Group Blog All Blog
|
Piano and I ฉันเริ่มต้นเรียนดนตรี ไม่ใช่เพราะว่าเท่ หรือ เคยเห็นใครเล่นแล้วอยากเล่นตาม ฉันอยากเรียน เพราะ อยากได้ของแถมที่เป็นกระเป๋าสีแดงน่ารัก แต่นั่นเป็นเพียงจุดเริ่มต้น ที่ทำให้ฉัน หลงรักเปียโนอย่างจริงจัง ฉันเริ่มเรียนเปียโนตอนอายุ 5 ขวบครึ่ง เป็นเปียโนกลุ่ม เรียนกับคีย์บอร์ด เมื่อเริ่มแรก ฉันเรียนไปได้ไวมาก เนื่องจากเป็นคนหูดี และ ความจำดี ในขั้นการเรียนเริ่มต้นจึงเรียนนำเพื่อนๆในชั้น เพราะ ฉันสามารถแยกเสียงที่ครูสอนได้อย่างค่อนข้างแม่นยำ จึงเล่นตามครูโดยไม่ดูโน้ตได้เรื่อยๆ แต่ ฉันมีปัญหากับการอ่านโน้ต เมื่อเริ่มเรียนตัวโน้ตที่ซับซ้อนและยากขึ้น ฉันเริ่มไม่ค่อยเข้าใจ และ ตามเพื่อนไม่ทัน การเรียนเป็นแบบกลุ่ม คุณครูไม่สามารถดูแลนักเรียนได้ทั่วถึง จึงแนะนำให้ฉันไปเรียนเปียโนเดี่ยวเสริมเพื่อตามเพื่อนให้ทัน ฉันเริ่มเรียนเปียโนเดี่ยวตอนอายุ 10 ปี ฉันขัดคำแนะนำของครูสอนเปียโนกลุ่ม ที่ให้เรียนเดี่ยวเพื่อเสริมกลุ่ม ฉันว่ามันเป็นโอกาสดีที่จะเรียนเพลงที่ฉันอยากเรียน ไม่ใช่แค่เพลงตามบทเรียน ฉันจึงเรียนเปียโนเดี่ยวเป็นพวก piece เพลงข้างนอก เพลงเพราะๆ เพลง Classic ทำนองนี้ ดูเหมือนว่า การเรียนเปียโนเดี่ยวคงจะทำให้อะไรๆดีขึ้น แต่...ฉันเปลี่ยนครูทุกๆ3เดือน เนื่องจากครูที่สอนฉันเป็นนักศึกษา เมื่องานสอนหนักขึ้นก็ลาออกไป ทำให้ฉันต้องเปลี่ยนครูเป็นประจำ ไม่มีใครเข้าใจสภาพธรรมชาติของฉันเท่าไหร่ ทุกคนจะสอนให้ฉันเล่นตาม กลับบ้านไปซ้อม แล้วมาเล่นให้ฟังสัปดาห์ถัดไป หารู้ไม่ ว่าฉันอ่านโน้ตไม่เป็น ฉันแค่เล่นตามที่ได้ยินครูเล่น ไม่เคยเข้าใจจังหวะ ไม่เคยเข้าใจเครื่องหมาย dynamic อะไรเลย ฉันซ้อมเปียโนเมื่อฉันอยากซ้อม เล่นบ่อยๆเมื่อเป็นเพลงที่ชอบ เพลงไหนที่ไม่ชอบจะเล่นแค่ให้พอผ่านเท่านั้น ซึ่งนี่ก็เป็นปกติของเด็กทุกคนที่ไม่อยากซ้อม และ ขยันเล่นเฉพาะที่ตัวเองชอบ จนเมื่อถึงวัยต้องสอบเกรด ฉันว่ามันเป็นสิ่งที่ช่วยพัฒนาจริงๆ เนื่องจากแต่ละเกรดจะเพิ่มความยาก และ พัฒนาทักษะที่จำเป็นต่อการนำไปใช้เล่นในอนาคตได้ การสอบเกรดอาจจะดูเครียด และ ไม่จำเป็นนักสำหรับเด็กที่ไม่ได้คิดจริงจังกับการประกอบอาชีพด้านดนตรี เด็กหลายคนจึงล้มเลิกความตั้งใจแล้วหันไปเรียนเดี่ยว เพื่อเรียนเฉพาะเพลงที่ตัวเองชอบเท่านั้น แต่สำหรับฉัน ณ ตอนนั้น ฉันอยากเป็นครูสอนเปียโน เป็นครูที่ตั้งใจสอน ไม่วอกแวกตามเด็ก ใส่ใจเด็ก และ สอนให้เด็กมีความรู้จริงๆจังๆ ไม่ใช่มาเล่นเกม เม้ามอยกับครูแล้วกลับบ้านไปวันๆ ฉันอยากเป็นครูที่ดี เพื่อสร้างเด็กที่มีวินัย และ ได้ความรู้จากการสอนของฉันไปใช้เล่นได้จริง ฉะนั้น การเรียนของฉัน ไม่ใช่แค่เรียนเพื่อตัวเอง แต่ฉันอยากทำอาชีพเสริมเป็นครูสอนเปียโน เพราะฉันไม่ใช่คนมีพรสวรรค์สูงระดับนักเปียโน แต่คิดว่าอยากสอนคนให้รักในดนตรีในแบบที่ฉันรัก และถ้าฉันสร้างนักดนตรีขึ้นมาได้สักคนจริงๆ คงเป็นเรื่องที่เยี่ยมมาก ฉันเรียนหนังสือหนักแค่ไหน ก็ต้องแบ่งเวลามาซ้อม แม้จะเรียนไม่เก่ง อ่านโน้ตไม่คล่องแม้เรียนมา10 กว่าปี ฉันก็ไม่เคยหยุดเรียน ฉันดรอปเรียนเปียโนบางเดือน ในช่วงที่การเรียนหนังสือปกติหนักมาก แต่ก็ไม่เคยเกิน3 เดือน เมื่อช่วงเตรียมเข้ามหาวิทยาลัย เป็นช่วงที่ฉันเรียนใกล้จะถึงขั้นที่เป็นครูได้ ที่โรงเรียนที่ฉันเรียนก็ชวนเป็นครูสอนเมื่อจบคอร์ส แต่เมื่อถึงเวลา ครูของฉันกลับบอกว่า ฉันคงจะไม่ชอบเด็ก และ ด้วยบุคลิกของฉัน ทำให้ฉันเป็นครูไม่ได้หรอก ฉันได้แต่เก็บความรู้สึกแย่ๆนี้ไว้ ฉันจะจำไว้ ว่าฉันจะไม่พูดคำนี้กับเด็กของฉันเด็ดขาด และ ฉันจะทำให้ครูได้เห็น ว่าฉันไม่ได้เป็นแบบที่พูด ฉันเบนเข็ม จากที่เคยคิดว่าจะเป็นครูของสถาบันที่เรียนมาแต่แรก เป็นไปสอนที่อื่น ที่ๆมีคนเห็นคุณค่าของเรา ฉันไม่ใช่คนเก่ง แต่ฉันรู้ว่าฉันพัฒนาได้ จึงไปเรียนเสริมเพื่อสอบเกรดของสถาบันต่างชาติ ที่ได้รับการยอมรับในสากล จะได้นำไปใช้สอนได้ทุกๆที่ ตอนฉันเรียนสอบเกรดใหม่นี้เป็นเรื่องยาก แม้เรียนมา10กว่าปีอย่างที่บอก แต่พื้นฐานของฉันมันลุ่มๆดอนๆ ครึ่งๆกลางๆ ดีที่ครูคนใหม่ อดทนกับฉันมาก พยายามสอนจนฉันสามารถสอบผ่านได้ หลังจากนั้นฉันก็พัฒนาตัวเองเรื่อยๆ เตรียมตัวสอบเกรดถัดๆไปอีก แม้ว่าฉันจะเรียนช้า แต่อย่างน้อยก็อยากทำตามฝันให้สำเร็จ คือการได้เป็นครูสอน และ เล่นเปียโนได้อย่างจริงจัง อ่านโน้ตได้ ไม่อายใคร ตอนนี้ ฉันได้เป็นครูแล้ว แต่ฉันก็ยังเรียนรู้เรื่องเปียโนอยู่เสมอ ยังคงมีเป้าหมายใหม่ๆให้ตัวเอง ทั้งเรื่องการพัฒนาการสอน และ การพัฒนาตัวเอง ความฝันของฉันสำเร็จไปอย่างนึงแล้ว น่าเสียดายหากฉันจะต้องเลิกสอนไป ฉันมีงานหลักค่ะ และค้นพบตัวเองแล้วว่าชอบอะไร สิ่งที่ฉันชอบไม่ใช่แค่ดนตรี แต่เป็นการสอนด้วย ในอนาคตฉันอาจต้องเลิกสอนเปียโน เนื่องจากต้องไปสานฝันอาชีพหลัก แต่ฉันถือว่าฉันทำความฝันสำเร็จแล้ว การเป็นครูที่สอนอย่างต่อเนื่องในหลัก ปี เนี่ย ฉันจะพยายาม ไม่ให้เปียโนหายไปจากชีวิต อย่างน้อยๆก็จะขอฝึกฝนตัวเองอย่างนี้ไปเรื่อยๆ แค่ได้ฟัง ได้เล่น นิดๆหน่อยๆก็มีความสุขแล้ว
|
earpphat
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?] Link |
||||||||||||
