ใช้ชีวิตให้ง่ายๆ แบบที่เราเป็น...อย่าไปดัดจริต..ทำชีวิตให้มันยุ่งยากเลยค่ะ......
Group Blog
 
<<
กันยายน 2556
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
18 กันยายน 2556
 
All Blogs
 
กระชับสัมพันธ์ฉันท์พี่น้อง..ที่ภัตตาคารเจี่ยท้งเฮง @ เชียงใหม่


ตอนศาสตราจารย์มาเชียงใหม่ครั้งที่ผ่านมา
มันเป็นเหมือนการรวมรุ่นยังไงไม่รู้ค่ะ
เพราะเวลาที่อาจารย์มา...ก็จะมีเด็กๆ นักศึกษามากันพร้อมเพรียงเลยทีเดียว
ไม่ว่าใครจะอยู่แห่งหนไหน
ก็จะต้องเข้ามหา'ลัย หรือต้องมาเชียงใหม่
เพื่อมาเจอกัน






ส่วนใหญ่ก็จะแวะเวียนมาทักทาย...เซย์ฮัลโหลกับอาจารย์บ้าง
และก็แวะเวียนมาทักทายกันเองบ้าง
เพราะอาเจ้ฯ และเพื่อนกลับไปทำงานที่ต้นสังกัดของตัวเองกันแล้ว
คือ ปกติอี 2 ตัวนี้เป็นขาเม้าท์ไง
พอหายไปจากวงการปุ๊บ...
ก็มีแต่คนคิดถึง...








คนที่นัดยากที่สุด คือ ศาสตราจารย์...เพราะแกฮอต
คิวแน่นตลอด...
ก็เลยรอให้อาจารย์เทคิวให้ก่อน...
เราถึงจะนัดไปทานอะไรด้วยกัน...
โดยพร้อมเพรียงกันได้






ปกติจะทานอะไร Simple แถวมช.มากกว่า
แต่ทีนี้...นานๆ จะรวมตัวกันซักที
ก็ขอทานดีหน่อยเหอะว่ะ
ศาสตราจารย์ท้องเสียง่ายมาก
เลยคิดหาร้านที่ไม่ Sensitive กับท้องแกนิดส์นึง
มันไปลงตัวที่ เจี่ยท้งเฮงภัตตาคาร
ภัตตาคารเก่าแก่ของเชียงใหม่






แต่จะว่าไปนะ.....
ศาสตราจารย์จะท้องเสียหนักทุกครั้งที่มาเชียงใหม่
เคยหนักถึงเข้าเชียงใหม่-ราม ไปให้น้ำเกลือ
แต่ไปทานกับคนอื่นนะ..ไม่ใช่กับอาเจ้ฯ
อาเจ้ฯ พาศาสตราจารย์ไปกินแต่อาหารข้างถนนทั้งนั้นเลย
ไม่เห็นท้องเสียเลยซักครั้ง






เราเลือกไปที่เจี่ยใหม่
เพราะเดินทางง่ายดี
และก็จอดรถสะดวก
อยู่บนถนนซุปเปอร์ไฮเวย์ แยกไปแม่โจ้






อาเจ้ฯ มีหน้าที่ในการดูแลเรื่องการรับ-ส่งอาจารย์
ส่วนพวกน้องๆ ที่เหลือ
ทำหน้าที่จองโต๊ะ และสั่งอาหาร
เป็นหน้าที่...ที่หนักมากกกกก
พวกมันไม่ค่อยอยากทำกันเลย








ศาสตราจารย์ยังฮอตไม่เลิก
อาเจ้ฯ กับเพื่อนไปนั่งรอที่หน้าห้องพักอาจารย์อยู่พ๊ากกใหญ่
พออาจารย์คุยงานเสร็จ...ก็รีบฉกตัวแกไปเลยทันที
เดี๋ยวมีคนมาคุยงานกับศาสตราจารย์อีก..
ก็จะยาวววววววว






พวกน้องไปถึงกันแล้ว
และสั่งอาหารมารอท่าไว้เรียบร้อย
จานแรกคือ ออร์เดิร์ฟ





ไม่รู้ว่าไอ้ซ้ายมือดำๆ นั่นเป็นอะไรนะคะ
รู้แต่ว่ามันไม่อร่อย
เหลือเต็มเลย...









จานที่สอง ก็ออร์เดิร์ฟอีก
ฮ่วย..มันงงไรกันวะ
สั่งมาซ้ำสองจานเลย
ก็กินๆ กันไป









จานนี้เป็นจานที่ศาสตราจารย์ชมว่าอร่อย
คือ เนื้อปูผัดผงกระหรี่
รสชาดนวลมาก
ความหมายคือ...รสชาดมันบางเบาเหลือเกิ๊น














เห็ดหูหนูผัดไข่
มาเจี่ยท้งเฮงทีไร...เห็นมีแต่คนสั่งนะ
รสชาดงั้นๆ ไม่เค็ม ไม่หวาน กลางแบบกลางมากกกก








ออส่วน
อาเจ้ฯ ทานไป 1 คำ...แหยะๆ พิกล









จานนี้ไม่ทราบจริงๆ ว่ามันคืออะไร
ประกอบกับไม่ได้ทานด้วยค่ะ
เลยไม่รู้จริงๆ









ต้มยำทะเล รสชาดพอได้แต่ไม่จัดจ้านถึงใจ
เป็นแนวต้มยำ สไตล์จีนๆ










ผัดผักจานนี้ก็ไม่รู้อีกว่าผัดอะไร
เพราะว่าผักมันหน้าตาไม่คุ้น
เห็นสีแล้ว...รู้ทันทีว่าต้องรสชาดนวลๆ แบบอาหารจีน
เลยขี้เกียจทาน










เมนูนี้...อร่อยที่สุดในความคิดเห็นของอาเจ้ฯ ค่ะ
กุ้งอบวุ้นเส้น...
สีอาจจะจืดไปหน่อย แต่รสชาดครบถ้วนค่ะ
เพราะฉะนั้นกุ้งอบวุ้นเส้นที่สีดำๆ ไม่ได้บอกถึงความอร่อยนะคะ










ไอ้เติมกำลังหลอกให้ศาสตราจารย์ทานเห็ดหูหนูผัดไข่
คือเห็ดมันดำๆ ไงคะ อาจารย์ไม่รู้จัก..และก็กินไม่เป็นด้วย
ไอ้เติมก็พยายามหลอกล่ออาจารย์ให้ทานอยู่











สังเกตุดูนะ...
ถึงแม้ว่าทุกคนจะคุยกันไม่หยุดปาก
แต่มือก็ไม่ได้หยุดกินเช่นกัน
มันเป็นทักษะพิเศษ...ของพวกมัน











เพื่อนและน้อง...เม้าท์กันอย่างเมาส์มัน
หัวเราะกันจนน้ำตาไหลกับวีรกรรมของพวกมัน









ยังขำกันอยู่










ไม่มีใครพกกล้องถ่ายรูปไปเลยนอกจากดิชั้น
เก้าอี้ตัวที่แหว่งไปนั่น..คือ เก้าอี้อาเจ้ฯ เอง
ต้องวิ่งมาถ่ายรูปหมู่
แล้วเพื่อนก็บอกว่า...ถ่ายไปเหอะ...ไม่เคยได้รูป
อ่ะโห...เฮ้ย..รู้จริงนี่หว่า...
เอาน่า..เดี๋ยวส่งให้













วันนั้นทานน้อยมาก
จนน้องที่นั่งข้างอาเจ้ฯ แอบจับได้...ว่าทานไปนิดเดียวเอง
ไม่อยากให้คนอื่นเค้ารู้สึกไม่ดี
เลยบอกไปว่าไม่หิว... ฟังดูดีเนอะ
แต่จริงๆ คือ อาหารไม่ถูกปากมากกว่าค่ะ
มันจืดเกิน...






โดยรวมแล้วอาเจ้ฯ ชอบบรรยากาศของการทานอาหารในวันนั้นมากกว่า
เราได้เม้าท์...ได้ไต่ถามสารทุกข์สุขดิบประสาพี่น้อง..ที่ไม่ค่อยได้เจอกัน
ได้เห็นน้อง..เห็นเพื่อนในมุมที่ Relax บ้าง







เพราะมุมนี้เราไม่เคยเห็นเลยค่ะ
เราเห็นแต่มุมวิชาการ...ที่มันเครียดๆ
เห็นแต่ตอนที่หน้าซีด...เวลาโดนซักหนักๆ
ที่ได้เห็นบ่อยที่สุด...
ก็คือ มุมท้อแท้..





ศาสตราจารย์ยังบอกอาเจ้ฯ เลยว่า
ดีนะ..ที่เราได้มาพักผ่อนกันบ้าง
ไม่งั้นเราก็จะทำงานหนักๆ กันตลอดเวลา
ไม่ได้เห็นในมุมอื่นๆ ของทุกๆ คนเลย
ซึ่งบางทีเค้าอาจจะมีอะไรดีๆ ซ่อนอยู่ก็ได้
จริงมะ...แล้วแกก็ขยิบตา 1 ที








Create Date : 18 กันยายน 2556
Last Update : 18 กันยายน 2556 13:43:21 น. 6 comments
Counter : 2289 Pageviews.

 
มารวมกลุ่มกัน ก็อบอุ่นนะคะ
ว่าแต่ทำไมสั่งออร์เดิร์ฟ 2 ชุดแหละ


โดย: ลงสะพาน+++เลี้ยวซ้าย2013 วันที่: 18 กันยายน 2556 เวลา:16:19:47 น.  

 
โฮกฮ๊ากโฮกฮ๊าก ท้องหนูร้องเลยอาเจ๊(เปิดมาตอนดึกๆ)


โดย: แฟนlinKinPark วันที่: 19 กันยายน 2556 เวลา:0:36:44 น.  

 
ร้านนี้เป็นตำนานของเชียงใหม่เรยคราบ


โดย: ทนายอ้วน วันที่: 19 กันยายน 2556 เวลา:5:48:06 น.  

 
สวัสดีค่า อาเจ้

มีอาจารย์เป็นฝาหรั่งด้วย อี่อี่
เป็นบรรยากาศการรวมตัวที่ดูอบอุ่น + ครึกครื้นดีจังเลยค่ะ เวลาเพื่อนๆมารวมตัวเยอะขนาดนี้ นึกออกเลยว่าจะสนุกสนานกันขนาดไหน ต้องถามว่าเวลาคุยกันนี่มีแย่งกันพูดหรือเปล่าค่ะ (ของหนูอ่ะบ่อย กลัวไม่ได้พูดหรือไงก็ไม่รู้)

ท่าทางอาเจ้จะชอบอาหารรสจัดๆนะคะ เพราะฉะนั้นอาหารไทยเวิร์คสุดแล้วค่ะ confirm !!!


โดย: hi hacky วันที่: 19 กันยายน 2556 เวลา:13:39:57 น.  

 
ลืมบอก

อาเจ้ค้า ดวกส์ส์ส์.....ก็คือ อารมณ์ประมาณ์เฉิ่มโบ๊ะ เสล่อ ไม่เข้าตากรรมการอะไรประมาณนี้ค่ะ หนูเอามาจากคุณหนูน้อยบนยอดเขาอันหนาวเหน็บ log in คนดังในเฉลิมไทยค่า แกตั้งไว้อย่างแซ่บเลยทีเดียวเชียว อิอิ



โดย: hi hacky วันที่: 19 กันยายน 2556 เวลา:19:33:28 น.  

 
เดี๋ยวนี้เจี่ยใหม่ไม่อร่อยเลยค่ะ


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 23 กันยายน 2556 เวลา:12:31:34 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

อาเจ้ของน้องๆ
Location :
ชลบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 37 คน [?]




ไป..ไป..มา..มา..ระหว่างกรุงเทพฯ-ชลบุรี
New Comments
Friends' blogs
[Add อาเจ้ของน้องๆ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.