ตื่นตาตื่นใจกับจักรยานโบราณสวยเก๋จอดเรียงรายอยู่อย่างมากมาย
ซึ่งทั้งหมดนี้เป็นบริการฟรี ให้ลูกค้าที่เข้าพักเลือกใช้คันไหนก็ได้



จุดต้อนรับลูกค้า สไตล์การตกแต่งเป็นแบบมนุษย์ถ้ำเขียนสี



รถโมเป็ด(moped)ยี่ห้อ Tomos เคยเห็นแต่ในเว็บไซต์ ได้มาเห็นของจริงแล้ว อู้หูอ้าหา น่าขี่มากๆ อยากขี่ที่สุด แต่ติดที่ว่าเสียตังค์ (คิดราคาเป็นชั่วโมง)

เบื้องหน้า



เบื้องหลัง

อีกมุมหนึ่งของล็อบบี้ติดบ่อน้ำ



แค่เดินเข้าไปชะโงกมอง ฝูงปลาคาร์พก็รุมกันว่ายเข้ามาหา จนน้ำสาดกระเซ็น กล้องเกือบเปียกแน่ะ สงสัยคิดว่าจะมาให้อาหารมั้ง



ตรงบ่อน้ำมีมุมนั่งเล่น ใ้ห้นั่งพักผ่อนเพลินๆ



มุมนั่งเล่น ยามค่ำคืน

แล้วก็ได้เวลาเข้าห้องพักเสียที เหนื่อยเหลือเกิน ร้อนตับแล่บแล้ว

อาคารที่พักถูกออกแบบเป็นสามแฉก แบ่งเป็นสามโซน “ดูดาว ดูจันทร์ ดูตะวัน”
เราได้พักโซนดาว ชั้นสอง ห้อง Deluxe Suite

ทางเิดิน



เตียงนอน
(ไฟในห้องสลัวรัวรางมากๆ กลางคืนหาของอะไรไม่เจอเลย มืดตึ๊ดตื๋อ จนคุณแม่ดิฉันโมโห เททั้งกระเป๋ารื้อก็หาไม่เจออยู่ดี เลยถอดใจนอนดีกว่า คือ ห้องมันถูกออกแบบมาสำหรับคู่รักจริงๆ แสงสลัวบรรยากาศโรแมนติก ขนาดเสื้อคลุมอาบน้ำยังเป็นผ้าโปร่งบางๆ สีแดงเลยอ้ะ สยิวกิ้ว อารมณ์เตลิด เสียดายมากะแม่ . . . )



ห้องน้ำ



ที่อาบน้ำ



วิวจากระเบียงหลังห้อง เห็นห้องอื่นๆ ที่อยู่อีกโซน



ประตูทางเข้าห้องพัก Executive Suite แบ่งห้องพักตามราศี



โต๊ะรับประทานอาหารในห้องพัก Presidential Suite



ปิ่นโตอาหารเช้า ที่พนักงานทยอยลำเลียงมาส่งให้ถึงห้อง เป็นเซ็ทอาหารที่ต้องเลือกเมื่อมาเช็คอิน
ก็ดีนะ เป็นส่วนตัว ไม่ต้องเดินตักแบบบุฟเฟต์ทั่วๆ ไป แต่ว่ากินไม่อิ่มอ่ะ ปิ่นโตเล็กนิดเดียว เติมก็ไม่ได้

เอ่อ... อยากว่ายน้ำแล้วล่ะ ตั้งแต่มาถึงยังไม่เห็นสระว่ายน้ำเลย เห็นแต่บ่อน้ำเบ้อเริ่มเทิ่ม
พนักงานก็เลยชี้ไปอีกตึกหนึ่งทางนู้น.... ไกลออกไปโน่นแน่ะ เป็นตึกที่มีสปา ฟิตเนส สระว่ายน้ำ พิพิธภัณฑ์ คาราโอเกะ แล้วก็ผับ อืมห์ ดูๆ แล้วไม่น่าจะมาอยู่รวมกันได้ภายในตึกเดียวเลยนะเนี่ย ความสงบผสานสุขภาพแบบสปา แต่มีแสงสีและความอึกทึกของผับอยู่ด้วย ต้องขี่จักรยานไปสำรวจซะแล้ว

เสียงเพลงดังออกมาจากวิทยุโบราณ ซึ่งเป็นมุมต้อนรับ
พนักงานบอกว่า ของตกแต่งทั้งหมดเป็นของสะสมของเจ้าของ“อวตาร” ทุกชิ้นถูกเก็บรักษาอย่างดี สามารถใช้งานได้จริง






ขึ้นมาชั้นสองจะพบกับห้องนวด



ห้องหนังสือ วิทยุโบราณ สวยมากๆ ฟังเพลงได้จริงๆ ด้วย เสียงยังดีอยู่เลย



เดินลงมาชั้นใ้ต้ดิน จะพบกับพิพิธภัณฑ์จักรยานโบราณสวยๆ ของเก่างามๆ เพียบ





มุมปาลูกดอกที่ตกแต่งด้วยทะเบียนรถเก๋ๆ ของฝรั่ง




และ มีห้องสำหรับทำดีท็อกซ์ นอนแช่เกลือ 15 นาที 500 บาท





นอกจากนั้นก็ยังมีบาร์ โต๊ะสนุ้ก มองลึกเข้าไปข้างหลังสุด คือ ดิสโก้เธค

จากตัวอาคาร เป็นทางเดินทอดยาวไปสู่สระว่ายน้ำ




มองจากมุมชั้นสองของตัวตึก






สระว่ายน้ำที่โอบล้อมไปด้วยป่า ภูเขา หน้าผา ต้นไม้ ราวกับว่ายอยู่ในแอ่งน้ำธรรมชาติกลางป่า




มารู้สึกตัวอีกทีว่าว่ายอยู่ในสระก็เพราะเห็นร่มแดงๆ นี่แหละ






พระอาทิตย์กำลังจะลับขอบ(ภู)เขา

ประมาณสี่โมงเย็น พวกเราขับรถออกไปหาของกินที่ตลาดสดบ้านไร่ ซื้อหมูทอด หมูฝอย ข้าวเหนียว ก๋วยจั๊บ กระเพาะปลา แล้วก็มีเมนูอร่อยที่อยากแนะนำ คือ น้ำเต้าหู้-ปาท่องโก๋งา น้ำเต้าหู้แท้ๆ ใส่เฉาก๊วย ถั่วแดง ถั่วเขียว สาคู แป้งปาท่องโก๋ก็กรอบนอกนุ่มในหอมกรุ่นกลิ่นงา

ระหว่างทางกลับ “อวตาร” ทุกคนอยากกินข้าวในร้านอาหาร แต่ก็เลือกมาก ร้านไหนๆ ก็ไม่เอา ซึ่งก็ใช่ว่าจะมีให้เลือกเยอะ สุดท้าย “เลือกมากนักมักได้แร่” ด้วยความหิว แถมเป็นร้านสุดท้ายก่อนถึง“อวตาร”แล้ว ไม่งั้นต้องวนรถกลับออกไปที่ตลาดอีก ก็เลยมาจบลงที่เพิงริมถนน เป็นร้านอาหารตามสั่ง โต๊ะอาหารทำจากไม้ที่ปลูกอยู่หลังบ้าน แล้วข้างหลังโต๊ะซึ่งมีอยู่เพียงโต๊ะเดียวก็เป็นที่ทิ้งขยะ แมลงวันบินกันให้ว่อน แต่ที่ลืมไม่ลงคือ “น้องฮันนิบาลชิคเก้นชันตุ” เป็นลูกเจี๊ยบวัยกำลังโตที่มาเดินโต๋เต๋อยู่ใ้ต้โต๊ะ เห็นตัวมันปุ๊บชื่อนี้ก็ผุดออกมาปั๊บ ดูจากสภาพขนที่งอกติดตัวอยู่หลอมแหลมไม่กี่เส้นเหมือนเป็นชันตุ แถมส่วนหัวครึ่งบนเหมือนดั่งกะลาครอบไว้เป็นหนังสีชมพูใสๆ ปราศจากขนราวกับถูก ดร.ฮันนิบาลเปิดหนังหัวมาแล้ว เลยเป็นที่มาของชื่อ “น้องฮันนิบาลชิคเก้นชันตุ” อาหารก็รสชาดไม่เลว และทุกคนก็สบายดี ไม่ปวดท้อง ท้องไม่ร่วง เขาถึงได้บอกว่าอย่าตัดสินอะไรจากเพียงรูปลักษณ์ภายนอก

ตอนกลางคืน แอบย่องลงมาถ่ายรูป night shot ปรากฎว่ามันมืดมากๆ เลย บรรยากาศน่ากลัวดีแท้

ที่“อวตาร” มีสิ่งปลูกสร้างทั้งหมด 3 ตึก นอกจากตึกที่พัก ตึกสันทนาการ ก็มีตึกนี้เป็นส่วนของร้านอาหาร

ก่อนกลับทางรีสอร์ทให้พิมพ์ลายนิ้วมือไว้เป็นหลักฐาน เอ้ย ที่ระลึกไว้บนฝาผนัง แต่ว่าครอบครัวเรารีบกันมากๆเรย จะแวะไปเที่ยววัดถ้ำเขาวงและถ้ำพุหวายก่อน แล้วก็ต้องแวะนครปฐมด้วย ก็เลยอดฝากฝ่ามือประทับสี

ขับรถออกจาก“อวตาร” เลี้ยวขวา ขับไปไม่กี่กิโลก็พบวัดถ้ำเขาวง

สองนางกางจ้อง




ค่อยๆ เดิน+ไต่บันไดขึ้นไปถึงยอดวัด

ออกจากถ้ำเขาวง ขับรถไปอีกนิด ก็จะพบกับวนอุทยานถ้ำเขาวง พวกเราเข้าถ้ำพุหวายเพื่อไปชมหินงอกหินย้อยภายในถ้ำ แต่ว่าข้างในมืดสนิท ต้องเช่าแบตเตอรี่(แบบน้ำ)กันคนละอัน เวลาเดินก็ต้องระวังถ้าแบตเอียงน้ำหกไฟก็จะไม่ติด ตอนเข้าไปข้างในน่ากลัวใช้ได้เลยเพราะมันมืดมาก สัตว์อะไรไม่กลัวหรอก กลัวสิ่งที่มองไม่เห็นเท่านั้น เดินเกาะกลุ่มกันไป จนท.บอกว่าข้างในมีงูอาศัยอยู่ด้วย คุณแม่กับคุณน้องกลัวงูมากๆ จนท.บอกว่าถ้าอยากเห็นจะชี้ให้ดู ทั้งคู่รีบร้องกันเสียงหลง เร่งจนท.ให้รีบพาเดินออก คุณพี่จนท.เลยมาเฉลยให้ฟังทีหลังว่าเขาเห็นงู แต่เห็นว่ากลัวกันเลยไม่ได้ชี้ให้ดู เราเลยอดเห็นเลย แต่ก่อนจะเดินออกมาก็ยังได้เห็นเศษหนังงูที่มันลอกคราบทิ้งไว้ห้อยติดอยู่บนผนังถ้ำ ยาวประมาณเมตรกว่าๆ จนท.บอกว่ามันชอบซ่อนตัวอยู่ตามหลืบผนังถ้ำจับค้างคาวกินเป็นอาหาร

ปากถ้ำพุหวาย ก่อนจะลงไปพบกับอัศจรรย์ธรรมชาิตินับล้านปี

สรุปว่า ถ้าใครชอบขี่จักรยานโบราณ(ซึ่งมีให้เลือกสรรเกือบครึ่งร้อย) ชอบบรรยากาศแบบย้อยยุค ชอบสถานที่ห่างไกลความเจริญ ชอบความสงบ ต้องการไปสวีทกับคู่รัก ผู้คนไม่พลุกพล่าน รับรองว่าไปที่นี่ ไม่ผิดหวัง


ข้อมูลเพิ่มเติมของ Avatar Spa Mountain Suites : กรุณาคลิกที่นี่เพื่อเข้าสู่หน้าเว็บไซต์ของอวตาร สปา เมาท์เทน สวีท

รูปสวยทุกรูปเลยนะคะ ดูแล้วได้อารมณ์

รูปสวยมากๆเลยค่ะ ถ่ายเก่งจัง

สวยค่ะ แต่แพงมากเลย

แต่ถ้าแลกกับความสวยงามของสถานที่ และธรรมชาติ แล้วก็ความสงบแบบส่วนตั๊วส่วนตัวละก้อ นับว่าคุ้มนะคะ ถือว่าไปชาร์จแบตให้ตัวเอง ไม่ไกลจากกรุงเทพด้วย ขับรถแค่ 2 ชั่วโมงเองค่ะ (^^

ตอนนี้ราคาห้องพักลงเยอะเลยนะคับ ผมลองไปเช็คราคากับทาง รร . มา น่าไปมากๆ //www.avataarange.com ลงเข้าไปดูนะคับ

ใช่เลยค่ะ คุณ teamie ราคาห้องพักถูกลงจากเดิม

แล้วก็รีสอร์ตเปลี่ยนชื่อใหม่เป็น EVE AVATAA (อีฟ อวาตาร์) ด้วยค่ะ
เดาว่าอาจจะเป็นการ take over กิจการ ก็เลยเปลี่ยนชื่อ-เปลี่ยนเว็บไซต์ใหม่ ไม่ก็เพื่อเป็นการ re-branding

คลิกเข้าไปดูเว็บไซต์ของ EVE AVATAA ที่นี่
มาอัพเดตใหม่อีกที

สวย บรรยากาศดีมาก ๆ เลยอ่ะคับ

น่าไปมาก ๆ เลยอ่ะ

ตอนนี้ราคาลดลงเยอะเลยล่ะ แล้วก็สวยมากขึ้นด้วย ลองไปเที่ยวกันดูนะ จะจำไม่รู้ลืมเชียวล่ะ