|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
| |
โดย: rukdan IP: 115.67.89.129 22 มีนาคม 2552 22:54:28 น. |
|
|
|
|
|
|
มองดูท้องฟ้า....ไม่เป็นเช่นเคย
|
|
Location :
北京 China
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ฉันคิดถึงความฝันที่สวยงาม ที่ได้ปล่อยลูกโป่งให้ล่องลอยไป ในสมัยที่ตัวเองยังคงเป็นแค่เด็ก ตอนที่มองดูลูกโป่งลอยอยู่บนท้องฟ้า ใจของฉันก็คิดถึงความทรงจำที่สวยงาม ทำไมกันนะเวลาที่มองท้องฟ้า ก็ไม่รู้ว่าน้ำตามันไหลออกมาได้ไงนะ ทำไมนะเวลาที่คนเราโตขึ้น ถึงมักจะลืมช่วงเวลาที่เป็นเด็กไปสนิท ทำไมเราโตขึ้น...เราถึงลืมความฝันตอนเด็กไปสนิท?? ตอนนั้นฉันก็แค่อยากบินไปบนท้องฟ้า... แค่อยากมีความสุข... นานเท่าไหร่กันน๊ะ? ที่ฉันนั้นมอบเวลาไว้ กับเรื่องราวอันมากมายของชีวิต การเรียน...เพื่อน...หรือการตามหาความสุขในแบบใหม่ แต่ดันลืมไป ในเวลาที่ตัวเองโตขึ้น ลืมความฝัน...ความรู้สึกแบบเด็กๆ ความสุขแบบเด็กๆที่ไม่ต้องแลกมาด้วยเงินทอง..หรือความเจ็บปวดของใคร ตอนที่เวลาเดินผ่านไป ก็ลืมไปเสียสนิท แต่แล้วความฝันกับความทรงจำเก่าๆมันก็ผุดขึ้นมาเต็มไปหมด
By...nunok 05/06/2009
|
|
|
|
|
|
|
ตามมาเที่ยวด้วยค่ะ
สวัสดิ์ภุมวาร-มานรมณีย์ค่ะ