Group Blog All Blog
|
เหนื่อย...จนเป็นลม. ๑ มีนาคม ๒๕๖๘ /1. März 2025 /1 March 2025 มันคือความเหนื่อยแบบสาหัส...หลังจากตกลงขายบ้าน ก็มีอะไรให้ทำมากมาย ทั้งจิตตกทั้งเครียด.. อะไรที่ไม่เคยทำก็ได้ทำ ต้องหาคนมาซื้อเฟอร์ฯต่างๆ ลดแลกแจกแถม บลาๆ ทั้งต้องขนของไปทิ้ง ทิ้งๆเก็บๆ ซ้ำไปซ้ำมา ในชีวิตไม่เคยทิ้งของเยอะขนาดนี้มาก่อน ประกาศขายของทุกอย่าง เหมือนคนเป็นหนี้...พันล้าน 55++ บ้าบอ..คอแตก.. ต้องแพ็คของตัวเองที่ยังต้องมีเขาอยู่...แพ็คด้วย โพสต์ขายด้วย ต้องตอบแชท อวตาล..ที่เข้ามาป่วนในทุกๆโพสต์ ต้องปีนแกะผ้าม่านเอง..ต้องวัดขนาดเอง วัดผิดวัดถูก ปีนบันไดขึ้นลงๆ จนหน้ามืด ในชีวิตก็เพิ่งเคยใช้สว่านครั้งแรกนี่แหละ ใช้ไปก็ตกใจไป ทางไหนเดินหน้า ทางไหนถอยหลัง เสียดายไม่มีภาพประกอบ ใครก็ตามหากจะขายบ้านแบบด่วนๆ ต่อให้ไม่คาดหวัง..ขอแนะให้เคลียร์ของในบ้านทิ้งก่อนเลย เพราะบางทีบ้านมันเลือกเจ้าของใหม่เอง ถึงเราไม่ร้อนเงิน แต่บางทีคนซื้อคนขายเจรจากัน ตกลงกันแบบ งงๆ เราเองนี่แหละ ทั้งที่ราคาก็ไม่ได้เยอะอะไร แต่ตกลงง่ายๆ เก็บของไม่ทันเลยที่เดียว โอนบ้านกันภายใน10วัน ระหว่างรอธนาคารแจ้งยอดปิดสินเชื่อ ก็เก็บบ้านไปด้วยมันเหนื่อย เพราะกดดันกันเอง.. ว่าจะส่งมอบบ้านภายใน 30วัน หลังลงนามสัญญาจะซื้อจะขาย และเวลามันผ่านไปเร็วมากๆๆ เจ้าของใหม่จะเข้าแล้ว เราเจ้าของเก่า จึงกลายเป็นผู้อาศัยใครก็ไม่รู้ นอนหลับๆตื่น ไม่กล้านอนทั้งที่บ้านนี้เราอยู่มาเป็นสิบๆปี กลางดึกลุกมาเก็บของ เคลียร์เอกสารที่ไม่ได้ใช้แล้ว อาการแพ้ฝุ่นกำเริบหนักมาก.. สิ่งที่แย่ไปกว่านั้น ขายบ้านแล้วต้องเอาของไปฝากไว้บ้านญาติก่อน..ซึ่งอยู่กันคนละภาค และเรารู้สึกไม่ชิน นี่ก็เป็นครั้งแรก ที่จะต้องไปอาศัยญาติอยู่ชั่วคราวก่อน.. เนื่องจากของเยอะ ขนาดโล๊ะขายโล๊ะทิ้งไปเยอะมาก ยังต้องขนอีกเยอะมากๆ ต้องหารถรับจ้างขนของย้ายบ้าน ข้ามภาค กล้าๆกลัว ไม่กล้าจ้างผ่านเพจ ฟบ. เลยจำเป็นต้องขอคำแนะนำ จากเพื่อนที่ทำงานเก่า ตอนนี้ก็ยังนั่งแพ็คของลอตสุดท้าย มันเครียด และที่เครียดไปกว่านั้นอีก เมื่อยกของขึ้นรถ ก็ต้องบินตามไปรอรับของเองอีก เนื่องจากบ้านญาติ มีผู้หญิงสูงอายุอยู่คนเดียว เราไปอาศัยเขาก็ต้องไปรับของเอง มันเหนื่อยมากๆ ไม่รู้หรอกว่าจะต้องฝากของเขาไว้กี่วัน กว่าจะหาที่ลงหลักใหม่ ทุกอย่างเหมือนไฟรน... ชีวิตเหมือนนนับ 1อีก ครั้ง สุดท้ายก็ต้องปล่อยให้มันดำเนิน ไป โ-ค-ต-ร-เ-ห-นื-อ-ย วันนี้แค่นี้ก่อนแหละ ไม่ไหวแล้ว.... ไปละนะ /Tschüss /Bye Bye  
โอ๊ยๆๆ..ได้กำลังใจ 1กรุบ ขอบคุณนะอาจารย์
หมดภาระไปหนึ่งอย่าง เรื่องขายบ้าน เรื่องย้ายบ้านเหนื่อยมากทำคนเดียว แต่มีความขำนะ นัดคนมาซื้อผ้าม่าน คนซือมาถึง คนขายยังไม่เสร็จ คนซื้อบอกผมทำเองดีฝ่า 555+++ มิตรภาพมาในรูปแบบแม่ค้าลูกค้า ไปละ ไว้ ว่างๆมาอัพไม่นะ   โดย: สมาชิกหมายเลข 8577393
 วันที่: 3 มีนาคม 2568 เวลา:13:37:18 น. |
สมาชิกหมายเลข 8577393
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
|||||||||||||||
เรียกว่า เจ้าของบ้านใหม่กับ บ้าน เป็นเนื้อคู่กัน ถึงได้หากันจนเจอ
เรื่องความเหนื่อย ตอนเก็บของ ขนของนี่เป็นเรื่องปกติ
แต่ขนของไปฝากไกลมากเลยนะครับนี่
แต่ฝากกับญาติกันก็หมดห่วงสบายใจได้
เดี๋ยวพอได้ที่อยู่ใหม่ ความสุขก็จะเริ่ม นับหนึ่งแล้วละนะครับ
เราผู้หญิงแกร่ง ไหวอยู่แล้วนะครับ เดี๋ยวมันก็จะผ่านไปได้
ส่งกำลังใจให้ต่อ นะครับ แฮร่ 555