ธันวาคม 2557

 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
~คุณค่าของคำว่า"ชีวิต"~



"ยังไม่อยากตายเลย...
ยังไม่ได้ทำอะไรอีกเยอะเลย
ลูกก็ยังเรียนไม่จบ...ตายไปตอนนี้จะทำยังไง"
.
เสียงคร่ำครวญจากหญิงวัยกลางคนดังขึ้นหลังออกจากห้องตรวจพร้อมผลของแพทย์ว่าตนเป็นโรคหัวใจ
.
"ไม่มีใครอยากตายหรอกค่ะคุณป้า"
จู่ๆสตรีร่างบอบบางซึ่งอยู่ข้างๆก็กล่าวขึ้นเหมือนจะชวนสนทนา
.
"หนูพาใครมา ญาติหนูเหรอ เขาเป็นอะไร"
หญิงกลางคนหยุดคร่ำครวญชั่วคราวพร้อมเอ่ยถามคู่สนทนาแปลกหน้า
.
"เปล่าค่ะ ไม่ได้พาใครมา"
สตรีร่างบางตอบเสียงแผ่ว
.
"งั้นหนูมาที่นี่ทำไม แต่ช่างเถอะ จะยังไงก็แล้วแต่ หนูก็คงไม่เข้าใจหรอก หมอบอกว่าป้าเป็นโรคหัวใจ ถ้าหนักเข้าป้าก็ต้องผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจ คนหาเช้ากินค่ำอย่างป้าจะเอาปัญญาที่ไหนมาผ่าตัด ลำพังหากินไปวันๆยังลำบากเลยลูกป้าก็ยังเรียนไม่จบ หนูยังสาวยังแข็งแรง จะรู้อะไร..........................."
ผู้อวุโสกว่าคร่ำครวญขึ้นอีกครั้ง
.
"หนูเป็นมะเร็ง......"
เสียงแผ่วหวานขัดจังหวะคร่ำครวญของคู่สนทนาสูงวัยขึ้นกลางคัน
.
"คุณป้าแค่อาจจะตาย....ถ้าดูแลสุขภาพดีก็ไม่ตาย..
แต่หนู...คือคนที่กำลังจะตาย"
คำบอกเล่าเรียบๆของสาวร่างบางข้างๆทำให้หญิงกลางคนเพิ่งสังเกตุได้ว่า
เธอนั่งอยู่บ
นรถเข็น ไม่ได้นั่งบนม้านั่งเหมือนผู้มารออื่นๆทั่วไป
.
"แล้วหนูไม่ท้อเหรอลูก ทำไมหนูดูเข้มแข็งจังเลย"
ถามคู่สนทนาร่างบางอย่างแปลกใจ
.
"ท้อสิคะ ทำไมจะท้อ แค่คุณป้ารู้ว่าป่วยตอนที่ใช้ชีวิตมาค่อนชีวิตคุณป้ายังท้อเลย แล้วหนูเพิ่งใช้ชีวิตไปไม่เท่าไหร่เอง ยังไม่ได้ทดแทนคุณคุณพ่อคุณแม่เลยด้วยซ้ำ แต่ท้อแล้วมะเร็งมันก็ไม่ได้หายไปไงคะ มีแต่ทรุดกับทรุด
สู้ยิ้มรับแล้วอยู่กับมันให
้ได้นานที่สุดเพื่อใช้เวลาที่เหลือให้คุ้มค่าที่สุดดีกว่า"
หญิงสาวร่างบางยิ้มอ่อนๆกล่าวยาวๆเป็นครั้งแรก
.
"คุณค่าของชีวิต ไม่ได้อยู่ขึ้นอยู่กับว่าเหลือเวลาจะใช้ชีวิตนานเท่าไหร่หรอกนะคะคุณป้า      
แต่อยู่ที่เราใช้เวลาที่เหลือสร้างคุณค่าให้ตัวเองและรอบข้างได้มากพอหรือยังมากกว่าค่ะ"

ร่างบางกล่าวประโยคสุดท้ายเรียบๆ พร้อมไหว้ลาก่อนบุรุษพยาบาลจะเข็นเธอออกไป
.
แต่น้ำเสียงเรียบๆนั้นกลับทำให้หญิงกลางคนเธอรู้สึกได้ว่าไม่ได้ทุกข์เพียงลำพังในโลกใบนี้
ทุกข์ของเธอที่คิดว่าหนักหนาสาหัสนั้นเล็กไปทันทีเมื่อเทียบกับสาวน้อยร่างบางที่เพิ่งจบการสนทนา
.
#อย่าปล่อยให้เวลาที่เหลือสูญเปล่าเพียงเพื่อรอการร่ำล
#แต่จงต้อนรับการจากลาด้วยการสร้างคุณค่าพร้อมรอยยิ้ม
.
อโศกน้ำ
ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนต




Create Date : 11 ธันวาคม 2557
Last Update : 11 ธันวาคม 2557 14:38:16 น.
Counter : 591 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

อโศกน้ำ
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [?]





New Comments
MY VIP Friends