พิชิตยอดเขาชิโระอุมะดาเกะ （白馬岳）｜เทือกเขาม้าขาวดอกไม้งาม ตอนที่ 3 จบแล้วจ้า Dear diary, ร้อนจนจะบ้า ขอประกันได้ว่าตอนนี้ญี่ปุ่นร้อนกว่าไทย!!! อากาศอบอ้าวแบบนี้อยากจะขอให้ฝนตก (แต่ฝนก็ไม่ยอมตกเลยอะ) ดีเหมือนกันที่ได้ออกมาทำงาน เพราะที่ทำงานติดแอร์ (บ้านก็ติดแต่ไม่เปิด..เปลือง..) เป็นมั้ย? พอทิ้งระยะเขียนบลอกไปนาน ๆ แล้วชักจะขี้เกียจน่ะค่ะ แต่จะทิ้งไปเลยก็น่าเสียดาย เพราะบลอกก็เหมือนบันทึกของเราเล่มนึง ได้แปะรูป และได้รับความคิดเห็นจากคนอื่นอีกด้วย พูดง่าย ๆ ว่ายังสนุกกับการเขียนบลอกอยู่อย่างเคย เพียงแต่ความเกียจคร้านมันเข้ามาสิงเท่านั้นเอง ที่พูดมาทั้งหมดวันนี้จะขอเขียนเรื่องชิโระอุมะดาเกะ ตอนจบค่ะ ขาลงจากยอดเขา พักเหนื่อยเอาแรงอีกคืนนึง อากาศค่อนข้างเย็นสบาย ยกให้เป็นความดีของความสูง ณ จุดที่พัก (2379 เมตร) ถ้าเป็นในเมือง ร้านสะดวกซื้อเค้าก็ขนส่งสินค้าทางรถยนต์กันใช่มะ แต่สำหรับบนเขาแบบนี้ ไม่ใช้หรอกค่ะรถยนต์ ไฮโซกว่านั้น... ดูภาพเองค่ะ เฮลิคอปเตอร์!! ไม่ยอมจริง ๆ ด้วย ไอ้เราเดินทางมาร่วม 10 ชม. เฮลิคอปเตอร์เอาของห้อยต่องแต่งมาปล่อยแหมะไว้ที่ลานแล้วก็ไป ไม่ยักจะทันได้นับว่ากี่นาที ..... หลังจากนั้นเดินเล่นก่อนกินข้าวแล้วก็พร้อมจะออกเดินทาง เจอดอกไม้นี้น่ารักมากค่ะ ชื่อดอก tsugazakura (สายพันธุ์ tsutsuji) ดอกนี้ชื่อดอก Usagigiku หรือแปลเป็นไทยว่า ดอกเบญจมาศกระต่าย ชื่อน่ารักจัง ออกเดินทางแล้วนะ มันมีความรู้สึกสองอย่างคือรู้สึกหดหู่ที่การเดินทางของเราจะสิ้นสุดลงในบ่ายวันนี้ แต่อีกใจนึงก็ชักอยากกลับบ้านเช่นกัน น้ำทะเลสาบสวยจัง ทางลงไม่ใช่อย่างที่คิดไว้เลยค่ะ ต้องปีนก้อนหิน สงสารแม่ทาคะเพราะเค้าไม่ค่อยชอบก้อนหิน และไม่ถนัดในการเดินที่ลาดชัน ต่างกับเรา เราชอบขาลงมากกว่าขาขึ้น เดินห่างมาไกลมากแล้ว หิมะตรงนี้ยังไม่ละลายเลย เวลาที่เจอทางที่มีเชือกให้จับแบบนี้ ถ้าไม่คิดจะจับ ก็จงอยู่ให้ห่างจากมันค่ะ เพราะคนที่เดินมาข้างหลังเราหรือข้างหน้าเรา อาจจะจับเชือกแล้วเชือกแกว่งมาโดนเราได้ เป็นอันตรายมากค่ะ หน้าผาหิน...... ชันประมาณ 30 องศา ทั้งสามคนผ่านมาได้ด้วยดีไม่มีใครได้รับบาดเจ็บค่ะ เพราะระมัดระวังกันอยู่แล้ว ใกล้จะถึงทางออกจากเขาแล้ว ตรงนี้เป็นจุดที่สร้างขึ้นโดยการนำก้อนหินมาเรียงกันจนสูง เพราะในฤดูหนาว หิมะจะตกจนสูงท่วมสูงเลยหัว ทำให้คนเดินแล้วหลงทางได้ค่ะ เป็นความใจดีของคนปีนเขาด้วยกัน อยากบอกว่าขอบคุณ ถือโอกาสลาไปด้วยภาพนี้เลยแล้วกันนะคะ และแล้วการเดินทางที่แสนยาวนาน มีเพียงขาทั้งสองข้างพาเราไปก็ได้สิ้นสุดลง รอวันที่จะได้ออกเดินทางใหม่อีกครั้งค่ะ ถือเป็นการฉลองครบรอบสองปีที่มาอยู่ญี่ปุ่นที่มีความสุขที่สุดวันหนึ่งค่ะ ฟา ขอบคุณกรอบสวย ๆ จากคุณ Lozocat ค่ะ   Create Date : 17 สิงหาคม 2553 8 comments Last Update : 17 สิงหาคม 2553 20:44:03 น. Counter : 825 Pageviews. Share Tweet

ภูเขาและทะเลสาบสวยมากจริงๆค่ะ   โดย: kithe 17 สิงหาคม 2553 20:49:19 น.

ชอบดอกหญ้าข้างทางเป็นที่สุด   โดย: kim_tiger 17 สิงหาคม 2553 21:56:06 น.

เมืองในฝันของใครหลายคน ทั้งทิวทิศน์ และดอกไม้ สวยงามมากครับ ได้ออกไปรับสายลม แสงแดดนอกบ้าน เป็นยาวิเศษเลยละครับ   โดย: the mynas 18 สิงหาคม 2553 21:35:35 น.

สวยมากๆเลยค่ะ อยากไปมั่งงงง ดอกไม้น่ารักจริงๆด้วยอ่ะค่ะ   โดย: pikzy 19 สิงหาคม 2553 9:14:50 น.

ขอบคุณค่ะที่แวะเข้ามาเยี่ยมชมบล๊อกนะคะ เห็นแล้วคิดถึงญี่ปุ่นเลยค่ะ   โดย: เชอร์รี่ฤดูร้อน 20 สิงหาคม 2553 20:50:46 น.

สวัสดีค่ะคุณฟา ..ไม่เหงาหรอกค่ะ จะได้ไปญี่ปุ่นไงคะ ฮิฮิ จริงๆแล้วคนเป็นครู มีผลต่อเด็กจริงๆค่ะ แต่ เป็นครูบางครั้งทำอะไรให้เด้กมากไม่ได้ ในเรื่องการบริหารจัดการ เพราะต้องดำเนินงานให้เป็นไปตามที่ได้รับการวางแนวปฏิบัติไว้   โดย: เก่ง (keng_toshi ) 21 สิงหาคม 2553 15:45:46 น.

สวัสดีจ๊ะ แหมๆ วิวสุดยอดมาก ฟาแข็งแรงมากเลย เห็นเดินขึ้นเขาหลายลูกแล้ว แต่ลูกนี้มีหน้าผาหินด้วย คงปีนยากน่าดู แต่ก็ยังเห็นฟาไปอยู่ ยกนิ้วให้เลย สุดยอดหญิงเหล็ก   โดย: tr123 21 สิงหาคม 2553 20:02:18 น.

เดินป่ากันเก่งจริง ๆ เลยค่ะ .. ดอกไม้น่ารักดีนะคะ .. บรรยากาศดี ๆ ทำให้ลืมเหนื่อยไปได้เลย   โดย: poongie 21 สิงหาคม 2553 21:05:43 น.