Bloggang.com : เ สื อ ผู้ ห ญิ ง : หน้าม้าก็กลายเป็นหน้าหมาไปโดยปริยาย..ฮือออ

หน้าม้าก็กลายเป็นหน้าหมาไปโดยปริยาย..ฮือออ

คือตั้งใจไว้หลายเพลาแล้วว่า กุจะไปยืดผมและเล็มปลายๆ ออกหน่อย เข้าร้านทำผมครั้งสุดท้าย ก่อนเจ้าหอยสังข์ม่อนเกิด 2 เดือน ตอนนี้ม่อนน้อย 8 เดือนแล้ว นับๆ ด่วน ว่าอิแม่จะศพขนาดไหน ไหนจะผมร่วงเพื่อชาติ กบาลจะล้านแล้วจ้าอยู่แล้ว แล้วมันขึ้นมาใหม่อ่ะ อุบาดสาด ขึ้นมาแซมๆ 2 ขมับ ไหนจะผมงอกอีก ไม่ไหวแล้ว ขอฝากลูกให้ยายเลี้ยงซักครึ่งวันเถอะ

ที่ร้านประจำเค้าย้ายมาเปิดใหม่ที่โลตัสปิ่นเกล้า ก็ตามเค้ามาเพราะ เจ้ทอง ช่างประจำมาสาขานี้ แต่โชคชะตาก็ทำให้หมดช่างผมไปอีกคน เจ้ทองออกไปร้านอื่น และที่ซวย คือกุไม่มีเบอร์เจ้เค้า จะตามต่อยังไงดีล่ะ ไม่กล้าขอทางร้านอ่ะ คือตัดกันมาจนถูกชะตาแล้ว ฝีมือดี ไม่พูดมาก เราไม่ชอบช่างที่ชอบให้ทำโน่นทำนี่ ถ้าอยากทำจะทำเอง แล้วก็ตัดผมผู้ชายสวยด้วย เสียดายอ่ะ

กว่าจะถึงร้าน รถติดอิ๊บอ๋าย เสียเวลาไปเยอะเลย คราวนี้ยืดตั้ง 3500 ครั้งที่แล้วยัง 2500 เลย ทำสีอีก 1000 เดือนนี้แดรกอะไรเนี่ยกุ ครั้งนี้หนังหัวแสบมากอ่ะ แดงเถือกเลย ต้องไม่ถูกกับน้ำยายี่ห้อนี้แน่ๆ เพราะทำทีไรไม่เคยเป็น หนังหัวถึกจะตายไปกุอ่ะ แล้วไม่รู้อะไรบันดาลให้คิดได้ อยากตัดหน้าม้า เคยตัดสมัยทำงานอยู่นะ แบบตัดเองด้วย เต่อด้วย ฮาสาดทั้งออฟฟิศ แบบอีนี่อะไรสิงเมิงคะ จนหัวหน้าบอกว่า แหม่ม พี่ขอ ไปทำอะไรกับมันก็ได้ ให้มันยาวขึ้น ลูกค้ามัวแต่ขำเอ็ง งานเงินไม่เดินกันพอดี -*-

และแล้วหน้าม้าของกุพอศอนี้ ก็กลายเป็นหน้าหมาไปเสียชิบ (กระซิกๆๆๆ) มันลีบติดหน้าผากอ่ะ บางก็บาง ไร้น้ำหนัก สรุป กุรับไม่ได้ แต่ตอนเดินออกจากร้านเนี่ย นางงามยังมั่นใจอยู่นะ ชิวๆ ไปซื้อกาแฟแดรกอีก แม่ก็โทรมาตามจนบอกให้นอนที่ห้างไปเลยสิ คือนานมากอ่ะ ทำตอนเกือบเที่ยง เสร็จเกือบ 6 โมง กระเพาะปัสสาวะแทบพิการ ตอนซื้อกาแฟก็เห็นเค้าฝนแบบจะตกแหล่ไม่ตกแหล่ ก็ไม่ได้คิดอะไร ซื้อเสร็จเดินดูดมาชั้นล่างสุดจะขึ้นแท็กซี่แร่ะ คิดถึงตูดม่อนอิ๊บอ๋าย ไม่ได้ห่างกันเลยตั้งแต่คลอด เนี่ยนานสุด

พอเดินลงมาชั้นล่าง โห ฝนหรือพายุนากรีซคะเนี่ย มาแบบฟูลออฟชั่น ทั้งลม ทั้งฝน ทั้งพายุ ทั้งฟ้าผ่า ซวยแล้วแหม่ม โรส กลับบ้านงัยล่ะเมิง เห็นสภาพคนมาอาศัยพักพิงในห้าง สภาพเหมือนไปโดนข่มขืนมาเลย เสื้อผ้าเปียกปอน หัวหูกระเจิง แล้วหัวกุ 4500 จะเหลือ 300 ก็คราวนี้ ถ้ายังเสร่อออกไป ดูดกาแฟไม่มีความอร่อยเลย แล้วแบบใครไปแห่นางแมวแถวปิ่นเกล้าป่าววะ จะตกเพื่อชาติไปถึงไหน รออยู่ครึ่งชั่วโมงไม่มีทีท่าจะเบาเลย อุตส่าเดินไปชั้น 2 อีกรอบเผื่อมีคนเรียกแท็กซี่มา ก็ไม่มี เดินกลับลงมาอีก จะโชว์ผมหน้าหมารอบห้างอยู่แล้วกุ ก็ไปออขอส่วนบุญอยู่ที่หน้าประตู ร่มน่ะมีนะ แต่ยามนั้น ร่มไม่ใช่แฟน แทนกันไม่ได้ (เกี่ยวมั๊ย) ก็รออีก จนมันซาลงนี๊ดนึง ก็เอาว่ะ เป็นงัยเป็นกัน ห่วงลูก กางร่มรีบๆ เดินๆ กลัวผมเปียกด้วย แท็กซี่ก็ไม่มี ฮืออออ ชีวิตกุ จนมาคันนึง " เพ่ค่ะ สะพานพระราม 5 โลด" "ขึ้นมาเลยน้อง" โอ้พระเจ้าช่วย กล้วยทอดยายแช่ม รีบหุบร่ม เหวี่ยงไปที่เบาะ เสือกเสร่อเหวี่ยงไปที่เบาะอ่ะ แทนที่จะเหวี่ยงไปที่ข้างล่าง รีบงัย กลัวพี่เค้าจะเปลี่ยนใจไปจากกุ กุต้องร้าวรานใจแน่นอง ฮืออออ

นั่งมาด้วยใจระทึก บรรยากาศอย่างกะหนังวันสิ้นโลก ฟ้าผ่าเปรี๊ยงๆ น่ากลัวโคด
บทสนทนาในรถ
แท็กซี่ "นี่ใครไปสาบงสานอะไรไว้หรือเปล่าเนี่ย ฟ้าผ่าอย่างนี้ น่ากลัวนะ คุณไปสาบานอะไรไว้หรือเปล่า"
แหม่ม โรส " (นั่นไซโคกุอีก) อ๋อ ไม่หรอกพี่ หนูเป็นคนดี รักในหลวง ห่วงลูกหลานพี่ 555"
แท็กซี่หัวเราะมั่ง แต่ไม่รู้หัวเราะหน้าหมาของกุป่าวนะ อาจจะก็ได้

กลับบ้านด้วยความปลอดภัย คิดถึงตูดม่อนจังเลย กลับไปลูกหลับอ่ะ โถ คงรออีแม่ไม่ไหว ขอชิงหลับไปก่อนนิดนึงก็ยังดี น้ำก็ยังไม่อาบ ลืมตามาจะจำอิแม่คนเดิมได้ป่ะน้า อิแม่เปลี่ยนไป แต่ก็นะ ลืมตามา พอเห็นแม่ ก็ยิ้มหวานซะ โถ คนดี แม่ยักษ์มาแล้วน้า

รักม่อนน้อยหอยสังข์นะลูก

Create Date : 13 เมษายน 2552

Last Update : 13 เมษายน 2552 0:25:59 น.

1 comments

Counter : 627 Pageviews.

โดย: CrackyDong

วันที่: 13 เมษายน 2552 เวลา:2:08:10 น.