กรณี เฉิ่ม..ขอมีความเห็นที่แตกต่างเรื่องการโปรโมท (คิดผิดแต่ตัดสินใจถูก)

....หลายคนไปดูเฉิ่มแล้วรู้สึกว่า "เฮ้ย ไหงเป็นงี้" "หม่ำไม่ตลกเลย" "โอ้ย ไม่สนุกเลย ดูไม่รู้เรื่อง ไหนว่าขำขำ" ฯลฯ กลายเป็นความผิดหวังและมันเกิดจาก หน้าหนังที่โปรโมทออกมาอย่างหนึ่ง แต่เนื้อแท้หนังเป็นอีกอย่างหนึ่ง

....สำหรับผมมองว่าเป็นการคิดผิดแต่เป็นการตัดสินใจที่ถูก

คิดผิด....เพราะคุณกำลังล่อหลอกคนดูด้วยความคาดหวังอย่างหนึ่งและหักหลังความรู้สึกคนดู ผมเชื่อว่าน้อยคนโดยเฉพาะถ้าไม่ใช่แฟนหนังคงไม่รู้หรอกว่าหนังจะออกมาเป็นดราม่า คงต้องคิดว่ามันเป็นหนังตลกโรแมนติก นุ่น+หม่ำ ขำๆยิ้มๆ แล้วพอเจอว่ากลายเป็นหนังชีวิต+สะท้อนสังคม+การเล่าเรื่องที่แปลกกว่าขนบธรรมเนียมหนังไทยปกติ เสียงบ่นก่นด่าจึงมีออกมาอยู่ประปราย

แต่ในขณะเดียวกันถ้ามองในแง่ทีมโปรโมท ผมคิดว่าเป็นการเสี่ยงตัดสินใจที่ถูก...เพราะถ้าหนังเลือกที่จะบอกแต่แรกว่าเป็นหนังชีวิต+หม่ำไม่ตลก+เรื่องราวสะท้อนภาพในสังคม+หนังเรียบๆ เชื่อได้เลยว่าคนดูจะไม่แห่ไปดูมากขนาดนี้แถมยังเสียคนดูต่างจังหวัดอีกจำนวนมาก อีกทั้งชื่อผู้กำกับยังไม่ได้มีความสามารถในการเรียกคนดูได้เท่าที่ควร ย่อมทำให้คนดูจำนวนมากทีเดียวเลือกที่จะรอฟังคนที่ไปดูมาแล้วก่อน การที่เสี่ยงแบบนี้จะส่งผลให้

>>คนที่ดูแน่ๆและรู้เกี่ยวกับหนังอยู่แล้ว-กลุ่มนี้ไปดูแน่ไม่ว่าโปรโมทแบบไหน เพราะฉะนั้นขึ้นอยู่กับตัวหนังแล้ว

>>คนที่ไม่ใช่คอหนัง คนที่ไม่รู้เรื่องหนังเรื่องนี้มากนัก-เมื่อหนังเปิดตัวคนดูกลุ่มนี้เสี่ยงไปดูและเสี่ยงเอาว่าจะมีคนชอบและไม่ชอบ เพราะถ้าไม่เสี่ยงโปรโมทวงกว้าง รับรองว่าคนดูกลุ่มนี้ย่อมลังเลจนถึงขั้นไม่ไปดูเลย ยิ่งกระแสช่วงแรกๆเกิดออกมาบอกว่าไม่ใช่หนังตลก รับรองเสียลูกค้ากลุ่มนี้แน่

....ผมจึงมองว่า"เฉิ่ม"ไม่ใช่การตลาดที่ล้มเหลว แต่เป็นการเสี่ยงที่น่าลอง แต่ในกรณีนี้หากจะลองเจ้าของหนังต้องเชื่อมั่นว่าหนังฉันเจ๋งจริง เพราะไม่งั้นไม่เพียงแต่เสียลูกค้าที่คุณไปหลอกเขามาดูยังต้องเสียลูกค้าขาประจำอีกต่างหาก

....ผมเองเห็นด้วยและถ้าเป็นทีมโปรโมทผมก็จะเลือกทำแบบนี้ด้วยเหตุผลเรื่องของการขายหนัง เพราะผมคิดว่าแค่ชื่อ เฉิ่ม ก็ขายได้มากกว่า มิดไนท์แทกซี่ หรือ มิดไนท์เพลงรัก มีสิ่งเดียวที่น่าจะคิดถึงและผมเองมาคิดได้เมื่อเห็นกระทู้นี้ //www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A3478953/A3478953.html เรื่องของการโปรโมทผิดทางและทำให้เด็กต้องหลงเข้าไปดูด้วย ว่าหากคิดถึงสังคมร่วมด้วยและคิดถึงเรื่องการขายให้น้อยลงบ้างก็น่าจะบอกอะไรคนดูไว้ก่อนว่าไม่เหมาะกับเด็กหรือเยาวชน


ปล..ตัวอย่างเรื่องล่าสุดที่ผมมองว่าคิดผิดและตัดสินใจผิด คือ กั๊กกะกาวน์ ในตอนนั้นถ้าหนังยอมรับตัวเองตั้งแต่แรกว่าเป็นหนังนักศึกษาที่อยากลองเอามาฉายในโรงให้คนดู คงไม่ออกมาเป็นเสียงตำหนิมากขนาดนี้เพราะคนดูรู้สึกเหมือนกับว่าถูกหลอกให้เสียตังค์ไปดูหนังนักศึกษาแถมคนที่เป็นคอหนังเองก็คาดหวังหนังเรื่องนี้เหมือนหนังทั่วไปก็ผิดหวังตามๆกันไป


ความเห็นเกี่ยวกับตัวหนัง ไปที่ลิงค์นี้ได้เลยครับ
เฉิ่ม... , คุณ"สมบัติ" อาจไม่ "ดีพร้อม"แต่ก็ดีเพียงพอ
//www.bloggang.com/viewdiary.php?id=aorta&month=05-2005&date=14&group=1&blog=1

Create Date : 16 พฤษภาคม 2548		1 comments
Last Update : 23 พฤษภาคม 2549 1:10:43 น.
Counter : 891 Pageviews.
Share Tweet