Group Blog All Blog
|
เรื่องเล่ายามเช้า...  เรื่องเล่ายามเช้า ๙ มกราคม ๒๕๖๘ (B ๒) ช่วงนี้อากาศยามเช้าที่บ้านดีเป็นพิเศษ แต่พอช่วงสายๆร้อนมากๆ มีอาการป่วยๆตั้งแต่เมื่อวาน..หลังช่วงโค-วิดมานี่ ภูมิต้านทานเราลดลงป่วยบ่อย ปกติเป็นคนไม่เคยป่วยเลย ยังดีที่แค่ปวดหัวตัวร้อนเป็นไข้เป็นหวัดทั่วไป ส่งท้ายปี/เริ่มต้นปี ป่วยต่อเนื่องเลย ไม่อยากนอนกลัวเป็นหนักและเป็นคนตาแข็งไม่สามารถนอนตอนกลางวันได้เลยต่อให้กินยาและง่วงแค่ไหนก็ตาม เฮ้อ.จบเรื่องป่วยไว้ก่อนเนอะ 55++ ยามเช้าในแบบของเราก็ไม่มีอะไรมาก ดื่นเช้ามาสิ่งแรกที่ทำก็เสียบน้ำร้อนเตรียมไว้ชงกาแฟ เป็นคนติดกาแฟมากระดับนึงต้องดื่มทุกวัน แค่วันละไม่เกิน ๒แก้ว กาแฟยามเช้าคือความสุขที่แท้จริงของเราเลยแหละ ยุคสมัยนี้เป็นยุคดิจิตอลทำอะไรก็ง่ายไปหมดแค่เรารู้จักวิธ๊ใช้พื้นฐานฯ เราอ่ะกว่าจะใช้อะไรเป็นสักอย่างต้อง(งม)พักใหญ่ เมื่อก่อนเวลาจะลงภาพทีต้องหาภาพที่ขนาดเหมาะสมจึงจะลงได้ แต่ตอนนี้มีวิธีใช้ภาพมากมาย หรือแม้แต่ แคปหน้าจอมาก็ลงได้ ส่วนตัวเราก็ใช้วิธีบ้านๆแหละ ถ่ายรูปจากกล้องหน้าโน๊ตฯ ตกแต่งนิดหน่อยเน้นฮาไม่เน้นสวย (คนขี้เหร่ถ่ายอย่างไรก็ไม่สวยอยู่ดี55++) ก็ลงได้แล้ว เคยมีคนทักแรงส์ (รูปขี้เหร่ทำไมเอามาตั้งโชว์) เอ่อ นี่มันในบ้าน ก..นะ ไม่ใช่ทุกคนจะได้เข้ามาง่ายๆ) นานมาแล้วแหละนาง (เพื่อนที่ทำงานเก่า) มาที่ห้องโดยบังเอิญตอนสมัยเราเช่าห้องอยู่ เห็นรูปเราที่มีรูปเดียวใบเล็กๆด้วยถ่ายไว้นานมากแล้วเป็นรูปตอนที่มีโอกาศได้ไปเที่ยวประเทศเพื่อนบ้านครั้งแรกปี ๑๙๙๘-๑๙๙๙ แต่มันมีความหมายกับเราไม่ใช่เรื่องการไปเที่ยวนะ แต่มันมีคุณค่าทางจิตใจเรื่องอื่นแค่เราไม่ชอบเล่าให้ใครฟังมันก็แค่นั้น (เอาจริงๆรูปก็ไม่สวยจริงนั่นแหละ55+ แต่เรายังคงเก็บไว้จนปัจจุบันนี้ บางทีภายใต้รูปในโมเมนต์นั้นมันจะมีแค่ครั้งเดียวและมักจะมีเรื่องราวบางอย่างไว้ในความทรงจำเสมอ..) อย่างที่บอกเราโลกส่วนตัวสูงมาก ถึงอายุจะจะไปถึงไหนแต่ความโลกส่วนตัวสูงปี๊ดคือยืน๑...เสมอ55++ ส่วนตัวไม่ชอบถ่ายรูปตัวเองไปงานไหนมักจะไม่มีรูปตัวเอง หรือมีแค่ตอนเข้างานกับตอนเลิกงาน ส่วนใหญ่กล้องตัวเองเวลาเอาเมมออกมาดูมีแต่รูปคนอื่นเต็มไปหมด เมื่อก่อนเราแคร์คนอื่นคอยส่งรูปให้คนเหล่านั้นจนครบ บางทีคนเหล่านั้นไม่เคยทักเราเลยเวลาปกติเหมือนไม่เคยเห็นกันมาก่อน แต่เราก็ยังเก็บต้นฉบับไว้เพื่อมีคนมาขอ บางคนได้ไป ก็ต่อว่ารูปไม่สวยไม่ต้องส่งมาแล้วช่วยลบให้ด้วยวันหลังถ่ายให้สวยๆหน่อย (ขอโทษนะ ก..ไม่ใช่ช่างถ่ายรูปที่ ธ จ้างมาที่ถ่ายให้เนี่ยสถานะการณ์พาไปล้วนๆ อย่าตีมึน..) จากนั้นมาเราก็ตกผลึกได้ว่าเราไม่เหมาะกับบทแคร์คนอื่นแล้วแหละ ใครอยากได้ให้ทักมาขอเองและไม่ตัดแบ่งเชิญไปแบ่งกันเองตามสะดวก ตัดออกแต่รูปตัวเองและคนไหนที่ toxic มากๆ ลบหมดเลยจร้า....หายหวางไป55++  วันนี้แค่นี้ก่อนเนอะ แล้วพบกันใหม่ B๓ (คนโลกส่วนตัวสูง) ban-kon-ngao จะพยายามอับทุกวัน ฝากด้วยนะมือใหม่หัดเล่า แต่อายุไม่ใหม่นะ55++เรื่องเล่ายามเช้ากับกาแฟ ออกทะเลไปไหนไม่รู้ ครั้งหน้าจะเล่าให้ตรงปกนะคอยติดตามได้เลย หากพิมพ์ตกหล่นตรงไหนต้องขอภัยด้วยนะไม่เก่งไวยกรณ์
55++ อย่างที่บอกว่าป่วยๆเลยมีอะไรอยากระบายเยอะ เพราะไม่ชินกับการป่วยของตัเอง ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน
 โดย: สมาชิกหมายเลข 8577393
 วันที่: 9 มกราคม 2568 เวลา:15:07:19 น. |
สมาชิกหมายเลข 8577393
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
|||||||||||||||
ไม่เหมือนอาจารย์เต๊ะ บางปีเขียนแค่ 3-4 บล็อกเองฮ่าๆๆ แต่เป็นคนชอบปะทะคารม เอ้ย ชอบตอบเม้น ตอบทุกวันเลย ฮ่าๆๆ
ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนตอนเช้าหนาวตอนบ่ายจะร้อนมากแต่ชอบจริงๆเพราะประหยัดไฟไปได้เยอะเดือนก่อนค่าไฟ 4000 กว่าเดือนนี้ไม่เปิดแอร์เหลือ 2,000 บาทเอง
ตอนเช้ากาแฟนี้เป็นอะไรที่ขาดไม่ได้เหมือนกัน
กินกาแฟผสมโกโก้ไม่ใส่น้ำตาลนมขมดีมาก
กินน้ำตาลไม่ได้เพราะเป็นเบาหวานถ้าหมอรู้เข้าจะโมโหมาก หมอดุมาก โดดกัดคอได้คงโดดกัดไปแล้วฮ่าๆๆ
ส่วนเรื่องถ่ายรูปนี่สมัยก่อนชอบถ่ายรูปมาก
เดี๋ยวนี้กล้อง 2 ตัวนอนอยู่ในกล่องไม่รู้เลนส์ขึ้นราหรือยัง ล่าสุดก็เพิ่งควักออกไปถ่ายสนามหลวงนี่แหละมองไปรอบๆคนอื่นใช้มือถือถ่ายกันหมดมีแต่เราคนเดียวที่สะพายกล้องเท่จริงๆ หรือตกยุคกันแน่ก็ไม่รู้ ฮ่าๆๆ
ส่วนรูปประกอบลงบล็อกนี่สมัยก่อนเขียนแต่เนื้อเรื่องตัวหนังสือล้วนๆไม่เคยใส่รูปเลยนะ
จนเพื่อนๆต้องมาอ้อนวอนให้ใส่รูปมั่งเถอะ
เลยเพิ่งจะมาใส่เมื่อไม่นานนี้เอง ฮ่าๆๆ
แล้วก็เรื่องถ่ายรูปไม่สวยนี่ไม่ต้องห่วงเลยเดี๋ยวนี้ app มันเก่งขอให้โฟกัสเข้าแต่งได้หมดมืดไปสว่างไปสีไม่สวยแก้ได้ทุกอย่างเลยเชียว
แล้วก็เล่าไม่ตรงปกนี่แหละ มีเสน่ห์ดีบางคนเขียนตามหลักการอ่านแล้วง่วงมาก
ส่วนไวยากรณ์คืออะไร อาจารย์เต๊ะรู้จักแต่ ที่ครูสอนให้จำ แค่ ไก่จิกเด็กตายบนปากโอ่ง
นอกนั้นคืนครูหมดฮ่าๆๆ
เอาแค่นี้ก่อนนะเมื่อยปากตอนนี้ใช้ app พูดเอาในมือถือจ้า