Bloggang.com : แมวดำข้างหน้าต่าง : เก็บตกขำๆ

เก็บตกขำๆ

มาอยู่บ้านโฮสได้ครบอาทิตย์ มีเรื่องราวเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ขำขันอยากเล่าสู่กันฟัง

เรื่องแรกคือตอนไปที่สโตร(คล้ายพวกโลตัส บิ๊กซี) มีอาหารหลายชาติขาย โฮสมัมก็ชอบใช้บริการซีิอิ๊ว น้ำปลา น้ำมันหอยจากเมืองไทย เป็นยี่ห้อที่คุ้นตาดี พอไปโซนขายอาหารสำเร็จรูป โฮสมัมชี้ให้ดูกิมจิ บอกว่าที่บ้านมีด้วยอยากลองไหม (นังกะเหรี่ยงแอบงงเลย ตูมาอยู่อเมริกาหรือเกาหลีฟะ) เดินไปโซนพืชผักสวนครัวก็เจอพวกขิง ข่า ตะไคร้ ใบมะกรูด ผักชี โห...อารมณ์เหมือนเดินห้างแถวบ้านเลย พอเห็นถุงถั่วงอก โฮสแด๊ดก็ชี้ ๆ ว่าเนี่ย ๆ จะซื้อไหม ไอ้เราก็รีบส่ายหน้าบอกว่าไม่ชอบกินถั่วงอก โฮสแด๊ดทำหน้าไม่เชื่อ เราก็ย้ำว่าไม่กินจริง ๆ โฮสแด๊ดรีบบอกเลยว่าให้ไปเช็คซะว่าเป็นคนไทยจริงหรือเปล่า ไม่กินถั่วงอกนี่แสดงว่าไม่ใช่คนไทยแน่เลย ไอ้เราก็คิดในใจว่าถั่วงอกมันเป็นอาหารประจำชาติไทยตั้งแต่เมื่อไรวะ

เรื่องที่สองขอนินทาเจ้าตัวเล็กอายุสองขวบนิดหนึ่ง เป็นหนุ่มน้อยหน้าตาน่ากิน

(โตขึ้นมาหล่อชัวร์ ฟังธง!)
เรื่องมีอยู่ว่าที่บ้านโฮสมีสามชั้น แล้วบันไดลงไปชั้นล่างสุดเป็นบันไดตรงแล้วระยะทางยาวนิดหนึ่ง อย่างที่เคยบอกว่าบ้านโฮสส่วนใหญ่จะปูด้วยพรมยกเว้นส่วนที่เป็นครัวกับโต๊ะทานข้าว ทีนี้พอเจ้าตัวเล็กจะขึ้นลงเนี่ย เราก็นึกว่าจะค่อย ๆ ก้าวลงที่ละขั้นๆ เหมือนหลาน ๆ ที่เคยเลี้ยง แต่เปล่าเลย หนุ่มน้อยหน้ามนใช้การลงแบบพรวดเดียวถึง จับเวลาแล้วไม่เกินหนึ่งวินาทีจากขั้นแรกถึงขั้นสุดท้าย วิธีการคือคว่ำหน้าลงมองพื้นพรมลักษณะเหมือนเต่าคลาน จากนั้นก็ออกตัวสไลด์ไปตามขั้นบันไดนุ่ม ๆ พอถึงพื้นก็ลุกยืนเดินได้ตามปกติ นังออแพร์บ้านนอกเห็นถึงกับอึ้งไปนิดหนึ่ง ทำได้ไงวะ