 |
 |
 |
 |
 |
|
 |
 |
|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 |
| 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
| |
|
|
| 26 สิงหาคม 2550 |
|
|
 |
|
|
|
|
|
| |
|
 |
 |
 |
 |
|
|
|
|
|
| |
ความเป็นเด็กในตัวคุณหายไปรึยัง
"ผู้ใหญ่มักจะพูดว่า จงตั้งใจเรียน เข้าเรียนในโรงเรียนหรือมหาวิทยาลัยที่ดี แล้วไปทำงานที่ดีๆ แล้วชีวิตจะมีความสุข แต่ถ้าความสุขมีแค่แบบนั้นแบบเดียว มันจะเป็นความสุขเพื่อใครกัน?
เราน่าจะส่งเด็กๆไปยังชีวิตแบบที่พวกเขาหลงใหล ไม่ใช่แบบที่พวกผู้ใหญ่มอง บางครั้งการหลงลืมความรู้สึกในครั้งแรกไป คงทำให้เราสูญเสียบางสิ่งบางอย่างไปแน่นอน"
ข้อความข้างบนนี้ ผมได้อ่านมาจากหนังสือการ์ตูนที่ผมชอบมากๆ มันเป็นหนังสือการ์ตูนชุดเดียวที่สะสมจนครบ มี 29 เล่ม คือตามมาตั้งอยู่มัธยมเลยแหละ
พออ่านแล้วก้อรู้สึกว่า อืมม...โดนใจผมดีจังเลย ถ้ามีลูกมีหลานก้ออยากจะบอกเด็กแบบนี้เหมือนกัน
ตั้งแต่เป็นเด็กมาจนถึงทุกวันนี้ ผมมีความฝันที่อยากจะทำนู้นทำนี่มากมาย เคยมีโอกาสได้ทำบ้าง ไม่ได้ทำบ้าง ทำแล้วสำเร็จบ้าง และแน่นอนก้อต้องมีไม่สำเร็จหลายครั้งเลย
แม้จะได้ทำอะไรก้อตาม แต่ไม่สำเร็จหรือไปไม่ถึงในจุดที่ต้องการ ก้อไม่เคยรู้สึกเสียใจ เพราะส่วนมากจะคิดว่าได้มีโอกาสทำก้อดีใจแล้ว และมักจะเข้าข้างตัวเองว่า เราเป็นคนที่เหมาะที่จะทำอะไรหลายอย่าง มากกว่าเก่งด้านใดด้านนึงไปเลย
พอคิดแบบนั้น ผมอาจจะดูเป็นคนเหลาะแหละ(เขียนผิดรึป่าว ไม่แน่ใจ) มันก้อดูได้นะ แต่ในส่วนตัวเองแล้ว ดีใจที่รู้สึกว่าการทำหรือคิดแบบนี้ มันแสดงว่าความเป็นเด็กเรายังไม่หายไป(แต่หน้าตาไปนานแล้ว)
บ่อยครั้งที่ผมมักจะเอาแต่ใจตัวเอง อยากทำอะไรหรือเล่นอะไรต้องทำให้ได้ ขอแค่ให้ได้ทำก้อยังดี ครั้งนึงเคยอยากเป็นนักกีฬาโรงเรียน(แบบจริงจังเลยนะ) แต่ก้อไม่ได้เป็นเพราะตอนเด็กพ่อแม่ไม่อยากให้กลับบ้านดึกมาก(คือเวลาซ้อมแล้วกลับบ้านจะถึงประมาณ2ทุ่ม ซึ่งอาจจะดูดึกไป)
จนถึงตอนนี้ซึ่งมันไม่มีโอกาสได้ทำ ได้เป็นแล้ว เลยรู้สึกเหมือนเป็นโอกาสที่เข้ามาครั้งเดียวแล้วก้อเลยผ่านไปไม่สามารถกลับไปได้อีก(อยาก 14 อีกครั้ง) ถ้าตอนนั้นดื้ออีกหน่อยนะ ผมก้ออาจจะได้ทำ อาจจะโดนดุ หรืออาจจะง่วงหรือเหนื่อย แต่กับตัวผมเอง มันจะเป็นประสบการณ์ที่ล้ำค่า ที่จะติดตัวเราและให้เราได้นึกถึงวันเวลาที่เราได้วิ่งตามความใฝ่ฝันอย่างมีความสุข
บางครั้งความรู้สึกอะไรที่เข้ามาแล้วเราไม่ทำตามความรู้สึกนั้น เมื่อเวลาผ่านเลยไป เวลาที่ความรู้สึกนั้นมันหายไป มันจะเรียกกลับมาไม่ได้เลยนะ
อย่างเช่นตอนเด็ก(เด็กมากๆ ยังไม่ถึง10ขวบ)ผมชอบไปเดินเล่นห้างกับพ่อแม่มาก และจะขอพ่อแม่เล่นเครื่องเล่น ตอนนั้นจำได้ว่าสนุกมาก แต่ตอนนี้ถ้าไปเล่นก้อคงไม่สนุกตื่นเต้นเหมือนตอนนั้นแล้ว อันนี้เป็นตัวอย่างนึง
นั่นแหละคับ ด้วยเหตุนี้ เวลานี้ผมคิดอยากทำอะไร อยากเล่นอะไรก้อจะพยายามหาเวลาทำมันให้ได้ เพราะกลัวว่า วันนึงความเป็นผู้ใหญ่ จะมาพรากความรู้สึกเด็กๆ แต่มีค่ามากมายแบบนี้ไป
ไม่รู้ว่าจะมีกี่คนที่เข้าใจ ความหมายและความรู้สึกที่เขียนblogหัวข้อนี้ขึ้นมา แต่ผมรู้ว่าคุณเข้าใจนะ เพราะเราเป็นเด็กที่ไม่มีวันโต(แต่มีความรับผิดชอบต่อเรื่องต่างๆ)เหมือนกัน
เวลาที่เด็กๆ สนุกสนานหรือหลงใหลกับเรื่องอะไรต่างๆ อาจจะเป็นกีฬาที่เค้าชอบ ดนตรีที่เค้าอยากเล่น คอนเสิร์ตที่อยากไปดู หรืออนาคตที่เค้าอยากเป็น ให้เค้าได้ตามมันไปเถอะ ถ้ามันไม่ใช่สิ่งเลวร้ายหรือไม่ดีอะไร เพราะในเวลานั้น พวกเขาอาจจะตักตวงสิ่งสำคัญที่สามารถบ่มเพาะได้แต่ในช่วงอายุขณะนี้ของพวกเขา
และพวกเราทุกคนต่างเคยมีช่วงเวลาเหล่านั้น เมื่อครั้งที่อาจจะไม่นานมาก แต่เราก้ออาจจะลืมมันไปแล้ว ถ้าคุณเรียกความรู้สึกแบบนั้นกลับมาได้
สักวันหนึ่ง เมื่อเวลาผ่านไป เวลาที่จะกลายเป็นความทรงจำของวัยเด็กหรือวัยรุ่นจะต้องมา แต่การที่ได้นึกถึงความรู้สึกในช่วงเวลานั้น จะเป็นการจุดประกายให้กับหัวใจโดยที่ไม่มีวันสูญหาย ถึงแม้ชีวิตประจำวันจะวุ่นวาย สับสน และเหนื่อยล้า
เพราะฉะนั้น ขอให้อย่าลืมสมบัติที่มีค่าในตัวคุณ หากยื่นมือออกไปมันจะเปร่งแสงเป็นประกายสว่างไสวอยู่เสมอ มันจะเป็นเหมือนแสงไฟที่ชี้นำพรุ่งนี้ในเวลาที่มองไม่เห็นทาง และจะเป็นพลังให้คุณ แล้วก้อ.... แล้วสักวัน คุณจะเป็นฮีโร่ที่จุดประกายไฟของใครบางคน
| Create Date : 26 สิงหาคม 2550 |
| Last Update : 24 กรกฎาคม 2552 5:46:47 น. |
|
8 comments
|
| Counter : 472 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: p_tham  วันที่: 26 สิงหาคม 2550 เวลา:6:25:44 น. |
|
|
|
| โดย: ray i's วันที่: 26 สิงหาคม 2550 เวลา:8:01:01 น. |
|
|
|
| โดย: exclusive07 IP: 124.120.137.111 วันที่: 26 สิงหาคม 2550 เวลา:16:02:25 น. |
|
|
|
| โดย: Kurt Narris วันที่: 30 สิงหาคม 2550 เวลา:3:34:37 น. |
|
|
|
| โดย: Toon16 วันที่: 1 กันยายน 2550 เวลา:19:50:43 น. |
|
|
|
| โดย: coolbite IP: 58.8.191.225 วันที่: 22 กันยายน 2550 เวลา:23:44:03 น. |
|
|
|
| โดย: memory not have you... IP: 58.8.194.69 วันที่: 12 เมษายน 2551 เวลา:13:31:02 น. |
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ไม่เคยลืม หรือทิ้งความเป็นเด็กเลย