สถานสงเคราะห์...บ้านเกิด..ผม กายนางยักษ์...ใจนางฟ้า 2

***คำเตือน ก่อน อ่าน หากมีคำใดเขียนผิด เพี้ยง ไป
ต้องขอโทษมา ณที่นี้ด้วย ครับ***

กายนางยัก...ใจนางฟ้า 2

นางฟ้าในคราบยักษ์ ใช่ จะว่ามี แต่แม่บ้าน อย่างเดียว ยัง มี อีกคน และคนที่ผมจะเขียนถึงนี้ ก็มีความสำคัญอยู่เหมือนกัน ไม่น้อยกว่าแม่บ้านเลย นั้นก็คือ พี่เลี้ยง ( เจ้าหน้าที่ประสงเคราะห์ ) ซึ่ง มีหน้าที่การดูแล เด็ก รองจากแม่บ้าน คอยเป็นหูเป็นตาช่วยเหลือแม่บ้าน ในทุกเรื่อง

ซึ่งพี่เลี้ยง คนนี้ เธอเป็น คนที่น่ากลัวที่สุด ในบรรดาที่มีพี่เลี้ยงที่เคยดูมีมา ในหมู่เด็กพวกผม ก็จะเรียกพี่เลี้ยงคนนี้ว่า ปีศาจ หรือ นางมาร ซึ่งเป็นฉายาที่เรียกกันเล่นๆเวลาที่พี่เลี้ยง จะโผล่มา (เอ้อ ปีศาจมา ) ทำไมถึงเรียกเธอว่าปีศาล เป็นเพราะภาพลักษณ์ของเธอ หลายอย่างๆที่ มีให้เห็นเด่นชัด แววตาเธอจะมองขวางโลกตลอด ไม่หวั่นไหวกับสิ่งที่เกิดขึ้นเลย แม้จะเป็นเรื่องที่ร้ายแรง การพูดคุยกับเธอ นั้น เป็นเรื่องที่ยากมากสำหรับเด็กอย่างพวกผมเลยก็ว่าได้ เพราะว่าเธอเป็นพูดหน่อย แต่น้ำเสียงมีน้ำหนัก แม้จะพูดคุยในเรื่องที่สบายๆ ก็ใช้น้ำเสียงเดิม จนทำให้พวกเด็กอย่างผม ไม่สามรถอ่านความคิดของพี่เลี้ยงได้เลยสักครั้ง ว่าจะทำยังไงกับเรื่องที่พูดคุย แล้วเวลาที่เธอจะลงโทษเด็กที่ทำผิด เรื่องอะไรก็ตามแต่ ไม่ว่าเรื่องนั้นจะหนัก หรือ เบา เธอจะไม่ใช้ไม้เรียวตี ( เหมือนจะดี ) แต่เธอจะเข้าประชิดตัว พร้อมกับใช้มือหยิงที่หน้าห้อง เจ็บอย่าบอกใครเลย ซึ่งการลงโทษแบบนี้ พวกผมไม่ชอบเลย สู้โดนตีซะดีกว่า ยัง น้อยทำให้ พวกผมเกรงได้บ้าง แล้วสุดท้าย แต่ไม่ท้ายสุด นั้น เธอมักชอบโผล่มาอย่างเงียบๆ โดยที่ เด็กอย่างผม ไม่ตั่งตัว ว่าตั่งแต่เมื่อไร ทั้งที่ความเป็นจริงเด็กอย่างพวกผม น่าจะได้ยินฝีเท้าบ้าง เวลาที่เธอเดินมาถึงและสุดท้ายสุดเธอเป็นคนที่เคร่งครัดในหน้าที่มากๆ จนบ้างครั่งแม่บ้านถึงกับต้องเรียกตัวมาพูดเลย เกี่ยวกฎระเบียบ ให้มีการผ่อนผัน ไม่ใช่จะตึงอยู่ ตลอดเวลาไม่อย่างนั้นเธอเด็ก เราอยู่ร่วมกับเด็กไม่ ทุกอย่างเหล่านี้แหละครับ ที่เด็กอย่างพวกผม ยกฉายาให้เลย
ว่าปีศาจ สำหรับพี่เลี้ยง คนนี้ โดยเฉพาะ

แม้จะเป็นพี่เลี้ยงที่เหมือนปีศาจ แต่ก็มีส่วนคล้าย นางฟ้าบ้างเล็กน้อย เพราะว่าเธอเป็น ฮีโร่ สำหรับเด็กเล็ก อยู่ ตลอดเวลาโดยเฉพาะ เวลาที่ เด็กเล็ก ถูกเด็กโต รังแก กลั่นแกล้ง ในทุกๆ เรื่อง จะต้องมีเธอเกือบทุกครั่งไป ที่เข้ามาช่วยเหลือ แม้ว่าจะเป็นเรื่องเล็กๆก็ตามแล้วพี่เลี้ยงก็มักจะพูดเด็กเล็กอยู่เสอม ว่า เวลาเธอเป็นพี่แล้วหรือโตแล้ว ขอให้จำความรู้สึกนี้เอาไว้ เมื่อมีเด็กเล็กเข้ามาอยู่ใหม่ อย่าไปรังแกเขา ไม่งัน พี่นี้แหละจะลงเธอโทษหนัก กว่าที่ลงเด็กโต เข้าใจไหม ฉะนั้นพี่เลี้ยงคนนี้จึงเป็น คู่ปรับ กับเด็กโต เสอมมา แต่เด็กโตก็ไม่กล้ามีเรื่องกับพี่เลี้ยงคนนี้ เพราะมีข่าวลือ ที่ว่า พี่เลี้ยงคนนี้ เป็นญาติ กับพ่อบ้าน ซึ่งเด็กทุกคน รู้กิติศักดิ์ของพ่อบ้านคนนี้ เป็นอย่างดี จึงไม่มีใครที่จะเสี่ยง ว่าเป็นเรื่องจริง หรือเรื่องที่พูดกันเล่น เพราะแม่บ้านเคยพูดไว้

แต่แล้วก็มีเหตุการณ์ หนึ่ง ที่ทำให้เด็กอย่างพวกผม ได้รู้อะไรๆกับพี่เลี้ยง คนนี้มากมาย นั้นก็คือเหตุการณ์ที่พี่เลี้ยง ดูแลพวกผม กินข้าวมือกลางวัน แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นกับ พี่เลี้ยงจู่ๆเธอล้มลง นอนกับพื้น อย่างแรง แล้วก็ตามมาด้วยอาการซัก หายใจเร็ว มือไม้เริ่มจะเกร็งขึ้น แล้วที่ปากเธอเริ่มมีน้ำลายเป็นฟอง ซึ่งในขณะนั้นเองเด็กทุกคนต้องหยุดกินข้าว พร้อมกับตกใจอย่างมาก กับสิ่งที่เกิดขึ้นกับพี่เลี้ยง ซึ่งไม่มีใครเลย เคยเห็น อยู่ว่าคนที่คิดว่าแข็งแรง จะกลายเป็นอย่างนี้ได้ แต่ยังโชคดีที่ มีเด็กคน
หนึ่งเคยมีอาการซักมาก่อน แต่ไม่รุ่นแรงมากเท่าที่เห็น จึงตะโกนว่า รีบเอาแขนเข้าปากพี่เลี้ยง ก่อนที่พี่เลี้ยงจะกัดลิ้น ตาย แต่ก็ไม่มีเด็ก คนไหนกล้าเอาแขนไปให้ พี่เลี้ยงกัดเพราะกลัวเจ็บ แถมเธอฟันมีเขี้ยวด้วย ใครจะไปกล้า แต่สุดท้ายก็จบด้วยดี เด็กอย่างผมรวบหัวกันปรึกษากัน ถ้าไม่ใช้แขน แล้วจะใช้ อะไรเนีย ด้วยความคิดในต้องนั้น ตัวผมเองจึงคว้า ช้อนกินข้าว เพื่อยัดเข้าปาก แต่ด้วยแรงของผมจับพี่เลี้ยงไม่ไหว จึงหลุดปาก
ไปว่า ไอ้เด็กโต มาช่วยกันจับ พี่เลี้ยงให้อยู่ นิ่ง หน่อย จะรอให้พ่อบ้านมาหรือไงแล้วเด็กโตหลายคนก็รีบลงมาช่วยกันจับมือ จับแขน จับขา พี่เลี้ยง เพื่อไม่ให้ดิ้น พอจะเริ่มอยู่นิ่งได้ ผมก็รีบเอาช้อนยัดเข้าปากพี่เลี้ยงทันที ไม่นานเท่าอาการ ก็เริ่มดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

*** โปรดติดตามอ่าน สถานสงเคราะห์...บ้านเกิด..ผม
กายนางยักษ์...ในนางฟ้า 3 ในจันทร์ที่ 27 ธันวาคม 2553**

ขอบคุณครับ สวัสดี บ๊ายๆๆ

Create Date : 24 ธันวาคม 2553		1 comments
Last Update : 24 ธันวาคม 2553 10:50:09 น.
Counter : 354 Pageviews.
Share Tweet