BlogGang.com : : สมาชิกหมายเลข 2607062 : ..สัญชาตญาณรัก บทที่ 2..

เขียนไว้อ่านเรื่อยๆ ครับ

มกราคม 2563

			1	2	3	4
5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18
19	20	21	22	23	24	25
26	27	28	29	30	31

9 มกราคม 2563

..สัญชาตญาณรัก บทที่ 2..

..สัญชาตญาณรัก บทที่ 2..

สัญชาตญาณรัก บทที่ 2

บทที่ 2

“โครม !”

“เสียงอะไร?” ฉันอุทานด้วยความสงสัย

“เฮงมั้งขะ” พลอย..เด็กพม่าทำงานบ้านตอบเสียงต่ำ “นู่ขึ้นไปดูให้” พลอยล้างคราบปลาทูที่กำลังแกะอยู่

“ไอ้จบคงต้องอยู่โรงพยาบาลอีกหลายวัน” น้องสาวเพิ่งกลับจากไปเยี่ยมจบแต่เช้ามืด

จบคือชื่อแมวที่น้องสาวคิดว่าจะเลี้ยงเป็นรายสุดท้าย แต่ก็มีตามอีกมาเรื่อยๆ เฮงมาที่หลังจบแต่มีชื่อติดมาอยู่แล้ว มาจากน้องสาวอีกคน..แม่ของเฮงมีลูกหลายตัวอยู่บริเวณบ้านและมีหมาแอบเข้ามากัด เฮงจึงถูกส่งมาที่นี่

“ไอ่เฮง !..ไอ่เฮง !” เสียงพลอยลงมาตามขั้นบันได..พลันเฮงก็กระโจนพลุงลงมาข้างล่าง

“ประตู ! ปิดประตู !” น้องสาวร้องเสียงหลง รี ช่างจัดดอกไม้รีบวิ่งไปปิดประตูด้านข้างและด้านหน้า ส่วนด้านหลังที่ใกล้บันไดน้องสาวปิดไว้ทันเฮงวิ่งออกไป

“ยูไหน เฮงยูไหน” พลอยหน้าตาตื่น

“อยู่ !“ เสียงเน้นเหมือนมีอารมณ์บางอย่างซ่อนอยู่ “ยังไม่ได้ออกไปไหนหรอกคุณเฮงของเธอน่ะ” น้องสาวมองค้อนพร้อมอมยิ้ม

“นู่จับเองขะ” พลอยเดินต้อนเฮง “มาหาพี่นะ” สักพักพลอยก็อุ้มเฮงขึ้นบ้าน

“พลอยมันบ๊องนะ รักเข้าไปได้ยังไงสุดแสนจะเกเร ค่อนข้างจะอันธพาล..ฮึ ! ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้นอกจากสมาชิกในแก๊งค์”

“ความรักไม่มีใครกำหนด ห้ามกันไม่ได้ หาไม่ได้ง่ายๆ ด้วย ถ้าเขาจะมา จะมี ก็มีเองแทบไม่ทันตั้งตัว” รียิ้มกับดอกไม้ “ดูหนูสิ นั่งอยู่ตรงนี้ยี่สิบปีได้แล้วไม่เห็นมีใครสนใจ” เอามือปิดหน้า “อิ อิ ออกจะสวย”

“ยกเว้นไม่ยอมไปทำฟันสักที..” ฉันอดแซวกึ่งให้ความรู้ “ถึงฟันจะหักซี่ด้านใน แต่ถ้าปล่อยไว้เฉยๆ ไม่ไปหาหมอ ฟันที่เหลืออยู่จะรวนเรและห่างจนเห็นได้ชัด” ชี้ไปที่ฟันรี

“อุ๊ป !” หุบปากทันที “แหม ! คุณก้อ..” เสียงอู้อี้

“เฮงมันคงมีความสุขที่มีคนรัก เห็นคลอเคลียพลอยเช้าเย็น”

“คนหาข้าวให้กินน่ะสิ อุ้มขึ้นอุ้มลงอีกตะหาก” น้องสาวรีบเสริม “บอกให้แค่เรียกเฉยๆ ก็ไม่ยอม ตัวเองนอนอยู่ชั้นห้าพอได้ยินเสียงเฮงร้องเป็นรีบลงมา”

“ความรักค่ะ” เสียงรี

“เห็นบอกว่าจะพากลับพม่าด้วย..เป็นเอามาก”

“เขาบอกว่าแมวสีนี้ที่พม่าไม่มี”

“ขืนอุ้มไปสิตำรวจจะได้จับ..ตัวเองก็ไม่มีพาสปอร์ต”

“ชั้นเองก็ดูเหมือนจะโอ๋เฮงไปด้วย” ฉันเสริม “ได้ยินแว่วๆ อยู่นะว่าถ้าเฮงหายไปเขาจะไม่ทำงานที่นี่แล้วเพราะคงทำใจไม่ได้”

“ความรัก !” ฉันดักคอ..พยักหน้าไปทางรีที่กำลังอ้าปาก..