ความล้มเหลวของแม่ทัพ

เขียนไว้ในชุนปินปิงฝ่า มีอยู่ว่า
1. ไร้ความสามารถเอาแต่โอ้อวดว่าตัวเองมีความสามารถ 2. เย่อหยิ่ง 3. หวงตำแหน่ง 4. ละโมบในทรัพย์สินเงินทอง 5. ดูหมิ่นต่อข้าศึก 6. ไม่รักษาสัจจะ 7. ตลบตะแลง 8. เห็นแก่ตัว ฯลฯ
แก่นกลยุทธ์ของชุนปินจึงอยู่ที่การเข้าใจอารมณ์ ความรู้สึกของข้าศึกแล้วปรับใช้ให้เป็นประโยชน์กับตน อารมณ์พื้นฐานของมนุษย์ไม่ซับซ้อน บางครั้งการปล่อยให้เขาได้คิดอย่างที่เชื่อจะเป็นประโยชน์มากกว่า
เช่น แม่ทัพเถียนจี้ถามซุนปินว่า "หากข้าศึกมีกำลังมาก เชื่อมั่นหยิ่งผยอง ต้องทำอย่างไร"
ซุนปินตอบว่า "ปล่อยให้เขาคิดอย่างนี้น เชื่ออย่างนั้น อย่าปฏิเสธสิ่งที่เขาคิด ต้องให้เขาคิดเช่นนั้น และทำตามที่คิด ส่วนฝ่ายเราคิดตามสถานการณ์ที่เป็นจริง"

หรือบทที่ว่าด้วยปัญหา 10 ประการของการทำศึก ข้อหนึ่งมีว่า
ถาม - หากข้าศึกมีกำลังมาก ฮึกเหิมลำพอง ควรจะโจมตีอย่างไร?
ตอบ - แสดงให้เห็นว่าเราไร้ความสามารถ มีอาจสู้รบกับเขา เขาจะได้ฮึกเหิมลำพองยิ่งขึ้น เมื่ออยู่ในห้วงลำพองก็จะคิดการน้อย ย่อหย่อนลงเรื่อยๆ จนได้โอกาสจึงโจมตี

แต่บางทีก็กล่าวถึงสงครามราวกับว่าเป็นมโนภาพทางปรัชญา เช่น
"สรรพสิ่งในโลกเป็นความสมบูรณ์สูงสุด สภาพดินฟ้าอากาศ สภาพภูมิประเทศ และความสมัครสมานสามัคคีในหมู่ประชาชน สามสิ่งนี้เป็นปัจจัยสำคัญในการสงคราม การทำสงครามนั้น ในสิบครั้้งหากรบชนะหกครั้งเท่ากับเป็น "ดาว" ชนะแปดครั้งเท่ากับเป็น "จันทรา" รบสิบครั้งชนะสิบครั้งเท่ากับเป็น "สุริยะ"
ประสบการณ์ชีวิตอาจทำให้กลยุทธ์ของซุนปินแจ่มกระจ่าง สิ่งที่เขาต้องเรียนรู้ย่อมเป็นอารมณ์ความรู้สึกของมนุษย์ เพราะถ้ารู้แต่กลยุทธ์โดยไม่สามารถเข้าใจมนุษย์ มันก็เป็นความฉลาดที่ขาดเฉลียว

ที่มา : คัดจากบางตอน คอลัมภ์สามก๊กฉบับคนกันเอง มติชนสุดสัปดาห์ หน้า 65 ฉบับประจำวันที่ 19-25 มีนาคม 2553 ปีที่ 30 ฉบับที่ 1544

Create Date : 22 มีนาคม 2553		1 comments
Last Update : 22 มีนาคม 2553 19:53:48 น.
Counter : 1036 Pageviews.
Share Tweet