Bloggang.com : yorky : เปิดๆ ปิดๆ อะไรนักหนา

เปิดๆ ปิดๆ อะไรนักหนา

นั่นสิเนอะ ...

เดี๋ยวเปิด เดี๋ยวปิด ..

ตอนที่ปิดบาง blog ไป ก็เพราะเบื่อทางโลก (อินเตอร์เน็ท&เวบบอร์ด) แล้วก็ตั้งใจว่าจะเก็บสมบัติย้ายบ้าน ที่นี่ก็จะปล่อยร้าง เราไม่ค่อยได้อัพเดทอะไรเท่าไหร่ อยากจะจัดการเป็นเวบๆ ไป แต่แล้วก็ไม่ได้ทำเนือ่งจากไม่ว่างแล้วก็มีอะไรอย่างอื่นที่สำคัญกว่าต้องทำ อีกอย่างก็รู้สึกว่าที่นี่เราก็อยู่มานานแล้ว 5-6 ปีแล้วมั้ง เขียน blog หลายๆ เรื่องไว้ จะปิดไปก็เสียดาย ก็เอาเป็นว่า เปิดอีกที แต่ก็จะทำการแก้ไขบางส่วนเพื่อความเป็นส่วนตัวและไพรเวท ก็ค่อยๆ แก้ไป และอีกอย่างเราก็คงไม่ทำ how to อะไรเพิ่มเติมแล้ว เท่าที่มีอยู่ก็น่าจะพอให้ไปทำต่อในชิ้นงานแบบอื่นได้ และ blog อื่นๆ ก็มีให้ศึกษาอีกเพียบ อาจจะไม่เป็นอาร์ทตัวแม่อย่างเราด้วย ^^

======= ใครที่ไม่ได้เข้าข่ายต่อไปนี้ก็ไม่ต้องร้อนตัวนะคะ คนดีๆ มีมากกว่าอยู่แล้วเราเชื่ออย่างนั้น เราเขียนแค่อยากระบายแค่นั้นเอง ไม่มีอะไรมาก ออกแนวบ่นๆ รำคาญๆ ด้วยซ้ำไปค่ะ =========

สิ่งที่จะแก้ คือ หน้าไหนที่เกี่ยวกับ howto เราจะเอาแพทเทิร์นออก howto ของเราก็คือวิธีการทำ ไม่ใช่ทำเพื่อให้มาลอกแพทเทิร์น ตอนที่ทำเราไม่ได้คิดเยอะขนาดนี้ เราก็แค่คิดว่า ทำวิธีการเย็บให้ใครที่สนใจลองทำตาม แค่ทำและประยุกต์ได้แล้วมาบอกให้เรารู้ แค่นี้เราก็พอใจแล้ว แต่บางคน (ขอย้ำบางคน) เข้ามาแล้วทำเราเบื่อๆ เซ็งๆ ประเภทบ่นว่าทำไม่เป็น ดูไม่รู้เรื่อง (อันนี้ก็นะ พิจารณาตัวเอง คนอื่นเค้าทำกันได้ ตัวเองมาบ่นแปลว่าอะไรวะคะ) เอารูปไปขอแพทเทิร์นที่อื่น บางแพทเทิร์นวาดให้ บอกขนาดให้ บอกการวางผังให้ แล้วเอาแพทเทิร์นไป เอาไปแจกต่อจนมันมากเกินไป แจกกันเสียจนเห็นเป็นของไม่มีค่า

ไม่เหนื่อยหรอก แต่เบื่อ ก็อย่าแปลกใจที่คนเก่าๆ อย่างเราจะหายไปจาก "ที่นั่น" และที่นี่ .. ในเมื่อคิดไม่เหมือนคนส่วนใหญ่ ก็เอาตัวออกมาดีกว่า ไม่อยากมีปัญหา และมันไม่สนุกแล้วถ้าหากจะวนเวียนอยู่ตรงนั้น อยู่ตรงอื่นสนุกกว่าได้งานใหม่ๆ มากกว่า มีเพื่อนไม่เยอะ แต่มีความสุขดีกับสิ่งเล็กๆ ข้างนอกนั้น

เอาเป็นว่า เปิด blog ให้แล้ว ขอให้เรียนรู้กันไปอย่างเต็มที่ ทำให้ได้อย่างที่ตั้งใจ พยายามให้มีงานดีๆ ใหม่ๆ ออกมา สมัยนี้ดีกว่าเราเริ่มจับงานควิลท์ใหม่ๆ เยอะ มีของให้ใช้ทุกสิ่งอย่าง ไม่ต้องขวนขวายอย่างเรา ดังนั้น หลายๆ อย่างอยู่ใกล้มือแล้ว ก็ "ลงทุน" กันบ้าง ลงทุนสมอง ลงทุนแรงกาย และกำลังทรัพย์ อย่าลืมว่าทุกอย่างไม่ได้มาฟรีๆ คนที่เค้าทำงานนี้อย่างจริงจังเป็นอาชีพ เค้าก็กินข้าวเหมือนๆ กัน การลงทุนเรียนกันเป็นเรื่องเป็นราวมันก็เป็นทั้งกำลังใจให้คนสอน แล้วก็ยังทำให้สิ่งที่เราทำอยู่มันดูมีทั้งคุณค่าและมูลค่าด้วย แค่เริ่มจะทำก็อย่าดูถูกด้วยวิธีการ "ขอ ขอ ขอ" อย่างเดียวละกันนะ .... เรา"ขอ" แค่นี้แหละ

แรงไม๊ นานๆ ที ... ไม่มีที่ให้เมนท์นะ ... โฮะๆๆๆๆ

Create Date : 15 กันยายน 2553

Last Update : 26 กันยายน 2553 21:14:08 น.

0 comments

Counter : 2025 Pageviews.