คืนเดียวเที่ยว 3 ที่ สยามพารากอน, ตรอกข้าวสาร, เยาวราช
Dear diary, ชีวิต ณ ปัจจุบันวันที่ 15 ม.ค. 51 ก็มาทำงานอย่างแกน ๆ ปล่อยให้ชะตากรรมกำหนดแล้วกัน 555 ช่วงเช้างานยุ่งมาก ๆ หัวฟูเลย วันศุกร์ที่จะถึงนี้เตรียมจะโดดงานอีกแล้ว เพราะว่าเพื่อนรักแต่งงานอะนะ ยังไงต้องไปให้ได้ค่ะ ------------------ ต่อจากที่ไปอยุธยาเมื่อวันที่ 1 ม.ค. 51 กลับมาก็ประมาณ 6 โมงครึ่งแล้ว พวกเรา 4 คน ทาคะ แม่และน้องทาคะ แล้วก็เรา ไปเที่ยวต่อที่สยามพารากอน เมื่อวาน (31 ธ.ค. 50) เดินได้แค่สยามกับมาบุญครองเอง เก็บภาพหน้าสยามพารากอนไว้นิดหน่อยค่ะ ต้นคริสต์มาส (เหมือนปีก่อนเดี๊ยะ)นำมา Reused อีกครั้ง เค้าจำได้นะ ลูกตุ้มสีแดงข้าง ๆ บันได ขอถ่ายรูปคู่กับคนตีกลองหน่อย น้องสาวทาคะรับอาสาเป็นตากล้องให้ ประดับไฟส๊วยสวยเนาะ บรรยากาศอบอุ่นมาก ด้านในก็มีกลางน้อย (ปีก่อนก็มีนะ จำได้ค่ะ) เราก็เดิน ๆ ๆ กันพักนึง น้องสาวทาคะอยากกินไอติมอะ เลือกกันอยู่ตั้งนาน มาลงเอยที่ Swensen's เพราะเป็นร้านที่ไม่เคยเห็นในญี่ปุ่น สั่งมาคนละถ้วยแหละค่ะ นี่ของคุณแม่ขา ของน้องสาวทาคะ ของคุณพี่ชาย ส่วนนี่ของฟาเอง ชอบกินกล้วยหอมค่ะ ไม่มีชื่อไอติมเพราะจำไม่ได้ค่ะ (แล้วก็ไม่เคยจำด้วย) ทุกคนบอกว่าอร่อยแต่คุณน้องสาวเธอบอกว่า Chocolate หวาน อันนี้ก็ไม่ทราบจะทำไงได้นะคะ ทั้งบ้านมีแต่ทาคะที่กินของหวานและกินได้ทุกอย่าง ยกเว้นของเผ็ด น้องกะแม่ไม่ชอบของหวานกันเลย บ้านนี้เค้าทานข้าวเย็นกันดึกประมาณ 2 - 3 ทุ่มโน่นแหละค่ะ ส่วนบ้านเรานะ จะทานข้าวเย็นกันประมาณ 4 โมงเย็นค่ะ (ถ้าอยู่แปดริ้ว) ทีแรกบอกว่าจะลองไปทาน MK กันค่ะ เพราะแม่กะน้องไม่เคยทานสุกี้สูตรไทย แต่ก็ไม่มีใครหิว (ยกเว้น น้องน้อยผู้ถูกลืมอย่างเรา) จึงได้ตัดสินใจไปข้าวสารต่อค่ะ กะว่าจะขึ้นตุ๊กตุ๊กไปตรอกข้าวสาร แต่ตุ๊กตุ๊กเรียกเท่าไหร่ทราบมั้ยคะท่านผู้อ่าน เค้าจะเอา 100 บาท เราก็บายดีกว่า เรียก TAXI ไป มิตเตอร์ขึ้นแค่ 55 บาทเอง แล้วเราก็ได้เห็นอาการอึ้ง ทึ่ง มื่ง เสียวของชาวต่างชาติที่ได้มาตรอกข้าวสารเป็นครั้งแรกอีกครั้ง แม่กะน้อง ร้องว่า Sugoi ~ sugoi (สึโกย = เจ๋ง)ไม่หยุดค่ะ แสงสีเสียง ไม่ใช่ญี่ปุ่นไม่มี แต่ที่นี่มัน out door ไงคะ international street ขนาดนี้ ญี่ปุ่นก็ไม่มี บ้านนอกเข้ากรุง(เทพฯ) แท้ ๆ เนาะ อิ ๆ มาถึงตรอกข้าวสารก็ต้องทานผัดไทข้างทาง น้องนะเลือกเส้นอยู่ตั้งนาน จะกินเส้นอะไรดี แล้วก็ได้เส้นแบบนี้แหละค่ะ แต่เค้าสงสัยว่าทำไมไม่เป็นสีแดงอย่างในรูป เออ..จริงเนาะ ผัดไทที่ข้าวสารไม่ใส่สี เดินวนกลับจากท้ายตรอกที่จะออกไปถนนราชดำเนินน่ะค่ะ พวกทาคะก็ได้ทานตูดไก่ย่างสมใจ ครอบครัวตูดไก่เอ๊ย ส่วนเราไม่กินอะ ไม่ชอบเอามาก ๆ เลย คุณน้องสาว Shop กระจาย ได้เสื้อแขนยาวไปใส่ญี่ปุ่น แล้วก็ชุด dress อีก 2 ชุดไว้ใส่หน้าร้อน (เห็นเค้าว่างั้น) คุณแม่ก็ชวนให้เราซื้อ แต่เรา shop ไปเยอะแล้วอะก่อนทาคะจะมา (ซื้อเสื้อผ้าอย่างบ้าคลั่งเลยแหละ) อีกอย่างเกรงใจเค้าด้วย ถ้าหนู shop จริง ๆ หนูเอาทั้งราวนั่นแหละค่ะ 555 แล้วที่สำคัญ คุณน้องสาว ก็ได้ทำ Henna Body Paint สมใจค่ะ เป็นรูปผีเสื้อที่หัวไหล่ด้านซ้าย เราก็อยากทำค่ะ แต่คุณพี่ชายรีบพูดว่า dame (ดาเมะ = ไม่ได้, แย่) แม่กะน้องหัวเราะใหญ่ คุณแม่บอกกับเรา ถ้าสาวกว่านี้นะ จะทำกลางหลังเป็นรูปปีกนางฟ้าเลย ฮาดีอะ แต่อีคุณพี่ชายก็ยังย้ำอีกว่า ดาเมะ ดาเมะ เฮ่อ .. งานนี้เราก็เลยอดอะ ออกจากตรอกข้าวสารกันก็ประมาณ 3 ทุ่มค่ะ ผ่านถนนราชดำเนินด้วย ประดับไฟสวยจัง ภูเขาทองยามราตรีค่ะ ยังไม่กลับกันง่าย ๆ หรอกค่ะ หาอะไรทานสำหรับ dinner ที่เยาวราช คุณแม่ของทาคะก็เคยไป chuukagai ที่ yokohama ซึ่งเป็นย่านไชน่าทาวน์ที่ใหญ่ที่สุดของญี่ปุ่นมาแล้ว น้องสาวยังไม่เคย แต่ที่ fukuoka คนจีนอยู่กันเยอะค่ะ มาเห็นเยาราชของเรา คุณแม่กะคุณน้องต้องร้องแม่เจ้าโว้ย ร้านก็เยอะ คนก็แยะ ตื่นตาตื่นใจดีเหลือเกิน จุดมุ่งหมายของเราคือบะหมี่เป็ดค่ะ แล้วก็เจอร้านในที่สุดค่ะ ชื่อร้านจำไม่ได้ แต่ราคาแค่ชามละ 40 บาทเอง ร้านนี้แปลกมาก ทีแรกบอกว่าไม่มีเป็ดงั้นเราก็สั่งบะหมี่หมูแดงเพราะเค้าเขียนว่าเป็นต้นตำหรับ Hong Kong น่าจะอร่อยไม่แพ้กัน ซักพักพนักงานร้านเดินมาบอก "พี่คะ เป็ดมาแล้วค่ะ เอาบะหมี่เป็ดมั้ยคะ?" พวกเราก็ดีใจจะได้ทานบะหมี่เป็ดย่างอย่างที่ตั้งใจ สูตร Hong Kong ซะด้วยสิ นั่งไปไม่ถึง 5 นาที พนักงานเดินมาอีก "พี่คะ เป็ดยังไม่สุก ขอเปลี่ยนเป็นบะหมี่หมูแดงได้มั้ยคะ?" พวกเราก็ เออ .. เอามา หิวแล้วค่ะ 5 นาทีต่อมา บะหมี่ก็ถูกนำมาเสริฟตรงหน้า ทุกคนงงเต๊ก บะหมี่เป็ดย่างครับท่าน แต่ก็อร่อยอย่างงง ๆ กันไปค่ะ เดี๋ยวหมูแดง เดี๋ยวเป็ด อะไรม่ายรู้ ทานกันเสร็จต้องอาศัยความอดทนในการรอพนักงานมาคิดตังค์ค่ะ แถมทอนเงินก็ขาดไป 100 บาท ต้องทวงค่ะ แต่ทางร้านก็ขอโทษขอโพย คงจะไม่ได้เจตนาโกงเราหรอก อิ่มแล้วคุณแม่อยากทานเกี๊ยวซ่า โอ้คุณแม่ขา พวกเราช่วยกันเดินหา แต่มันก็ไม่มีอะค่ะ เพราะมันเป็นเยาวราช ไม่ใช่สุขุมวิท คืนนี้ช่างแสนยาวนาน กลับไปโรงแรมตอน 4 ทุ่มกว่า ๆ แม่ชวนทาคะไปดื่นเหล้าที่ night club ของโรงแรมต่อด้วยอะค่ะ กว่าจะได้ไปก็ 5 ทุ่มแล้ว สรุปคืนนั้น เรากะทาคะกลับถึงอพาร์เม็นท์กันตอนเกือบตี 1 แต่ระหว่างทางขึ้น taxi ก็ไม่ได้หลับกันทั้งคู่ รู้สึกดีมาก ๆ ที่แม่และน้องสาวของแฟนชอบเมืองไทย เรื่องอะไรที่มันอาจจะไม่ดี เช่นว่าคนไทยชอบทำอะไรตามอำเภอใจ ไม่มีระเบียบ ไม่รักษาความสะอาด เค้าเห็นเป็นเรื่องตลกไป ไม่ได้ซีเรียส กำหนดกลับญี่ปุ่นของคุณแม่แล้วคุณน้องสาวคือวันที่ 2 ม.ค. 51 ค่ะ ดังนั้นยังมีเวลาอีก 1 วันเต็ม ๆ ที่จะไปเที่ยวกัน โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ จะพาไปเที่ยววัดคู่บ้านคู่เมืองของกรุงเทพฯ และชาวไทย ฟา
Create Date : 15 มกราคม 2551
Last Update : 15 มกราคม 2551 11:19:56 น.
7 comments
Counter : 6744 Pageviews.
โดย: อินทรีทองคำ วันที่: 15 มกราคม 2551 เวลา:11:52:21 น.
โดย: โซบะคุง วันที่: 15 มกราคม 2551 เวลา:13:30:51 น.
โดย: โอ๋ (cutie_nitty ) วันที่: 15 มกราคม 2551 เวลา:14:13:34 น.
โดย: สายของพิณ วันที่: 15 มกราคม 2551 เวลา:15:43:22 น.
โดย: rizzonte วันที่: 15 มกราคม 2551 เวลา:17:28:19 น.
โดย: นายกุหลาบ วันที่: 15 มกราคม 2551 เวลา:21:19:36 น.
Location :
Yokohama City Japan
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [? ]
Hi, I am Fah ... I write diarys about Thailand, Japan, Yummy Foods, Places to See, Lifestyle, climbing, and etc. Let's join if you are interested in my blog. (●´∀`)ノ*【こ】*【ん】*【に】*【ち】*【ゎ】* 初めまして、ファーです! タイのこととか日本のこととか旅行のこととか 登山とか色々なことの日記を書きますよ。 もし、ファーの日記が気に入ったら 遊びに来てくださいね。