@..@ รวมมิตรหนึ่งปีที่ผ่านมา (ยาวมาก) @..@
ถึง
อลินน่าลูกรัก โอโห..กลับไปดูบันทึกล่าสุดที่บันทึกถึงนู๋ เป็นปีแล้วซินะที่แม่ไม่ได้บันทึกเลย แต่...ก็ใช่ว่าแม่จะลืมเรื่องราวระหว่างเราสามคน เพียงแต่...การบันทึกเป็นลายลักษณ์อักษรนั้น ทุกครั้งที่แม่กลับนั่งอ่าน นั่งดูรูปหนู มันทำให้มีรอยยิ้มบนใบหน้าเสมอ หันหลังมองกลับไปอีกที เฮ้ย..เวลาช่างผ่านไปรวดเร็ว ลูกแม่โตเป็นสาวน้อยๆ ซะแล้ว
หนึ่งปีที่ผ่านมามีเรื่องราวเยอะแยะมากมายเกิดขึ้นในครอบครัวเรา เศร้า สุข ทุกข์ ปนกันไป นั่นแหล่ะนะชีวิตครอบครัว แต่...เรื่องราวร้ายๆ มันก็ผ่านพ้นไปด้วยดี ทุกอย่างเข้าสภาวะปกติ
"ชอบมากแหล่ะพวกตุ๊กตาทั้งหลายเนี๊ย"
กลับไปอ่านไดอารี่เก่าๆ แม่พาหนูไปทำกิจกรรมมากมาย แต่....รู้สึกช่วงหลังๆ มา แม่เริ่มขี้เกียจมากขึ้น ไปห้องสมุดน้อยลง กิจกรรมไม่ค่อยมี แม่สัญญานะว่าจะปรับปรุงตัว
เผลอแป๊บเดียวลูกจะสี่ขวบแล้วนะ จากเด็กผู้หญิงผมสั้นเต่อ พูดจาไม่เป็นประสาคน เดี๋ยวนี้กลายเป็นเด็กผู้หญิงตัวน้อยๆ ไปซะแล้ว หนูก็ยังเป็นเด็กขี้อายเหมือนเดิม สวีท ขี้อ้อน โอยเฉพาะกับแม่ 80 เปอร์เซ็นต์ แม่ว่าหนูเป็นเด็กดีของแม่นะค่ะ มีบ้างบางครั้งงอแง กรี๊ดกร๊าด....เอาแต่ใจตัวเอง แต่...หนูก็รู้กาลเทศะ ว่าที่ไหนกรี๊ดได้ ที่ไหนกรี๊ดไม่ได้ ออกไปไหนมาไหนไม่ทำให้แม่ปวดหัวมากมาย
ส่วนเรื่องเก็บของเล่น
แม่เจ้า............เรื่องนี้ที่แม่ปวดหัวกับหนูมากมาย เล่นแล้วไม่เคยที่จะเก็บของเล่นเลย แม่ต้องตามเก็บให้เสมอซินะ แต่...บางครั้งแม่ก็โทษตัวเองที่แม่สอนหนูในทางที่ผิดๆ จริงๆ แล้วแม่ไม่ควรที่จะเก็บให้หนู ควรสอนให้หนูเก็บเองตั้งแต่เด็ก แต่ด้วยความรำคาญของแม่ หนูทำไม่ทันใจ ไม่ทำบ้าง ขี้เกียจปากเปียกปากแฉะ สุดท้ายแม่ก็ต้องมานั่งรับกรรม แต่เดี๋ยวนี้แม่ต้องปรับเปลี่ยนพฤติกรรมหลายๆ อย่าง ต้องคอยถือไม้เรียวขู่ (ไม่เคยตีหรอกนะ ขู่เฉยๆ หนูก็กลัวแล้ว) ก็มีเรื่องนี้เรื่องเดียวแหล่ะที่แม่ไม่ค่อยภูมิใจ
เรื่องกิน.... อืมม์..เรื่องนี้แม่แอบเครียดนิดหน่อย เพราะหนูกินแต่อาหารที่เคยกิน อาหารฝรั่งก็กินบ้างไม่กี่อย่าง ก็พวก สปาเก็ตตี้ ไก่ทอด เฟรนฟราย ชีส อะไรพวกนั้นแหล่ะ ส่วนอาหารไทย ก็เป็นก็แต่ ผัดผัก ต้มจืด ก๋วยเตี๋ยว หมูทอด ไข่ทอด ผักก็เลือกกินแต่ผักสีเขียว ต้องทำให้สุกด้วยนะ ผักดิบกินไม่เป็น พยายามกินผักดิบให้ดู ชมอย่างโน่นอย่างนี้หนูก็ไม่ยอมกิน แต่...แม่ก็ดีใจที่หนูไม่ค่อยกินอาหารขยะ
มันอาจจะเหนื่อยหน่อยสำหรับแม่ แต่เต็มใจทำให้ลูกเสมอค่ะ ผลไม้กินทุกอย่างไม่เลือก
ปล.วันไหนที่แม่ทำอาหารเหม็นๆ หนูชอบล้อเลียนแม่เสมอนะ เอียวว......มัมมี่ปลาเหม็นมั๊กมาก............ (มีลากเสียงยาวด้วยนะ) แหม..เกิดเป็นลูกแม่อดทนนะค่ะลูกขา...ลิ้นแม่มันสากด้านอ่ะ กินของนอกกับเขาไม่ค่อยเป็น ฮิๆๆ
"จานหนึ่งของลูกไม่ใส่พริก ของแม่ใส่พริก"
อืมม์...มีสิ่งหนึ่งที่แม่เพิ่งเห็น สองอาทิตย์ที่ผ่านมานี่เอง ที่ทำให้แม่ภูมิใจมากมาย คือ...หนูกินข้าวเสร็จ เก็บจานกวาดเศษอาหารทิ้งถังขยะ แล้วเอาจานใส่ซิ้งส์ให้แม่ แม่ไม่เคยบอกหนูให้ทำเลย แต่อาจจะเป็นเพราะว่าเห็นแม่ทำ หนูก็เลยทำตาม
"แม่ชอบไป Starbucks "
เรื่องโรงแรียน....
แม่รู้ว่าอลินน่าอยากไปโรงเรียนมาก ถามทุกวันเมื่อไหร่หนูจะได้ไปโรงเรียน จริงๆ แม่ก็อยากให้หนูไปโรงเรียนมากๆ หนูจะได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ มีเพื่อน มีสังคม แต่หนูอายุยังไม่ถึงต้องรอจนกว่าจะถึงเดือนกันยายนที่จะถึงนี้ ครั้นจะให้หนูไปโรงเรียนเตรียมอนุบาล แต่ค่าใช้จ่ายค่อยข้างสูงจัง เคยส่งหนูไปโรงเรียนครั้งก่อนโน่น ตอนแรกก็คิดว่าดีหรอก หลังๆ ชักออกไปในแนวของ Daycare มากกว่า ก็เลยหยุด ครั้นจะส่งไปโรงเรียนดีๆ ก็เสียดายเงิน เก็บไว้ให้หนูเรียนมหาลัยดีกว่านะ
"เอาแบบฟรอมมาเตรียมกรอกลงทะเบียนแล้วค่ะ"
รออีกหน่อยนะค่ะ อีกแค่ไม่กี่เดือนหนูก็จะได้ขึ้นรถโรงเรียนแล้ว ช่วงนี้แม่เองคงต้องเตรียมความพร้อมให้หนู แม่สัญญาว่าจะพาหนูไปทำกิจกรรมที่ห้องสมุดให้มากขึ้น แม่เองก็อยากจะเลี้ยงหนูให้ได้ดีที่สุด เท่าที่แม่จะทำได้ แต่การเลี้ยงลูกไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ก็ใช่ว่าจะยากเกิดไปจนทำไม่ได้ เรียนรู้ผิดถูกกันไป......
แต่ปัจจัยพื้นฐานแม่คิดว่า การให้ความรัก ความอบอุ่น ซึ่งเป็นรากฐานสำคัญที่สร้างให้หนูเติบโตเป็นคนดี ไม่เอารัดเอาเปรียบคนอื่น ทุกวันนี้หนูไม่เป็นเด็กก้าวร้าว รู้จักแบ่งปัน แม่ก็ภูมิใจมากมายแล้วนะค่ะ ไม่ต้องขี้อายมากก็ได้นะลูก (แม่เครียด อิอิ)
"พาไปกินอาหารขยะเป็นบางครั้ง เวลาที่ท้องหิว.."
ส่วนเรื่องติดแม่ยังเป็นเหมือนเคย แต่...ลดน้อยลง เล่นกับพ่อมากขึ้น อาจจะเป็นเพราะแม่ไปทำงาน แรกๆ พ่อกับหนูคงปรับตัว อยู่ไม่น้อย เพราะพ่อไม่เคยเลี้ยงหนูอย่างเป็นจริงเป็นจัง ไม่รู้จะเล่นอะไรด้วย หนูก็คงเบื่อ แต่..พ่อเองก็รักหนูมากมายนะค่ะ เพียงแต่พ่อเป็นผู้ชาย วิธีการเลี้ยงหนูอาจจะเป็นแบบ กำปั้นทุบดิน รำคาญหน่อยก็ใช้เสียงดุ
แม่รู้ว่าหนูเองก็รักคุณพ่อมากเช่นเดียวกัน เพราะช่วงหลังๆ ถึงแม้ว่าแม่จะอยู่บ้านด้วย หนูก็มักจะไปเล่นกับพ่อ ก่อนพ่อเข้านอนหนูก็ไม่เคยลืมที่จะเข้าไปกอด บอกรักเสมอ คุณพ่อทำงานหนักตื่นตั้งแต่ตี 5 บางครั้งทำ 6 วัน บางทีคุณพ่ออยากพักผ่อนบ้างนะค่ะ พ่อทำงานหนักก็เพื่อเราสามคนค่ะ ดังนั้นกิจกรรมส่วนใหญ่แม่จะพาหนูไปทำ ส่วนมากเลยมีแค่เราสองคน
วันเสาร์คุณพ่อพาพวกเราไปกินข้าววันวาเลนไทน์ เพราะคิดว่าวันอาทิตย์ วันจันทร์ คนคงเยอะมากๆ เลยเลือกจะไปวันนี้ อีกอย่างพ่อต้องเดินทางวันอังคาร เลยถือโอกาสชวนน้าเหมียวกับน้าวสันไปด้วย ไปทีไรก็กินแต่เมนูนี้แหล่ะ อิ่ม เหลือกลับบ้านเพี๊ยบ....เที่ยงนี้แม่ฟาดไปอีกรอบเดี๋ยวพ่อแย่งกินหมด ฮ่าๆๆ
สุขสันต์วันวาเลนไทน์ค่ะทุกๆ คน มีความสุข รักกันมากๆๆ นะค่ะ
Create Date : 14 กุมภาพันธ์ 2554 |
Last Update : 14 กุมภาพันธ์ 2554 9:05:24 น. |
|
5 comments
|
Counter : 1173 Pageviews. |
|
|
|
โดย: kobnon วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:9:24:31 น. |
|
|
|
โดย: poo&aom (Poo&Aom ) วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:13:22:14 น. |
|
|
|
โดย: เมย์ Sunsweet May IP: 173.66.227.159 วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:2:30:41 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
new jersey United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
พวกเราครอบครัว Beamer เพิ่งเริ่มต้นชีวิตใหม่ไม่นานมานี้เอง อยากถ่ายทอดเรื่องราวและบันทึกความทรงจำที่ดีผ่านโลกไซเบอร์แห่งนี้ บันทึก ณ วันที่ 1 มิถุนายน 2549
|
|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|