เดินแบบแบบพี่ตี๋

มาแล้วค่ะ ก่อนอื่นขอบคุณทุกแรงใจทั้งเบื้องหน้า(เวที)เบื้องหลัง(FACE BOOK) ทุกท่านที่ทำให้พี่ตี๋ได้รับประสบการณ์ดีๆๆอีกครั้งในชีวิต งานนี้ทีมงานนัดซ้อมตั้งแต่10โมงเช้า แต่กว่ามี๊และพี่ตี๋จะมาถึงก็ปาเข้าไปเกือบ11โมง เลยมาทันซ้อมคิวบนเวทีเลย รอบแรกขึ้นไปพี่ตี๋บอก"กลับบ้านเถอะ ไม่ชอบแล้ว" จ๊ากมี๊ใจตกไปที่พื้น ลูกจ๊ายังไม่ทันเริ่มเดินแค่รอข้างๆก็ไม่เอาซะแล้ว กว่าจะเจรจาพาทีกันไปว่าบนเวทีสวยงาม มีคนเยอะแยะนะ ลูกเหมือนยอดมนุษย์เลยนะปล่อยพลังได้เต็มที บรา บรา บรา...... เอาตกลงแถมมีหน้ากากให้ถือชอบมากๆๆ....ซ้อมผ่านไปด้วยดี...แต่นะการรอคอยสำหรับเด็กวัย3ขวบกว่าๆๆมันคงยาวนานเกินไปไหนจะไปทานข้าว ไหนจะรอมี๊แต่งหน้า แต่งตัว สิ่งใหม่เกิดขึ้นมากมายรอบตัวพี่ตี๋ ปากก็คอยถามเอายัง เดินยัง ไปยัง พร้อมแล้ว เริ่มยัง...วนไปวนมาจนสุดท้าย หลับคาอกมี๊แต่งหน้าไป

3โมง40 ปลุกแล้วครับงานนี้ต้องปลุกเพราะใกล้ถึงเวลาเดินแล้ว ประโยคแรกที่ลืมตาขึ้นมาถามทันทีว่า "เดินยัง....พร้อมแล้ว เสร็จไปแล้วหร๋อ" โถลูก... จากนั้นก็มาเตรียมตัวข้างเวที งานนี้พิธีกรคุณจอยสวยมากน่ารักมากทำเอาพี่ตี๋เสียจังหวะเขินอย่างแรง.... มีเปลี่ยนใจไม่อยากเดินขึ้นมาซะอีก ก็มุขเดิม...วิตามินซีหนึ่งห่อใหญ่ใส่มือมี๊ไว เดินปุ๊บแจกปั๊บ หนุมตัวปุ๊บ โพส เดิน แจกแหลก กินกันจนลิ้นส้มกันเลย มุขนี้ดูเหมือนโชว์ปลายังไงไม่รู้แต่ก็นะผ่านไปด้วยดีรอบแรก ถามไรตอบได้ ถามจริงตอบจริง....โล่งใจที่สุด ผ่านไปได้ รอบตัดสินงานนี้คุณจอยเดินมาสัมภาษณ์ใกล้ๆๆๆ โอ้ยพระเจ้า...เขินที่สุด เขินคนสวย พูดตลอด "พี่สาวสวยมาแล้ว ใกล้แล้ว สาวสวยมาแล้ว" กว่าจะได้สุดท้าย มิตรรักแฟนคลับพี่ตี๋ ส่งเสียงเชียร์แบบดังสุดๆๆงานนี้บอกคำเดียว....ตอนประกาศผลลุ้นมากเพราะพี่ตี๋บอกแล้ววว่าอย่าได้โทรฟี่ มี๊ก็กะว่าที่3 ก็ยังดีเพราะมาเท่านี้พี่ตี๋ก็เก่งมากมายแล้ว ประกาศผ่านไปคนแรกรับรางวัลพี่ตี๋เริ่มหน้าเสียไหนโทรฟี่ทำไมไม่ได้ ที่2ผ่านไปพี่ตี๋เริ่มไหนของเราหล่ะ โอ้ พอประกาศได้ที่1 โล่งใจ ได้แล้ว พี่ตี๋เดินไปรับโทรฟี่อย่างสุขใจที่สุด เงินแสนไม่สนสนแต่โทรฟี่...สุขมากจริงๆๆ งานนี้ ขาลงไม่ยอมลงบันได จะโดดลงเวที เอาเอาไงเอากัน มี๊เลยต้อพลอยโดดลงไม่ด้วย....ผ่านไปอีกงาน

งานนี้ขอบอกเลยว่า รู้แล้วว่าลูกเริ่มโตข้ึนอดทนมากขึ้น เข้าใจอะไรมากขึ้นอดังนั้นทำให้ยิ่งมั่นใจว่าไม่ว่าจะพูด จะทำ อะไรเค้าดู เค้าเชื่อ เค้ารับฟัง เพียงแต่เค้าจะทำตามเท่าไรนั้นอีกเรื่องหนึ่ง ....  เพราะเวลาดื้อก็ดื้อสุดใจ เวลาน่ารักก็น่ารักที่สุดเช่นกัน ขอบคุณพี่ตี๋ที่ทำให้เมื่อวานผ่านไปได้ด้วยดี ขอบคุณปาปี๋ที่คอยอยู่ใกล้ๆๆไม่ห่าง ขอบคุณน้องตี๋ที่แสนอดทนพยายามกินนมปั้มอยู่บ้านกับอาม่าไม่งอแง(แอบสงสารรีบโตไวไวนะลูกจะได้on tourด้วยกัน) สุดท้ายเมื่อวานคงเป็นอีกประสบการณ์ครั้งหนึ่งในชีวิตพี่ตี๋ที่เมื่อโตขึ้นเค้าจะได้มีเรื่องราวเล็กๆน้อยๆไว้เล่าสู่กันฟัง งานนี้บอกไดคำเดียวเลยว่า "พี่ตี๋สุดยอด"

Create Date : 16 มิถุนายน 2554 Last Update : 16 มิถุนายน 2554 15:08:20 น. Counter : 1550 Pageviews.		1 comments
Share Tweet