Clouds are the thoughts of Heaven. It is difficult to read the thoughts of others people but you can always read those of Heaven.
Group Blog
 
<<
มีนาคม 2555
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
24 มีนาคม 2555
 
All Blogs
 
ศรศิลป์

ผู้ปกครองที่รักยิ่ง  ลูกสาวเพิ่งรู้แน่ชัดกับคำว่าศรศิลป์กับถูกชะตาเป็นอย่างไรโดนเข้ากับตัวเองสักที ^^ 

คราวนี้ต้องเล่าย้อนหลังไปนิดหน่อยนะคะ

มีลูกค้าประจำคนหนึ่ง  ที่จริงน้องรู้จักคุณมานานมากแล้ว  แต่ไม่เคยยอมเข้าใกล้เลย  ที่ดีมาก ๆ เวลาที่น้้องทำงานก็เป็นเวลาคุณทำงาน  ไม่เคยได้พบกันตรง ๆ สักที  เวลามาที่ร้าน น้องก็หลบออกไปซึ่งส่วนใหญ่ไปพัก  ไปตรวจสต๊อกหรือบางทีก็พาลูกค้าไปดื่มกาแฟ กินข้าวบ้างตามแต่จะหิวอะไร เลี่ยงหายไป

สาเหตุที่พยายามอยู่ห่างให้มากที่สุด (ทั้งที่เฮเลนบอกว่าเธอเป็นเพื่อนเจสซี่พี่ชายของเนธาน  เนธานเป็นแฟนนัทลีลูกสาวเฮเลนค่ะ เรียกว่าความสนิทใกล้มาเชียวค่ะ)  เพราะ

1 เธอมี tattoo ยังกะใส่เสื้อแขนอีกตัวงั้นแหละค่ะ  ไม่ไหวไม่ชอบที่สุด 

2 หน้าตากวนชวนซัดสักเปรี้ยง  เวลามองดี ๆ ไม่เป็นค่ะ  มองแบบมีคำถามคาใบหน้า  แบบ ... เอาไง แหมกวนที่สุดในโลก และ

3  ชอบถามเรื่องส่วนตัว
แค่เหตุผล 3 ก็มากพอที่จะหลบได้หลบไปให้ตลอดค่ะ ^^

น้องไม่ค่อยได้เจอหน้าค่ะ น๊านนานสักที  ส่วนใหญ่จะมาวันพฤหัสซึ่งน้องไม่ได้ทำงาน  น้องทำงานกับเฮเลนอาทิตย์ละ 3 วัน กับแจ๋อาทิตย์ละ 2 วันและ catering อีกตอนเสาร์อาทิตย์ ตะก่อนวันหยุดของน้องคือวันเสาร์  หยุดสนิทไปเที่ยวกับเพื่อน  แต่ตั้งแต่ทำ catering ก็เลยไม่มีวันหยุดเป็นเรื่องเป็นราว

ลูกค้าคนนี้ชื่อ เอริค ค่ะ

พอดีมี audit ที่ร้าน เฮเลนก็บอกให้มา auditor ถามหาต้องตอบคำถามอะไรมากมาย  อีกอย่างร้านนี้น้องก็ดูแลมาตลอดเรื่องงานเอกสารก็เลยไป

คราวนี้  บุญเก่าที่ทำไว้คงหลอมแหลมเต็มทีค่ะ คือน้องไปเร็วกว่าที่นัดให้เขาทำงานกันไปก่อน  น้องไปร่วมตอนหลังเผื่อมีคำถามและอื่น ๆ  ช่วงที่รอคุณก็มาถามหาการ์ดสำหรับเพื่อนเพิ่งมีลูก  น้องเห็นคนที่ร้านอีกคนไม่ว่างดูลูกค้าพูด Spanish อยู่ก็เลยต้องมาดูแลเธอ 

ที่จริงไม่อยากมาหรอก  คุณหน้าตากวนเรียกว่าพร้อมกวนทุกโอกาส  ถามมาก็ตอบไป ถามคำตอบคำ คุยค่อย ๆ แต่ไม่พูดเล่นเหมือนลูกค้าอื่น ๆ หมั่นไส้ท่าทางด้วย  คุณถามว่า จะใส่ money order ลงไปในซองแล้วส่งเป็นของขวัญดีมั๊ย  น้องก็แนะนำให้โอนเข้าบัญชีและส่งใบฝากแนบไปดีกว่า  ไม่หายแน่ ๆ คุณก็ดูท่าชอบใจ  แต่จู่ ๆ ก็ถามโป้งออกมา  ทำไมไม่ชอบคุณหรือ  ถามคำตอบคำ  น้องก็เหวอเลย  ไม่ตอบอะไรยิ้มเฉย ๆ  ถามอีก นึกว่าฉันเป็นอะไร  ทำไมหรือฉันดูน่ากลัว 

ไม่ได้น่ากลัวแต่น่าเกลียด (ไม่ได้ตอบหรอกค่ะ) แต่ยิ้มเฉยอีก  คุณเลยบอกว่า  ฉันเป็นตำรวจไม่ใช่คนร้าย  คราวนี้  น้องถึงกับยิ้มกว้าง กว้างงงงงงมากกกกกก โห อาชีพนี้นะอิฉันคุ้นนะคะ  ถ้าโม้ละก้อ โดนดีแน่ ๆ  พอเจอน้องยิ้มกว้างแค่นั้นแหละ  ทำหน้ามะโหใส่เรา  ถามทำไมยิ้มกว้าง  น้องก็ตอบว่า just feel to smile  แล้วเดินหลบไปจะไปคิดตังค์ให้

เฮเลนเดินออกมาพอดีบอกให้น้องเข้าไปประชุม  น้องก็ขอตัวแล้วก็แยกออกไปเลย  หลังจากนั้นก็.... ลืม ลืมคุณเขาไปเลย  ไม่ได้ใส่ใจ

จนเมื่อก่อนปลายปี  น้องเจอคุณอีกรอบ 55555

คราวนี้พี่แกมาทั้ง sheriff uniform ยืนก๋าอยู่ในร้าน  น้องจำไม่ได้  มองผ่าน ๆ คุณเดินเข้ามาหาเลย  น้องก็ยิ้มทัก  แต่ลืม จำไม่ได้แต่คุ้น ๆ ก็ยิ้มให้ทักทายเหมือนลูกค้าคนหนึ่ง

คุณถามว่า สบายใจหรือยัง  น้องก็งง  คราวนี้เลยโดนโกรธจริงเพราะลืมจริง 5555  พยายามอยู่ห่าง ๆ ค่ะ  ก็คนในเครื่องแบบอย่างคุณโจน่ะร้ายจะตาย  ถ้าไม่ใช่คนกันเองคงทนไม่ไหวเหมือนกัน  คุณถามคำตอบคำเหมือนเดิม

ผ่านไปสักวันสองวัน  อยู่มาโดนรถตำรวจตามตอนออกจากร้าน  คุณเปิดไฟตาม  น้องก็คิดว่าโดนอีกแล้ว  เพิ่งโดนตั๋วไปหยก ๆ จะโดนอะไรอีก  ตอนนั่งในรถคิดใหญ่เลย  คดีอะไรหว่า

คุณตำราจเดินมาถึง แต่น้องกดกระจกเปิดไว้ก่อนโชว์มือให้เห็น  หนาวอ่ะค่ะ  มึดด้วยหนาวด้วย  เห็นเป็นคุณยิ้มกว้าง  ทำท่ากวนเหมือนเดิม  บอกว่า I miss you so much but do not have time to see you in the store.  โห  โกรธมหาศาล  น้องก็เลยบอกว่า  This is not right, you scare me by using your uniform.  ยังมีหน้ามาถามอีกนะ  Do you want to talk to my boss?  or Do you want to call a cop?  One is here.  ต้งอนั่งนับหนึ่งถึงห้าร้อย  โกรธลมออกหู  แต่การตัดบทสนทนากับตำรวจให้น้อยสุดดีที่สุดค่ะ

คราวนี้โกรธเฮเลนด้วย  คุณเขาบอกว่าฉันไปถามเรื่องเธอกับเฮเลน  ก็เล่าให้ฟังหลายอย่าง  เด็กดีมากนะทำงานเยอะเชียว  น้องเลยตัดบท  เหนื่อยมากแล้วอยากกลับบ้าน  ถ้าไม่ได้ทำผิดอะไรไว้ค่อยคุยกันวันหน้าละกัน  คุณก็ให้กลับแล้วบอกว่า  ไว้คุยกันดี ๆ นะ  ฉันเป็นคนดี (แต่นิสัยน่าเกลียดมากกกกกก)  รอไปเถอะ ...น้องคิดในใจ

ส่วนใหญ่น้องทำงานวันที่คุณก็ทำงาน  เลยโชคดีไม่ค่อยได้เจอกัน  หายไปเป็นอาทิตย์ก็สบายใจว่าปลอดภัยล่ะ  ไม่โผล่มาให้เห็น 

ผ่านไปจนลืม  น้องไปทำงาน วันนั้นไม่ได้เอารถไป  เจ้าวิลลี่มารับกลับบ้าน  ช่วงนั้นมีเรื่องยุ่ง ๆ เกี่ยวกับ Victor ไงค่ะ  ตอนกลับวิลลี่ก็มาช่วยรับ backpack ใส่ notebook น้องก็หอบหนังสือกับกระเป๋า  ปิดร้าน  เดินออกไปด้วยกัน  วิลลี่เล่าเรื่องคุณแฟรงค์ทำอะไรตลก ๆ เราก็หัวเราะกันลั่น  ก๊ากเต็มสตีม  ตอนเดินไปที่รถ  ก็ผ่านรถตำรวจ  นายตำรวจ sheriff หน้าตากวนชวนซัดยืนพิงรถกอดอก  มองกวนนนนนนนมากกกกกกก  น้องเห็นนะคะ  ทักด้วยยิ้มก้มหัวนิดหน่อยแค่นั้นแล้วเดินต่อเลยไม่ได้หยุดคุย  วิลลี่ถามว่า ตำรวจคนนั้นจะจับเธอหรือ เขารู้มั๊ยครอบครัวเรามีตำรวจกี่คน  คราวนี้น้องหัวเราะเต็มก๊ากอีกแล้วก็ขึ้นรถกลับบ้านกัน  ไม่สนใจ

ต่อจากนั้นเป็นช่วงหยุดงานเยอะ  ไปดูแลพี่เค  เตรียมสอบ  หยุดงานเยอะทีเดียว  ส่วนใหญ่โทรคุยกับเฮเลนอะไรอยู่ไหนแค่นั้น  สนใจแต่งานตรงหน้าก่อนค่ะ

จนเมื่อกลับมาทำงานปกติอีกครั้ง  เฮเลนก็มาบอกว่าเอริค มาถามเรื่องเธอเยอะแยะมีอะไรหรือเปล่า  น้องก็ว่าไม่มีอะไร  ไม่ค่อยชอบก็ไม่ค่อยคุยแค่นั้น  เฮเลนว่าเอริคเป็นคนดีมากนะ  Jessi เป็นเพื่อนรักสนิทกันมากเลย  น้องก็บอกตรง ๆ ว่าไม่เกี่ยวกับฉันแค่เวลาคุยด้วยรู้สึก uneasy ก็แค่นั้นเองเลยไม่ค่อยได้คุยอะไร  เฮเลนว่าปกติไม่ค่อยเห็นเธอเป็นแบบนี้จะ friendly มาก ๆ  น้องไม่ได้ตอบอะไรได้แต่ยิ้ม ๆ

มีอยู่วัน  นตอนเย็นน้องไปพักกับเฮเลนพอดีคุยกันยาวไปหน่อยเรื่องจะเปิดร้านใหม่อีกครั้ง  เฮเลนเลยชวนไปกินข้าว  น้องอยากกินกันอาหารอิตาเลี่ยนเปิดใหม่ชื่อมักโรนี  ร้านน่ารักดีนะคะอร่อยด้วย  เคยไปกับวิลลี่  ก็ไปลงชื่อรอที่นั่ง  สักพักตาเอริคก็เดินมาบอกว่าเห็นเฮเลนก็เลยมารับไปนั่งด้วยกัน  พอดีคุณมีเพื่อนอีกคนมาด้วย  น้องก็เลยขอตัวบอกว่าลืมมีธุระนัดลูกค้าไว้เดี๋ยวซื้อ to go แล้วกลับก่อนละกัน

เฮเลนรู้ว่าน้องเลี่ยง กลัวเสียมรรยาทด้วยก็เลยหันมาบอกน้องว่า  ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันโทรเลื่อนให้เอง  คราวนี้น้องหน้าตูมเป็นหมัดเลยค่ะ

พอไปนั่งน้องได้ที่นั่งข้าง ๆ คุณ   โชคดีไม่ต้องมองหน้าเดี๋ยวกินอะไรไม่ลง และแนะนำให้รู้จักเพื่อนอีกคนเป็นตำรวจเหมือนกัน เพื่อนคุณทักเลย  oh this is your girl.  ตอนสั่งอาหารเสร็จ  คุณเธอก็บอกเพื่อนเธอว่า  น้องไม่ชอบเขาหรอก ไม่เคยคุยด้วยดี ๆ นาน ๆ เพื่อนเธอหัวเราะก๊ากบอกว่าผู้หญิงที่ชอบนายมีแต่เหลือขอทั้งนั้น  พวกเด็กดีเขาไม่ชอบนายหรอก  แล้วหัวเราะขำใหญ่  น้องก็บอกว่าไม่เคยพูดอะไรนะ  แล้วก็เงียบต่อ  อาหารไม่อร่อยแล้วเนี่ยะ  คราวนี้คิดว่าเฮเลนเป็นคนส่งซิกแนลให้ไปรอ  ร้านอาหารเย็นวันศุกร์ถ้าไม่จองก่อนหรือไปเข้าคิวรอจะนานมาก  ขนาดคุยธุระได้ 1 เรื่องเต็ม ๆ

เฮเลนบอกว่าตอนน้องไม่ได้มาทำงาน  เอริคมาถามใหญ่ เห็นแต่ไหนแต่ไรก็เห็นเงียบ ๆ ทำงานเสร็จก็กลับบ้าน  ตอนหลังทำไมคนเปลี่ยนหน้ามารับตลอด  เป็นใครทำไมต้องมีคนมารับหลายหลากมาก  (ตอนนั้นมี วิลลี่ พอล มาธากับน้องลิน มารับประจำ มีคุณแฟรงค์มาหนหนึ่งด้วยตอนไป UCLA ตอนนั้นตลกมากเพราะมาแล้วหาน้องไม่เจอ  อยู่ในโกดังของ  คราวนั้นก็เจอคุณแบบผ่าน ๆ คุณ patrol อยู่) ถามว่ามีแฟนแล้วยัง  คนไหนเห็นมารับ 2-3 คน เฮเลนเล่าใหญ่  (ไม่ได้ว่าอะไรเฮเลนนะคะ  เห็นกันมาตั้งแต่อ้อนแต่ออกแต่โกรธคนไม่มีมรรยาทถามเรื่องส่วนตัวคนอื่น)

คราวนี้โดนตอแย  ไม่ใช่แบบน่ารักนะคะ  กวนแบบเอาชนะ  ยิ่งเห็นเราเฉย ๆ ยิ่งเอาใหญ่  ส่วนใหญ่มานอกเครื่องแบบ  บ่อยเข้าเจ้าวิลลี่บอกว่า  เขาแค่อยากเอาชนะ  ไปกินกาแฟสักแก้วดิ  แบบเออ ๆ จะว่าไงก็ได้เดี๋ยวก็เลิกไปเอง  น้องว่า  เสียเวลา อีกอย่างทำไมต้องทำอย่างนั้น ไม่ชอบฝืนใจตัวอง น้องไม่ได้ทำงานที่นี่ทุกวัน เจอหน้าก็กลั้นหายใจซะเดี๋ยวก็กลับไปเองแหละ

ก่อนจะจบเรื่อง Victor มีอยู่ครั้งน้องป่วยหน่อย ๆ เริ่มไม่สบาย  คิดว่าทำงานเสร็จจะเข้ารับการตรวจที่ Loma Linda ก็บอกวิลลี่ถ้าจะไป San Ber แวะมารับด้วยได้มั๊ย  ไม่ค่อยสบายไม่อยากขับรถ  วิลลี่ก็รับปากรับคำอย่างดี  ตอนมากรับมีคุณแฟรงค์นั่งมาด้วย  คุณแฟงค์ไปเยี่ยมพ่อวิลลี่  และเลยมารับน้องด้วย  น้องว่า  หิวอยากกินอะไรอร่อย ๆ เพราะถ้าเข้าโรงบาลอย่างน้อย 3-5 วันจะได้กินแต่อาหารสุขภาพแบบจีด ๆ วิลลี่บอกว่าไปร้าน Mr. Cecil's California Ribs กัน  ก็เออ ดี ๆ อยากกินแต่ไม่มีเพื่อนกินอีกอย่างแพงเอาการคุณแฟรงค์เลี้ยง  ต้องรีบรับ ^^  ตะกละเนอะ 

ตอนไปถึงก็ไปลงชื่อรอที่นั่ง  น้องก็นั่งกับคุณแฟรงค์ถามเรื่องฟาเนีย  คิดถึงอยากไปหาอยู่พอดีเลยคราวนี้  ตอนนั่งก็ไม่ค่อยสบายอ่ะคะ  เอาหัวอิงไว้ที่ไหลคุณแฟรงค์  คุณแฟรงค์ก็โอบไว้กลัวหล่น 

โลกกลมมาก  พอตอนลืมตา ก็เห็นตากวน ๆ คู่หนึ่งมองอยู่  ตาเอริค  น้องก็หลับตาอีกที  วิลลี่มานั่งเบียดข้าง ๆ กระซิบว่า  Your trouble maker friend is here.  พอดีได้ที่นั่งน้องก็ลุกแล้วทำเป็นมองไม่เห็นไม่ได้หันไปมองอีก  พี่แกลุกจากที่นั่งยืนมอง  กวนมากกกกกก  ไม่ทักไม่ทายแต่ยืนมองแบบน่าตบสักฉาด  (ขอโทษนะคะป้าลี หมอนี่น่าปทุษร้ายจริง ๆ ค่ะ)

คุณแฟรงค์หัวเราะใหญ่  Is he a handful friend?   No, he is not my friend.  ตอบไปไม่สนใจ  นั่งหันหลังให้ด้วย 

น้องนั่งคู่กับแอนดี้ตรงข้างกับคุณแฟรงค์ซึ่งนั่งคู่กับวิลลี่  ก็เริ่มสั่งอาหาร  แอนดี้ถามอยากกินอะไร  น้องบอกให้วิลลี่สั่ง  มองเมนูไม่เห็นไม่ได้ใส่แว่น  ทิ้งไว้ในรถไม่อยากก้มอ่านจมูกติดเมนู  ^^

พอสั่งเสร็จ  ได้เครื่องดื่ม  คุณแฟรงค์เริ่มหัวเราะเหอะ ๆ วิลลี่มองตาม  น้องมัวแต่ดูโทรศัพท์จะ text หาคุณโจเรื่องไม่กลับบ้านจะตรงไปโรงบาลเลย  เอริคมายืนข้างหลังแล้ว  คุณแฟรงค์ก็ say hi ด้วยดีมาก ๆ น้องก็หันไปมอง  คุณถามว่าไม่ชวนนั่งด้วยเหรอ  น้องก็ว่าเก้าอี้เต็มแล้ว  คุณแฟรงค์ก็ลองของล่ะ  พูดไปยิ้มกว้างไปบอกให้เอาเก้าอี้มาเสริมได้  เชิญ ๆ ไม่รู้ว่าเป็นเพื่อนน้อง  คุณลากเก้าอี้มานั่งข้าง ๆ พูดค่อย ๆ ว่า ทำไมทีฉันชวนไม่เคยยอมมา  น้องไก๋ว่าไม่ได้ยิน  คุณแฟรงค์อ่ะตัวดีย้ำคำถามคุณให้  เขาถามว่าทำไมไม่ไปเวลาเขาชวน  พวกเราทุกคนเลยขำใหญ่  น้องรู้ล่ะคุณแฟรงค์ได้ทีแกล้งน้อง 

คุณหันไปขอโทษคุณแฟรงค์และแนะนำตัวเอง  ชื่ออะไร  ทำงานอะไร  รู้ไม๊คะ  นั่นนะอวดตัวกลาย ๆ เลย  คุณแฟรงค์ยิ้มกว้าง  ตอบแต่ว่าชื่อแฟรงค์แค่นั้นไม่ได้บอกอาชีพ  ตกลงทั้งโต๊ะ  มีนายตำรวจ 3 นาย รวมเอริค วิลลี่เป็นว่าที่  น้องคนเดียวเป็นพลเรือน

คุณคงสบายใจที่ได้อวด  แล้วก็ขอตัวลุกไปที่โต๊ะเดิม  น้องก็บอกคุณแฟรงค์ไปชวนเขาทำไม  คุณแฟรงค์ว่า  ท่าทางแรงน่าดู  น้องก็ตอบไปว่าไม่ค่อยสนใจ  ดูที่แขนสิ  ยังกะใส่เสื้ออีกตัว  คุณแฟรงค์หัวเราะขำ  บอกว่าโจรู้เรื่องหรือยัง  น้องไม่ได้บอกค่ะ  แค่เรื่องตานี่ ...หยุมหยิม 

กินเสร็จก็เช็คบิล  ตอนขาออก  น้องเริ่มไม่ดีจริง ๆ แล้ว  หน้าคงเซียว ๆ คุณแฟรงค์ถาม  ไหวมั๊ย  แล้วบอกให้แอนดี้ไปเอารถมาจอดหน้าร้าน  น้องก็บอกไหว  แค่เหนื่อย ๆ  ตอนเดินออกไปคุณแฟรงค์ประคองไว้  น้องก็กอดแขนแน่น  คุณก็เดินออกมาส่งด้วย  ตอนยืนรอรถแอนดี้ คุณแฟรงค์เดินไปเปิดประตูให้  คุณก้มมากระซิบว่า  ไม่รู้ว่าเธอมี sugar daddy ด้วย  โห นับหนึ่งถึงสามล้านเลยตอนนี้  หันไปมองจะกินเนื้อ  แล้วก็ขึ้นรถไป San Ber กัน  ไกลชมัดเลยค่ะ

 

เอาล่ะค่ะ  ขอจบแค่นี้ก่อน  นี่ถ้าเล่าทางโทรศัพท์แต่ละครั้ง  น้องจะลืมในการเล่าให้คนที่ 2 และ 3 ฟัง  ขาดตกหายไป  หนึ่งในผู้ปกครองแสนรักจะมีงอลลลลลล 5555

 

 




Create Date : 24 มีนาคม 2555
Last Update : 5 เมษายน 2555 12:57:16 น. 0 comments
Counter : 502 Pageviews.

gift is a present
Location :
California United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




* สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ 2539 ห้ามผู้ใดละเมิด หรือลอกเลียน หรือนำส่วนใด ๆ ของข้อความ หรือภาพจากบล๊อคนี้ ไปใช้ทั้งโดยเผยแพร่และเพื่ออ้างอิง โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร จะถูกดำเนินคดี ตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด * Copyright @ All Rights Reserved
Friends' blogs
[Add gift is a present's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.