Group Blog
 
<<
มีนาคม 2550
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
3 มีนาคม 2550
 
All Blogs
 
Mohegan Sun..a world at play

อาทิตย์นี้เป็นวันหยุดของครอบครัวฝรั่งที่เราพักอยู่ด้วย ฝรั่งนี่ดี
ทำงานหนึ่งปีจะไปเที่ยวกันหลายๆครั้ง
คนไทยทำงานเก็บเงินและก็เก็บเงิน บอกรวยก่อนค่อยเที่ยว
เราเจอคำถามจากป้าๆหลายครั้ง
เมื่อไหร่มึงจะหยุดเที่ยว..บางคำถามคนถามก็ไม่ต้องการคำตอบ
แค่เป็นคำถามสอดแทรกความรู้สึกประชดประชัน
คนตอบเองก็ไม่มีคำตอบ พอๆกับคำถามที่ว่า เมื่อไหร่มึงจะมีแฟน..

เค้าไปเที่ยวกันเฉพาะครอบครัว โฮสแม่เอ่ยปากชวนแล้ว
แต่ด้วยความงกเพราะต้องหยุดงานที่ร้านอาหารถึงสองอาทิตย์
คำนวนรายได้ที่ต้องขาดหายไป เลยตัดสินใจไม่ไปดีกว่า
เลยอดไปลันล้า..

แต่ก็ไม่ได้หว้าเหว่จนเกินไปสำหรับวันหยุดเล็กๆนี้
ตั้งใจจะนั่งรถไฟไปเตร็ดเตร่แถวในเมืองบอสตัน
เพราะยังไม่ได้รูปบอสตันช่วงฤดูหนาวเลย
แต่ก็นั่นแหล่ะ ดวงคนมันจะได้เที่ยว

อาจจะผิดคอนเซปธรรมชาติและสายน้ำไปมากหน่อย แต่ก็ไม่เท่าไหร่
เพราะมีน้ำตกห้าชั้นย่อมๆ จำลองไว้พอให้ชื่นใจบ้าง แต่คงเทียบไม่ได้ซักเสี้ยวจากของจริง
แปลกนะมนุษย์พยามเลียนแบบธรรมชาติ แต่กลับทำลายธรรมชาติเยี่ยงคนไร้สำนึก

Mohegan Sun a world at play..
เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่มีกิจกรรมให้ทำไม่ซ้ำเลยในระยะเวลาหนึ่งเดือน ก็แค่หยอดตู้สลอต (ไม่รู้ว่าสะกดเป็นภาษาอังกฤษยังไง) ที่มีเป็นหมื่นๆตู้ในนั้นให้ครบทุกตู้ ก็อ๊วกแล้ว

คาสิโนผสมโรงแรมและสถานที่บันเทิงขนาดย่อม ดึงดูดนักท่องเที่ยวและผู้แสวงหา (โชค)
เพราะทุกคนมีความหวัง หรือแม้แต่บางคนไม่มี..



เราแอบไปนั่งมอง ป้าวัยสะรุ่นคนหนึ่ง คาดผมด้วยผ้าสีฟ้า
เหน็บแว่นกันแดดบนกลางหัว สวมเสื้อแจ๊กแกตสีดำจ๊าบ
นั่งกดตู้สลอตแบบเอาเป็นเอาตาย เวลาแกได้แต้มแกก็จะทำหน้าฮึกเหิม
พร้อมกับชู้กำปั้น แสดงท่าสะใจ
ตรงกันข้าม เวลาแกเสียแกก็จะนั่งเงียบเหมือนกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง
และในที่สุด..ในที่สุด แกก็พลาดท่ามันจนได้

แถมเจ้าตู้หัวใสยังบอกกะแกอีกว่า try again ,you can do it!
do it บ้าอะไร เสียเงินให้แกสิไม่ว่า

นึกแล้วก็อดสงสารป้าแกไม่ได้
ภาพของป้าตรงหน้าทำให้ระลึกถึงแม่นางนางหนึ่ง..แม่นางจันหล้า
ถ้าแม่นางได้มา คงชอบอยู่ไม่ใช่น้อย คิดภาพหญิงสูงวัยหน้าตาหมดจด
ผิวขาวอล่องฉ่องสมเป็นจาวเหนือ ใส่ผ้าซิ่น นั่งเบท (bet) หน้าตู้สลอต
แทนที่จะเป็นภาพแม่นางนั่งหิง (เผา) พริกหน้าเตาถ่าน
คิดแล้วก็น่าจะน่ารักไปอีกแบบนะ..

จันทร์ อังคาร พุธทำงาน
พฤหัสได้เที่ยวเล่นและว่ายน้ำในบ่อนแสนหรู
ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ทำงาน

เวลาทำงานก็แสนจะเหน็ดเหนื่อย
แต่พอได้ นั่ง นอน กิน เล่น แค่สองคืนกะอีกวันครึ่ง ก็แสนจะเบื่อ

ก็คงเหมือนกับที่คาลิล ยิบรานกล่าวไว้ในหนังสือ ปรัชญาชีวิต (ระวี ภาวิไล แปล) ว่า ในการประกอบการงานนั้น คือการที่เธอรักชีวิตอย่างแท้จริง...

เสียดายก็แต่ งานที่ทำอยู่ณ ปัจจุบันนี้ ไม่ได้ทำด้วยหัวใจรัก..



เก็บภาพนี้จากบนห้องพักชั้น 10..


Create Date : 03 มีนาคม 2550
Last Update : 3 มีนาคม 2550 0:32:27 น. 7 comments
Counter : 842 Pageviews.

 

โห สวยมากๆค่ะ
.........
"กำไรชีวิต เราจะเก็บเกี่ยวได้เมื่อตอนยังมีลมหายใจเท่านั้น" ... ขุนเขา ริมน้ำ


โดย: p_tham วันที่: 3 มีนาคม 2550 เวลา:7:20:54 น.  

 
ภาพสวยครับ

เบื่อๆก็ต้องลองๆหาอะไรทำ ที่อยากทำดู


โดย: นายสารพัด วันที่: 3 มีนาคม 2550 เวลา:10:37:23 น.  

 
อ่านๆดู รู้สึกว่ามันแฝงความเหงาหงอยหน่อยๆ
โฮสคุณแม่ไปเที่ยวถึง 2 อาทิตย์ ..ชีวิตฝรั่งมันดีอย่างนี้เองเน๊อะ..ไม่เหมือนคนไทยที่จะแย่งกันเที่ยวตอนเทศกาล.. ทั้งๆที่คุณภาพของการท่องเที่ยวมันลดลงถึงครึ่งค่อน..
เห็นว่าทำงานแล้วได้ตังค์ แถมโชคดีได้เที่ยวด้วย ถึงแม้จะแค่ตู้สลอตอย่างว่า..คนเราก้อต้องปรับตัวให้มีความสุขกะสิ่งแวดล้อมที่จำกัดยังงี้เอง..

ขอให้ชีวิตที่นั่น คุณก้อนหินถามทาง จงมีแต่ความสุขค่ะ


โดย: ดาวทะเล วันที่: 3 มีนาคม 2550 เวลา:10:38:16 น.  

 
คุณ p_tham ของจริงยิ่งอลังการกว่านี้อีกนะคะ เสียดายที่ไม่ได้เก็บภาพคุณตู้สลอตมาให้ดู เพราะคุณยามหน้าหล่อห้ามไว้ ไม่งั้นเสร็จเราแน่.. ใช่แล้วค่ะทุกอย่างที่ได้เห็นเป็นกำไรชีวิตจริงๆ

นายสารพัด..ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ หนังสือกับรูปภาพนี้หล่ะมั้งค่ะ ที่ได้ทำแล้วไม่รู้จักเบื่อ

ดาวทะเล..ทั้งนี้ทั้งนั้นเพราะเราก็เป็นคนไทยเหมียนกัน แหะๆๆ เลยเห็นแก่เงินมากเกินงาม ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ



โดย: ก้อนหินริมทาง วันที่: 3 มีนาคม 2550 เวลา:11:45:14 น.  

 
อ่านบล็อกนี้มาหลายวันแล้ว แต่ทางบล็อกแก็งไม่ยอมให้ผมคอมเมนต์อะครับ

ชอบที่คุณก้อนหินริมทางเขียน และอยากเข้ามาอ่านบ่อยๆ ดังนั้นผมขอแอดลงในFriends' blogของผมนะครับ


โดย: bite25 วันที่: 13 มีนาคม 2550 เวลา:12:19:40 น.  

 
ยินดีเป็นอย่างยิ่งค่ะ
จำได้ว่าเคยแวะไปเยี่ยมบล๊อคของคุณ bite25 มาแล้ว
หวังว่าถ้ามีโอกาส คงได้เดินทางร่วมกันนะคะ


โดย: ก้อนหินริมทาง วันที่: 14 มีนาคม 2550 เวลา:0:52:32 น.  

 
ตามมาอ่านค่ะ...เราเองก็อยากไปเรียนที่นิวยอรคแต่ก็ไม่ได้ไป...(แอบเศร้า)555..แต่ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ...


โดย: ตัวp_box วันที่: 15 มิถุนายน 2552 เวลา:12:48:26 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

ก้อนหินริมทาง
Location :
Boston United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add ก้อนหินริมทาง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.