BlogGang.com : : gift is a present : วันนี้วันดี ลัลล๊า

วันนี้วันดี ลัลล๊า

ประกาศ

ป้าลี เจเจ้ วันนี้ลูก/น้องได้คุยกะเฮียแล้ว คุยนานมากกกกกกกกก 5555 โดนซัดมีดบินไปหลายดอก แต่ดีอะไร ๆ ที่อยู่ในใจแน่น ๆ พูดไม่ออกบอกไม่ถูก ครั่นเนื้อตัว ปวดหัว คัดจมูก มีอาการคล้ายจะเป็นลม หายทันที เฮียเป็นยาวิเศษ

โดนเฮียว่าหนักด้วย ตอนนี้สบายใจตกลงกับเฮียไว้ว่าต่อไปนี้จะดูแลตัวเองอย่างดี

เฮียคะ ขอบคุณค่ะ สำหรับทุกอย่าง คิดไม่ผิดจริง ๆ ตอนเข้าแถวจะมาเกิดในบ้านนี้ ถึงจะขาด ๆ เกิน ๆ ไปบ้าง ก็ยังเป็นโชคดีมหาศาลของน้องอยู่ดี

ที่น้องเล่าให้ฟัง คุยกับคุณโจที่บ้านท่านแหละ Martha ก็เป็นหน่วยพลา รอส่งของกิน เดินวน ๆ อยู่แถวนั้น ไม่ได้เข้ามาฟังด้วยทั้ง ๆ ที่น้องก็เชิญแล้วเชิญอีก ท่านว่า คุยกันเถอะจะดูน้องลิน

คุณโจแจงให้ฟังทั้งข้อดีและข้อเสียต่าง ๆ บางอันรู้อยู่แก่ใจแต่ก็บอกตัวเองไว้ อะไรที่เจ็บปวดก็ .... ลืมซะ
จบ ไม่คุยอีกแล้วค่า

กลับไปเป็นคนไม่รู้จักโตให้ป้าลีกับป้าผิงรัก ให้เจเจ้เมตตา ให้เฮียดุ ให้อังเคิลแซลโทรหาตอนอยากเม้าท์ ให้คุณแฟรงค์เรียกใช้เป็นเด็กยกกระเป๋า ให้นายเจจ้างทำขนม กลับไปใช้ชีวิตเรียบง่ายเก็บตังค์ทำร้านขนมดีกว่า

และกลับไปให้ไมกี้ห่วงให้ไมกี้ทำหน้ารำคาญใส่ เหมือนตอนเรียนหนังสือ

คิดว่าแค่นี้ชีวิตก็ยุ่งพอแล้วค่ะ

เล่าให้ฟังดีกว่า เพราะไม่ได้คุยกะเฮียเรื่องนี้ มัวแต่เม้าท์น้ำลายแตกฟอง

ตอนนี้น้องทำงานกับเฮเลนวันจันทร์ ศุกร์ อาทิตย์ เท่านั้น ไปที่ร้านที่อยู่แถว UCLA โน่น วันอังคาร พุธจะทำที่ office ของ DS ไปทำงานกลุ่มกับแจ๋ หัวหน้าทีมก็ Nancy แจ๋เป็น trainer ที่เก่งมาก ๆ คล่อง สอนเก่ง ทำงานไว ส่วนเสาร์อาทิตย์ ถ้ามี catering ก็ออกงานเป็น freelance คู่กับยัยเอ บอกเฮเลนไว้ถ้ามีงาน catering จะไม่ไปทำงานที่ร้าน ก็ตามนั้น ชอบงาน catering มากกว่าทั้ง ๆ ที่งานหนักกว่ามากค่ะ

แจ๋น่ารักมากนะเฮีย ตั้งแต่น้องไม่สบายคราวโน้นแล้วคุณโจเรียกคุยอย่างเข้ม ๆ ไม่รู้คุยไรกัน แต่หน้าตาดีออกมาและมีน้ำตาติ่ง ๆ นิดหน่อย ที่จริงแจ๋ดีมากตั้งนานแล้ว แต่ตอนหลังดีมากที่สุดเลย

พักนี้น้องทำงานติดต่อกันทุกวัน จันทร์ถึงศุกร์เรียนเช้า บ่ายถึงเย็นทำงาน เสาร์อาทิตย์ catering จนแจ๋ทนไม่ไหว ถามว่าจะฆ่าตัวตายหรือไง ช่วงกลาง July ถึงตอนนี้ทำงานทุกวัน เดือนหนึ่งแล้วมั๊ง
แจ๋หยุดวันอังคารกับพุธ อังคารท่านไปเรียน วันพุธก็มาทำงานแทนให้ ให้น้องเลิกเรียนแล้วพักผ่อน ติดกัน 2 อาทิตย์แล้ว น่ารักเนอะ จุ๊บ ๆ แจ๋

พุธนี้พอเรียนเสร็จแจ๋จะมารับกลับบ้าน ตอนกำลังจะออกรถคุณโจโทรมาให้รีบกลับบ้าน คุณแฟรงค์จะมารับไปกินข้าว อุ๊ย ดี

แจ๋บอกไปเหอะพักผ่อนบ้าง

กลับถึงบ้านคุณแฟรงค์มารออยู่แล้วกับวิลลี่ น้องว่าเพิ่มบ่าย 3 ครึ่งยังไม่หิว ก็เลยไปกินขนมกันก่อนที่ mall คุณแฟรงค์มาบอกว่าวิลลี่จะบอกงานคร่าว ๆ ให้ฟัง น้องก็ตกใจ แค่ไม่กี่วันทำไมต้องวางแผนขนาดนี้เลยหรือ แต่ก็อืม ฟังก็ได้ รับปากแล้วนิ

ตกลงไป The Cheese Cake Factory คุณแฟรงค์ว่ากินขนม กินอาหาร กินอะไรก็กิน ร้านนี้มีมุมนั่งสบาย ๆ ยิ่งวันพุธร้านอาหารสโลม์มาก ๆ ก็เลยได้ที่นั่งคุยดีสุด ๆ

วิลลี่สรุปงานให้ฟังคร่าว ๆ เพราะมีประชุมงานที่แอลเอไง ให้น้องเตรียมกระเป๋าให้และไปด้วยกันแบบไปไหนมาไหนเป็นลูกแฝดสักระยะ คุณแฟรงค์ว่าหลังอบรมแล้ว เธอจะเก่งรู้มากขึ้นและช่วยเหลืองานฉันได้มาก น้องก็หลุดปากอย่างไวเลย am i a secret agent? เท่านั้นแหละ 2 หนุ่ม 2 วัย ปล่อยก๊ากกกก

โห งอนเลยนะคราวนี้ ทั้ง 2 เล่นหัวเราะดังลั่นร้าน พนักงานหันมามองกันจุดเดียว คุณแฟรงค์ลุกมากอดน้องไว้บอกว่า ที่เลือกเธอเพราะมีหลายอย่างที่คนอื่นไม่มี ...อารมณ์ขัน ขนาดไม่มีอะไรเรายังหัวเราะกันได้มากขนาดนี้

ไม่เห็นตลก แค่อยากรู้ก็ถาม เท่านั้น

วิลลี่บอกว่าอารมณ์ขันและบางอย่างในตัวเธอจะทำงานได้ง่ายขึ้น คิดถึงตอนที่อยู่ด้วยกันที่ San Ber สนุกมาก หาเรื่องได้ทุกวัน วิลลี่บอกว่าเหมือนดูแลเด็ก 2 คน (ชายคน หญิงคน ทะเลาะกันแกล้งกันได้ทุกวัน) ขนาดพวกอินเดียนแดงยังโปรดเธอเลยคราวที่เข้าโรงบาลก็มาเยี่ยม ยังให้คนผลัดเฝ้าหน้าห้องอีก บอกว่าป้องกันอะไรสักอย่างก็ไม่รู้

วิลลี่บอกว่าน้องยังอาจไม่รู้ไม่มีใครบอก เพราะอังเคิลโจบอกว่าไม่อยากให้เธอไปที่กลุ่มอินเดียนแดงอีกแล้ว อันตราย ฉันว่าไม่เป็นไร พวกนั้นรับเธอเป็นเพื่อนแล้ว

น้องเล่าให้ฟังนะเฮีย เมลนี้ยาวชมัด
ตอนที่วิลลี่ไปรับน้องกลับจากไปบูชาพระอาทิตย์
เช้าวันนั้น Chip (ชื่อคน) บอกล่วงหน้าว่าจะมารับตอนตี 3 ครึ่ง น้องก็ โหยังมึดอยู่เลย แต่เพราะคุณโจเคยแนะนำไว้ว่า พวกนี้เป็นเพื่อน น้องก็เลยตกลงไป Chip มารับตรงเวลาเป๊ะ นั่งรถไปอีก 20 นาที ถือว่าไกลทีเดียว

ตอนไปก็พยายามร่วมงานทุกอย่าง ไม่รู้ว่าควรทำอะไรบ้าง พอเขาทำเราก็ทำบ้างไงค่ะเฮีย ตอนที่ออกไปทำพิธีก็ตาม Sweetwater ไปด้วย ทุกคนก็หันมามองงง ๆ น้องก็ดันคิดว่าเขางงเพราะเราหน้าตาไม่เข้าพวก 55555 ที่ไหนได้ เฉพาะคนในเผ่าเท่านั้นที่ออกไปบูชาแบบนั้นได้

พอตอนกลับมา Old One (คนแก่ที่ทำพิธี) ถามน้องว่า พระอาทิตย์ให้อะไรแก่มนุษย์ คิดได้ตอนนั้นก็ตอบกลับไป The Sun gives lifes. เท่านั้นแหละสอบผ่าน Chip เอาน้ำอะไรไม่รู้คิดว่านมแพะ มาให้ดื่ม กับแผ่นแป้งเหมือนโรตีหนา ๆ จืดสนิท ย่างไฟหอม ๆ มาให้กิน ตอนกัดคำแรก โหไม่อร่อยก็เลยเอาจุ่มนม พอถูไถ
ตานี้พอเขาทำอะไรก็ไปร่วมกับเขาทุกอย่างเลย สนุกนะเฮีย มีเต้นด้วย เต้นไม่เป็นหรอกค่ะ ตาม ๆ เขา ทำไม้ทำมือตามเขา ตอนนั้นคิดแต่ว่า ไม่มีใครรู้จักมาเห็นเราไม่ต้องอาย 5555

พอสาง ไม่รู้ว่ากี่โมง แต่พระอาทิตย์ขึ้นรำไร อากาศยังเย็นอยู่เลย สักพัก Chip ก็มาบอกว่ามีคนมาหา น้องก็งง ๆ ไม่ได้บอกใครนี่นา พอเห็นหน้าวิลลี่ก็เลยทำเป็นไก๋บอกว่า อ้อ นัดกับวิลลี่ไว้ (ในใจคิดนะเฮีย) โดนแน่เลยเรา มาไม่บอกใคร แต่ใจหนึ่งก็ยังสู้เสือว่า พวกนี้เป็นเพื่อน เดี๋ยวคงช่วยกันแก้ตัว ^^
วิลลี่ยิ้มเย็นมาก่อนเลย หน้าตาบอกบุญไม่รับยิ้มแต่ปาก น้องเจอหน้าก็ขอโทษก่อน วิลลี่ว่ากลับเถอะอังเคิลโทรหาให้ไป Victorville ด้วยกัน น้องก็ เออ ๆ ไปก็ไป ตอนนั้นก็ลา Chip กับเพื่อน ๆ กลับ วิ่งไปหอมแก้ม Old One ทีหนึ่ง Old One เรียกน้องว่า Smily บอกว่าตั้งแต่มาถึง เห็นหน้ายิ้มแย้มตลอด

ตอนนั่งรถออกมาวิลลี่โทรหาคุณแฟรงค์ก่อนเลยบอกว่ากำลังกลับ แล้วถามน้องว่าพวกนั้นทำอะไรไม่ดีหรือเปล่า น้องก็ว่าไม่มีอะไรนะ เต้น ๆ ทำมือบูชาพระอาทิตย์ กินของเช้าสักพักวิลลี่ก็เข้ามารับ ทำไมรู้ว่ามานี่ วิลลี่ว่าสายตรวจแจ้งไปอังเคิลโจว่า ผู้หญิงที่บ้านไปกับพวกอินเดียนแดง ฉันก็เลยมาเปิดบ้าน อะไรก็อยู่ยกเว้นตัวหาย ก็เลยตรงมาที่นี่ แต่โดนกักอยู่ปากทางนาน เขาไปถาม Chip หรือไง เห็นว่าทำพิธีอยู่ไม่ให้เข้าก็เลยต้องรอ ฉันถามว่าผู้หญิงเอเชียนที่มาอยู่ด้วยมั๊ย ก็ไม่มีใครตอบ อังเคิลโทรมาตั้งหลายหนแล้ว อืมมมมม

ตอนถึงบ้านคุณแฟรงค์น้องไปขอโทษคุณแฟรงค์ก่อนเลย มาอยู่ San Ber ท่านก็กึ่งผู้ปกครอง ทำอะไรก็ไม่บอก สักพักคุณโจก็มา หน้าตาตื่น ซักใหญ่ไปไหนมาทำอะไร กินอะไร มีใครทำร้ายหรือเปล่า น้องก็เล่าอย่างที่ทำไว้นะแหละไม่มีอะไร คุณโจบอกว่า mojave คนจะหายไปได้ง่าย ๆ ไม่มีทางหาเจอเลย อีกอย่างพวกนี้เราไม่รู้เขาจะดีเลวขนาดไหน ทำไมไปกับเขา น้องก็โวยเลย ไหนว่าเป็นเพื่อนกันไง คุณโจว่าที่พูดก็ให้เกียรติและต้องอาศัยเขา พวกนี้เป็นเจ้าถิ่น พื้นทรายทุกเม็ดแทบจะรู้จักหมด

วิลลี่เล่าให้คุณโจฟังว่าคงไม่ต้องห่วงน้องแล้ว เพราะ Old One ตั้งชื่อให้และบอกวิลลี่ว่าไม่ต้องกังวล Smily จะใช้ชีวิตใน mojave อย่างปลอดภัย (ถ้าไม่โดนแดดเผาซะก่อน 5555)

ตอนเข้าโรงบาลถึงรู้ว่าจริง Chip กับพวกมากัน 3 คันรถ แต่คุณซินดี้ให้เข้ามาเยี่ยมแค่ครั้งละ 5 คน จำไม่ได้เลยเฮียว่าใครมาบ้าง ชื่อเขาแปลก ๆ ด้วยอ่ะ Chip เป็นคนให้พวกเขาเฝ้าหน้าห้องบอกว่า ต้องป้องกันไว้ ถ้าไม่งั้นน้องจะไม่ตื่น แต่ถ้ามีคนของเขาเฝ้าไว้น้องจะตื่นภายใน 2 วัน จริงนะเฮีย น้องตื่นภายใน 2 วัน

วิลลี่ว่า นี่เป็นหนึ่งในคุณสมบัติที่เข้ากับคนได้ทุกอย่าง ทำให้การไปร่วมทำงานกับคุณแฟรงค์จะง่ายขึ้นมาก ๆ อ้ออออออออ แค่นี้เอง

กลับมาที่ร้านอาหารก่อนโม้ไปไกล
ตกลงว่าน้องต้องตามคุณแฟรงค์เข้าแอลเอมาประชุม วิลลี่จะจัดแฟ้มให้ ก่อนเอาใส่กระเป๋าให้คุณแฟรงค์ตรวจก่อนทุกครั้ง แล้วดูในเชคลิสต้องมีอะไรอีกถ้าไม่รู้จักก็ให้ถามคุณแฟรงค์ น้องก็ถามเลย ทำไมไม่ทำเอง คุณแฟรงค์หัวเราะใหญ่บอกว่าขี้เกียจ 555555 ดู๊ดู

แล้วคุณแฟรงค์ก็โทรหาคุณโจ เล่าใหญ่ เม้าท์น้องอย่างมันสสสส คุณโจบอกให้ใส่สแลค เสื้อเชิ๊ต รองเท้าหนัง ถ้าไม่มีให้ไปซื้อแล้วมาเบิกตังค์ พวกเสื้อยึดลายการ์ตูนไว้ใส่ที่บ้าน 55555 บังคับจิตใจจริง ๆ

และมีข้อตกลงใหญ่ ๆ อีกอัน น้องจะดูแลคุณแฟรงค์ทั้งเรื่องงานเอกสาร นัดหมาย ถ้าตกหล่นคงโดนเขกกระโหลก ขับรถให้อย่างที่วิลลี่ทำ แต่เรื่องบอร์ดี้การ์ด คุณแฟรงค์ต้องทำเอง และดูแลน้องด้วยเพราะยิงปืนไม่เป็น

คุณโจยังไม่ให้หัด บอกว่ารู้เรื่องน้อย เรื่องก็น้อยตาม ที่จริง น้องซุ่มซ่ามกลัวทำปืนลั่นม๊างงงงงง

ตอนกลับซื้อขนมมาด้วย ไว้กินพรุ่งนี้เช้า
คุณแฟรงค์ก็ถามจริงจังว่า ทำไหวมั๊ย โจไม่ได้ถามให้เธอเลือก แต่ถามให้เธอตอบรับเท่านั้น บังคับเกินไป น้องว่า แค่ 4-5 วันเอง ยินดีมากถ้าช่วยงานได้บ้าง กลัวจะทำให้วุ่นนะซี๊ คุณโจะหนะเรียกน้องว่า trouble maker เป็นชื่อเล่นไปแล้ว คุณแฟรงค์ยิ้ม ๆ good girl ท่านว่างี้

ถึงว่าเป็นวันดี คุณแฟรงค์มาหา ได้เม้าท์กันเหมือนตอนโน้น ตะลอน ๆ ไปหาของกินกัน แวะเที่ยวโน่นนี่ พอเหนี่อยก็กลับบ้าน ต่างคนต่างอาบน้ำนอน ไว้ปลายปีถ้าว่าง จะไปอยู่กับคุณแฟรงค์อีก สนุกมาเลยเฮีย หรือถ้าเฮียมา เราก็ไปเที่ยวของเรา อาจไปหาคุณแฟรงค์ด้วย ไปช่วยกันให้ชีวิตวุ่นวายมากเข้า ชอบบบบบบบ

เมลยาวมากขี้เกียจอ่านก็ผ่านไปได้ค่ะ
รักและเคารพ
น้อง

Create Date : 18 สิงหาคม 2554

Last Update : 20 สิงหาคม 2554 10:13:28 น.

0 comments

Counter : 340 Pageviews.