Bloggang.com : betweentheframes : 5 พฤศจิกายน 2552

5 พฤศจิกายน 2552

Antichrist

สามีภรรยากับการดำดิ่งสู่นรกเสมือน (เพราะหนังชื่อ Antichrist) หลังจากการทำให้ลูกตาย เป็นหนังที่มีคนพูดถึงมากที่สุดในเทศกาลหนังเมืองคานส์ (ชมหรือด่า นั่นอีกเรื่อง) ถ้าใครเคยดูหนังของ วอน เทรียร์ มาก่อนก็ไม่น่าจะแปลกใจว่าทำไมหนังจะทำให้คนดูเหวอได้ขนาดนี้ เขาก็ทำหนังแบบนี้มาตั้งนานแล้วล่ะ วอน เทรียร์ ฉลาดมากในการทำให้คนดูเชื่อว่านี่เป็นหนังเหยียดเพศ (เหมือนกับหนังเรื่องก่อนๆ) หรือที่เขาเรียกว่าหนังเกลียดผู้หญิง ทั้งๆ ที่ถ้ามองให้ลึกๆ แล้ว น่าจะเป็นไปในทางตรงข้าม เพราะคนที่เรียกว่าร้ายจริงๆ ในเรื่องน่าจะเป็นฝ่ายชายมากกว่า สังเกตว่าหลังจากเสียลูกไป ผู้หญิงเป็นฝ่ายรู้สึกผิด แต่ผู้ชายกลับไม่รู้สึกอย่างนั่น กลับโทษคนอื่น และตลอดทั้งเรื่องฝ่ายชายนี่แหละที่พยายามควบคุมฝ่ายหญิงตลอดเวลา

Medicine for Melancholy

หนังถ่ายภาพได้สวย หม่นเศร้าแต่ละมุนละไมในเวลาเดียวกัน ฉลาดล้ำในการกำกับได้ลงจังหวะเหมาะเจาะ ทั้งการนำเสนอประเด็นชนชั้น และ ตัวตนที่แท้จริงได้น่าสนใจ นักแสดงไวแอ็ต ซีแน็ก กับ เทรซี่ เฮกกินส์ เล่นได้เยี่ยมมากในการตรึงความสนใจของคนดูแบบเป็นธรรมชาติ ปล่อยให้คนดูได้คิดต่อ

The Ugly Truth

แทบจะเชื่อไม่ลงว่าผู้หญิงเป็นคนเขียนบทเรื่องนี้ ทำไมผู้หญิงเก่งๆอย่างแอ๊บบี้ต้องไปฟังคำแนะนำงี่เง่าจากผู้ชายวุฒิภาวะซังกะบ๊วยอย่างไมค์ด้วย หนังเหยียดเพศได้คงเส้นคงวาตั้งแต่เริ่มเรื่องจนจบ แถมด้วยภาพสำเร็จรูปแบบตื้นเขินของทั้งฝ่ายชายและหญิง จับยัดใส่สูตรคู่พิกลคนละขั้วที่่ยิ่งทำยิ่งมั่ว

Astro Boy

อนิเมชั่นที่ "คารวะ" ตั้งแต่ "แฟรงเกนสไตน์" "พิน็อคคิโอ" ไปจนถึงแอนิเมชั่นเรื่องก่อนๆ อย่าง The Iron Giant / Wall*E / The Incredibles และ Robots อาจจะไม่ได้เป็นแอนิเมชั่นที่เข้าขั้นเทพอย่าง Up หรือ Ponyo แต่ก็ไม่ได้ทำออกมาขี้เหร่ แบบ Monsters vs Aliens

Chop Shop

หนังที่ทำออกมาได้ "ดิบ" อย่างมีเสน่ห์ โดยเฉพาะสภาพโลกที่สามในมหานครนิวยอร์ก จังหวะการเดินเรื่องฉับไวแต่ไม่ตกหล่นในรายละเอียดสำคัญ บาห์รานีเป็นผู้กำกับจากอเมริกาที่น่าจับตาชนิดไม่ควรกระพริบ

Cirque Du Freak: The Vampire's Assistant

ไม่น่าเชื่อว่าหนังที่มีตัวละครที่มีศักยภาพ ก็ทำออกมาน่าเบื่อได้เหมือนกัน หนังก็ดูสนุุกในระดับพอทน แต่เหมือนตัวหนังไม่แน่ใจว่าจะเป็นหนังแนวไหนกันแน่ ระหว่างหนังแวมไพร์สยองขวัญ หนังละครสัตว์ภาคพิสดาร หนังแนว coming of age หรือหนังที่พูดถึงความสัมพันธ์ของเพื่อน ซัลมา ฮาเย็ค กับ วิลเลี่ยม เดโฟเหมือนโผล่มาเฉยๆ แต่ไม่ได้มีความสำคัญอะไรกับเรื่อง

Gran Torino

หนังต่อต้านการเหยียดชาติพันธุ์ มีหลายฉากที่ตลกด้วยบริบทและลักษณะตัวละคร การแสดงของอีสวูดแบบ "น้อยได้มาก" น่าชมเชย โดยเฉพาะการปรากฏตัวในฉากหน้าบ้านครั้งสุดท้ายถือว่าลุ่มลึกด้วยการใช้เทคนิก Christ Figure และ ใช้รถ Gran Torino เป็นสัญลักษณ์แทนความหมายของ "ครอบครัว" "สงคราม" "การสูญเสีย" "ศรัทธา" รวมไปถึง "มนุษยสัมพันธ์"

Hidden

ฮาเนเก้ไม่ได้แค่ทำหนังที่ว่าด้วยแก่นเรื่องที่คล้ายๆ กันจากเรื่อง Rear Window ของฮิชคอก แต่นี่ถือเป็น "หนังซ้อนหนัง" ที่พูดถึง "สำนึก" "การเหยียดชาติพันธุ์" "ชนชั้น" และ "ความไม่เท่าเทียมกัน" ได้อย่างลุ่มลึกที่สุดในปี 2005 สุดยอดทั้งการเล่าเรื่อง และการแสดงขั้นเทพที่ไม่ใช่แค่เฉพาะ โอเตย กับ บินอช ในบทนำ แต่รวมถึง มอริซ เบนิโช ที่ทำเอาหลอนไปได้หลายนานทีเดียว

Create Date : 05 พฤศจิกายน 2552

Last Update : 5 พฤศจิกายน 2552 4:07:26 น.

0 comments

Counter : 601 Pageviews.