโจก็รู้ด้วย  คุณโจลากเก้าอี้มานั่งข้าง ๆ เตียงถามถึงเอริค  น้องก็เล่าให้ฟังนิดหน่อย  คุณโจบอกว่าไว้ตอนบ่ายออกจากโรงบาลแล้วค่อยคุยกันดีมั๊ย  น้องบอกว่าระหว่างที่รอหมอดีสั่งยา และเซนอนุญาติให้กลับ  น้องคุยได้  ได้พักเต็ม ๆ ได้ยาดี ๆ กลายเป็นซุปเปอร์เกิลแล้วค่ะ

ที่จริง น้องเล่า ๆ พิมพ์ ๆ ไปเนี่ยะ  แค่เล็กน้อยนะคะ  ตัวจริงเสียงจริงร้ายกาจกว่าที่เล่าเยอะ  เล่าให้คุณโจฟังไปน้ำตาหยดไป  โกรธแบบทำอะไรไม่ได้  ไม่ชอบมีเรื่องกับตำรวจ ก็รู้ ๆ อยู่  โดยเฉพาะกับคนที่รู้จักสนิทสนมกับเฮเลนจะไม่ดีมากเลย  ตอนแรก ๆ คุณโจก็โกรธนะ นั่งฟังเงียบ ๆ ตอนหลัง  ก็มียิ้ม ๆ หัวเราะหน่อย ๆ บอกว่าคราวหน้าเขาชวนดื่มกาแฟก็ไปสิ  ทีกับคุณอิโตยังไปได้เลย  น้องบอกว่าคุณอิโตอ่ะนะเป็นผู้ใหญ่สุขุม และน่ารัก และนิสัยดี และเป็นสุภาพบุรุษ และไว้ใจได้ที่สุด  ส่วนตานี่นะชวนตบอย่างเดียวเลย

คราวนี้คุณโจปล่อยก๊าก  บอกว่างั้นเราช่วยกันดูแลนายคนนี้ละกัน ดูท่ารับมือไม่ยาก ที่เขากวนเธอได้เพราะเขาดูเธอออก เธอพยายามสุภาพมาก ๆ และยังอ่อนหัด  อีกอย่างพูดตรง ๆ คิดว่าคงชอบอัธยาศัยเธออยู่หรอกถึงเทียวกวนอยู่นั่น อาจอยากมีน้องสาวแบบแกล้งได้เหมือนแฟรงค์ไง  มีโอกาสแกล้งเธอเป็นต้องลงมือทุกที  ทั้งที่อายุห่างกันเป็นหลายสิบปี  เป็นสาวอื่นโดนด่าแหลกรานไปแล้ว นี่อะไรด่าใครก็ไม่เป็นอีก 55555   

ฉันอนุญาติให้ใช้บ้านรับแขกได้  ไปชวนมากินข้าวบ้าน  แล้วจะจัดการให้  โอ้ย ดีใจ  คุณโจจะจัดการให้  จะได้หมดเรื่องซะที 

ป้าลีจ๋า ตั่วแจ้และเฮีย  คุณน่ะ  ถ้าพูดรู้เรื่องจะดีมาก เราจะคุยกันดี ๆ ได้  ไม่ต้องทำหน้ากวน หรือถ้าขอร้องให้ทำหน้าดี ๆ และคุยสุภาพชนได้ก็จะดี  ไม่ต้องให้ผู้ใหญ่มาร่วมช่วยแก้ปัญหา  แต่เหมือนคุณรู้แต่ทำเป็นไม่รู้  ต้องกวนชวนซัดติดนิสัยในอาชีพหรือไงไม่รู้ค่ะ

ยังมีอีกนะคะ  มีอยู่วันคุณไม่ได้ทำงานแต่น้องทำงาน  คงเปลี่ยนวันหยุด  น้องก็จอดรถที่เดิม  ตอนเลิกงานจะกลับบ้าน  คุณเอารถกะบะคันใหญ่เท่าบ้านมาขวางไว้ที่ท้ายรถชนิดเกือบติดเลย  น้องก็ลงไปบอกให้ขยับจะกลับบ้านค่ำแล้ว เหนื่อย  คุณทำไงรู้มั๊ยค่ะ  ลงจากรถเอากุญแจมายื่นให้บอกให้ขยับเอง  จะไปนั่งรอที่นั่งข้างคนขับ คราวนี้จะได้รู้สาวคนนี้ถอยรถเก่งหรือเปล่า   น้องบอกทำไมต้องทำอย่างนี้ เกลียดอะไรฉันหนักหนา  น้องคงเสียงดังจริงเฮเลนวิ่งมาจากที่จอดรถที่อยู่ใกล้ ๆ มาถึงก็บอกให้คุณเอารถถอยออกและไปกระซิบว่าอะไรนิดหน่อย  คุณหัวเราะใหญ่บอกเล่นด้วยนิดเดียวก็ต้องโมโห  น้องน้ำตาหยดแล้วโกรธชนิดอยากเอาปืนยิงทิ้งเลย

คุณโจไปคุยกับคุณแฟรงค์ (อันนี้เจ้าวิลลี่น้องรักมาแอบกระซิบ)  บอกว่าจะเปิดบ้านรับเสือ  ให้น้องจัดการเชิญและผู้ใหญ่ทางนี้จะช่วยซัดอีกแรง  55555 ให้รู้ซะมั่งไผ๋เป็นไผ๋  คุณแฟรงค์สนุกใหญ่  เล่าให้คุณโจฟัง ตัวจริงแรง และกวนน่าดู  ยัยหนูเราเอาไม่อยู่แน่ ๆ ข้อดีคือดูเป็นคนตรง ๆ และดูจะกวนแต่กะยัยหนูคนเดียว อยากเอาชนะเห็นยัยหนูเฉย ๆ ไม่สนใจ  คงชินกับมีสาว ๆ เอาใจ  ยัยหนูเราดันชินกันคนในเครื่องแบบและไม่ชอบคนมีรอยสัก เลยไปกันใหญ่ 

ตกลง  น้องจะทำอย่างนี้  น้องเชิญไปบ้านคุณโจที่ San Ber ไกลชมัด 555 ถ้าไม่ไปคราวนี้ก็หมายได้ว่า  ก็เชิญแล้วไม่ไปเอง  คราวหน้าก็อย่ามายุ่งก๊ะเราเพราะไม่ชอบดื่มกาแฟกันคนแปลกหน้า ^^

ดีเดย์ก็มาถึง  น้องจะกลับจากทำงานตามปกติ  เห็นแล้วคุณยิ้มปากกว้างมาเลยวันนี้ไม่ได้ทำงานแปลว่าเปลี่ยนวันหยุดแล้วแน่ ๆ  ขอโทษนะวันก่อนทำเธอร้องไห้ ไม่ได้คิดว่าจะซีเรียสแค่สนุก ๆ เผื่อเธอจะชอบรถคันใหญ่ ๆ   น้องก็เปิดฉากเลย  ตกลงที่ชวนกินข้าวยังชวนอยู่มั๊ย  คุณก็ตาโต แน่นอน  ไปเดี๋ยวนี้มั๊ย  น้องว่าจะชวนไปบ้านดีกว่า ชอบสบาย ๆ บอกว่าว่างเมื่อไหรบอกนะจะเตรียมบ้านไว้กินข้าวกลางวันกัน  คราวนี้คุณมองหน้าแบบจะมาไม้ไหน  น้องได้ทีก็เลยซัดให้ว่า  กลัวเหรอ กลัวก็ไม่ต้องไป  ที่บ้านไม่มีหมาหรอก  ถึงมีหมาก็กลัวคุณ 5555 สะใจที่สุด

สักพักได้ยิงโทรหรืออะไรสักอย่าง  คุณบอกว่ารีบขึ้นรถกลับบ้านเดี๋ยวนี้  คุณวิ่งไปท้ายรถซึ่งก็อยู่ติดกับรถน้องเปิดท้ายกระบะที่ปิดอยู่ถึงเห็นมีเสื้อกันกระสุนและปืน  มองผ่าน ๆ น่าจะ 4 กระบอก  พกอะไรเยอะแยะ  น้องขึ้นรถขับออกไปอีกทาง  คุณใส่เสื้อกันกระสุนวิ่งรถหายไปอีกทางแล้ว

หลังจากนั้น 2-3 วัน  คุณก็มาหาบอกว่าว่างวันนั้นวันนี้  น้องก็ส่งที่อยู่ให้ (จะเชิญใครไปบ้านคุณโจต้องให้ท่านอนุญาตนะคะป้าลี ไม่ใช่นึกอยากไปก็ไป น้องจะรักษามรรยาทเรื่องนี้กับคุณโจมาก ๆ) คุณก็ร้อง โห อยู่ San Ber น้องว่าไกลหน่อยแต่ไม่ไปก็ไม่เป็นไรนะ  คุณบอก ไปยังไงก็ไป  อยากเห็นคนที่บ้านเธอด้วย  น้องบอกบ้านคุณโจไม่ใช่บ้านน้อง  บ้านน้องไม่รับแขกผู้ชายแปลกหน้า  คุณมองหน้าถามจริง ๆ เหรอ  น้องบอกว่าจริง  ต้องรู้จักสนิทมาก ๆ ก่อนถึงเชิญไปบ้าน  เพราะส่วนใหญ่อยู่กันแต่ผู้หญิงไม่สะดวก  คุณหัวเราะก๊าก บอกว่าหัวโบราณ  น้องก็เถียง แค่ไม่ชอบไม่ได้หมายถึงต้องช่วยว่าอะไรทั้งนั้น

ตกลงวันนั้น  มาธาทำอาหารบางส่วนทำบาร์บีคิวค่ะ  ง่ายและอร่อย  ทำซี่โครงและไก่ย่างด้วยแบบที่เพื่อนเคยแนะนำหมักด้วยสัปรดและสั่งอาหารบางส่วน  คุณโจเชิญนายตำรวจที่ทำงานมาด้วยหลายนายที่สนิท ๆ กัน   คุณแฟรงค์และเพื่อนท่านอีกคน  โห  ชุดใหญ่ ^^ ดีใจ  พวกคิดว่าตัวเองเจ๋ง ต้องรู้มั่ง  เราไม่ใช่คนสิ้นไร้ไม้ตอก ลูกสาวคุณโจใครก็ห้ามแตะ 5555

นัดไว้ 11 โมงครึ่งจะกินข้าวเที่ยง  พอ 11 โมง 15 นาที  รถกระบะเชฟโรเล 4 ประตูคุ้นตาก็มาเทียบหน้าบ้านแล้ว  แต่ที่ลงมาไม่ได้มีคุณคนเดียว  มาทั้งหมด 4 คนผู้ชาย  อ้อ  พาพวกมาด้วยนะเอง โถ นึกว่าจะแน่  

น้องกับคุณโจเดินออกมารับ  พอน้องเห็นทั้ง 4 หนุ่มเต็ม ๆ ก็หัวเราะขำก๊าก (เวลาน้องหัวเราะ  จะหัวเราะเต็มเสียงแบบขำตายไปเลย)  คุณหันมามองบอกไม่เคยเห็นใกล้ ๆ ดูมีความสุข  น้องแนะนำคุณกับคุณโจ จับมือกัน  คุณก็แนะนำต่อ  บอกว่าไม่ได้บอกก่อน  เพราะไม่มีเบอร์ติดต่อ  พาพี่ชายมาด้วยทั้งหมด  ทั้งบ้านมีแต่ลูกชาย 4 คน คุณเป็นคนเล็ก  คราวนี้คุณโจขำบ้างหัวเราะตาหยี  หันมาบอกน้องว่า  not bad....

ก็พาเข้าบ้าน  คุณโจบอกว่ามีเพื่อนมาหลายคน ๆ สนุกดี แนะนำกันไปมา คุณก็แนะนำพี่ ๆ กับคุณแฟรงค์  คนโตท่านเป็น ICE อยู่ประจำสำนักงาน คนที่สองและคนที่ 3 เป็น CHP ตกลงทำงานรับราชการทั้งบ้าน  อ๋อ เอามาเยอะเผื่อนึกว่าจะมีหลุมพรางหรือไง  คุณเอาเบียร์ 30 แพคมา 4 อัน เจอกี้ ไก่ทอดกับชิบถุงใหญ่ยักษ์อีกหลายถุง

พอพวกมาครบคุณแฟรงค์ก็เลยแนะนำบ้าง  ท่านเป็นใครทำอะไร มีใครบ้างและคุณโจเป็นใคร  คุณทำหน้าเหวอ ๆ เลย  โอ้ย สะใจ  แต่พี่ชายคนโตท่านเก่งนะคะ  รับมือทัน  ทักทายคุยสนุกทีเดียว  ที่ดูโหด ๆ หน่อยก็พี่คนที่ 2 หน้ายิ้มนะคะแต่ไม่พูดมากและคนที่ 3 จะคุยสนุกหน่อย  มีคุณคนเดียวที่กวนโทสะได้ทุกสถานะการณ์  เขาสักกันทั้งบ้านเลยค่ะ  อะไรรู้เต็มแขนไปหมดเลยเห็นแล้วอึดอัดแทน

หมดหน้าที่น้องละ  คุณโจคุณแฟรงค์จัดการต่อ  ชวนคุย  น้องก็แยกออกมากับน้องลินไปหลังบ้านมีที่นั่งชิงช้าคุณโจทำไว้  ก็นั่งคุยกันกอดกัน  น้องลินเล่าให้ฟังถึงไปดูโรงเรียนมา  เป็นโรงเรียนเล็ก ๆ (เป็นบ้านแหละค่ะ) มีครูมีเพื่อนมากมาย  มีตนใส่เสื้อสีชมพูด้วย (พี่เลี้ยง) ชอบมาก ๆ คนใจดีและมีครูอีกคนชอบรูปที่น้องลินเขียน  แต่กว่าจะเข้าเรียนจริงก็ต้องเทอมหน้า  นั่งกอดกันคุยกันค่อย ๆ สักพักคุณก็ตามมาถามว่าหิวมั๊ย  น้องก็แนะนำน้องลิน  น้องลินจ้องตาเป๋ง  น้องสอนน้องลิน เวลามองใครต้องยิ้มสวย ๆ ด้วย น้องลินก็ยิ้มแล้วถามว่าเป็นใครมาทำอะไรที่นี่บ้านพ่อ คุณคุยกับน้องลินดีนะคะอ่อนหวานอ่อนโยน  ก็บอกว่าเป็นเพื่อนพี่สาวมาเที่ยวบ้าน มาขอข้าวกิน และก็มีขนมมาฝากด้วย บ้านสวยมากน่าอยู่  เวลาคุยกับน้องลินคุยดีใช้ได้  ถือว่าสอบผ่านเรื่องน้องลิน...เท่านั้น

แล้วก็หันมาถามน้องเสียงห้วนเชียว  กินไรจะเอามาให้  น้องบอกว่าที่นี่บ้านฉัน ฉันจัดการเองห่วงตัวเองเถอะ  ท่าทางจะไม่กินข้าวจะหนักเบียร์ซะละมาก  น้องว่าถ้าเมาจะขับรถกลับไง  คุณหัวเราะกวนถามว่า รู้จักตำรวจดีไม่ใช่หรือ  โอ้ย  มะโหอีกแล้วเรา

น้องลินเข้าไปเอาขนมแล้วพาฟาเนียมาด้วย  ฟาเนียเอาขนมทำเองมาให้ด้วย เดินตามมาคุยด้วยพร้อมมาธา  น้องก็แนะนำเป็นภรรยาคุณแฟรงค์  ฟาเนียยิ้มงง ๆ  บอกว่านึกว่าเป็นตำรวจใหม่ที่ San Ber เห็นแฟรงค์บอกเป็นเพื่อนน้อง น้องสั่นหัวด๊อกแด๊ก  โอ้ย  ร้อยไม่ใช่พันไม่ใช่  ไม่อยากเป็นเพื่อน  คุณหัวเราะบอกว่า  ผิดแผนนิดหน่อย

สักพัก Chip มาหา  เพราะได้ข่าวว่าน้องมาบ้าน มากัน 3-4 คันรถ  พวกอินเดียนแดงทั้งนั้น  พวกคุณ ๆ พี่น้องยืนกุมปืนแล้ว ติดตัวมาด้วยนะนั่น คงนึกว่าอะไรเนี่ย น้องชวนมากินข้าวกลางวัน  นี่นึกว่าไปรบหรือไงมั๊ง  

น้องหันไปมองแว๊บเดียวก็เดินออกมา  คุณโจมาจับไหล่คุณบอกว่า เพื่อนน้องทั้งนั้นสนิทกันดี  เขามาหากันอย่างนี้ทีละหลาย ๆ คันรถ ไม่ได้มาหาเรื่องอะไร  สำหรับน้อง San Ber ไม่ใช่ที่แปลกและไปกินนอนกับเพื่อนอินเดียนแดงได้ปลอดภัยดี  คุณเดินตามออกมาดู  Chip พา Skylar มาด้วย  โอ้ยน่ารัก  ตัวโตแล้วนะคะ  แม่ทูนหัวก็เลยวิ่งไปเอาเสื้อมาให้หนึ่งชุดตามประเพณี  แล้วเชิญเข้าบ้าน  ทีนี้มาหลายคน  บ้านไม่พอก็เลยอยู่แถว ๆ สนามหน้าบ้าน  มี Chip กับ Sweetwater เข้าบ้าน  นอกนั้นยืนอยู่ข้างนอก  ดูเหมือนคุมเชิง 5555  Chip กับ Sweetwater ไม่ค่อยสบายใจ เพราะเห็นยืนกุมปืนกัน  ก็เลยบอกไว้ค่อยมาใหม่  และขอบใจเรื่องข้าวผัดกุ้ง  อร่อยมากกกกกกก  โอ้ย  น้องอ่ะนะ  ตัวพองเลยค่ะ  ไว้ทำให้กินอีก  Sweetwater ชอบกินกุ้งมากกกกกกก 

คุณทำหูหาเรื่อง  ถามว่าทำกับข้าวเป็นหรือ  คุณโจตอบแทนให้บอกว่าเก่งมากด้วย  ถามทุกคนในนี้ได้  วิลลี่เอาหน้าบอกว่า อร่อยทุกอย่าง  แต่ไม่ค่อยยอมทำต้องมีคนช่วยผัด  คุณบอกว่าจะทำบอกจะช่วย โอ้ย ช่วยไปไกล ๆ เลย 

น้องเดินหนีเข้าไปในครัว  คุณโจเดินตามมาบอกว่า  ทำของกินเล่นกับเบียร์ที่เคยทำให้หน่อย  แขกคงอยู่อีกนานให้วิลลี่ไปซื้อเบียร์เพิ่มแล้ว  น้องก็เริ่มงอน บอกเสียงดังฝรั่งกินกุ้งแห้งทอดไม่เป็นหรอก  คุณโจบอกว่าฉันยังกินเป็นและชอบ  คนอื่นไม่กินฉันก็กินกับแฟรงค์  คุณแฟรงค์ก็เดินตามมาหัวเราะเสียงดังบอกว่าเถียงกันค่อย ๆ ดังลั่นบ้าน  ตกลงทุกคนอยากลองกุ้งแห้งทอดของเรานะแหละ   ฮึอ  คุณโจนะ  บอกว่าจะช่วยน้องจัดการตานี่  นี่จะชวนกันดื่มเบียร์ เกณน้องทำกับแกล้มซะอีก  งอนจริงล่ะ 

คุณโจว่า เพื่อนกลุ่มนี้ไม่เลวหรอก  ถ้าไม่ดีฉันไล่กลับไปนานแล้ว ครอบครัวเราต้องมาก่อน  น้องบอกขอโทษคุณโจแล้วก็จะไปทำกุ้งแห้งทอดให้  คุณโจดึงหัวมาหอมบอกว่า  ไม่ให้ใครทำร้ายลูกหรอก  เอาศัตรูเข้าบ้านจนกลายเป็นมิตรแล้วอีกหน่อยจะไม่มีใครมากวนเธอ  น้องน้ำตาหยด  คุณเดินมาพอดีถามว่าเป็นอะไรทำไมร้องไห้เก่ง  55555 คุณโจขำใหญ่บอกว่า  อังเคิลเขาก็ว่า  ร้องไห้ทีทำให้กรุงเทพน้ำท่วมเป็นเดือน

ตลกชมัดไม่รู้จักกุ้งแห้งทอด  น้องใส่ถั่วทอด ซอยตะไคร้บาง ๆ กับใบมะกรูดทั้งใบลงไปทอดเร็ว ๆ อ้อ  มีพริกทอดอีกทำให้สวย ๆ ด้วย  คุณแฟรงค์ชอบตะไคร้ทอด  บอกว่าหอมอร่อย  ซอยบาง ๆ ทอดกรอบ ๆ ทอดแทบไม่ทัน  กลุ่มเพื่อนใหม่แรก ๆ ก็ดูแหยง ๆ ต่อมาไม่ต้องเรียก  ทำมาเท่าไหรกวาดเรียบ  คุณโจมีในตู้แช่เป็นกล่องเลย  น้องเอามาทำซะเยอะ 

ตอนนั่งคุยน้องนั่งที่พื้นพรมระหว่างเก้าอี้โซฟาคุณโจกับคุณแฟรงค์  คุณโจให้วาดแผนที่หมู่บ้านที่เคยไป  เห็นคุยกันเครียด ๆ บางส่วน  ไม่ได้ฟังตลอดค่ะ  พอนาน ๆ เข้าบางทีเริ่มเพลีย ๆ ก็เอาหัวไปซบหัวเข่าคุณแฟรงค์มั่งคุณโจมั่ง  เอามือกอดขาคุณแฟรงค์ไว้ พอคุย ๆ คุณแฟรงค์ก็เอามือมาลูบหัวเบา ๆ ก้มมาถาม Are you ok? ตลอด  คุณโจก็จะก้มมาหอมหัว  แล้วก็หัวเราะดัง ๆ บ่น  หัวเหม็นกลิ่นกุ้งแห้ง 5555  พี่ ๆ คุณมองกันใหญ่  พี่คนโตหัวเราะขำบอกไม่ค่อยเห็นผู้หญิงโต ๆ แล้ว spoil  คุณต่อเลยไม่แค่ spoil แต่ chicken ด้วย  น้องก็มองหน้าหาเรื่อง  คุณว่า กลัวฉันไม่กล้าไปกินข้าวด้วย  น้องก็บอกฉันกินเก่ง กินแพงด้วย เดี๋ยวคุณจะต้องขายปืนเลี้ยงข้าว  คุณบอกว่าไหว ไว้จะพาไปกินข้าวและกรุณา ใช้คำนี้จริง ๆ Please do not say no.

จาก 11 โมงกว่า  จนเกือบ 2 ทุ่มยังเมาท์แตกกันสนุกสนาน  น้องเริ่มง่วง เพลียด้วย คุณโจให้ไปนอนกับน้องลินก่อน ถ้าดึกมากเดี๋ยวไม่สบายอีก  น้องก็ลาทุกคนไปนอน  คุณบอกว่า 2 ทุ่มเนี่ยะนะ นอนแล้ว  ได้ทีน้องย้ำเลยถึงบอกไง  เวลาเลิกงานจะรีบกลับบ้านเดี๋ยวง่วงตอนขับรถ  คุณถามกี่ขวบแล้วนอน 2 ทุ่ม น้องก็หันไปบอกว่า  จะกี่ขวบก็จะนอน 2 ทุ่ม  มาธายิ้ม ๆ โผล่มาบอกว่า  ฉันนอน 3 ทุ่มพร้อมลูก  โจนอนดึกก็เรื่องเขา ฉันนอนก่อน  คราวนี้คุณยิ้มแหย 

อาบน้ำเสร็จจะนอนแล้ว  คุณโจเรียกลงมาถามอะไรอีกหน่อย  เกี่ยวกับคราวที่ Chip เป็นคนส่งข่าวให้ครั้งนั้น  แต่ไม่ได้พูดชื่อ Chip  แต่ถามเรื่องทางเข้าอีกฟากท้ายหมู่บ้านและอีกทางลัดไปออกอีกหลายจุดว่าหน้าตาเป็นอย่างไร  น้องก็ลงมาทั้งชุดหน้าตามีความสุข  เล่นกับน้องลินอยู่  คุณอ่ะปล่อยก๊ากกกกก  บอกว่ารู้แล้วคราวนี้  ถ้าจะให้อารมณ์ดีต้องให้ดื่มนมและนอนแต่หัวค่ำ   คุณแฟรงค์ขำใหญ่บอกว่าให้ไปนอนเถอะเดี๋ยวไม่สบาย  ป่วยทีคนทั้งบ้านจะตายตามไปด้วย  คุณหันมามองพูดกับคุณแฟรงค์จริงจัง  รู้สึกได้  คนทั้งบ้านทั้งรักทั้งเอ็นดู  แปลกใจไม่มากเรื่องเรียบร้อยดี  คิดว่าน่าจะฤทธิเยอะกว่านี้  คุณแฟรงค์บอกแค่กับบางคน ฤทธิมากใช้ได้แต่ตามแบบฉบับของเขา  นุ่มนิ่ม หงิ๋ม ๆ

ที่คุยเรื่องทางเข้าหมู่บ้าน น้องให้คุณโจกับคุณแฟรงค์อยู่ด้วย  พี่ชายคนโตของคุณอยากรู้  คุณโจเล่าว่าหลายงานก็ทำงานร่วมกับ ICE หันมาคุยกับน้องด้วย  หลายคนเคยมาขอข้าวกินตอนแวะไปต่ออีกงานเนอะ  น้องก็ทำของกินให้คราวโน้น วันนี้คุณไซมอนมาด้วยก็เลยรู้จักกันกับพี่คนโตคุณ  คุณโจให้วาดแผนที่คร่าว ๆ ไว้แล้ว คราวนี้ลงรายละเอียดต่อ  พี่คุณคนโตบอกว่าจำได้แม่นขนาดนี้เลยหรือ  คุณโจตอบแทน น้องอ่ะเข้า ๆ ออก ๆ หมู่บ้านนี้จนเป็นธรรมดา  คราวนี้ทุกคนหันมามองชื่นชม ไม่ไหวแล้วง่วงนอนมาก  ตาแดง  ก็เลยขอตัวไปนอนจริง ๆ ซะที  ไว้คุยกันพรุ่งนี้  ง่วงมากแล้ว 

ก่อนขึ้นข้างบน  คุณโจตะโกนบอกว่าพรุ่งนี้ขออาหารเช้าอย่างที่เคยทำที่บ้านให้ด้วยนะ  คุณ Smith จะมากินด้วย  น้องก็หันมายิ้มตาหยี ... ได้เลยค่า

อันนี้ไม่รู้เพราะขึ้นนอนแล้วค่ะ  คุณโจมาบอกตอนหลัง  คุณบอกคุณโจว่าขออยู่ถึงพรุ่งนี้อาหารเช้าได้มั๊ย  คุณโจมองหน้าอยู่นานและก็อนุญาตไป  บอกว่า  ข้างล่างมีห้องทำงาน  เก้าอี้นอนได้  ถ้าไม่รังเกียจ  คุณตัวโตเก้าอี้ตัวไม่โตนัก  พี่ชายคนโตกับคนรองจะไปนอนบ้านคุณแฟรงค์แทนแยก ๆ กันไป

เช้ามา  น้องตื่นแต่เช้ามีดตี 5 ครึ่งพร้อมมาธา  ให้น้องลินนอนคนเดียว  เปิดประตูไว้  ข้างล่างเงียบและรกไปหมด ^^ มาเก็บกวาด เอาจานชามเข้าเครื่องล้างจาน  เตรียมของเช้า  ไม่รู้จะเริ่มของเช้ากี่โมง  หมายถึงคุณ Smith จะมากี่โมง  เตรียมอะไรที่พอเตรียมได้ก่อนละกัน   ต้มกาแฟดื่มกับมาธาก่อน  น้องเก็บของไปเรื่อย  เห็นห้องทำงานเปิดอยู่มีเสียงปัดอะไรตก  ตกใจนึกว่าใครแอบอยู่ก็ย่องไปดูกับมาธา  เห็นคุณนอนอยู่กับพื้นและพี่ชายอยู่บนเก้าอี้  น้องทำตาโตมาธายิ้มตาหยี  หัวเราะไม่มีเสียง  เดินออกมาคุยกันที่ครัว

มาธาบอกว่าของเช้าคงต้องทำเพิ่มละ  คนมากกว่าที่คิด  คิดว่าพี่อีก 2 คนคงไปนอนบ้านโน้น  เก็บของเสร็จไปตลาดละกัน  เปิดแต่เช้าแล้ว 

น้องก็ไปอาบน้ำแต่งตัวไปตลาดกับมาธา  น้องลินยังไม่ตื่นก็เลยให้มาธาอยู่น้องไปตลาดเองคนเดียว  มาธาโทรตามวิลลี่ซึ่งก็รีบมาเอาที่ปิ้งขนมปังกับเครื่องต้มกาแฟมาด้วย  รีบไปรีบมาเพราะมีของอยู่แล้ว  ไปซื้อเพิ่มบางอย่างแค่นั้นเอง  

กลับมาทำของกินกัน  ต้มกาแฟก่อนเลย  เครื่องที่บ้านคุณโจอันใหญ่มีไว้รับแขกด้วย  วิลลี่เป็นลูกมือ  สัก 7 โมงครึ่ง  คุณ Smith มาแล้ว  น้องก็ยิ้มออกมารับก่อนเลย  ท่านดึงไปกอด จุ๊บซ้ายจุ๊บขวา เอาชอคโกแลตมาฝาก 2 กล่องเผื่อน้องลินด้วย  น่ารักจริง ๆ น้องเชิญเข้าบ้านก่อน  คุณโจเพิ่งตื่นลงมาล้างหน้าตาแล้วก็มาคุยด้วย  เรียกของเช้าแล้ว  น้องถามว่ากินลงหรือ ท่านว่าฝึกมาดี  มีกินก็กิน  ไม่มีกินก็อด  ทนได้  ท่านก็รับของเช้าพร้อมคุณ Smith  แล้วท่านก็ไปทำงานต่อ  ยังมีสัญยิงสัญญาด้วยคราวหน้ามาจะนัดไปกินข้าวนอกบ้านกัน ^^  ตอบแทนของเช้าวันนี้  ตอนไปส่งขึ้นรถก็ จุ๊บซ้ายจุ๊บขวา ลากันอีก  อิ อิ

พอคุณแฟรงค์กับคุณพี่ 2 คนมา  คุณก็โผล่มาละ  หน้าตายู่ยี่มาก  แต่ก็ยิ้มทัก  มาธาพาไปห้องน้ำ  หาแปรงหาผ้าขนหนูให้พี่น้อง  พอเสร็จก็ถามเรื่องของกิน  เอ่อออ  กินได้จริงด้วย ไม่มีท่าทีคลื่นไส้มะคืนดื่มหนักเลย 

อาหารเช้าน้องทำเนื้อรวนไข่ห่อค่ะ  ทำแบบออมเล็ต  แต่ตรงไส้เป็นเนื้อรวนกับแครอท สปีนิช ใส่พริกไทย เกลือ ผงกระเทียมนิด ๆ และคราวนี้เจียวหอมแดงโรยด้วย คงอร่อย  คุณกินชนิดเอานิ้วเอาขนมปังกวาดเกลี้ยงเลย  หันมายิ้มประจบ  อร่อยจริงด้วย  พอกินเสร็จก็ลากลับกัน  แหมดีใจ  ไปซะที

ตอนไปส่ง  คุณก้มหน้ามาให้จุ๊บ  น้องก็ยื่นปากไปที่หูบอกว่า drive safe  คุณหัวเราะให้  ทีตะกี้ยังจุ๊บตาแก่คนนั้นให้เห็นอยู่เลย  น้องบอกคุณ Smith เป็นตาแก่คนพิเศษสุดและการแอบดูคนอื่นเป็นเรื่องไม่ดี  คุณโจยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่ข้าง ๆ

ตอนกลับ  คุณพี่คนโตเดินมาจับมือลา  บอกอาหารเช้าอร่อยอย่างที่คุณโจบอกจริง ๆ ไว้วันหน้าจะพาภรรยากับลูกมาเยี่ยม  หรือไม่จะเชิญไปบ้านมั่ง  น้องก็ยินดีค่ะ  คนที่สองก็บอกมีแต่ภรรยายังไม่ลูก  คนที่สามยังไม่แต่งงานมีแต่แฟน  พอมาถึงคุณ  น้องก็ว่า  ไม่ต้องบอกหรอก  คนนี้  ให้ตัวแถมกระดาษชำระ  จะรีบคว้ากระดาษชำระและส่งตัวคืน  หัวเราะกันใหญ่  คุณไม่ตอบอะไร  ยิ้มกวน ๆ ใส่ได้แค่นั้น  แหมสบายใจได้กัดคืน

กลับกันไปหมด  คุณโจบอกไว้คุยให้ฟัง เปิดเผยดี  คงคนอาชีพเดียวกันด้วยมั๊ง   ตอนนี้ขอกลับไปนอนก่อน  ง่วงอยู่เลย 

Create Date : 27 มีนาคม 2555		0 comments
Last Update : 5 เมษายน 2555 12:57:54 น.
Counter : 443 Pageviews.
Share Tweet