|
|
ยิ่งแก่ยิ่งโง่ ยิ่งโตยิ่งเซ่อ
ครั้งหนึ่งปรมจารย์ตั๊กม้อ (โพธิธรรม) ได้เข้าเฝ้าจักพรรดิแห่งราชวงศ์เหลียง จักพรรดิได้ทรงปรารภให้ท่านฟังถึงวัดวาอารามทั้งหลายที่ท่านทรงสร้าง และทรัพย์สินที่ท่านบริจาคเป็นทาน
ครั้นแล้วก็ถามว่า "บุญที่สะสมมานี้ จะส่งผลเช่นไรต่อเรา"
"ทั้งหมดหาใช่กุศลไม่!" ท่านตั้กม้อตอบโดยฉับพลัน และด้วยท่วงทำนองที่ห้วนแล้วไม่สุภาพ
จักพรรดิถามต่อไปด้วยความงงงวยในพระทัยว่า "ถ้าเป็นเช่นนั้น จะมิขัดต่อคำสอนอันศักดิสิทธิ์ดอกหรือ?"
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
เคยมีคนกล่าวถึงความเชื่อ วัยและการศึกษาไว้น่าสนใจอย่างนี้
เมื่อครั้งฉันเยาว์ ฉันเชื่อพ่อแม่
เมื่อครั้งฉันเด็ก ฉันเชื่อครูบา
เมื่อครั้งฉันวัยรุ่น ฉันเชื่อเพื่อนฝูง
เมื่อครั้งฉันผู้ใหญ่ฉันเชื่อตำรา
เมื่อครั้งฉันกลางคน ฉันเชื่อตัวเอง
เมื่อครั้งฉันชรา ฉันไม่เชื่ออะไรเลย !
เมื่อครั้งผมเริ่มเรียนปีหนึ่งคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ และได้รับโจทก์เป็นการออกแบบบ้านเป็นครั้งแรก ผมถามคำถามมากมายแก่อาจารย์ เช่น มันจะออกมาแพงมากไหม? มันจะก่อสร้างลำบากหรือเปล่า? อะไรที่ทำไม่ได้บ้าง และผมได้รับคำตอบว่า "ตอนนี้เธอสามารถทำอะไรก็ได้ เธอสร้างบ้านที่มีเสาไม่ครบต้นก็ยังได้ อย่าไปคิดถึงเรื่องที่เธอถามตอนนี้ และเมื่อเธอฉลาดขึ้นเธอก็จะรู้เองว่าเธอทำอะไรไม่ได้บ้าง" เป็นคำตอบที่สร้างความงงงวยแก่คนที่สมองมีลอนหยักเล็กน้อยอย่างผม "ถ้าฉลาดขึ้น ก็น่าจะทำอะไรได้มากขึ้นสิ" แต่บ่อยครั้งในชีวิตที่เมื่อเวลาผ่านไปเมื่อเราได้เรียนรู้มากขึ้นกลับพบว่า ความคิดความเชื่อที่เราเคยยึดถืออยู่นั้นกลับกลายเป็นสิ่งที่เปล่าประโยชน์ ยึดติดไม่ได้ ความรู้ใหม่ที่เราได้ค้นพบหักล้างกับความเชื่อเดิม กลับทำให้เราได้พบว่าความจริงนั้นเราไม่รู้อะไรเลย
ในการบรรยายทางวิทยาศาสตร์ครั้งหนึ่งเกี่ยวกับเรื่องโลกและจักรวาล สตรีชราคนหนึ่งโพล่งขึ้นมาว่า "ไม่จริง ความจริงโลกแบนต่างหาก"
นักวิทยาศาสตร์ยิ้มอย่างเอ็นดูแก่สตรีผู้ไม่รู้อะไร "ถ้าอย่างนั้นโลกจะตั้งอยู่บนอะไรละครับ?"
"ก็ตั้งอยู่บนหลังเต่าน่ะสิ" สตรีผู้นั้นตอบอย่างมั่นใจ
"ถ้าอย่างนั้นเต่ายืนอยู่บนอะไรครับ?" นักวิทยาศาสตร์ถามต่อ
สตรีชราอึ้งไปพักใหญ่ "เธอฉลาดมากพ่อหนุ่ม... เต่าก็ยืนอยู่บนเต่าอีกตัวน่ะสิ"
2000 ปีก่อนพระคัมภีร์บอกว่าโลกแบนและวางอยู่บนหลังเต่ายักษ์, 500 ปีก่อนเรารู้ว่าโลกกลมและเป็นศูนย์กลางของจักรวาล, 400 ปีก่อนกาลิเลโอ บอกว่าโลกโคจรรอบดวงอาทิตย์และไม่ได้เป็นศูนย์กลางของจักรวาล, 300ปีก่อนนิวตั้นบอกว่าแสงเดินทางเป็นเส้นตรง และเวลาเป็นเอกภาพ, 50 ปีก่อน ไอสไตน์บอกว่าแสงเดินทางเป็นเส้นโค้งได้และเวลาของแต่ละจักรวาลเดินไม่เท่ากัน แต่เอกภพคงอยู่นิรันดร, ไม่กี่สิบปีก่อน ฮอว์คิง บอกว่าเอกภพไม่ได้อยู่นิรันดร แต่มีจุดเริ่มละจุดจบ และไม่กี่เดือนก่อนฮอว์คิงคนเดิมบอกว่า ทฤษฏีของเขาอาจจะผิด.....
คำถามคือ เราได้คำตอบอะไรที่ดีไปกว่าสตรีชราคนนั้นหรือเปล่า หากเราตั้งคำถามเช่นเดียวกันก็อาจจะพบได้ว่า เราไม่เองไม่ได้รู้อะไรมากไปเท่าไหร่เลย...ราวกับว่าเราเรียนไปเพื่อที่จะกลายเป็นคนโง่..เราอ่านมากกันมากขึ้นเพื่อที่จะรู้ว่าเรายังไม่รู้อะไรอีกมาก...และด้วยเหตุผลนี้อาจจะบางทีทำให้คนส่วนใหญ่ปฏิเสธที่จะเรียนรู้สิ่งใหม่ เพราะมันอาจจะไปทำลายคิดความเชื่อที่เคยยึดมั่นถือมั่นอยู่ เช่นเดียวกับสตรีชรา..
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ท่านตั๊กม้อตอบพระจักพรรดิ "มันมีแต่ความว่างเปล่า ไม่มีอะไรศักดิสิทธิ"
จักพรรดิทรงอดทนถามอย่างมีเหตุผลและด้วยความรู้สึกขมขื่นในพระทัยว่า "เมื่อเป็นเช่นนั้น ผู้ที่ยืนอยู่ต่อหน้าเราเป็นใคร?"
"อาตมาไม่รู้" เป็นคำตอบของท่านตั๊กม้อ
| Create Date : 25 พฤศจิกายน 2548 |
| Last Update : 25 พฤศจิกายน 2548 5:41:31 น. |
|
10 comments
|
| Counter : 684 Pageviews. |
|
 |
|
|
โดย: ตะวันสีชมพู  วันที่: 25 พฤศจิกายน 2548 เวลา:6:56:35 น. |
|
|
|
| โดย: VinKaBees วันที่: 25 พฤศจิกายน 2548 เวลา:7:54:47 น. |
|
|
|
| โดย: ZAZaSassY วันที่: 25 พฤศจิกายน 2548 เวลา:8:35:55 น. |
|
|
|
| โดย: นพดล IP: 210.246.72.102 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2548 เวลา:14:17:51 น. |
|
|
|
| โดย: มัชฌิมา วันที่: 3 ธันวาคม 2548 เวลา:10:23:23 น. |
|
|
|
| โดย: Noppadol IP: 210.246.71.45 วันที่: 3 ธันวาคม 2548 เวลา:17:37:41 น. |
|
|
|
| โดย: renton_renton IP: 124.120.0.87 วันที่: 13 กรกฎาคม 2549 เวลา:23:41:25 น. |
|
|
|
| โดย: karavathai IP: 64.131.239.20 วันที่: 10 ธันวาคม 2549 เวลา:23:25:49 น. |
|
|
|
|
|
|
 |
you_are_what_you_read |
|
 |
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
