พระเจ้ายุติธรรม โดยส่วนตัวแล้ว เรื่องของศาสนาความเชื่อกับผมเป็นเรื่องที่เคมีไม่ค่อยจะตรงกันสักเท่าไหร่ จนแทบจะเรียกได้ว่า ผมเองเป็นพวกนอกรีตนอกศาสนาทีเดียว อาจจะเป็นเพราะเป็นพวกรู้มากเห็นมากมาแต่ไหนแต่ไร ประกอบนิสัยเป็นพวกขวางโลกมาแต่กำเนิด เลยไม่ค่อยจะเชื่ออะไรง่ายๆ แต่กระนั้นก็ตามหลังจากได้คุยโทรศัพท์กับเพื่อนสนิทที่ไม่ได้คุยกันมาหลายปีเท่าไหร่ นอกจากประดาเรื่องสัพเพเหระทั้งหลาย ก็มีเรื่องให้ต้องเกี่ยวข้องกับพระเจ้า นี่แหละที่กลายมาเป็นประเด็นมาให้คิดต่อกันได้อีกหลายวัน "โคตรเบื่องานที่ทำเลยว่ะ" ผมบ่น "ทำไมล่ะ.. ตำแหน่งคนใช้บ้านกูยังว่างนะ?" มันกวนตีนใส่ "คิดดูนะ อาชีพเราเนี่ย เหนื่อยก็เหนื่อย วันหยุดก็ไม่ค่อยได้หยุด จนป่านนี้ชีวิตยังไม่มีเหี้ยอะไรเลย ดูคนอื่นสิ ทำงานง่ายกว่าตั้งเยอะมีเงิน มีรถ ชีวิตวันๆ ไม่เห็นต้องคิดอะไร" ผมอธิบาย "มึงเชื่อเรื่องพระเจ้ายุติธรรมไหม?" "จะชวนกูไปนับถือลัทธิบูชามนุษย์ต่างดาวเหรอ?" ผมกวนตีนกลับ มันไม่สนใจ ก้มหน้าก้มตาอธิบายต่อ "คืองี้ กูเชื่อว่า ทุกๆ คนบนโลกนี้ต่างได้รับแต้มแห่งความสุขและความทุกข์มาในปริมาณเท่าๆ กัน เป็นสัดส่วนแบบค่าคงที่ เหมือนมีตาชั่งอยู่โดยที่ปลายด้านหนึ่งคือความสุข ปลายอีกด้านจะเป็นความทุกข์ และเข็มของตาชั่งนี้จะอยู่ที่เดิมเสมอ" "ทำไมมึงต้องพูดเรื่องง่ายๆ ให้เป็นเรื่องยากด้วยเนี่ย ไหนยกตัวอย่างสิกูงง" ผมบ่นแต่ในใจอยากให้มันอธิบายต่อเร็วๆ มันหยุดคิดไปนาน เพื่อหาตัวอย่างที่ให้เหมาะสมกับระดับสติปัญญาของผม "ผู้หญิงแล้วกัน คนไหนไม่สวยพระเจ้าก็ให้เค้ามีหุ่นดี ส่วนหุ่นไม่ดีพระเจ้าก็ให้เค้าเกิดมาสวย เห็นไหม พระเจ้าให้มาอย่าง แล้วก็เอาไปอย่าง" "หุ่นดีแล้วสวยก็เคยเห็น คนนี้ได้สองอย่าง ไม่เห็นจะยุติธรรม" ผมแย้ง "สวยแล้วหุ่นดี พระเจ้าให้เกิดมาโง่" มันแย้ง "สวยแล้วหุ่นดีเกิดมาฉลาดก็มี" ผมแย้งสู้ "สวยหุ่นดีแถมฉลาดอีก.. เปอร์เฟ็กค์ไป พระเจ้าให้หาแฟนไม่ได้" บางทีน่าให้มันเปลี่ยนอาชีพไปเป็น ส.ส. พรรครัฐบาล "สวยหุ่นดีฉลาดมีแฟนแล้ว กูเคยเห็น" ผมสู้ไม่ถอย ส่วนผมก็น่าจะไปอยู่พรรคฝ่ายค้าน "สวยหุ่นดีฉลาดมีแฟนแล้วมักได้แฟนเหี้ยเสมอ" มันหาเหตุผลมาจนได้ "อืมม์ ใช่ๆๆๆ" ผมยอมแพ้กับความพยามของมัน "ว่ากันตามหลักการพระเจ้ายุติธรรมแล้ว ชีวิตมึงดีพอสมควรแล้ว มีงานทำ มีสติปัญญาดี สุขภาพแข็งแรง ดังนั้นชีวิตมึงจึงต้องขาดอะไรไปสักอย่าง ไม่อย่างนั้นตาชั่งมันจะเอียง" "นี่ถ้ากูตกงาน ก็อาจหาเมียได้ใช่ไหม?" ผมกวนตีนอีก "มึงก็ลองดูสิ" ในความเป็นจริงทุกๆ คนย่อมมีปัญหาส่วนตัวกันทุกคนมากบ้างน้อยบ้าง ใครบางคนอาจอิจฉาคนร่ำรวยว่าเค้าวาสนาดี ในขณะบางทีเค้าอาจนอนไม่หลับเพราะหวาดวิตกว่าใครจะมาโกงเงิน กลัวว่าวันดีคืนดีใครจะมาลักพาตัวไปเรียกค่าไถ่ ใครจะไปรู้เค้าอาจจะเป็นหนี้แบ๊งค์มหาศาล ในขณะผู้หญิงหน้าตาขี้ริ้วอิจฉาคนหน้าตาว่ามีคนมารุมชอบมากมาย ในยณะที่ผู้หญิงคนหน้าตาดีก็จิตปริวิตกกลัวโดนผู้ชายมาหลอกเอา คนโง่อิจฉาคนฉลาดกว่าที่สามารถคิดเรื่องต่างๆ ได้มากมาย คนฉลาดอิจฉาคนโง่กว่าที่สามารถออกไปเตะฟุตบอลอย่างสบายโดยไม่ต้องวิตกกังวลในเรื่องที่เขารู้.. เป็นธรรมดาของคนเราไม่มีความพึงพอในกับสิ่งที่เรามี ไม่มากก็น้อย ถึงท้ายที่สุดแล้วเราทุกคน ก็ล้วนแล้วแต่มีความทุกข์และความสุขปนกันไปคนละอย่างสองอย่าง เพื่อนผมเรียกว่า "พระเจ้า" ส่วนผมเรียกว่า "ธรรมชาติ" คืนนั้น เพื่อนตัวแสบของผมยังไม่ยอมวางสายไปง่ายๆ อาจจะเป็นเพราะคืนนี้ผมเหลือเวลาว่างมากไปสักหน่อย พระเจ้าคงยุติธรรมจริงๆ ด้วยแหละ   Create Date : 07 พฤศจิกายน 2548     8 comment Last Update : 25 พฤศจิกายน 2548 5:36:53 น.     Counter : 383 Pageviews.   Share Tweet