.. หนุ่ม LGBTQ ..

. ____ หนุ่ม LGBTQ ____ .
 
.
ณ ร้านกาแฟแห่งหนึ่งหัวมุมซอยที่มีสถานบันเทิงหลายแห่งตั้งอยู่
 
ร้านกาแฟนี้เป็นที่พบปะของหนุ่มสาวที่นัดกันก่อนจะเข้าสถานบันเทิงหรือหลังจากนั้นเพื่อพูดคุยสนทนาก่อนจะสานสัมพันธ์ขั้นต่อไป
 
“โอ้ละหนอ คิดถึง ๆ เธอที่ปลายฟ้า เธอลาจากไปไม่อาจกลับมา ใจหายที่เราจะไม่พบหน้าต่อจากนี้ไป
 
โอ้ละหนอ อยู่ไหน ๆ ยังได้ยินไหม มีเพลง ๆ หนึ่งที่อยากส่งไป ให้ได้ฟัง
แม้เราห่างกันแสนไกล จะกล่อมเพลงนี้ให้เธอฟัง”
 
“เพลงเพราะนะครับ..” ชายหนุ่มคนหนึ่งทรุดตัวลงนั่งบนสตูลข้าง ๆ ฉันที่กำลังดูโฆษณาละครเวทีเรื่องอันธพาล 2499 แหลมสิงห์ที่รับบทโดย บูม สหรัฐ กำลังร้องเพลง คิดถึง..คิดถึง..
 
 
“ร้องเพราะนะ เขายืนร้องเฉย ๆ แต่สีหน้าและอารมณ์เต็มมาก เหมือนเขากำลังคิดถึงใครสักคน” ตาฉันยังอยูที่หน้าจอ
 
“อย่ากลัวเลยนะ นอนเสียนอน นอนนะ นอนเสียนอน
หลับบนเมฆน้อยบนฟ้า คนทางนี้ยังหายใจ
นานแค่ไหนฉันให้สัญญาไม่มีวันลืม
ไม่มีวันลืม ยังเหมือนว่าเธอยังไม่หายไป”
 
“เศร้านะ..” ชายหนุ่มเสียงเศร้า
 
“โอ้ละหนอ คิดถึง ๆ เธออยู่เสมอ ถึงแม้ผูกพันแสนสั้นที่เจอ
แต่สายใยนี้คงมั่นฉันและเธอ สักวันเราอาจพบกัน ขอให้รอ..บนฟ้า”
 
“มาเที่ยวหรือครับ?” ชายหนุ่มส่งแก้วมาร์ตินี่ที่พนักงานเสิร์ฟเพิ่งนำมาให้ “ผมขอทำความรู้จักได้ไหม?”
 
“ได้ครับขอยอมรับไมตรีที่ส่งให้..” ฉันรับแก้วจากมือชายหนุ่ม “แต่ไม่ใช่เพราะมาร์ตินี่แก้วนี้หรอกนะ”
 
“ยังหัวค่ำอยู่เลย ยังไม่มีคนมา..ทำไม..”
 
“ฮะ ๆ” ฉันหัวเราะกลบเกลื่อน “ผมหนีคนที่บ้านมาเที่ยวน่ะ รีบมารีบกลับจะได้ไม่ดึกมาก บ้านอยู่ในซอยค่อนข้างลึก
 
“ไม่รู้อะไรดลใจให้ผมมาแต่หัวค่ำเหมือนกัน..คนในร้านนี้ยังไม่มีเลย..” ชายหนุ่มมองไปรอบ ๆ เดินไปพูดบางอย่างกับพนักงานที่เคาน์เตอร์เครื่องดื่มแล้วเดินกลับมาที่ฉัน “ดื่มให้หมดแก้วสิครับ” ชายหนุ่มกระดกแก้วของตัวเอง
 
“ครับ” ขณะที่ฉันกำลังกระดกแก้วของตัวเอง พนักงานเสิร์ฟนำมาร์ตินี่มาวางอีกสองแก้ว..ฉันส่งสายตาคำถามไปที่ชายหนุ่ม
 
“ออกไปเดินมองเมฆกับผมนะ จิบมาร์ตินี่ มองเมฆมองจันทร์เหมือนเพลงของนายแหลมสิงห์เมื่อกี้ไง ผมรู้ว่าเขาเหงา ผมก็เหงาเหมือนกัน”
 
“เมฆและดวงจันทร์บนฟ้ากรุงเทพฯ นี่นะ ฮะ ๆ” ฉันขำอารมณ์โรแมนติกชอบกล ๆ ของชายหนุ่ม “มองไป ๆ จะโดนขี้นกตกใส่ละไม่ว่า ฮะ ๆ”
 
“ฮะ ๆ ผมก็ว่าอย่างนั้น เอาเป็นว่าเราไปเดินเล่นแล้วกันเดี๋ยวดึกหน่อยค่อยเข้าไปในฮอลล์”
 
คืนนี้อากาศโปร่งสะอาดเพราะฝนเพิ่งตกเมื่อหัวค่ำ ถนนว่างไม่ค่อยมีรถ สาเหตุหนึ่งเป็นเพราะโชเฟอร์ขับรถแท็กซี่ประท้วงหยุดงาน
 
ฉันและชายหนุ่มคุยกันด้วยเรื่องจิปาถะ อาชีพ สถานะ ความเห็นต่อบ้านเมืองและสังคมรวมถึงเรื่องเพศสภาพ เราเดินคุยกันไปจิบมาร์ตินี่ไป มีคนมองอย่างสงสัยเหมือนกัน แต่อันที่จริงเวลาอย่างนี้สถานที่อย่างนี้ทุกคนต่างมีจุดประสงค์ไม่ต่างกันนัก
 
“สังเกตเห็นว่าคุณอินกับเพลง คิดถึง..คิดถึง.. ชอบนายบูมมากเหรอครับ?”
 
“ผมชอบบูมตั้งแต่ประกวดรายการเดอะสตาร์แล้ว..” ฉันไม่แน่ใจว่าจะเล่าเรื่องส่วนตัวให้ชายหนุ่มฟังดีไหม “แต่เนื้อเพลงกินใจผม ไม่แน่ใจว่าเนื้อเรื่องของละครเวทีอันธพาล 2499 เป็นอย่างไรเพราะยังไม่ได้ไปดู แต่สำเนียงเพลงและถาษากายที่แหลมสิงห์แสดงเหมือนเขากำลังคิดถึงเพื่อนไม่ใช่คนรัก..นั่นละที่ผมสะเทือนใจ”
 
“คุณ..” ชายหนุ่มดึงมือฉันเข้ามุมมืดของซอกตึก “ผมก็รู้สึกอย่างนั้น..คุณคงกำลังคิดถึงเพื่อนรักของคุณใช่ไหม?”
 
“ผม..ผม..” ที่ชายหนุ่มพูดไม่ใช่ความจริงทั้งหมดแต่ฉันคงพูดออกมาไม่ได้
 
“รู้ไหม..” ตาของชายหนุ่มส่งประกายวาววามในความมืด “คุณเป็นหนุ่ม LGBTQ ที่น่ารักที่สุดตั้งแต่เคยเห็น ดีใจที่ได้พบและคุณไม่ปฏิเสธไมตรีของผม”
 
“เดี๋ยวนะ..” ฉันยกมือยันอกของชายหนุ่ม “ขอรับโทรศัพท์ก่อน มันสั่นอยู่ในกระเป๋ากางเกง”
 
หลังจากคุยโทรศัพท์เรียบร้อย
 
“แม่ผมโทรฯ มาตามให้กลับบ้าน” ฉันบอกชายหนุ่มพลางคิดวิธีแก้ปัญหาเฉพาะหน้าที่กำลังเผชิญอยู่..การพูดโกหก..ไม่ใช่โกหก..การเข้าใจผิดของคู่สนทนา..การพูดบิดเบือน หรือความไม่แน่ใจ ความโลเลของตัวฉันเอง
 
“เป็นอะไรไปครับถึงนิ่งไป” ชายหนุ่มถาม
 
“ผมมีลูก แม่โทรฯ มาตามเพราะลูกร้องหาผม” พูดไปแล้วฉันเข่าอ่อน ทรุดลงนั่งบนขอบถนน
 
“อ้าว ! เหรอ !” ชายหนุ่มที่น่าสงสารทำหน้าเหรอหรา “งั้นรอผมตรงนี้เดี๋ยวผมจะขับรถมารับคุณไปส่งบ้าน..ไปหาลูก” ประโยคสุดท้ายมีสำเนียงผิดหวัง
 
ฉันจับได้ถึงความผิดหวังของชายหนุ่ม เขาเป็น LGBTQ ที่ดีคนหนึ่ง ถ้าหวังจะให้ใครสักคนมาร้องเพลง คิดถึง..คิดถึง..ให้ฟัง..เขาคือตัวเลือกที่ดี..แต่ ฉันไม่อยากให้เขาผิดหวังไปมากกว่านี้
 
ฉันโบกมือเรียกแท็กซี่
 
.
ให้เขานึกว่าฉันคือหนุ่ม LGBTQ ที่เคยมีเมียและมีลูกติดดีกว่าที่จะรู้เพศสภาพที่แท้จริงของฉัน
 
_________________________________________

 

Create Date : 03 มิถุนายน 2568		0 comments
Last Update : 3 มิถุนายน 2568 12:33:16 น.
Counter : 200 Pageviews.
(โหวต blog นี้)  Share Tweet