|
|
ตอน 3 ชิมแล้วจด
...เคยรู้สึกไหม...บางครั้งไวน์ที่กำลังดื่มมันคุ้น ๆ คล้ายเคยดื่มมาก่อน...แต่นึกไม่ออกว่าดื่มที่ไหนและเป็นไวน์อะไร...ที่แน่ ๆ คือไม่ใช่ตัวเดียวกัน...บางทีจำได้ว่ากลิ่นและรสมันแถว ๆ นี้...แต่ให้พูดก็พูดไม่ถูก
...คนที่เคยดื่มไวน์กว่าร้อยตัวขึ้น...ลองไล่ดูสิ...ว่ามีไวน์อะไรบ้าง จำกลิ่นและรสแต่ละตัวได้ไหม...เชื่อว่านึกได้ไม่ถึงครึ่ง...ยิ่งพวกอายุเกินสี่สิบ...ลืมไปได้เลย
...จึงเชิญชวนให้มาลองจดบันทึกความทรงจำของไวน์ที่ดื่มกัน...เอาไว้มาเทียบเคียงกันในภายหลัง...ถ้ามีเวลาว่าง จะเอามาอ่านแล้วจินตนาการถึงไวน์ที่เคยดื่ม...ก็ไม่ผิดกติกาอันใด
...เริ่มง่าย ๆ ด้วยการจดยี่ห้อไวน์ แหล่งผลิต ผู้ผลิต พันธุ์องุ่น และปีที่ผลิต...อ้อ..อย่าลืมวันที่ดื่ม สถานที่และเพื่อนร่วมวงด้วยนะครับ เมื่อดื่มแล้ว...ก็จดว่าไวน์ที่ดื่มเป็นอย่างไรทั้ง สี กลิ่น รส...นึกถึงอะไรก็เขียนไปอย่างนั้น....อย่าไปเรียนแบบคนอื่น...เพราะประสาทความรู้สึกและประสบการณ์รับรู้ของแต่ละคนไม่เหมือนกัน
...ยกผมเป็นตัวอย่าง อ่านและฟังเรื่องกลิ่นแบล้คเคอร์แรนบ่อยมาก ความที่ไม่ใช่นักเรียนนอก...จินตนาการยังไงก็นึกไม่ออก เพื่อนบอกเป็นผลไม้ดำเข้มลูกเล็ก...ผมก็นึกได้แค่ลูกหว้าสุก ถึงบางอ้อตอนได้ไปเมืองนอก...หาน้ำแบล้คเคอร์แรนมาดื่ม...จึงรู้ว่าเป็นไอ้กลิ่นนี่เอง...ตอนที่พวกคุยกันว่าไวน์นี้มันพลัมมี่นะ ผมได้แต่กลิ่นบ๊วยแห้ง...เคยกินพลัมสดที่ไหน....บ้านเราหายากจะตาย
...จะดื่มไวน์ให้สมราคา...สมกับความเพียรในการปรุงไวน์ของผู้ผลิต...ไม่ใช่สักแต่เทเข้าปาก...กลืนลงท้อง...แล้วบอกแค่ว่าอร่อยดีนะ....ถ้าจะให้คุ้มค่า...ต้องดูดซึมลักษณะเฉพาะของไวน์แต่ละตัวในตอน ดู ดม อม กลืน ให้ครบถ้วน...แล้วเทียบว่าเหมือนกับอะไรในประสบการณ์ของเรา...ไวน์ดี จะมีความซับซ้อนมาก...ยิ่งจินตนาการได้ลึก
จินตนาการในไวน์ของแต่ละคนไม่เหมือนกัน...อย่างเซียนวิโรจน์แห่งไวน์คู่เอก เวลาชิมได้ที่...จะออกทางดาราอินเตอร์ เช่น มันมาตรง ๆ ไม่เสแสร้ง มีพลัง ไม่สวยแต่มีเสน่ห์อย่างแรงแบบ แซนดร้า บุลล้อก....ส่วนอาจารย์กมลศักดิ์ที่กำลังคร่ำเคร่งกับไวน์อิตาลี...ขานี้ออกแนวดาราไทย...กลิ่นเหมือนผ้าซิ่นนังทองกวาวอะไรอย่างนี้...บางทีแถมโคลงกลอนโบราณมาอีกต่างหาก
...บางคนหนักไปทางพืชผัก ผลไม้ ใบไม้ ดอกไม้ ดอกใหญ่ดอกเล็ก สีขาว สีเขียว สีแดง สดบ้างแห้งบ้าง...บางคนถนัดไปทางของใกล้ตัว กลิ่นหนังรองเท้าบัลลี่ใช้แล้วสองเดือน ไหน้ำปลา อานม้าเก่า ซีอิ๊ว ฟางแห้ง ฟางสด น้ำครำ ท้องร่อง แป้งเด็ก ไส้ดินสอ แป๊ะฮวยอิ๊ว..ก็ยังมี
...บางคนเน้นบรรยากาศ...สดชื่นเหมือนยามเช้าหน้าหนาวในเชียงใหม่...ก็ไม่รู้ต่างกับที่อื่นตรงไหน...หรือ...หนัก อึดอัด อึมครึมเหมือนอาทิตย์กำลังตกดิน...ส่วน ดร.ไพศาลเพื่อนผมเจ้าของวลี "เลเยอร์อัพออนเลเยอร์" ตอนจดต้องอังกฤษล้วน...ค่าที่แกไปโตเมืองนอกเพิ่งกลับมาไม่นาน...เวลาถูกแซวจะแก้ตัวว่าอยากเขียนเป็นไทยเหมือนกัน แต่นึกไม่ทันว่ะ...
...ลองดูสิครับ...ไม่ต้องเขิน ไม่ต้องอาย...บันทึกนี้เราเก็บไว้คนเดียว...คนอื่นไม่เกี่ยว...จะผิดจะถูกยังไงก็เรื่องของฉัน...แต่สิ่งที่ได้แน่ ๆ คือช่วยกระตุ้นให้เรานึกถึงเวลาที่ได้ดื่มไวน์ตัวนั้น ๆ ในภายหลัง...เชื่อไหมครับ...บางทีแค่เอาบันทึกมาดู...ความทรงจำดี ๆ ก็จะไหลกลับมาเหมือนกำลังดื่มไวน์ตัวนั้นอยู่เลยทีเดียว....
"เอ้า...เตรียมสมุดดินสอ...พร้อม"
| Create Date : 28 พฤษภาคม 2549 |
| Last Update : 28 พฤษภาคม 2549 18:15:30 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 321 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [