ลืมไปว่าอีตาพ่อมันกลับมาแล้ววันนี้นั่งดูทีวีชิลชิล มันก็โผล่มา
ลนลานเอาไงดี มันไม่อยู่ซะนานเคยตัว ทุกทีเราต้องหนีไปเตร็ดเตร่ วันนี้มัวนอนอืดอยู่นั่น
เอ๊ะ วันนี้วันหยุดนี่นา หลุดกรงเมียมาได้ไงฟะ
อยู่ในห้องกันสองคนไม่ดีแน่ เกิดมันปล้ำขึ้นมาทำไง
หรือที่น่ากลัวกว่า เมียมันอาจแอบตามซุ่มดูอยู่ก็ได้
ต้องออกไปยังที่สาธารณะ เอาคนหมู่มากป้องกันภัยไว้ก่อน
เอาล่ะ เปิดประตู..
เสื้อยืด กางเกงขาสั้น ผมยุ่ง หน้าเยินมากๆ สภาพไม่ควรออกไปหลอนผู้คนอย่างยิ่งแต่ทำไงได้ล่ะ
โกหกมันไปว่ากำลังจะไปกินข้าวพอดีเลย มันก็บอกว่าหิวเหมือนกัน ขอตามไปด้วยเอาล่ะสิ ยังไม่ยอมกลับอีก..
พอดีเขามีงานเกษตร เลยบอกมันว่าจะไปเดินงานเกษตร และก็กินข้าวที่นั่น มันคงไม่อยากไปเดินหรอกมั๊ง
มันก็บ่น ไปทำไมเปลืืองอย่างนั้นอย่างนี้ ทำกินเองที่ห้องนี่แหละ เดี๋ยวพี่ทำให้กิน
เปลืองก็เรื่องของฉันแกก็กลับไปกินข้าวที่บ้านแกสิแต่มันก็ไม่กลับ ตามมางานเกษตรจนได้
เด็กสาวๆ หน้าใสๆ เต็มไปหมด อีป้าเพิ้งนี่มันหลุดมาได้ไง จะมองเด็กนักศึกษาหนุ่มๆ ไม่กล้าเลยเราเฮ้อ..
ไปเอาต้นอัญชันที่สั่งเขาไว้ มันตามดีนักใช่มั๊ย จ่ายตังค์เลย ค่าต้นไม้เสริมคิ้วให้ลูก 80.-ไถตังค์มันแบบนี้
ผิดมั๊ยนะเรามาเดินด้วยกันแบบนี้ ถือว่ายังเป็นการคบชู้มั๊ย
โอ๊ยยย วันนี้วันพระใหญ่นะ แกมายุ่งวุ่นวายเอาบาปมาให้ฉันทำไม
เดินจนเมื่อย กว่าจะค่ำมันก็ไม่กลับซักที อยู่ๆ คุณย่าก็โทรหาเรา..
เอาแล้วสิ ปกติไม่เห็นเคยโทรมา
สงสัยเมียมันโทรตามแล้วมันปิดเสียง เมียก็เลยโทรไปฟ้องแม่มัน แม่มันก็เลยโทรมาเช็คกับเรา คงเดาว่าอยู่ด้วยกัน
จะทำฉันซวยอีกแล้วล่ะสิ ก็รับ ทำเป็นว่า เดินอยู่งานเกษตรคนเดียว เสียงคนพลุกพล่านจอแจ คงช่วยได้นะ
อย่างน้อยเราก็ไม่ได้อยู่ในห้องกับมันสองคน
ทำให้ฉันต้องโกหกคนแก่ แกนะแก..
ถึงตอนนี้ด่ามันอีกรอบ มันถึงได้ยอมกลับ
เฮ้อ.. เดินจนปวดขาเลย
มาตั้งแต่เริ่ม..แต่มีช่วงนึงที่หายไป
เลยจำชื่อล็อกอินไม่ได้..อิอิ
(ปกติอ่านแต่เนื้อเรื่องค่ะ)
ไม่รู้ว่าขวัญเป็นป้าหรือเป็นน้า
แต่ขออนุญาตแอดเฟรนด์นะคะ..
เวลาอัพบล็อกจะได้รู้
ยิ่งโตเค้ายิ่งน่ารักอ่ะ
ขาวน่าฟัดมากๆ..
ในความรักความผูกพัน..
ขวัญเชื่อว่าเมื่อโตขึ้นเค้าจะต้องอยู่กับคุณแม่แน่นอนค่ะ..
สู้ๆนะคะ