Group Blog
 
<<
มีนาคม 2552
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
17 มีนาคม 2552
 
All Blogs
 
วัดลามะและคำอธิษฐาน {15/03/2009}







วัดลามะหรือ ยงเหอกง เป็นวัดหนึ่งของศาสนาพุทธนิกายทิเบตอันลือชื่อ กินเนื้อที่กว่า 6 หมื่น

ตารางเมตร มีตำหนักต่าง ๆ กว่า 1000 ห้อง วัดลามะนี้แต่เดิมเป็นพระตำหนักที่เฉียนหรงฮ่องเต้

กษัตริย์องค์ที่สองของราชวงค์ชิงส
ร้างให้กับองค์ชายสี่หรือหย่งเจิ้ง ปีค.ศ 1723 องค์ชายสี่ได้ขึ้นครองราชเป็นองค์เต้องค์ทที่ 3 จึงย้าย

ที่พำนักเข้าไปในพระราชวังโบราณ ส่วนพระตำหนักนี้มีพื้นที่ครึ่งหนึ่งปรับเป็นที่พักผ่อนนอกวังขององค์

ชายสี่ อีกครึ่งหนึ่งถวายให้กับพระลามะจังเจียฮูถูเค่อถู จึงกลายเป็นวัดลามะของทิเบตนิกายสีเหลือง

อ้างอิงจาก
//www.thaisamkok.com/forum/index.php?

showtopic=935



วันนี้(สิบห้า)เป็นวันคล้ายวันเกิดของพี่เทคเพื่อนคือเจ๊แนนเจ๊แนนก็เป็นเพื่อนกะพี่เทคนกพอดี
เจ๊แนนนัดไปไหว้พระที่วัด
ตอนแรกก็กะไม่ไปแหละเพราะเหนื่อย
แต่ว่าด้วยความที่อะไรหลายอย่างในชีวิตดูจะล้าและเหนื่อยเกิน
เลยไปหากำลังใจสักนิดนึง
ตื่นแต่เช้าเลยด้วย
แต่ก็กว่าจะพร้อมกันก็ช้าไปเกือบๆชั่วโมงไปนั่งรอในเคเอฟซี(ขอบอกเคเอฟซีที่นี่ไม่มีซอสพริดซอสมะเขือเทศนะเออไม่ว่าที่ไหนๆก็ดูจะไม่มีซอสพริกเอาซะเลย)
แล้วก็เคลื่อนขบวนนั่งรถสาย๖๒ไปลงตรงสวนสาธารณะข้ามถนนไปก็เจอวัดลามะเลย
ความที่ไม่ได้เตรียมตัวเลยไม่รุ้ว่าวัดที่จะไปเนี่ยวัดลามะนะจ๊ะ
นึกว่าวัดทั่วไปเลยไม่ได้เตรียมกล้องไปด้วย(ไม่ได้ยืมเพื่อนนั่นเองเมื่อไหร่พานาจาออกเนี่ยยรอยู่ๆๆ)
พอไปถึงถ้ามีบัตรนักเรียนก็จะลดจาก๒๕หยวนเหลือ๑๒หยวน

หน้าตาบัตร


เข้าไปก็สวยน๊ะ
แต่ด้วยความที่ทุกวันที่๑๕ชาวจีนจะนิยมมาไหว้พระที่นี่กันและประกอบกับเป็นวันหยุดด้วยเลยทำให้คน
เยอะมากเป็นพิเศษ




ก็มีที่ให้อธิษฐานโยนเหรียญกันไป
เราก็เอามั่งขอเรื่องเรียนเลยกรุ



แม่งงง
ไม่เข้าเว้ยยยยยย
อ๊ากเอาใหม่ๆ
ไม่เข้าอีกเลยคิดว่าไม่เปนไรเว้ย
ช่างมัน
แล้วอยุ่ดีๆก็มีเหรียญกลิ้งมาที่เท้า(ที่นี่เค้าเก็บเหรีญญคนอื่นมาโยนได้ไงแบบถ้าโยนไม่เข้าคนอื่นก็สามารถเก็บมาโยนใหม่ได้)


เพื่อนข้างๆ(ใครไม่รุ้)พูดว่าขอเนื้อคู่ดีกว่าไอ้เราก็เอามั่ง
ขอให้นู๋เจอเนื้อคู่ที่นี่นะคะ
แล้วก็ฟิ้วววววววว
คือกะแบบแม่งคงไม่เข้าไงเลยไม่ได้ขอเยอะ
ปรากฎว่าเข้าอ่ะ
เข้าาาาาาาาาาา
เฮ้ยยยย
เอาใหม่ได้ป่าวยังไม่ได้ขอเลยว่าเปนคนดีรึว่าเก่งไรแบบเนี๊ยย
อ๊ากกก
โยนใหม่ไม่ได้แล้วด้วย
เฮือกกกกกกกกก




ธูปที่ใช้ไหว้มีกิลเตอร์ด้วย

จากนั้นก็ไหว้พระจนครบแล้วออกมาขึ้นรถไฟใต้ดินเสียไป๒หยวน
ไปต่อรถเมลล์ที่คนแน่นโคตรอีกสองป้าย
ก็ถึงต่งโขว่
ที่อยู่ตรงหน้าสวนสัตว์ปักกิ่ง
ไกลเหมือนกันนะ
แต่ก็คุ้มมาก
หมดไปเยอะเหมือนกัน
ซื้อเสื้อผ้ากะชุดวอร์มมาด้วยไว้ใส่เรียนกังฟู

ลืมเล่าไปว่าวันก่อนไปจงกวนชุน
เพื่อซื้อมือถิอ
ก็ได้แอลจี(อาหลูจี)มาหนึ่งพันหยวนถ้วน
แพงนะ
แต่แบบบไงละ
ขี้เกียจต่อละ
เออมึงให้กุเท่านี้กุก็เอาเท่านี้แหละวะ
แต่ขอบอกกกกก
ยามาดะคุงต่อราคาเก่งชิบบบบบบบบบบบบบบ
สุดติ่งอ่ะ
เห็นแบ๊วๆใส่ไม่นึกว่าจะต่อเก่งขนาดนี้นะเนี่ย
น่าลากไปต่อเสื้อผ้าด้วยจริงๆ



ร้านขายของที่ระลึกขายธูปและดอกไม้ไว้สักการะ




ปล.เรียนหนักมากกกกกกกก
ไม่มีปิดเทอมอีกแล้ววว
แง๊
ปีที่แล้วก็ไม่มีหยุดเพราะมีเรียนซัมเมอร์
ปีนี้ก็ไม่มีซัมเมอร์เพราะต้องมาเรียนเลย
เหนื่อยเน๊
เซงงงงงงง
อยากพักสักอาทิตย์
รู้สึกว่าตัวเองโง่มากเลย
ฟังก็ไม่ค่อยรู้เรื่องงงงง


Create Date : 17 มีนาคม 2552
Last Update : 3 สิงหาคม 2552 19:18:34 น. 2 comments
Counter : 440 Pageviews.

 
สวัสดีค่ะ

ตามมาเที่ยวด้วยค่ะ

สวัสดิ์ภุมวาร-มานรมณีย์ค่ะ


โดย: sirivinit วันที่: 17 มีนาคม 2552 เวลา:19:25:51 น.  

 
ท่าทางจะสนุกอ่าแก
ได้ประสบการณ์เยอะเลย
ชีวิตมันก็ต้องเรียนรู้ไปเรื่อยๆ
เมื่อเราพยายามแล้วสู้ มันก็จะได้ผลที่ดีออกมาเอง

สู้ๆเว้ย

ปล.โยนลงเรื่องคู่ ซะงั้น 555 มีแววว่าจะได้ คิกคิก (ตีซี้พี่จุนโฮไว้นะแก เด๋วฉ้านจะต่อเข้าทางเซี่ย ไปหาปาร์คอีกที อิอิ)


โดย: rukdan IP: 115.67.89.129 วันที่: 22 มีนาคม 2552 เวลา:22:54:28 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

มองดูท้องฟ้า....ไม่เป็นเช่นเคย
Location :
北京 China

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]





ฉันคิดถึงความฝันที่สวยงาม
ที่ได้ปล่อยลูกโป่งให้ล่องลอยไป
ในสมัยที่ตัวเองยังคงเป็นแค่เด็ก
ตอนที่มองดูลูกโป่งลอยอยู่บนท้องฟ้า
ใจของฉันก็คิดถึงความทรงจำที่สวยงาม
ทำไมกันนะเวลาที่มองท้องฟ้า
ก็ไม่รู้ว่าน้ำตามันไหลออกมาได้ไงนะ
ทำไมนะเวลาที่คนเราโตขึ้น
ถึงมักจะลืมช่วงเวลาที่เป็นเด็กไปสนิท
ทำไมเราโตขึ้น...เราถึงลืมความฝันตอนเด็กไปสนิท??
ตอนนั้นฉันก็แค่อยากบินไปบนท้องฟ้า...
แค่อยากมีความสุข...
นานเท่าไหร่กันน๊ะ? ที่ฉันนั้นมอบเวลาไว้
กับเรื่องราวอันมากมายของชีวิต
การเรียน...เพื่อน...หรือการตามหาความสุขในแบบใหม่
แต่ดันลืมไป ในเวลาที่ตัวเองโตขึ้น
ลืมความฝัน...ความรู้สึกแบบเด็กๆ
ความสุขแบบเด็กๆที่ไม่ต้องแลกมาด้วยเงินทอง..หรือความเจ็บปวดของใคร
ตอนที่เวลาเดินผ่านไป ก็ลืมไปเสียสนิท
แต่แล้วความฝันกับความทรงจำเก่าๆมันก็ผุดขึ้นมาเต็มไปหมด


By...nunok 05/06/2009




Friends' blogs
[Add มองดูท้องฟ้า....ไม่เป็นเช่นเคย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.