วันที่สาม ที่ประเทศเนปาล

วันนี้ตื่นประมาณ 6โมงจะไปดูพระอาทิตย์ขึ้น (แต่ก่อนอื่นขออาบน้ำก่อน เพราะมะคืนลักไก่ ไม่ได้อาบ) ยังดีที่เค้ามีน้ำอุ่นให้ (เครื่องทำน้ำอุ่นของเค้าจะมีเครื่องเดียว ลักษณะจะคล้ายๆเตากลมๆ มีท่อยาวๆ ต่อขึ้นไปที่ห้องน้ำของห้องต่างๆ เวลาทำน้ำอุ่นเจ้าหน้าที่ก็จะก่อไฟ ใส่ฟืนเข้าไปที่เครื่องนี้ ซึ่งต้องรอประมาณชั่วโมงอ่ะ กว่าจะได้อาบน้ำอุ่น)

อาบน้ำเสร็จใส่เสื้อสี่ กางเกงสาม กะท้าลมหนาวเต็มที่แล้วก็ไม่ผิดหวัง หนาวโคดๆ ขึ้นไปดาดฟ้า แต่.. พระจันทร์ยังลอยเด่นเป็นสง่าอยู่บนท้องฟ้าเลยง่ะ เอาวะ ไม่มีพระอาทิตย์ถ่ายพระจันทร์ก็ได้ เสร็จแล้วก็กลับไปนอนต่อ 555
เออ ลืมเล่า อาหารที่นี่นะ เวลากิน เค้าจะแจกถาดกลมๆ ใหญ่ๆให้คนละใบ เสร็จแล้วก็จะมีพนักงานเสิร์ฟ ถือกับข้าวคนละอย่างมาตักแจก (เนี่ยถ้าเป็นถาดหลุมนะ ต้องนึกว่าอยู่ในโรงเรียนอนุบาลแน่ๆ )

แปดโมงปั๊บทุกคนก็พร้อมเดินทางกลับกาฐมัณฑุ เสียดายเป็นที่สุดที่หมอกลงหนามากๆ มองไม่เห็นแม้แต่แนวของเทือกเขาหิมาลัย (เด๋วตรูกลับไปดูรูปที่บ้านก็ได้ฟะ)

ที่ๆเราไปเป็นที่แรกของวันนี้คือเมืองปัคตาปูร์ ที่นี่มีพระราชวัง 55 พระแกล ประตูสิงโตใหญ่ ระฆังหมาเห่า (แต่แรกเค้าเอาไว้ตีบอกเวลา แต่เวลาตี หมาที่อยู่แถวนั้นก็พากันเห่าตาม ก็เลยเรียกกันอย่างนี้สืบต่อมา) ที่นี่มีสถาปัตยกรรมอีกอย่างที่น่าสนใจมากๆ คือ กามาสุตรา เค้าจะสลักไว้ตามเสาที่ค้ำหลังคากับตัววิหาร เสาละท่าๆ (จำจำนวนที่แน่นอนไม่ได้ เพราะเยอะเหมือนกัน เลยถ่ายรูปมาเฉพาะท่ายากๆ งิงิ)


ที่ต่อมาคือ วัดปศุปฏินาถ เป็นวัดสำคัญทางศาสนาฮินดู (และแน่นอนชาวพุทธอย่างเราได้แต่ยืนมองอยู่ห่างๆ) จุดเด่นคือ มีหลังคาสีทองสองชั้น ตั้งอยู่ติดแม่น้ำปัคมาติ (ภัคมาติ) ซึ่งเป็นแม่น้ำที่ชาวเนปาลใช้ประกอบพิธีเผาศพ


จากนั้นเราก็ไปถ่ายรูปพร้อมกับโยคี (เด๋วนี้กลายเป็นธุรกิจไปซะละ ถ่ายรูปครั้งละ 10 รูปี)


ถึงเวลาที่รอคอยอีกแล้ว อย่างว่าถ้าไม่กิน เวลาไกด์เล่าอะไรๆ มันก็จำไม่ค่อยได้ เราไปกินอาหารกันที่ ภัตตาคาร โฟซีซั่น เป็นอาหารไทย อร่อยใช้ได้ (แต่ในภัตตาคารไม่มีคนเลยง่ะ ไม่รู้เค้าปิดเพื่อเรา หรือว่าไม่มีคนมากินไม่รู้) จากนั้นไกด์ก็ปล่อยผี ให้พวกเราช๊อปปิ้งที่ทัมเมล (เป็นย่านช๊อปปิ้งที่มีชื่อเสียง มีสินค้าพื้นเมืองให้เลือกเยอะ) สรุปวันนั้น เราได้ผ้าแพชมีน่ามา 1 ผืน 312.5 รูปี (เคล็ดลับของการซื้อ คือให้ต่อถูกๆ ถ้าเค้าไม่ยอมก็ทำท่าจะเดินออกจากร้าน )


ช๊อปปิ้งเสร็จ ก็ไปเที่ยวชม สถูปโพธินาถ (ตามตำนานเค้าว่า เป็นสถูปทางพุทธศาสนาแห่งแรกในประเทศเนปาล สร้างโดยผู้หญิงเพียงคนเดียว ว๊าววว) สถูปนี้ พี่โหล (พี่ใส่แว่นที่เจอที่สนามบิน) เล่าให้ฟังว่าเพื่อนเค้าเคยมาเวียนเทียนและอธิษฐานที่นี่ ต่อมาคำขอก็สมหวัง แต่ที่นี่คนมาเวียนเทียนเยอะมากๆๆ ทั้งๆที่เป็นวันธรรมดาของเค้า (เยอะประมาณพุทธมณฑลเวลามีงานเลยแหละ) แต่ของที่ขายที่นี่แพงกว่าทัมเมล แถมไม่ค่อยสวย สู้ทัมเมลไม่ได้


อาหารเย็นมื้อนี้เป็นอาหารพื้นเมือง (วิธีกินเหมือนเด็กอนุบาลเหมือนเดิม ตักโปะๆ แต่อร่อยเลยอ่ะ ชอบเครื่องเทศ) และที่นี่เค้าจะมีการแสดงพื้นเมืองให้ดูด้วย เห็นสาวๆที่มาแสดงแล้วใจชื้นขึ้น ตะละคนไว้พุงกันทั้งนั้น (เอาวะ อย่างน้อยตรูก็สเปคหนุ่มเนปาลล่ะวะ 555)

ถึงโรงแรมไฮแอท (ที่พักวันแรก) ประมาณ 3 ทุ่ม (ลิเวอร์พูลกำลังแข่งพอดี บังเอิญเป็นแฟนแมนยู เลยไม่ค่อยสนใจ หุหุ) แวะไปดูกาสิโนที่นี่ซักหน่อย ที่นี่ถ้าเล่นได้เงินรูปีมา เค้าจะไม่ให้แลกกลับเป็นดอลล่าร์ เท่ากับได้มาก็ต้องเล่นให้หมด (เซ็งเลย กะตั้งตัวซะหน่อย) สรุปเล่นสล๊อธแมชชีนไป 10 ดอลล่าร์ /2คน เสียหมด เศร้า

วันนี้เหนื่อยเหลือเกิน อารมณ์ชะโงกทัวร์เลยอ่ะ เนี่ยเพราะวันแรก เครื่องบินดีเลย์ทำให้โปรแกรมต้องมาอัดๆอยู่วันนี้ เซ็งโคด พอหัวถึงหมอนปั๊บ หลับเลย ตั้งใจว่า พรุ่งนี้เช้าจะไม่อาบน้ำเป็นคนแรกแระ เด๋วต้องไปยืนโพสต์ท่าเล่นหน้ากระจกอีก

Create Date : 23 มีนาคม 2549 Last Update : 11 เมษายน 2549 13:27:50 น. Counter : 681 Pageviews.		1 comments
Share Tweet