สองทุ่ม วันที่ 24 พ.ค. 2551 Farewell คุณรพินทร์ ไพรวัลย์ ภาคสอง
ในที่สุด มหกรรมการอ่านหนังสือทรหดก็ได้ผ่านไป เริ่มอ่านภาคสองของเพชรพระอุมา วันที่ 12 พ.ค. และได้มาจบเอาที่วันนี้แหละครับ
คำวิจารณ์หลังจากที่ได้อ่านมาทั้งสองภาคครับ ผมกลับชอบภาคแรกมากกว่า อาจจะเป็นไปได้ว่าเพิ่งมาเจอของใหม่ๆ มุขใหม่ๆ ในหนังสือภาคแรก แต่ผมว่ามันตื่นเต้นมากกว่าภาคสองครับ ภาคสองที่เพิ่งอ่านจบไปก็พอจะเดาโครงเรื่องออกแหละครับ แต่ผมว่าภาคนี้ คนเขียนออกจะเขียนแบบแปลกๆ ไปเพราะบางช่วงจะพยายามยืดเรื่องมากเกินไป และภาคสองค่อนข้างกล่าวย้อนไปในสิ่งที่ผ่านมาแล้วเยอะไปหน่อย เอาเป็นว่าลอกตัวหนังสือในเหตุการณ์นั้นๆ มาเขียนเลยครับ แล้วมุขของการเขียนไม่ค่อยแพรวพราวเท่ากับภาคแรกครับ ยิ่งไปกว่านั้นผมว่าเล่มก่อนจบ 3-4 เล่มเนี่ย เป็นการยืดเรื่องแบบละครน้ำเน่าในทีวีมากๆ ครับ โดยเนื้อหาจริงๆ แล้วน่าจะจบได้ภายในเล่มหรือสองเล่ม ก็เล่นลากไปเสีย 4 เล่ม ทำนองนั้น
แต่โดยรวมก็ให้สี่ดาวครึ่งเต็มห้าดาวละครับ ทำให้ผมเกือบเสียการเสียงานไปไม่น้อยประมาณเกือบสองอาทิตย์ อ่านมันเข้าไปอย่าให้ได้มีเวลาว่าง ดนตรีไม่ได้ซ้อม บ้านไม่ได้จัด กินก็แบบง่ายๆ ไม่ออกไปไหน ไม่เที่ยวต่างจังหวัด ไม่ไปเดินจัตุจักร ไม่เดินห้าง ไม่ดูหนังโรง ไม่ดูทีวี ไม่ดูข่าว เห้อ! ในที่สุดชีวิตก็กลับมาสู่ความปกติแล้วครับ
Create Date : 24 พฤษภาคม 2551 |
|
1 comments |
Last Update : 24 พฤษภาคม 2551 20:35:57 น. |
Counter : 590 Pageviews. |
|
|
|
เราเป็นทุกรอบที่ได้หยิบมาอ่านค่ะ....
ทั้งๆที่อ่านมาแล้ว 4 รอบ....อิอิ