BlogGang.com : : yui_tongthai - "โรงเรียนแห่งความรัก หรือ ดวงใจ" ฉบับที่ 11

สมานฉันท์...ความรู้......ฟื้นฟูสติปัญญา

"โรงเรียนแห่งความรัก หรือ ดวงใจ" ฉบับที่ 11

โรงเรียน

29 พฤษภาคม

ประเสริฐ ลูกรัก

ความตั้งใจของเจ้าดูเหมือนจะลดน้อยลง ดังที่แม่ของเจ้าได้พูดแล้วนั้น พ่อยังไม่เคยเห็นเจ้าไปโรงเรียนด้วยความพอใจ และยิ้มแย้มเลย แต่นี่แนะ พ่อจะบอกกับเจ้าว่า ถ้าวันใดเจ้าไม่ไปโรงเรียนแล้ว วันนั้นเจ้าจะต้องรู้สึกไม่มีความสบาย และน่าเบื่อหน่ายเสียจริงๆ

ถ้าเป็นดังนี้สักสัปดาห์เดียวเจ้าจะยกมือขอให้ส่งไปโรงเรียนอีกเพราะเจ้ารู้สึกเบื่อหน่ายละอายใจ การเล่นแม้จะสนุก แต่ถ้าเล่นอยู่ทุกวันแล้ว ก็จะรู้สึกเบื่อหน่ายได้

โลกในเวลานี้ไม่ว่าใครล้วนจะต้องเล่าเรียนด้วยกันทั้งนั้น เจ้าลองคิดดูซิ… พวกกรรมกรนั้นวันหนึ่งๆ ต้องทำงานทั้งวัน แล้วกลางคืนก็ยังไปเรียนที่โรงเรียนกลางคืนอีก

จงดูพวกผู้หญิงตามร้านขายของและพวกผู้หญิงสาวๆ ที่ต้องทำงานตลอดสัปดาห์พอถึงวันอาทิตย์ก็ไปเรียนวิชาพิเศษที่โรงเรียนอีก และที่สุดแม้แต่นักโทษในเรือนจำก็ยังต้องเรียน อ่านเขียน

ในเวลาตอนเข้าไปโรงเรียน เจ้าจงนึกดังนี้ว่า ภายในจังหวัดที่เราอยู่นี้มีเด็กเป็นจำนวนหลายแสนคนกำลังไปเรียนหนังสือเหมือนกับเจ้า และในเวลาเดียวกันประเทศต่างๆ ทั่วโลก เด็กเป็นจำนวนหลายสิบล้านคนก็กำลังไปโรงเรียน นับแต่ไซบีเลียซึ่งเต็มไปด้วยน้ำแข็งจนถึงมลายู มีเด็กนับล้านต่างหอบหนังสือไปเรียนหนังสือเช่นเดียวกัน

เจ้าลองคิดคำนึกถึงหมู่คณะ ซึ่งสำเร็จขึ้นด้วยเด็กอันเป็นจำนวนนับไม่ถ้วนตั้งร้อยๆ ภาษา และคำนึงถึงการเคลื่อนไหวของหมู่คณะนี้ ซึ่งเจ้าก็เป็นส่วนหนึ่งด้วยและเจ้าจงจำไว้ว่า ถ้าการเคลื่อนไหวนี้ได้หยุดชะงักลงทันใด มนุษย์ก็จะถอยกลับไปสู่สภาพอันป่าเถื่อนเช่นเดิม การเคลื่อนไหวนี้เป็นการก้าวหน้าของโลก เป็นความหวังและเป็นเกียรติต่อตนเอง ครอบครัว ประเทศชาติ

จงมานะเถิด เจ้าคือ ทหาร คนหนึ่งในกองทัพใหญ่นี้
หนังสือของเจ้าก็คือ อาวุธ

ชั้นของเจ้าก็คือ กองทหารกองหนึ่ง