Group Blog All Blog
|
ช่วงเวลา...ที่ (ทำ) หล่นหาย...🖤 Guten Morgen อรุณสวัสดิ์ อังคาร ๑๔ มกราคม ๒๕๖๘ ฮ้าบบบ (ชอบภาษาเยอรมัน Deutsch) มากๆ ความทรงจำ...ที่หล่นหาย.... (Verlorene Erinnerungen) ... เนื่องจากที่บ้านมีพี่น้องหลายคน เราเป็นคนสุดท้อง ด้วยอายุห่างกันมาก ประจวบกับพ่อเสียแต่เด็ก แม่จากไปตั้งแต่เราเริ่มออกหางานทำ (ไม่ได้เกิดในยุคสมัครออนไลน์55++) ทำให้เราห่างจากพี่ๆที่ต่างคนต่างไปมีครอบครัวของตัวเอง จากที่ไม่ค่อยสนิดตอนวัยเด็ก เลยทำให้ห่างกันออกไป เป็นคนเดียวในพี่น้องทั้งหมดที่แยกออกมาอยู่ (หอพัก) ไม่มีแม่ให้กลับไปหาในวันหยุด ไม่มีวันแม่วันพ่อเหมือนคนอื่นๆ ถึงจะโตแล้วแต่บางครั้งเราก็อยากมีใครสักคนให้ไปหาที่เราสามารทิ้งตัวซบไหล่ได้อย่างสบายใจไม่ต้องกลัวเขาจะรำคาน....(งานดราม่ามาซะงั้น) 55+ ......  รูปใช้เอไอทำ ถ่ายจากภาพจริงแล้วให้เอไอทำต่อ 55++เช้านี้...ได้ครัวซองกับกาแฟ รอดไปหนึ่งมื้อ... อากาศยังเย็นสบาย เป็นหวัดนิดหน่อย55++ คนเหงา...(ที่)สตรอง..เกินไป (Einsame Menschen...) นี่หนือเปล่าทำให้เราไม่มีความหลัง..ใดใดให้จดจำ เพราะต้องโตหางานทำหาเงินใช้เองต้องอยู่คนเดียว ถึงจะมีเพื่อนบ้างแต่ไม่มีเพื่อสนิทที่จะเล่าอะไรให้ฟังหรือไปไหนด้วยกัน นอนค้างบ้านโน้นบ้านนี้ (ไม่มี) อย่างที่บอกเราเป็นคนโลกส่วนตัวสูงมาก ไม่รู้เกิดจากอะไรค่อนข้างสนิดกับอยากมาก แต่ถ้าสนิดแล้วจะติดหนึบเลยชวนไปไหนก็จะไปด้วยหมด (บางทีไม่ได้อยากไปแต่ก็ไป55++) แต่วันนึงต้องแยกย้าย..เปลี่ยนงาน หรือบลาๆ มันก็ต้องทำให้ห่างกัน หรือนานๆเจอกัน หรือหายจากกันไป (ขาดการติดต่อ) ชีวิตจะวน Loop ไปเรื่อยๆ เปลี่ยนงานทีก็เหมือนเปลี่ยนสังคมใหม่หาเพื่อนใหม่ๆ (กว่าจะสนิดต้องใช้เวลานานมาก) แล้วก็เหมือนเดิม เมื่อใครคนใดคนหนึ่งเปลี่ยนงาน..หรือมีคู่ฯ (อันหลังนี้คงไม่ใช่เรา) 55++ ..... สุดท้ายมันคือ (Loop) ที่ไม่มีอะไรให้จำ......... อ่ะจบเหอะสองหัวข้อ ดราม่ามาอีกละ สงสัยต้องย้ายห้องไปเขียนเรื่องสั้นจริงๆละเรา...แต่เราอยากอยู่ห้องนี้ละ 55++  ใช้ขนาด 300 55+ กันลืมครัวซองคำโตโต...ไม่ได้ซื้อเอง เคยมีความคิดว่า..หลังขายบ้านได้จะหาที่อยู่ใหม่ที่มีพื้นที่ทำเบเกอรรี่เล็กๆ..แต่ไม่เอาละซื้อกินดีกว่า55++ ๒-๓ คืนมานี้นอนหลับสบายมาก (ปกติเป็นคนหลับยาก) คงเพราะอากาศดีหลับไปตอนไหนไม่รู้ตื่นมาอีกที (อ้าว.. ) ลืมปิดคอมฯทุกคืนเลย55++ (เลยลุกมาปิดคอมฯ) แต่ (TV) ต้องเปิดทิ้งไว้เปิด (YT) เล่นเพลงของศิลปินคนหนึ่งที่เราเพิ่งรู้จักผลงานเขาเมื่อปลายปี๒๕๖๗นี้เอง แต่..กลับทำให้เราเหมือนได้ไปอยู่ในช่วงเวลานั้นจริงๆ ดูแล้วก็ปล่อยให้มันรันด่อมต่อไปเรื่อยๆ ..ก็เลยได้ดูผลงานเก่าๆของเขาตั้งแต่่ปี (๒๐๒๓-๒๐๒๔) ยาวๆ มีหลายช่วงเวลาต่อเนื่อง เหมือนเราได้ดูการเติบโตของเขาผ่านคลิปผลงานเหล่านั้น บางคลิปมีความประทับใจบางอย่าง ทั้งการสแดงการร้องหรือแม้แต่คำพูดธรรมดาๆ เหมือนคนอื่นที่พูดทั่วไป แต่เรากลับประทับใจในบางอย่าง (ซึ่งบอกไม่ถูกเหมือนกันว่าทำไม.....)? ก็ดูวนไปเพราะหากตื่นแล้วเราหลับไม่ได้อีก....จนเช้า  ภาพจากเอไอสั่งตามคำขอ55++ภาพในจินตนากาล..ปกติเป็นคนหลับยาก หากหลับแล้วตื่นกลางดึก ก็ต้องปิด TV วนไป.....จนเช้า เฮ้ย...เราชอบน้องคนนี้จังเลย ทั้งเสียงร้องทั้งกิริยาท่าทางทั้งความสามารถอะไรๆหลายๆอย่างฯลฯ...มันอินสปายฯและมีพลังงานอะไรบางหย่าง (ไม่รู้คืออะไร) ที่ทำให้เรา.....ต้องถามตัวเองซ้ำๆว่า..เราทำช่วงเวลาเหล่านี้หล่นหายไปไหน? แค่คำอวยพรที่แสนธรรมดาที่เขาพูดกับคนดู (fc) ของเขามันเหมือนส่งมาถึงเราทั้งที่เป็นผลงานเก่าๆผ่านมา ๑-๒ ปีได้แล้วมั้ง มันมีบางการกระทำและคำพูดที่ทำให้เราแบบ (เหมือนโดน (ตก) มั้ง ขอใช้คำวัยรุ่น..) 55++ (ไม่บ้าศิลปินนะ) ..หรือนี่ เราทำช่วงเวลานั้นหล่นหายไปจริงๆ (หรือเราจะป่วย.....?ไม่นะ) จนไม่หลงเหลือความทรงจำใดๆไว้เลย... (อาจเพราะชีวิตมีแค่ทำงาน กับห้องพักแล้วก็วน..loop) ไปเรื่อยๆ.... เฮ้ย...เราทำช่วงเวลาเหล่านี้หายไปเยอะมาก ในตอนที่เราอายุเท่าเขาในตอนนั้น...เราทำอะไรอยู่? นอนคิดวนเวียนมันคิดภาพไม่ออกจนเช้า (เ-ห-มื-อ-น-ภ-า-พ-ตั-ด) หรือเป็นเพราะเรามัวแต่วิ่งตาม วันพรุ่งนี้ ที่ไม่มีอยู่จริง จนลืมทำวันนี้ที่สมควรจะมีความสุขกับมัน แต่....เรากลับทำมันหล่ยหายไป ความคิดนี้ไม่ได้เพิ่งเกิดขึ้น แต่มันเกิดขึ้นมาตลอดทั้งปี ๒๕๖๗ และมันเริ่มรุนแรงแรงขึ้น ในช่วงที่เราเฟลมากๆกับหลายสิ่งที่ตั้งใจทำแล้วมันล้มเหลว มาปีนี้๒๕๖๘-๒๐๒๕ เราเริ่ม ส-ะ-ร-ะ-ต-ะ ได้ว่าเราทำช่วงเวลาดีๆหายไป จนไม่สามารถนับเวลาย้อนไปได้ (แม้แต่ความทรงจำ) และเราไม่เหมาะกับการตั้ง โ-ก-ล์-ใ-ห้-ชี-วิ-ต วันนี้พอแค่นี้นะยาวมาก....ไม่รู้มีคนอ่านไหม แค่เปิดเข้ามาดูก็ดีใจแล้ว ฝากด้วยนะ ban-kon ngao อังคาร ๑๔ มกราคม ๒๕๖๘ 14. Januar 2025
55++ หมายถึงห้องเช่านั่นแหละ คนเดียวในครอบครัวที่ต้องออกมาเช่าห้องอยู่ เพราะคนอื่นเขาก็มีบ้านมีครอบครัวไง เราตัวคนเดียวออกมาทำงานแล้วก็ไม่ได้กลับไปอีกเลย นานๆจะกลับเยี่ยมเยียนสักครั้ง ก็เท่านั้น ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน นะ
 โดย: สมาชิกหมายเลข 8577393
 วันที่: 14 มกราคม 2568 เวลา:22:06:44 น. |
สมาชิกหมายเลข 8577393
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
|||||||||||||
ซื้อมาตั้งแต่ปี96 ชื่อ ปู่ ถุงทอง ทนทานถึก ทรหดมาก เครื่องไม่เคยเสียเลย แต่เคยต้องเข็น อยู่ครั้งนึงเพราะ น้ำมันหมด ลืมเติมน้ำมัน 555
เรื่องอยู่หอนี่ ไม่เคยอยู่เลย อยู่บ้านมาตลอด
ถ้าไปอยู่หอ ห้องอาจจะเน่า เพราะขี้เกียจทำความสะอาด
ไม่ชอบรีดผ้า ซักผ้าด้วย ไม่ชอบทำอะไรทั้งสิ้น อยากอยู่นิ่งๆ
พี่คนเหงา บอก อย่างเอ็งเรียกว่า ซกม้ก +ซอมบี้ โว้ยยย 555
เรื่องปิดคอมไม่เคยลืม เพราะใช้ คอมตั้งโต๊ะ พัดลมเต็มสูบ 10 ตัว
เสียงกระหึ่มมาก เปิดทีไฟแทบตก 555
แต่ชอบเปิดทีวี เป็นเพื่อนไว้ทั้งคืน ยันเช้าเลยเชียว
ศิลปิน ช่วงนี้ก็ รู้จักแต่ APT คนทั้งร้องด้วยเต้นด้วย กรอกหูอยู่ทุกวัน อาปาจื่อๆๆๆ ๆๆๆๆ 555
แล้วทำความสุขหล่นหายอีก เอายังไงดี ย้อนไปตามเก็บไม่ได้ ก็ ไปหาเอาใหม่ดีกว่านะจ๊ะ ความสุขเล็กๆน้อยๆ ก็เก็บสะสมไปก่อน รวมๆแล้วเดี๋ยวมันก้เป็นก้อนใหญ่เอง ป้าดดด เป็นไง ตรรกกะ เยี่ยมมั้ยตรู 555
เรื่องคนอ่าน ไม่ต้องห่วง ไว้ใจ อาจารย์เต๊ะได้ บล็อกธรรมะ บล็อกวัด อ่านแล้วง่วงแสนง่วง ใครมาตาม อ่านได้หมดจ้า
อย่างบล็อกนี้ก็แค่ ต้องอ่าน 3 รอบ ถึงจะเข้าใจ แค่นั้นเอง
พี่คนเหงาบอก ตกลง เอ็งชมข้าใช่มั้ยเนี่ย หรือจะไม่ใช่ เดี๊ยะๆ 555