Group Blog
 
<<
กันยายน 2554
 
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
13 กันยายน 2554
 
All Blogs
 

ป่วยมาราธอนเลยลูกลิง

โฺฮ๊ะๆ ลิงป่วยคราวนี้ เป็นมหากาพย์กันเลยทีเดียวเชียว
เริ่มจากวันศุกร์ไข่ตุ๋น 9 กันยา กลับจากโรงเรียนเริ่มสังเกตุว่ามีไอ
แต่ม่อนเริ่มไอเหมือนมีเสมหะประมาณ 2 อาทิตย์มาแล้วนะ
เป็นลักษณะที่ไอหลังจากตื่นนอนตอนเช้า บางทีเสมหะก็ออกมาเลย
แต่ระหว่างวัน ไม่ได้ไอ กลางคืนก็ไม่มี มีช่วงเช้าอย่างเดียว
เราก็เลยคิดว่าเป็นอาการต่อเนื่องจากที่เค้าป่วยเป็นหวัดจากต้นเดือนสิงหาหรือเปล่า

พอมาวันเสาร์ที่ 10 กันยา เริ่มไอถี่ทั้งวัน
เราก็เอาแล้ว วงจรหวัดมันกลับมาอีกแล้ว ก็ป้อนยาแก้ไอตามอาการไป
(ขอบอกว่ายาแก้ไอเหลือเยอะมาก เพราะเป็นหวัดทีไร ม่อนไม่ค่อยไอน่ะ)
พอตอนกลางคืน โอ้ พระเจ้า ไอขนาดหนัก นอนกันไม่ได้เลย
สงสารลิงมาก ไอจนอ้วกแตก 2 รอบ มีแต่น้ำลายเหนียวๆ
(ข่าวร้ายของอิแม่คือ กรุเพิ่งเปลี่ยนผ้าปูที่นอน บัดซบจิงๆ เรย)
บึ่งรถไปโรงพยาบาลตอน 3 ทุ่ม
เจอหมอเวร สั่งพ่นยา ให้ยาฆ่าเชื้อ ให้ยาขยายหลอดลม
ยาฆ่าเชื้อตัวกุลิโกะป๊อกกี้รสชาติใหม่ ลิงไม่เคยโดนพ่นยา ก็ร้องกระจายคับ
กลับมาบ้านก็ดีซัก 2 ชั่วโมงน่ะ แล้วก็เริ่มไอหนักเหมือนเดิม
คือม่อนไม่เคยไออย่างนี้เลยนะ แล้วไอหนักมาก ไอหน้าดำหน้าแดง
สงสารอ่ะ เด็กก็ยังขากเสลดไม่เป็น มันก็เต็มอยู่ในคออ่ะ

วันอาทิตย์ 11 กันยา ไม่น่าจะไหวแล้ว บ่าย 3 ไปโรงพยาบาลอีกรอบ
เจอไข้เกือบ 38 โดนจับไปเช็ดตัว เจ้าลิงเริ่มเกาะร้องไห้รอบแรก
หมอดาหยุดวันนี้อีก แต่เจอหมอปิยวดี ก็ละเอียดดีนะ
สั่งพ่นยา 1 รอบ แล้วมาฟังปอดว่าดีขึ้นมั๊ย เพราะก่อนพ่นเหมือนปอดมีเสียงอยู่นิดหน่อย
น่าจะเป็นที่หลอดลมมากกว่า ก็ไปพ่นยา ร้องอีกตามเคย
มันจาร้องทำไม ไม่เห็นเจ็บเลย ตรูดเอ๊ย
มาฟังปอดรอบ 2 หมอบอก ดีขึ้น เสียงหายไป แล้วนัดให้มาดูอาการวันอังคารกับหมอดา
เพ่ิมยาเสริมภูมิมาอีก 1 ตัว



กลับมาบ้าน กินข้าวไป ไอไป อ้วกไป พระเจ้า ไอจนรู้เลยว่าลูกเพลียมาก
ระหว่างกินยาก็ลำบาก เค้าจะคอยไออยู่เรื่อยน่ะ คอยให้จิบน้ำตามไป
สรุปวันนั้นกินไรไป ไอจนอ้วกออกมาหมด
กลางคืนก็มีไข้อีก ต้องปลุกมากินยาลดไข้ กินไป ไอไป สลับไปทั้งคืน
พอครบ 6 ชั่วโมง ตัวก็เริ่มร้อนอีกล่ะ น้ำมูกเริ่มมา หายใจเริ่มไม่ออก
ต้องเปิดพัดลมแทนแอร์ ร้อนกันเป็นปลาหมึกปิ้งกันถ้วนหน้า

วันจันทร์ก็หยุดเรียนเลย ไปไม่ได้หรอก ก็ไอทั้งวัน
วันนั้นทั้งวัน ลิงอยู่โหมดสงบนิ่ง นอนดูกาตูนอย่างนิ่งๆ ผิดวิสัยมากเลย
ซึมๆ อ่อนแรงเพราะไอมากน่ะ ไม่ดื้อกับแม่่ ไม่แกล้งนอน ไม่แสบซ่าเหมือนเคย น่าสงสาร
กลางคืนก็เหมือนเดิม ไข้ตลอด หยุดยาไม่ได้เลย กระสับกระส่าย
สลับกับไอ แน่นจมูก ไอจนเริ่มจะเจ็บท้องแล้วน่ะ

วันอังคารไปหาหมอดาตามนัด หมอดาฟังปอดแล้วบอกว่า
มีเสียงเต็มไปหมดเลยแม่
เดี๋ยวไปเอ็กซเรย์ปอด เอาน้ำมูกไปตรวจหาเชื้อ RSV กับไข้หวัดใหญ่A B
แล้วไปพ่นยา มาฟังปอดอีกทีว่าดีขึ้นมั๊ย ถ้าเจอเชื้อแล้วมันลงปอด ก็ต้องแอดมิทนะคะ
ตอนนี้วอร์ดเด็ก เป็นโรคนี้เต็มไปหมดเลยค่ะแม่ อิแม่ จิตตก
RSV คือรัยว่ะ รู้จักแต่ RS โปรโมชั่น



มารอฟังผล ไม่พบเชื้อ RSV ไม่พบเชื้อไข้หวัดใหญ่ มีแต่ตัวเชื้อจิ๊บจ๊อย
จิ๊บจ้อยนี่เหรอ ลูกตรูไอกระหน่ำซัมเมอร์เซลมากเลยนะ
เอกซ์เรย์ปอดก็มีนิดหน่อย แต่ไปหนักตรงหลอดลมมากกว่า
ไปพ่นยามาแล้ว มาฟังปอดอีกรอบ ก็ดีขึ้น เสียงหายไปบ้าง
เลยตกลงว่า ขอดูอาการลิงอีกคืนนึง ถ้าคืนนี้ลิงหลับได้ ไอน้อยลงก็คงไม่ต้องแอดมิท
มาพ่นยา ฉีดยาทุกวันดีกว่ามั๊ย
หรือถ้ายังหนักอยู่ ยังไอมากก็แอดมิทเลย เก็บเสื้อผ้าหนีตามลูกมาเลย

ถ้าแอดมิทก็รักษาตามอาการ พ่นยาทุก 4 ชั่วโมง เคาะปอด ฉีดยาฆ่าเชื้อ
ใจเรา คือถ้าเราไม่ติดลิงน้องแม็กซ์ ก็คงเอาเจ้าม่อนแอดมิทไว้แหล่ะ
อยู่ใกล้หมอก็อุ่นใจดี พ่อมันก็เบิกได้ แต่เราก็ห่วงเจ้าแม็กซ์ด้วยงัย
แล้วไม่รู้ช่วงนี้เป็นงัย อิแม่ขายดี ลิงน้องก็จะเอาแม่ อิลิงพี่ก็หวงแม่ วุ้ย

เนี่ย นั่งพิมพ์บล็อค เฝ้าลิงไปด้วยว่าจะตื่นมาไอมั๊ย ก็ยังนะ
ท่าทางจะไปได้ดี อาการคงจะดีขึ้นแล้ว วันนี้กลับมาก็ไอน้อยลงด้วย
แต่ก็ยังมีเสียงครืดคราดอยู่ เดี๋ยวพรุ่งนี้ ฟังปอดอีกรอบ พ่นยาอีกรอบ
ลิงคงจะดีขึ้นกว่าเดิมนะ

ครั้งนี้ลิงป่วยเยอะมาก จากป่วยหวัดตามสมัยเข้าเนสเซอรี่นี่จิ๊บๆ ไปเลย
สงสารลิงด้วย อิแม่ก็ช่วยอะไรไม่ได้มาก นอกจากปลอบประโลม
ไอทีก็ไม่รู้จะช่วยยังไง ต้องเบือนหน้าหนีทุกทีเลย
น้ำหนักลิงลงไปครึ่งโลล่ะ ยายบอกว่า คอยาวเลย 555
กินยาก็เยอะขวดมาก ยาฆ่าเชื้อ ยาแก้ไอ ยาขยายหลอดลม ยาเสริมภูมิ ยาแก้ไข้ ยาแก้หวัด
โอ่ แม่เจ้า ขอให้พรุ่งนี้ม่อนค่อยยังชั่วเถอะนะคับ คนดีของแม่


RSV เป็นไวรัสที่มีชื่อเต็ม ๆ ว่า Respiratory Syncytial virus
รู้จักกันมานานแล้วในวงการแพทย์ ก่อให้เกิดการอักเสบต่อระบบทางเดินหายใจ
โดยเฉพาะในเด็กเล็ก ๆ มักจะทำให้เกิดโรคหลอดลมและถุงลมฝอยอักเสบเฉียบพลัน
เชื้อไวรัส RSVมีระยะฟักตัวประมาณ 2 – 6 วัน
อาการ ป่วยจะเริ่มมีอาการไข้สูงขึ้น ๆ ลง ๆ จามบ่อย และมีน้ำมูกใส ๆ ไหลตลอดเวลา
เด็กเล็ก ๆ บางคนจะมีน้ำตาไหลด้วย ตามด้วยอาการไอระคายคอ เสียงแห้ง ๆ
ต่อมาจะไอมีเสมหะ ลักษณะแบบไอโครก ๆไอมากจนนอนไม่ได้
หายใจหอบจนอกบุ๋ม เด็กจะดูอ่อนเพลียกินไม่ได้
จนอาจมีอาการขาดน้ำและขาดพลังงานได้

การตรวจรักษา เราสามารถตรวจยืนยันการติดเชื้อไวรัสตัวนี้
ได้โดยการตรวจหาเชื้อจากน้ำมูก

หลักสำคัญของการรักษา โรคนี้คือต้องช่วยประคับประคอง
ให้ร่างกายของเด็กไม่อ่อนเพลีย ระวังการขาดน้ำเพราะจะยิ่งทำให้
เสมหะเหนียวข้นและเชื้อลงปอด อาจต้องใช้ยาพ่นร่วมกับ oxygen
เพื่อช่วยขยายหลอดลม
นอกจากนี้ก็เป็นการดูแลเรื่องไข้ รับประทานยาลดไข้ตามอาการทุก 4 – 6 ชั่วโมง
พร้อมกับเช็ดตัวลดไข้ และต้องคอยกระตุ้นให้เด็กรับประทานอาหารอ่อน ๆ
ดื่มน้ำมาก ๆ นอนพักผ่อนเยอะ ๆ ร่างกายก็จะค่อย ฟื้นตัวอย่างช้า ๆ
ใช้เวลาประมาณ 7 – 14 วัน จึงจะหาย แต่หลังจากหายจากไวรัสตัวนี้แล้ว
หลอดลมและถุงลมฝอยของเด็กจะมีอาการอักเสบได้ง่าย เมื่อติดเชื้อครั้งใหม่
ดังนั้นคุณพ่อคุณแม่ต้องพยายามให้ลูกรับประทานอาหารครบ 5 หมู่










 

Create Date : 13 กันยายน 2554
1 comments
Last Update : 13 กันยายน 2554 23:43:00 น.
Counter : 2180 Pageviews.

 

ขอให้พร อันประเสริฐ ในโลกนี้
ส่งผลดี ให้แก่ท่าน ในวันหน้า
คิดสิ่งใด หวังสิ่งใด จงได้มา
สมปรารถนา ดั่งใจหวัง ยั่งยืนนาน

 

โดย: @ ปั๊กกาเป้า @..อิอิ 1 มกราคม 2555 17:43:00 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


เ สื อ ผู้ ห ญิ ง
Location :
นนทบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เสือแม่ลูกอ่อน เขี้ยวย้าว ยาว
ความสาวเหลือน้อย
เวลาก็หมดไปกับหอยสังข์ลูกรัก
รักม่อนนะครับ
ม่อนรักแม่มั๊ยคะ
Friends' blogs
[Add เ สื อ ผู้ ห ญิ ง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.