BlogGang.com : : boonblue : อย่ามองข้ามเด็กปลายแถว

อย่ามองข้ามเด็กปลายแถว

คุณครูทอมป์สันโกหกนักเรียนชั้น ป. 5 ของครูทั้งชั้นซะแล้ว
>>ตั้งแต่วันแรกเลย
>>ด้วย คุณครูบอกเขาว่าครูรักเด็กๆ เท่ากันหมดเลย
>>แต่นั่นก็เป็นไปไม่ได้ เพราะว่ามีเด็กตัวเล็กๆ ท่าทางขี้เกียจคนนึง
>>ชื่อ เท็ดดี้ สต๊อดดารด์
>>ครูทอมป์สันได้จับตาดูเท็ดดี้มาปีนึง และสังเกตว่า
>>เขาไม่ค่อยเล่นดี ๆ กับเด็กคนอื่นสักเท่าไหร่
>>ว่าเสื้อผ้าของเขาสกปรก และเค้าตัวเหม็นหึ่งอยู่ตลอดเวลาด้วยแหละ
>>และบางทีเท็ดดี้ก็เกเรด้วย ถึงขั้นที่ว่า ครูทอมป์สันสนุก
>>กับการตรวจงานของเท็ดดี้ ด้วยหมึกสีแดง กากบาทไป หนาๆ
>>และใส่ตัว F ตัวใหญ่ ๆ ลงไปบนหัวกระดาษ
>>............ที่โรงเรียนที่คุณครู ทอมป์สัน สอน
>>คุณครูต้องทบทวนประวัติของเด็กแต่ละคนด้วย
>>และครูก็ไม่ยอม ตรวจประวัติ ของเท็ดดี้จนกระทั่ง
>>เหลือแฟ้มสุดท้าย แต่เมื่อคุณครูตรวจแฟ้มเข้า
>>ครูทอมป์สันก็ต้องแปลกใจ
>>..........เมื่อพบว่าครูชั้น ป. 1 ของเท็ดดี้เขียนวิจารณ์ มาว่า
>>"น้องเท็ดดี้เป็นเด็กที่ฉลาดและร่าเริง ทำงานเรียบร้อย
>>มารยาทดี เป็นเด็กที่ น่ารักมากทีเดียว"
>>...........คุณครูที่สอนเท็ดดี้ ตอน ป.2 เขียน ว่า
>>"เท็ดดี้เป็นเด็กที่เรียนเก่งมาก เพื่อนๆ ชอบกันทุกคน
>>แต่กำลังมีปัญหา เพราะแม่ของเท็ดกำลังป่วยหนักและ
>>ชีวิตทางบ้านต้องลำบากมาก แน่ๆ"
>>.............คุณครูที่สอนเท็ดดี้ตอน ป. 3 เขียนว่า
>>"เขาเสียใจมากที่ เสียแม่ไป เขาพยายามเต็มที่แล้ว
>>แต่คุณพ่อก็ไม่ค่อยให้ความรัก ความสนใจเขา
>>สักเท่าไหร่
>>และชีวิตที่บ้านเขาต้องส่งผลกระทบต่อเขาอย่างแน่นอน
>>ถ้าไม่มีคนยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ"
>>..............คุณครูที่สอนเท็ดดี้ตอน ป.4 เขียนว่า
>>"เท็ดดี้ไม่ยอมเข้าสังคม และไม่ค่อยสนใจการเรียนเท่าที่ควร
>>ไม่ค่อยมีเพื่อน และหลับในห้องเรียน
>>..............ตอนนี้ คุณครูทอมป์สันรู้ถึงปัญหาแล้ว และอับอาย
>>ในการกระทำของตนเองมาก ครูรู้สึกแย่ยิ่งกว่าเดิมอีก
>>เมื่อนักเรียนในห้องซื้อของขวัญวันคริสต์มาสมาให้
>>ห่อในกระดาษสีสดๆ พร้อมผูกโบว์อย่างดี ยกเว้นแต่ของเท็ดดี้
>>ของขวัญของเท็ดดี้ถูกห่ออย่างหยาบๆ
>>ใน กระดาษลูกฟูกหนาๆ ที่ได้มาจากถุงใส่กับข้าว
>>ครูทอมป์สันกัดฟันเปิดกล่องของเท็ดดี้ดูท่ามกลางกองของขวัญอื่น ๆ
>>เด็กบางคนเริ่มหัวเราะ ....
>>เมื่อเห็นว่าเท็ดดี้ให้กำไลลูกปัดที่ ไม่ครบเส้น
>>และขวดน้ำหอมที่เหลือน้ำอยู่ก้นขวดแก่ครู
>>แต่ครูก็หยุดเสียงหัวเราะของเด็ก ๆ
>>เมื่อครูเอ่ยขึ้นว่ากำไลเส้นนั้นสวยเพียงใด
>>สวมมัน ไว้ที่ข้อมือ และฉีดน้ำหอมไปบนข้อมือด้วย
>>โรงเรียนเลิกแล้ว แต่ เท็ดดี้ ยังไม่กลับบ้าน
>>เขาอยู่อีกนาน เพื่อที่จะพูดว่า
>>"ครูทอมป์สันครับ วันนี้ครูตัวหอมเหมือนที่แม่ผม
>>เคยหอมเลย ครับ"
>>........หลังจากที่นักเรียนทุกคนกลับบ้าน ครูทอมป์สัน
>>ก็ร้องไห้อย่างนั้นเป็นชั่วโมง
>>จากวันนั้นเองคุณครูเลิกสอนหนังสือ เลิกสอนการเขียน
>>และ เลิกสอนเลขคณิต หากแต่คุณครูเริ่มสอนเด็กๆ แทน
>>คุณครูทอมป์สันเอาใจใส่เท็ดดี้ เป็นพิเศษ
>>เมื่อครูพยายามช่วยเขา จิตใจของเขาก็กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง ยิ่งครูให้กำลังใจเท็ดดี้เท่าไหร่
>>เขาก็ยิ่งตอบรับเร็วขึ้นเท่านั้น
>>.......ภายในสิ้นปีนั้น
>>เท็ดดี้ได้กลายเป็นเด็กที่ฉลาดที่สุดในห้อง
>>และแม้ว่าคุณครูจะบอกว่าครูรักเด็กทุกคนเท่ากัน
>>แต่เท็ดดี้ก็ได้กลายไปเป็น"ศิษย์โปรด"ของครู
>>........หนึ่งปีต่อมา คุณครูพบจดหมายอยู่ใต้ประตู
>>จดหมายนั้นมาจากเท็ดดี้
>>บอกครูว่าคุณครูยังเป็นครูที่ดีที่สุดที่เขาเคยมี
>>........หกปีต่อ มาครูก็ได้จดหมายจากเท็ดดี้อีก บอกว่าเขาเรียน
>> จบ ม.ปลายแล้ว ได้ที่สามในทั้งระดับ และคุณครูยังคงเป็นครู
>>ที่ดีที่สุดที่เขาเคยเจอมาในชีวิต
>>........สี่ปีหลังจากนั้น คุณครูก็ได้จดหมายอีก บอกว่าแม้ว่า
>>ชีวิตเขา จะลำบากบ้าง เขาก็ไม่ได้เลิกเรียนหนังสือ
>>และจะจบปริญญาตรีในเร็วๆ นี้ด้วย เกียรตินิยมอันดับหนึ่ง(เหรียญทอง)
>>และยังย้ำกับครูทอมป์สันว่า คุณครูเป็นครูที่ดีที่สุดและ
>>เป็นครูคนโปรดในชีวิตเขา
>>........จากนั้นสี่ปีผ่านไปแต่จดหมายอีกฉบับหนึ่งก็มา
>>ครั้งนี้เขาอธิบายว่าหลังจากที่
>>เขาได้รับปริญญาตรี แล้ว
>>เขาตัดสินใจที่จะเรียนต่ออีกนิด
>>จดหมายนั้น อธิบายว่าคุณครูยัง เป็นครูคนที่ดีที่สุดที่เขาเคยมี
>>แต่ตอนนี้ชื่อของเขายาว ขึ้นอีกหน่อย จดหมายนั้นลงชื่อว่า
>>นพ.ทีโอดอร์ เอฟ สต๊อดดารด์
>>........เรื่องยังไม่จบแค่นี้
>>ฤดูใบไม้ผลินั้นก็ยังมีจดหมายมาอีก
>>เท็ดดี้ บอกว่า เขาได้เจอสาวคนนึง และกำลังจะแต่งงานกัน
>>เขาอธิบายว่าพ่อของเขาได้เสียไป เมื่อสองสามปีก่อนและ
>>เขาสงสัยว่าคุณครูทอมป์สัน จะตกลงมานั่งในที่นั่ง สำหรับ
>>แม่เจ้าบ่าว ในงานแต่งงานหรือไม่
>>แน่นอนที่สุด ครูทอมป์สันก็มา และทายสิว่าเกิดอะไรขึ้น
>>คุณครูใส่กำไลข้อมือเส้นนั้น เส้นที่มีลูกปัดหายไปหลายลูก
>>และต้องฉีดน้ำหอมที่เท็ดดี้จำได้ว่าแม่เขาฉีดตอน
>>ที่ฉลองเทศกาลคริสต์มาสครั้งสุดท้ายด้วยกัน
>>ครูกับศิษย์กอดกันกลมเลย
>>และคุณหมอเท็ดก็กระซิบในหู
>>คุณครูทอมป์สันว่า
>>"ขอบคุณมากนะครับคุณครูที่เชื่อในตัวผม
>>ขอบคุณมากที่ทำให้ผมรู้สึกสำคัญ และแสดงให้ผมเห็น
>>ว่าผมสามารถที่จะเปลี่ยนแปลงสิ่งต่างๆ ได้"
>>ครูทอมป์สันกระซิบตอบพร้อมน้ำตานองหน้าว่า
>>"หมอเท็ด เธอเข้าใจ ผิดแล้วแหละ เธอต่างหากที่สอนครู
>>ว่า ครูสามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งต่างๆ ได้
>>ครูไม่รู้จักการสอนจนกระทั่งครูได้พบ ได้รู้จักเธอนั่นแหละ"
>>............................................................................
>>..............
>>เติมเต็มหัวใจของคนอื่นด้วยความรักเสียแต่ วันนี้..........

Create Date : 02 พฤศจิกายน 2550

Last Update : 2 พฤศจิกายน 2550 9:44:44 น.

2 comments

Counter : 714 Pageviews.

ขอบคุณนะคะ เป็นครูอยู่พอดีเลยค่ะ
ถึงเราเอาใจใส่พวกเขาไม่หมดได้ทุกคน ...
แต่อย่างน้อย ก็ขอแค่อยู่ในความทรงจำวัยเยาว์ของเขา
แล้วสิ่งที่เราสอนไป เค้าได้ใช้ประโยชน์กับมันในอนาคตแค่นี้ก็พอใจแล้วค่ะ

โดย: jenniepoko

วันที่: 7 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:09:46 น.

ซึ้งอ่า

โดย: oiooo IP: 124.122.204.240 วันที่: 28 พฤศจิกายน 2550 เวลา:16:22:10 น.