หาดใหญ่ที่คิดถึง
ไม่ได้ไปหาดใหญ่มาหลายปี คิดถึงมาก เพราะสมัยเรียนจบและทำงานใหม่ๆ อยู่ที่สงขลา เวลาเบื่อๆ ก็มักจะขับรถไปเที่ยว ไปซื้อของ ไปดูหนัง ไปฟังเพลง เรียกว่าหาดใหญ่มีความบันเทิงครบครันจริงๆ ในขณะที่สงขลาเป็นเมืองที่แสนสงบ สวยงามไปอีกแบบ (คิดถึงมากๆ เหมือนกัน)ไปหาดใหญ่งวดนี้ เพราะต้องไปรับแม่ที่เดินทางมาจากเบตง เพราะตอนพี่ชายมาเยี่ยมบ้านก่อนสงกรานต์ ก็พาแม่กับพี่สาวไปเบตงด้วย พอขากลับก็เลยนัดมาพบกันครึ่งทางที่หาดใหญ่ โดยพี่ชายขับรถผ่านทางมาเลเซียแล้วมาเปิดโรงแรมลีการ์เด้นพลาซ่า ที่หาดใหญ่รออยู่แล้ว ส่วนผมกว่าจะโดดงานออกจากสุราษได้ก็บ่าย 2 และ ชวนเจ้ายอร์ชไปเป็นเพื่อนด้วย ขับรถกันไปฝนตกตลอดทาง ส่วนเจ้ายอร์ชถ้าไม่กินก็หลับ ขับรถไปถึงหาดใหญ่ห้าโมงกว่า เข้าไปในเมืองก็เจอตึกโรงแรมสู่งเด่นเห็นแต่ไกล ถึงกลางเมืองหน้าตลาดกิมหยง เจอจอโปรเจคเตอร์แบบที่เมืองใหญ่ๆ เค้ามีกันถนนหน้าโรงแรมลีการ์เด้น ฝั่งตรงข้ามจะเป็นโรงแรมโนโวเทล เซนทารา และก็ห้างเซนทรัลบริเวณนี้มีจอโปรเจคเตอร์อีกแล้ว รู้สึกว่าเดี๋ยวนี้จะใช้เป็นที่จัดงานจัดกิจกรรมต่างๆ ด้วยนะถึงโรงแรมก็ขับรถเข้าไป ต้องผ่านด่านตรวจตรารถอย่างละเอียด มีการส่องกระจกใต้ท้องรถ เปิดฝากระโปรงท้ายรถ จึงจะให้ขับรถเข้าไป ลานจอดรถที่นี่ต้องขับวนลงไปจอดชั้นใต้ดินลงไปหลายชั้นมาก ได้ชื่อว่าเป็นลานจอดรถร้อยศพ เพราะตอนน้ำท่วมใหญ่มีคนไปตาย เพราะลงไปเอารถแต่น้ำท่วมเข้ามาซะก่อน เลยหนีไม่ทัน (ฟังเค้าเล่ามาอีกที)จากนั้นก็ขึ้นลิฟไปห้องพักชั้น 31 ก็เย็นมากและ เข้าไปห้องแม่ก็นั่งรออยู่แล้ว เข้าไปกอดด้วยความคิดถึง แต่ก็ไม่วายโดนบ่นว่าแม่ไม่อยู่บ้านมัวแต่เที่ยวไม่ยอมเฝ้าบ้าน (โดนจนได้) คราวหน้าถ้าคนแปลกหน้ามาจะเห่าให้ดังๆ นะแม่นะ โรงแรมลีการ์เด้นน่าจะถือว่าเป็นโรงแรมใหญ่ที่สุดในหาดใหญ่มั๊ง ชั้นล่างจะเป็นศูนย์การค้าและโรงหนัง ล๊อบบี้โรงแรมอยู่ชั้น 10 และห้องพักอยู่ชั้น 12-33 ที่สำคัญ ราคาไม่แพงค่ำๆ พี่ชายเป็นเจ้ามือพาไปเลี้ยงที่ร้านฟูจิ จากนั้นก็ลงไปเดินเล่น แถวหน้าโรงแรมก็มีพวกปลาหมึกย่าง ผลไม้รถเข็นวางขาย พี่ชายกะพี่สาวเค้าไปเดินในห้างเซนทรัลกัน ส่วนผมกับเจ้ายอร์ชก็ไปเดินเล่นตลาดสันติสุข ได้เสื้อเข้ (ก๊อป) มา 2 ตัวตลาดหาดใหญ่ค่ำๆ คนก็ดูซบเซา ไม่คึกคักเหมือนเมื่อก่อน ไม่ค่อยเห็นนักท่องเที่ยวมาเลเซียซักเท่าไหร่ อาจจะไม่ใช่ช่วงเทศกาลก็ได้ ตรงจุดต่างๆ ก้จะมีเจ้าหน้าที่คอยยืนสอดส่องรักษาความปลอดภัยทั่วไปหมดจากนั้นก็ชวนเจ้ายอร์ชดูหนังเรื่อง สีแพร่ง ที่ชั้น 5 ของโรงแรม หนังทำออกมาชวนให้ขนลุกเป็นระยะ แต่ผู้ชมที่นี่เค้ากรี๊ดกันโรงแทบแตกแน่ะ ตกลงที่ขนลุกเนี่ย ไม่รู้ว่าเพราะหนังหรือเพราะเสียงกรี๊ดกันแน่กลับจากดูหนังก็ขึ้นไปอาบน้ำนอน แต่นอนไม่ค่อยหลับ เปิดลิ้นชักที่หัวเตียงเจอพระไตรปิฏกเล่มโต หยิบมาเปิดอ่านได้ซักพักก็ง่วงแล้วก็หลับ ความจริงพระไตรปิฏกเล่มนี้อ่านง่าย เข้าใจง่าย อยากได้มาก เป็นหนังสือที่กระทรวงวัฒนธรรมพิมพ์แจกฟรี ว่าจะติดต่อขอซักเล่มตื่นเช้ามาว่าจะถ่ายรูปเมืองหาดใหญ่ซะหน่อย ปรากฏว่าหน้าต่างมีแต่หยดน้ำค้างเต็มไปหมดไปที่ห้องพี่ชายฝั่งตรงข้าม กลับไม่มีน้ำค้างซักหยด จากนั้นพี่ชายก็ลาเพื่อไปขึ้นเครื่องบินเข้ากรุงเทพ ส่วนที่เหลือก็ไปกินอาหารเช้ากันกลับขึ้นมาใหม่น้ำค้างหายไปเยอะและจากนั้นก็เก็บของแล้วก็เช็คเอาท์เดินทางกลับ ความจริงอยากอยู่เที่ยวต่อ แต่แม่เดินไม่ค่อยไหวก็เลยแค่แวะซื้อขนมไปฝากเด็กๆ นิดหน่อยผ่านพัทลุงต้องแวะนี่เลย หลานตาชูสเต็กเฮ้าส์ เป็นร้านสเต็กที่อร่อย ราคาถูกแสนถูก (โฆษณาให้ซะเลย) ผมกับเจ้ายอร์ชสั่งสเต็กส์ซี่โครงแกะนิวซีแลนด์ เสิร์ฟพร้อมเฟร้นฟรายและสลัดผัก 130 บาท น้ำส้มคั้นแก้วละ 20 บาท ส่วนแม่สั่งข้าวผัดอเมริกันจานละ 50 บาท พี่สาวสั่งสเต็กใส้กรอกเยอรมัน เซ็ตละ 120 บาท ระหว่างกินมีการให้เด็กเสิร์ฟเข้าแถวขอบคุณแขกและกล่าวคำปฏิญาณด้วยแน่ะถ้าใครผ่านไปแถวพัทลุงก็ไม่ควรพลาดนะครับ ของดีราคาถูกเดี๋ยวนี้หายากกลับถึงบ้านก็บ่ายๆ และ แล้วก็อุตส่าห์รีบนอนแต่หัวค่ำ เพื่อจะดูบอลตอนดึก แต่ก็ต้องอกหักกะหงส์แดงจนได้ วันนี้ก็เลยมาทำงานด้วยความงัวเงีย ปรากฏว่าบอสเรียกประชุมโดยไม่รู้ตัว ถามใครเค้าก็บอกว่าเค้านัดประชุมตั้งกะเมื่อวาน ไอเราดันไปอยู่หาดใหญ่ซะนี่ ลูกน้องบอกส่งเรื่องเข้าวาระประชุมแล้วด้วย ต้องเตรียมตัวพรีเซ้นไม่ถึง 5 นาที แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยความทุลักทุเลเต็มที อ้อ บอสเพิ่งกลับจากทัวร์ยุโรป ซื้อช๊อกโกแลตจากเบลเยี่ยมมาฝาก รสชาติไม่หวานมาก ออกรสขมหน่อยๆ อร่อยสมคำร่ำลือจิงๆ
วันนี้ก็เลยมาทำงานด้วยความงัวเงีย ปรากฏว่าบอสเรียกประชุมโดยไม่รู้ตัว ถามใครเค้าก็บอกว่าเค้านัดประชุมตั้งกะเมื่อวาน ไอเราดันไปอยู่หาดใหญ่ซะนี่ ลูกน้องบอกส่งเรื่องเข้าวาระประชุมแล้วด้วย ต้องเตรียมตัวพรีเซ้นไม่ถึง 5 นาที แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยความทุลักทุเลเต็มที 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [