|
|
สถานสงเคราะห์...บ้านเกิด..ผม ความหวัง...ความฝัน 1
***คำเตือน ก่อน อ่าน หากมีคำใดเขียนผิด เพี้ยง ไป
ต้องขอโทษมา ณที่นี้ด้วย ครับ***
ความหวัง ความฝัน 1
โต ขึ้นมาหนูอยากจะเป็น อะไร ครับ เป็นคำถามสุดฮิตเลย เวลาที่มีแขกไปเลี้ยงอาหารเกือบทุกครั้ง ส่วนคำตอบก็ยังคงซ้ำซาก อยู่เหมือนเดิมครับ อยากเป็นตำรวจ อยากเป็นทหาร อยากเป็นคุณครู และอยากเป็นหมอ แต่ถ้าหาก ไปเจอเด็กที่กวนๆ ก็จะตอบ ว่า อยากเป็นคนครับ.......คนดีนะครับสุดท้ายของประโยค จะเป็นตำรวจ จะเป็นครู หรือจะเป็นอะไร ที่พวกเธอหวังไว้ ก็ต้อง ตั้งใจเรียนหนังสือให้เก่งๆ แล้วจะได้เป็น ที่ปรารถนา แล้วคุณผู้อ่านละครับ ตอนเป็นเด็ก ๆ เคยโดย คำถามแบบนี้บ้างไหมครับ แล้วตำตอบจะเหมือนกับ ผมบ้างหรือ เปล่า ครับ
แต่ส่วนใหญ่แล้วคำตอบที่เคยบอกกับผู้ใหญ่ เมื่อครั้งที่เป็นเด็ก มักจะถูกเปลี่ยนแปลงไป โดยคนที่เปลี่ยนนั้น ก็ไม่ใช่ใครเลย ก็ตัวเรานั้นเองแหละครับ อย่างน้อยหนึ่งในนั้น ก็ มีตัวผมเองด้วย
หากคุณผู้อ่าน จะถามว่าทำไม ถึงได้เปลี่ยนความฝันตัวเอง
( ตามความคิดของผมนะครับ )อาจจะเป็นเพราะว่า ในสมัยที่ยังเป็นเด็ก ยังมีความรู้ ความคิด ที่ไม่มาก แต่พอเริ่มโตขึ้นมา ความรู้ ความคิด ก็เริ่ม มีมากมาย จึงทำให้ตัวผม เองรู้ว่าชอบอะไร และชอบไม่อะไร แต่ถ้าตอนนี้มีใครซักคนมาถาม ว่า ความฝันอยากจะเป็น อะไร ผมตอบได้ อยากไม่ต้องคิดเลย เพราะรู้อยู่แก่ใจ ว่าชอบอะไรเป็นพิเศษ ( อยากจะรู้ ผมอยากเป็นอะไรต้องติดตามอ่านนะครับ )
ตัวผมเองเชื่อ คนเราทุกคนก็มีความฝันเกือบทุกคน ฝันที่อยากจะเป็น ฝันที่อยากจะมี และความฝันที่อยากจะได้มันมาครอบครอง แต่ความฝันไม่เคยเดินเข้ามาหาเรา เราตากหากที่ต้องเดินเข้าหาความฝัน และผมก็เชื่ออีกอย่างว่า ความฝันที่อยากให้เกิดต้อนเป็นความฝันที่ดีที่สุด ในชีวิต
คงไม่มีใครหรอกครับที่อยากจะมีความฝันร้ายๆ ความที่ฝันไม่ดี เข้ามาในชีวิตแน่นอน จริงไหมครับคุณผู้อ่าน
แล้วส่วนใหญ่ความฝันคนเราก็จะคล้ายๆกัน 1 ล่ะได้ทำงานที่รักและชอบ 2 มีบ้านของตนเอง สัก 1 หลัง ซึ่งมาด้วยเงินของเอง ( ตามความคิดเหตุของผมนะครับ ) แต่จะมีสักกี่คนนักที่เมื่อหกล้มแล้ว แต่ไม่ถอย พร้อมที่จะเดิน สู้ความฝันมันต่อไป โดยมีคนให้คนกำลังใจ ค่อยสนับสนุน ชี้แนะแนวทาง อยู่ข้างๆตลอดเวลา ซึ่งก็ไม่ใช่ใครที่ไหนเลย นั้น พ่อแม่ ยามที่ถ้อแท้หกล้มบนถนนเส้นความฝัน มีน้ำตา พ่อแม่ แหละครับ ที่ให้กำลังใจ พยุงให้ลุกขึ้นมาใหม่พร้อมกับเช็ดน้ำตา โดยที่เขาไม่เคยคิดจะบ่น ต่อว่าอะไรเลย สักคำ หนำซ้ำ ยังสนับสนุน อีกต่างหากแต่เมื่อเกิดความฝันสำเร็จ พ่อแม่ กลับมี น้ำตา เพราะความตื้นตันใจที่ ลูกไม่ยอมแพ้ สู้กับความฝันมาตลอด
แต่สำหรับ เด็กกำพร้า คนหนึ่ง มีความฝันเหมือนกับคนอื่นๆ เขา ซึ่งเป็นสิ่งที่ ยากมาก ที่จะทำความฝันให้สำเร็จได้ เพราะไม่ค่อยมีใครอยู่เคียงข้าง คอยให้กำลังใจ สนับสนุน หนำซ้ำ อาจถูกมองว่า เป็นความฝันที่ เหลวไหลสิ้นดีจากคนรอบข้าง เพียงเพราะว่าเราเป็นเด็กกำพร้า หรื......
***โปรดติดตามอ่าน สถานสงเคราะห์...บ้านเกิด..ผม
ความหวัง...ความฝัน 2 ได้ใน วันอาทิตย์ ที่ 12 ธันวาคม 2553
ขอบคุณครับ สวัสดี บ๊ายๆ ๆๆ ***
| Create Date : 09 ธันวาคม 2553 |
| Last Update : 9 ธันวาคม 2553 10:13:16 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 410 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: Junenaka1  วันที่: 9 ธันวาคม 2553 เวลา:11:28:59 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [